Group Blog All Blog
|
เพียงหนึ่งใจ เซินไป๋เซ่อ เขียน เป็นเรื่องที่ตอนแรกตัดทิ้งออกจาก wish list ไปแล้วหลังจากอ่านตัวอย่าง นิยายออกถี่เกิน เงินไม่มี  แต่โชคดีเรามีพี่สาวแสนใจดีซื้อเป็นของขวัญวันเกิด (ย้อนหลัง) ให้ เลยได้มาครอบครองค่ะ   เพียงหนึ่งใจ (2 เล่มจบ) เซินไป๋เซ่อ เขียน เฉินซี แปล สำนักพิมพ์แจ่มใส แนวมากกว่ารัก 579 บาท 882 หน้า หลังปก นางคือ เมิงซังอวี๋ผู้มีฐานะเป็นเต๋อเฟย หนึ่งในสี่ราชชายาที่ได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้มากที่สุด ทว่าหาได้มีใครล่วงรู้ไม่ว่าทุกอย่างเป็นแค่ภาพลวง นางเพียงถูกใช้เป็นโล่กันธนูให้สตรีที่ฮ่องเต้ทรงรักและทะนุถนอมอย่างแท้จริง เขาคือ กู่เซ่าเจ๋อฮ่องเต้ผู้ปรีชาชาญ รูปโฉมสง่างาม หลักแหลมฉลาดเฉลียว แม้ภายนอกเขาจะแสดงท่าทีว่าโปรดปรานเต๋อเฟยอย่างยิ่งยวด แต่แท้จริงแล้วนางกลับเป็นสตรีที่เขาเกลียดชังไม่อยากข้องเกี่ยว ด้วยเพราะนางหยิ่งผยอง วางอำนาจและโหดเหี้ยมเย็นชา ทว่านางและเขาไม่เคยรู้เลยว่าสุดท้ายแล้วทั้งสองกลับต้องมาพบกันในสถานการณ์ที่ไม่คาดฝัน นาง...จากสตรีเย่อหยิ่งไร้ความสามารถกลายเป็นหญิงสาวที่เฉียบแหลม เปี่ยมความรู้ สดใสและน่ารัก เขา...จากฮ่องเต้ผู้สูงศักดิ์กลายเป็นสุนัขที่แสนจะน่าเกลียดและอ่อนแอตัวหนึ่ง! คุยกันหลังอ่าน เรื่องนี้เป็นนิยายแนวนางเอกทะลุมิติมาในอดีตอีกเรื่องหนึ่งค่ะ และนางเอกไม่ได้มาแบบครึ่งๆ กลางๆ แต่ทะลุหลุดมาเกิดมีตัวตนตั้งแต่ต้น โดยมีความจำของอดีตชาติ ตรงนี้อาจไม่ค่อยแปลกนัก ที่แปลกหูแปลกตาคือผู้เขียนให้พระเอกวิญญาณหลุดมาเข้าร่างหมาของนางเอก พระเอกที่เป็นถึงฮ่องเต้ กลับต้องมาอยู่ในร่างน้องหมาตัวจ้อย แถมอยู่ในความดูแลของเต๋อเฟย สนมที่ตนไม่เคยไยดีมาก่อน แต่พอกลายเป็นหมา อะไรที่เคยมองเห็นในสายพระเนตร ก็ไม่เหมือนตอนมองจากสายตาหมาตัวเล็กต่ำต้อย โดยเฉพาะเต๋อเฟยที่ตัวเองเคยรังเกียจความโอหังหยาบกระด้าง กลับรักใคร่เอ็นดูสัตว์หน้าขนอย่างตนเป็นอย่างดี บทเรียนครั้งนี้หนักหนาสาหัสนัก และเป็นผลให้สิ่งต่างๆ เปลี่ยนไป ไม่อาจคงเดิมได้อีก ถึงเป็นเรื่องในวัง แต่นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่แนวชิงไหวชิงพริบ และไม่ใช่แนวสมจริงแต่อย่างใดค่ะ ใครหวังสองอย่างหลังในเรื่องนี้ผิดหวังแน่นอน โดยรวมเป็นเรื่องการเอาคืนพระเอกจากการกระทำที่ผ่านๆ มา และให้โอกาสเขาแก้ตัวอีกครั้ง เพราะฉะนั้นก็จะมีฉากพะเน้าพะนอ เอาอกเอาใจ ตามใจนางเอก ใครชอบอะไรแบบนี้ เรื่องนี้น่าจะตอบความต้องการได้เป็นอย่างดี อุปสรรคในเรื่องแทบไม่มีเลย และถึงมีส่วนใหญ่ก็จะแก้ไขได้เพียงกะพริบตา กล่าวได้ว่าคนเขียนเขียนอวยพระนางเลยก็ว่าได้ มีการเล่าถึงความโหดร้ายของวังหลังบ้าง ไม่ใช่ฉากสำคัญ แต่มีผลต่อความรู้สึกคนอ่านพอสมควร ตัวละครหลักก็ยังเป็นพระนางที่คนเขียนให้ความสำคัญ และมอบอำนาจในเรื่องให้สูงสุดอยู่ดี พระเอก ฮ่องเต้ เดิมเป็นคนขี้ระแวง แม้จะเก่งกาจ แต่โดนคนใกล้ตัวปิดหูปิดตาหลอกลวง เมื่อได้เข้าร่างอาเป่า หมาที่นางเอกรับมาเลี้ยง ก็ได้รู้ความจริง และเห็นความจริงใจของนางเอก นางเอก เต๋อเฟย เป็นลูกสาวแม่ทัพใหญ่ ตระกูลสูงศักดิ์ โหดเหี้ยม หยาบกระด้าง ฮ่องเต้จึงไม่โปรดปราน แต่มอบตำแหน่งสำคัญให้นางเอกคานอำนาจในวังไว้ ความจริงแล้วเป็นคนฉลาด ละเอียดรอบคอบ เข้าใจสถานการณ์ทุกอย่าง เพื่ออยู่รอดในวังหลวงจึงจำต้องแสดงละครออกมาเช่นนั้น เมื่ออยู่กับอาเป่า หรือก็คือพระเอกในคราบน้องหมา จึงไม่จำเป็นต้องแสดงละครใดๆ พระเอกจึงได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของนาง ส่วนที่โอไม่ชอบ มากพอสมควร อย่างที่เคยบอกไปในเพจแล้วก่อนหน้า คือโออ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกตัวละครถูกยัดเยียดบทให้ มากกว่าตัวละครโลดแล่นไปได้เองในเรื่อง ผู้เขียนวางลักษณะนิสัยตัวละครชัดเจนมาแต่ต้น เช่น ให้นางเอกฉลาด เก่งกาจ ปราดเปรื่อง ตรงไปตรงมา รอบรู้ ขี้ระแวง คนเขียนก็เปิดฉากบอกเราผ่านตัวละครฮ่องเต้ให้ฮ่องเต้ประทับใจ หนึ่งครั้ง สองครั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่า โดยคนอ่านยังไม่ทันเข้าถึงความเก่งกาจของนางเอกเลย เป็นจุดใหญ่ที่โอยังไม่คล้อยตามตัวละครตั้งแต่ต้น และพลอยตั้งแง่กับตัวละครนี้ด้วย ทั้งๆ ที่ต่อมาก็มีฉากให้นางเอกได้แสดงความสามารถเหมือนกัน แต่มันมาช้ากว่าจุดที่โดนป้อนมาแต่ต้นแล้ว หรือการให้พระเอกโดนนางเอกปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า สนมคนอื่นๆ หน้าฉากเป็นแค่ตัวร้ายตัวประกอบ ทุกคนนิสัยเดียวกันหมด ชิงดีชิงเด่น หึงหวง กลั่นแกล้ง โดนย้อนกลับ สลด กลับมาหึงหวงใหม่ วนเป็นวัฏจักร ตัวละครแบนมาก แยกไม่ออกเลยว่าแต่ละคนต่างกันอย่างไร ฉากและพฤติกรรมไม่หลากหลาย โดยรวมวนเวียนแต่เรื่องหึงหวงในวัง กับฉากพระเอกเอาอกเอาใจนางเอก จบท้ายด้วยนางเอกระแวงใส่ วนกลับมาให้พระเอกเอาใจใหม่ เป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว ตัวละครที่โอไม่ชอบที่สุดในเรื่องคือพระเอก หรือก็คือฮ่องเต้ เป็นคนที่โอว่าเห็นแก่ตัว และยึดอารมณ์ของตนเป็นที่ตั้ง โออ่านแล้วเข้าใจความผิดพลาดของพระเอกที่ถูกปิดหูปิดตา แต่ก็อีกนั่นแหละ คนเขียนวางบทให้เขาแบนเหลือเกิน จนเขาไม่เหลือช่องว่างความดีให้ใครนอกจากนางเอกคนเดียว ตอนที่เขากลับมาทำดีกับนางเอกอีกครั้ง ถ้าโอเป็นนางเอก โอก็ระแวง แถมเป็นทำดีแบบ "ฉันตั้งใจทำนะ เธอต้องรับ" "รักแบบหึงหวงไร้ขีดจำกัด" "ถึงตัวตาย เธอก็ต้องเป็นของฉัน" ทุ่มโยนโครมหมดหน้าตัก ไม่เหลือพื้นที่ตัวตน ซึ่งโอว่าความคิดหรือการกระทำแบบนี้อันตราย และส่วนตัวโอไม่ชอบพระเอกแนวนี้ ตัวละครที่โอชอบมากที่สุดในเรื่อง คือ เสิ่นฮุ่ยหรู เพราะมีมิติมากที่สุด ผู้อ่านจะรับรู้ถึงจิตใจและเห็นนางตั้งแต่ยามถึงจุดสูงสุดจนตกลงมาต่ำที่สุด (3+2)/2 = 2.5 ดาว ไม่ค่อยชอบ ภาพรวมอ่านแล้วอึดอัด อยากให้จบเร็วๆ แต่กลับอ่านได้ช้ามากจนเบื่อตัวเอง สำนวนแปลโดยรวมดี อ่านไม่ติดขัดอะไร แต่จะพบเจอคำหรือสำนวนซ้ำๆ กันพอสมควร ซึ่งอันนี้โอเดาว่าเป็นสำนวนของผู้เขียนเอง คำผิด เล่ม 1 หน้า 105 ราชครู่เสิ่น >> ราชครู ***เปิดเผยเนื้อหาสำคัญคร่าวๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ*** (ใครไม่อยากอ่านกดปิดได้เลยค่ะ) . . . . . . . . . . นางเอกรับพระเอกในร่างน้องหมามาเลี้ยงดู ทำให้พระเอกรู้ว่าใครนิสัยเป็นอย่างไร เพราะไม่มีใครปิดบังตัวตนกับสัตว์ตัวเล็กๆ แต่เดิม พระเอกมีคนรักที่ทุ่มเทให้จนหมดใจคือเสิ่นฮุ่ยหรู แต่เขาไม่มอบอำนาจ ตลอดจนตำแหน่งใดๆ ให้ เพราะกลัวว่าสนมคนอื่นๆ จะเพ่งเล็ง และโดนทำร้าย นางเอกที่เป็นเต๋อเฟยเองก็รู้ว่าฮ่องเต้ให้นางทำหน้าที่แทนไม้กันหมา คอยกันลมฝนแดดลมให้เสิ่นฮุ่ยหรูมาตลอด ทั้งโดนลอบทำร้ายและโดนวางยา ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฮ่องเต้มอบยาที่ทำให้นางเอกไม่สามารถตั้งครรภ์มาตลอด โดยอ้างว่าเป็นยาบำรุง แต่ตัวเสิ่นฮุ่ยหรูเองกลับไม่รู้ถึงความหวังดีนี้ ตอนพระเอกบาดเจ็บหนัก สลบไปหลายเดือนไม่ได้สติ ตนกับพ่อจึงวางแผนหาคนมาปลอมตัวเป็นฮ่องเต้แทน เพื่อหวังชิงอำนาจ เสิ่นฮุ่ยหรูเองตัดใจฆ่าพระเอกที่นอนสลบไม่ได้ แต่ตัวเองก็โดนครอบครัวบีบให้ตั้งครรภ์ จึงจำใจต้องนอนกับฮ่องเต้ตัวปลอม ส่วนฮ่องเต้ตัวปลอมนั้น ก็เข้าหอกับสนมนางในหลายต่อหลายคนในตำหนัก มีนางเอกคนเดียวที่จับได้ว่าฮ่องเต้ในตอนนั้นคือตัวปลอม นางจึงออกอุบาย ดื่มยาทำให้มีรอบเดือน ไม่สามารถปรนนิบัติฮ่องเต้ตัวปลอมได้ ฮ่องเต้ในคราบน้องหมาก็ยิ่งประทับใจว่ามีนางเอกคนเดียวที่แยกตัวจริงตัวปลอมออก นางเอกคุยกับนางกำนัลว่าคนที่น่าสงสารที่สุดก็คือฮ่องเต้ ไม่เคยรักใครเพราะความหวาดระแวงของเขา แม้แต่เสิ่นฮุ่ยหรู ก็ไม่ได้รักจริงๆ ฮ่องเต้หลงคิดว่าตนรักเสิ่นฮุ่ยหรู เพราะนางไม่ใช่คนจากตระกูลใหญ่ อยุ่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่จำเป็นต้องระแวงว่าจะมายึดอำนาจ แต่ความจริงก็อย่างที่เห็น เสิ่นฮุ่ยหรูที่ดูอ่อนโยนกลับทะเยอทะยานอย่างน่ากลัว ในที่สุดฮ่องเต้อาเป่าก็เขียนจดหมายถึงองครักษ์ลับเพื่อให้ช่วยหานักพรตมาสวดส่งร่างตัวเองคืน ตอนนั้นเองที่ฮ่องเต้อาเป่าไปฟังแผนการของเสิ่นฮุ่ยหรู จึงถูกขันทีที่พบจับตัวและฆ่าตาย ฮ่องเต้ฟื้นคืนร่างได้ หลังจากนั้นจึงออกอุบายฆ่าฮ่องเต้ตัวปลอม และคืนตำแหน่งเดิมโดยไม่ให้ใครรู้ หลังจากนั้นก็ค่อยๆ ล้างบาง ทำลายหนอนบ่อนไส้ ฆ่าศัตรูที่คิดไม่ดีต่อราชสำนัก ส่วนตนก็กลับไปทำดีกับนางเอกคนเดียว นางเอกรู้ว่าพระเอกคือตัวจริง แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมพระเอกถึงทำดีกับตนนัก คิดว่าคงเป็นแผนร้ายของฮ่องเต้อีก จึงระแวงมาตลอด ครอบครัวเสิ่นฮุ่ยหรูถูกประหารสิบชั่วโคตร ส่วนตัวเสิ่นฮุ่ยหรูเอง พระเอกปล่อยไว้ในตำหนักเย็น ตอนหลังสนมคนอื่นๆ รู้ว่าเสิ่นฮุ่ยหรูลอบวางยาไร้บุตร และยาที่ทำให้ร่างกายองค์ชายองค์หญิงของตนอ่อนแอจนเลี้ยงไม่โตก็โกรธ จึงไประบายความแค้นที่เสิ่นฮุ่ยหรูประจำจนอยู่ไม่สู้ตาย ก่อนตายเสิ่นฮุ่ยหรูระบายแค้นยอมบอกว่าฮ่องเต้ที่พวกสนมหลับนอนเป็นตัวปลอม สนมเหล่านั้นก็แตกตื่น ไม่กล้าสู้หน้าพระเอก ได้แต่เก็บตัวเงียบในตำหนัก พระเอกต้องใช้ความดีความเอาอกเอาใจนางเอกสารพัด นางเอกเสียใจเรื่องอาเป่าหายไปก็หาหมาตัวอื่นให้ คอยไปอยู่ด้วย ไปกินข้าว นางเอกชอบไม่ชอบอะไรก็รู้หมด คอยปรนนิบัติพัดวี จนนางเอกยอมปล่อยให้ตัวเองใกล้ชิดกับพระเอก และไว้วางใจพระเอกโดยไม่รู้ตัว หลังจากนั้นพระเอกก็ไม่โปรดหรือรับสนมคนอื่นอีกเลย นางเอกได้รับเลื่อนขั้นเป็นฮองเฮา มีลูกสามคน องค์ชายสอง องค์หญิงหนึ่ง จบ ระบายหลังอ่าน - ความจริงเรื่องนี้ไม่ต้องให้นางเอกทะลุมิติมายังได้นะ เพราะไม่ได้มีความสำคัญอะไรต่อเนื้อเรื่อง อีกอย่างเป็นลักษณะเหมือนเกิดใหม่แต่มีความทรงจำทั้งสองยุค (ผู้เขียนดันนางเอกนั่นแหละ ขนาดเกิดใหม่แล้วยังมีความจำยุคเดิม แถมพ่วงได้เรียนรู้ยุคโบราณ อุปสรรคอะไรนี่ไม่มีเลย) - เล่มแรกราชองครักษ์ลับเป็นตัวดันและตบมุกความเป็นฮ่องเต้หลงเมีย เล่มสองขันทีตัวปลอมเข้ามาทำหน้าที่แทนเป๊ะ บทแบบเดิม หมดคนนี้ก็ใช้อีกคน ตัวละครไม่มีตัวตนของตัวเอง โอเสียดายบทราชองครักษ์ลับเหยียนจวิ้นเหว่ยกับพี่ใหญ่เมิ่งเหยียนโจว โอว่าผู้เขียนปูพื้นเพครอบครัวสองคนนี้ได้น่าสนใจ แต่เล่มสองกลับตัดออก ไม่ให้ความสำคัญกับมันเลย - เรื่องมีสถานการณ์ภายนอกที่น่าสนใจ เช่น สู้รบชายแดน กบฏ น่าเสียดายที่โดนเล่าอย่างละเลย มาวนเวียนให้ความสำคัญกับพระนาง แถมสถานการณ์ก็ไม่หลากหลาย อ่านไปก็ อ๊ะ มาแบบนี้อีกละ - ผู้เขียนดันนางเอก แต่กลับกดตัวละครหญิงอื่นๆ จนต่ำเตี้ย โอรู้สึกเสียดายแทนพวกนางเหล่านั้นที่ไม่มีความชอบ หรือได้แสดงความสามารถที่ตัวเองมี บทส่งให้ได้แต่หลงพระเอกเพราะอำนาจ พอทำผิด (ที่จริงๆ แล้วไม่ใช่ความผิดพลาดที่พวกนางตั้งใจซะทีเดียว) ก็พลาดตลอดชีพ - โอรักหมา แต่อ่านเรื่องนี้กลับไม่รู้สึกว่าอาเป่าน่ารักเท่าที่น่าจะเป็น คิดว่าด้วยบทที่พยายามส่งแต่โอไม่รู้สึกที่มันจริงๆ มากกว่า (ก็เหมือนตอนผู้เขียนบอกว่านางเอกเก่งนั่นแหละ) - ผู้เขียนเขียนในช่วงท้ายว่าเรื่องนี้แต่งขึ้นมาสนองความต้องการในการรังแกพระเอก เพราะอกหักในชีวิตจริง แต่ในบทท้ายๆ กลับยกพระเอก คงความใฝ่ฝันของหญิงสาวเสมอต้นเสมอปลาย สุดท้ายเรื่องนี้ผู้ชายก็ยังเป็นหนึ่งอยู่ดี อ่านช่วงท้ายที่ผิดหวังอยู่แล้ว ยิ่งผิดหวังเข้าไปอีก - แต่โอชอบจากใจนักเขียนนะ อ่านแล้วรู้สึกใกล้ชิดกับผู้เขียนมากขึ้น เรารู้ว่าผู้เขียนคงไม่มานั่งอ่านความเห็นจากชาวต่างชาติต่างภาษาหรอก แต่อยากบอกว่าเป็นกำลังใจให้ โอชอบหมาซามอยด์มาก ตัวขาวๆ ขนฟูๆ หน้าซื่อๆ (ตอนเด็กๆ ชอบหมาพันธุ์เชาเชา ตอนนี้ชอบไซบีเรียนฮัสกี้ คอร์กี้ และซามอยด์ น่าร้ากกก) 
อ้าว...อ่านรีวิวแล้วเศร้าเลย
เรื่องนี้เราอ่านตัวอย่างแล้ว คิดว่าจะซื้อมาอ่านต่อด้วยสิ เจอรีวิวคุณโอเข้าไปอย่างนี้คิดหนักเลย55555 กลัวเสียดายตังค์ เพราะหนังสือที่อยากได้ยังเข้าคิวอีกเพียบ สงสัยเรื่องนี้คงต้องผ่าน โหวตให้ค่ะ ออโอ Book Blog ดู Blog โดย: เรียวรุ้ง
 วันที่: 1 กันยายน 2559 เวลา:12:44:59 น.พี่สาวไกด์ฯ เรื่องนี้มีตัวอย่างลงให้อ่านด้วยค่ะ ลองไปหาตัวอย่างอ่านก่อนก็ได้ ขอบคุณที่โหวตบล็อกให้นะคะ
คุณเรียวรุ้ง ถ้าอ่านตัวอย่างแล้วชอบโอว่าต้องลองเองค่ะ คุณเรียวรุ้งอาจจะชอบก็ได้ เพราะโออ่านตัวอย่างเรื่องนี้แล้วเฉยๆ ขอบคุณที่โหวตให้นะคะ คุณPd ดองแล้วอย่าลืมอ่านนะคะ  โดย: ออโอ
วันที่: 3 กันยายน 2559 เวลา:17:53:45 น.รีวิวคุณโอทำเอาคิดหนักเหมือนกันแฮะ
บางทีก็...นะ ทำไมต้องแต่งให้ตัวเอกทะลุมิติเข้าไปโดยที่ไม่ได้มีผลต่อพล็อตหลักหรือเส้นเรื่องโดยรวม เหมือนเรื่องที่กำลังอ่านอยู่เลยค่ะ นางเอกทะลุมิติเหมือนกัน แล้วก็แทบจะไม่มีผลต่อเนื้อเรื่องเลย เลยออกจะแปลกๆใจว่าทำไมไม่แต่งไปเลย ทำไมต้องให้นางเอกทะลุมิติเข้าไปเดินเรื่อง หรือกระแสนิยมเค้าเป็นแบบนั้น แต่ไม่เหมือนนิยายรักอลเวงนะคะ เรื่องนี้เคอเสี่ยลวี่จำเป็นต้องทะลุมิติจริง ๆ  โดย: แม่ไก่
วันที่: 7 กันยายน 2559 เวลา:12:08:31 น.คุณแม่ไก่ กระแสด้วยค่ะ แต่โอเดาว่า จากจากใจนักเขียนนะคะ ผู้เขียนต้องการใส่ความเป็นตัวเอง หรือสะท้อนความต้องการของตัวเองผ่านเรื่องนี้ เพราะฉะนั้นนี่จึงเป็นวิธีที่สามารถทำให้ตัวผู้เขียนเองเข้าถึงได้มากที่สุด รวมทั้งผู้่อ่านด้วย
ส่วนนางเอกนิยายรักฯ นี่ ถ้าไม่ทะลุมิติ (แบบผิดโลก) เรื่องก็ไม่เกิดค่ะ  โดย: ออโอ
วันที่: 7 กันยายน 2559 เวลา:23:34:04 น.อ่านแล้วค่ะ ต้องบอกว่าเรื่องนี้เป็นนิยายสายฟิน
สำหรับเรา มันก็คือนิยายน้ำเน่ายุงชุม ที่ถูกปรับรูปแบบการเล่าเรื่องใหม่แค่นั้นแหละ ตัด detail ออกไป พลอตหลักก็จะเป็นแนวน้ำเน่านั่นแหละ นางเอกเป็นคนดี โดนใส่ร้าย (เข้าใจผิด/ทำตัวให้เข้าใจผิด ) พระเอกไม่ชอบนางเอกแต่รักนางร้ายที่นึกว่าเป็นคนดีแต่จริงเลวและหลอกลวงพระเอก > แล้วก็มีเหตุให้พระเอกรู้ความจริง > กลับไปง้องอนนางเอก > นางเอกก็เล่นตัวเยอะหน่อยกว่าจะลงเอยด้วยดี แต่ต้องชมคนเขียนนะคะ ที่เค้าใส่ลูกเล่นเข้าไปจนคนอ่านไม่รู้สึกว่ายุงชุม ถือว่าอ่านเพลิน ๆ ไม่ต้องคิดอะไรมากค่ะ โดย: Serverlus
วันที่: 10 กันยายน 2559 เวลา:22:49:12 น.คุณเอ้ น้ำเน่าโอก็อ่านแล้วชอบบ่อยนะคะ ฮ่าๆ อาจเพราะองค์ประกอบในเรื่องนี้มั้งคะ ที่โอรู้สึกมันล้นเกิน โอรู้สึกว่าสิ่งที่ผู้เขียนบอก หรือพยายามบอก ไม่สอดคล้องกับสิ่งที่มีอยู่ในเรื่อง เจ้าความรู้สึกขัดตรงนี้แหละที่ทำให้โออ่านเรื่องนี้ไม่รอด
เรื่องนี้ประกอบด้วยสิ่งที่โอไม่ชอบมากๆ เข้าด้วยกันพอดี 1. คือขาดธรรมชาติและมิติของตัวละคร 2. คือการกดคนหนึ่งเพื่อดันคนอีกคน (ตัวประกอบก็มีหัวใจนะ!) 3. คือยังทำให้โอเชื่อไม่ได้ตามที่นำเสนอ (ต่อให้เหตุผลมันจะเวอร์วังยังไงถ้าผู้เขียนมีอำนาจชักนำเพียงพอ เรื่องจะรอดค่ะ) โดย: ออโอ
วันที่: 12 กันยายน 2559 เวลา:21:42:29 น.ตอนแรกที่อ่านคำโปรย ไม่ได้มีความสนใจเลยเรื่องนี้ แต่พอมาตอนหลังเห็นปกสวยแปลกตาดีน่าสนใจ และคาดเดาเอาว่าลองดูหน่อยละกันเพื่อเรื่องจะพลิก เลยซื้อมาพอได้อ่านรีวิวคุณโอ โอะ นันดูไม่ใช่สไตล์ ที่ชอบ ส่วนตัวเรื่องในรั้ววัง มันต้องมีความน่าสนใจ บางทีเหมือนต้องเชื่อเซ้นส์ตัวเองมากกว่ากระแส 555
นอกเรื่อง ได้อ่านบุหลันไร้ใจ แล้วพบว่ามันไม่สนุกเลยอะค่ะ เศร้า ทั้งๆ ที่ภาษาโอเคแต่เนื้อเรื่องไม่ผ่าน โดย: มิโดริ IP: 183.88.71.118 วันที่: 19 กันยายน 2559 เวลา:15:50:56 น.
คุณมิโดริ ถ้าซื้อมาแล้วก็อ่านเถอะค่ะ เพราะโอไม่ชอบเลยอาจจะนำเสนอในมุมคนที่ไม่ชอบก็ได้ ในเรื่องอาจจะมีบางอย่างที่คุณมิโดริอ่านแล้วถูกใจ และทำให้เพลิดเพลินกับเนื้อเรื่องก็ได้ค่ะ สำหรับโอตัวเนื้อเรื่องมีพื้นที่น่าสนใจ แต่อาจจะยังอยากนำเสนอแค่จุดที่พระนางยืนอยู่ให้อ่านเพลินๆ เฉยๆ
บุหลันไร้ใจของโอยังรออยู่เลยค่ะ พยายามจะเร่งอ่านหลายๆ เรื่อง แต่ไม่รู้จะทันก่อนงานหนังสือไหม  โดย: ออโอ
วันที่: 20 กันยายน 2559 เวลา:22:54:43 น.เห็นต่าง 5555+
เป็นนิยายที่เราชอบมากเลย เราว่าแปลกดี พล็อตไม่จำเจ เน้นฟิน อ่านสบายๆ เราแนะนำนะ โดย: แป้ง IP: 125.24.78.233 วันที่: 3 มีนาคม 2560 เวลา:18:04:40 น.
สอยมาแล้วและคิดเหมือนคุณโอเลยค่ะ อ่านไม่จบ เฉื่อยมาก สงสัยตัวเองคงชอบแนวชิงไหวชิงพริบมากกว่านี้5555
โดย: นางฟ้าเชียงชุน IP: 27.55.15.154 วันที่: 23 เมษายน 2560 เวลา:21:24:33 น.
คุณนางฟ้าเชียงชุน ทุกวันนี้ยังไม่แน่ใจเลยค่ะว่าตัวเองชอบแนวไหน สงสัยต้องดูเป็นเรื่องๆ เนอะ
โดย: ออโอ
 วันที่: 25 เมษายน 2560 เวลา:0:55:46 น.กำลังคิดจะซื้อ มาอ่านเจอแบบนี้ คงต้องเว้นไปก่อน
ผมมันเรื่องมากเสียด้วย โดย: นายเป็นหนึ่ง IP: 1.2.234.69 วันที่: 23 มิถุนายน 2560 เวลา:20:29:35 น.
คุณนายเป็นหนึ่ง โอเห็นหลายคนชอบเรื่องนี้มากๆ พอสมควรเลยค่ะ อาจต้องลองอ่านตัวอย่างดูเผื่อจะช่วยตัดสินใจมากขึ้น
โดย: ออโอ
วันที่: 9 กรกฎาคม 2560 เวลา:20:05:58 น.นึกว่าเราคนเดียวซะอีกที่ไม่ชอบเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอึดอัดมาก กัดฟันทนอ่านได้แค่ครึ่งเล่มแรกก็บอกตัวเองว่าพอเหอะ อย่าฝืนอีกเลยนะ เสียสายตา ว่าถึงตัวละคร
- พระเอกเห็นแก่ตัวจริงๆ แถมยังโง่อีก หลังจากที่ไปอยู่ในร่างหมาก็ไม่ได้ช่วยให้ฮีดูมีไอคิวขึ้นเลย ยังคงนิสัยขี้ระแวง หวงอำนาจแถมยังหลงหญิงเหมือนเดิม แค่เปลี่ยนจากนางร้ายเป็นนางเอก วันๆนึกแต่จะกลับร่างไปล้างแค้น แต่อย่างที่รู้ว่าตัวละครนี้มีเพื่อระบายอารมณ์ของคนแต่ง บทที่ฮีได้รับคือจะต้องรู้สึกเจ็บปวดๆๆๆๆ และสำนึกกับสิ่งที่ไว้ทำกับนางเอก แค่นี้จริงๆ เพื่อที่พอเวลาฮีกลับร่างเดิม ฮีจะต้องแสดงว่าหวงหารักใคร่นางเอกคนเดียว เอิ่ม... แค่บทของฮีก็สื่อถึงความตั้งใจของผู้แต่งได้แล้ว - นางเอก มีความซูในระดับตัวเอกในนิยายที่เน้นฟิลนางเอกซู แต่เป็นซูแบบไม่มีที่มา ไม่มีเหตุผล และความซูของเธอจะไม่มีใครล่วงรู้นอกจากพระเอก เพื่อที่จะได้ให้พระเอกหลงรักตัวเธอแบบไม่ทันตั้งตัว และสำนึกเสียใจที่แต่ก่อนเมินเฉยนางเอก แต่แน่นอนว่าถึงพระเอกจะโหดร้ายกับนางเอกแค่ไหนแต่นางเอกจะไม่มีทางโกรธ เกลียด โทษพระเอกเด็ดขาด มิหนำซ้ำยังกล้ำกลืนฝืนทนทรมานตัวเองตามแผนที่พระเอกวางไว้(ทั้งที่รู้ว่าฮีวางแผนอะไรไว้ก็ตาม) เอ้อ ดีเนอะ นางเอกเรื่องอื่นพอรู้อนาคต/รู้ว่ามีใครวางแผนอะไรไว้ก็อยากจะต่อสู้ปกป้องตัวเอง นี่กลับพาตัวเองไปให้เค้าทำร้ายเสียงั้น ผู้แต่งยัดเยียดบทและความรู้สึกให้กับตัวละครจนเราอึดอัดแทนเลย ขอบอกเลยว่าเป็นนิยายแปลจีนเรื่องแรกที่ห่วยมากสำหรับเรา แต่งสนองนีทที่แท้ทรู โดย: อยากระบาย IP: 223.24.164.34 วันที่: 23 มกราคม 2563 เวลา:22:54:25 น.
คุณ อยากระบาย ขอบคุณที่แสดงความเห็นค่า มีอะไรระบายมาได้เลยค่า โอชอบอ่าน ดีใจที่มีเพื่อนแล้ว เรื่องนี้มีทั้งคนที่ชอบ (และชอบมาก ๆ ) กับคนที่ไม่ชอบเลยเนอะคะ
 โดย: ออโอ
วันที่: 5 กันยายน 2563 เวลา:13:08:17 น.เราเห็นมีคนนำเรื่องนี้ไปเปรียบกับ จะรักใครก็รักไป ถึงกับหมดคำพูด เอาจริงดิ? ใช้อะไรอ่านถึงได้เอา จะรักใครก็รักไป มาเทียบเคียง ทั้งตัวละคร พล็อตเรื่องต่างกันมาก ฝีไม้ลายมือการประพันธ์คนละระดับอย่างเห็นได้ชัด
โดย: Polka IP: 223.24.168.21 วันที่: 5 มิถุนายน 2564 เวลา:18:32:49 น.
คุณPolka สวัสดีค่ะ เพิ่งมาอ่านคอมเมนต์ คิดว่าที่มีคนเอาสองเรื่องนี้มาเปรียบเทียบกันเพราะว่าเซินไป๋เซ่อกับเฟิงหลิวซูไตเป็นนามปากกาของคนเขียนคนเดียวกันค่ะ
โดย: ออโอ
วันที่: 21 มิถุนายน 2564 เวลา:15:22:22 น.ว้อททททท WTF!!! เหตุไฉนถึงใช้คนละนามปากกา? อิชั้นเชื่อว่านามปากกาเซินไป๋เซ่อนี้ใช้แต่งเวลาเมาแน่นอล อิชั้นไม่ยอมรับเด็ดขาดว่ายัยคนแต่งเพียงหนึ่งใจกับจะรักใครก็รักไปจะใช้ดวงวิญญาณเดียวกัน
โดย: Polka IP: 183.88.107.76 วันที่: 22 กรกฎาคม 2564 เวลา:21:24:28 น.
ชอบบทวิจาของไรท์ถูกใจผู้อ่านแบบเราๆจริงๆ
โดย: ขวัญ IP: 58.11.90.114 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:20:54:33 น.
|
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
งั้นขอผ่าน ไปเก็บเล่มที่อยากอ่านมากกว่าดีกว่าเนาะ แฮร่...
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
บ้านต้นคูน Travel Blog ดู Blog
เรียวรุ้ง Literature Blog ดู Blog
ตุ๊กจ้ะ Topical Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Food Blog ดู Blog
ออโอ Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น