Bloggang.com : : นางแก้ว ดาราพร : ชีต้าร์ล่าหัวใจ 10

ชีต้าร์ล่าหัวใจ 10

ตอน ได้หรือเสีย

วิภาวีปล่อยน้ำตาร่วงรินเป็นสายน้ำล้นหลั่ง คนที่เธอรักช่างใจร้ายทำเธอได้ลงคอ สองครั้งแล้วมิใช่หรือที่เห็นเต็มตาอย่างนี้ จะโง่ให้เขาหลอกอยู่ทำไม หากเจ็บปวดเหลือเกิน
ชีตาร์ปลอบใจโดยความเงียบงัน สงสารที่ตัวเป็นต้นเหตุในครั้งนี้ หากครู่เดียวเกลื่อนผิดได้ เธอกำลังหาผู้ชายที่ดีที่สุดคนหนึ่งให้ รับประกันได้คนนี้ถ้ารักใครแล้วรักเดียว นิสัยเขาเหมือนแม่
“พรุ่งนี้พี่จะมาหานะมด”
“ขอบคุณค่ะพี่ต้าที่ช่วยมด”
“ไปส่งนะ” ชีตาร์ไปส่งร่างอรชรจนถึงประตูรั้ว น้ำตาของวิภาวีรินไหลลงมาอีก
“เจ็บแล้วต้องจำนะจ้ะคนดี”
“ค่ะ มดจะไม่เชื่อเขาอีกแล้ว” เธอก้มหน้าน้ำตาร่วงเผาะชีตาร์บีบไหล่ปลอบโยน
ไวกูรณ์ทำหน้าที่ขับรถ ต่างเงียบงันกันพักใหญ่
“น่าสงสารมดนะที่...”
“ค่ะไม่น่าเจอกับหมวดนั่นเลย”
“พี่สงสารยัยมดที่มาเจอน้องต่างหากเล่า”ไวกูรณ์พูดมาจากก้นบึ้งของหัวใจเลยทีเดียว
“พี่เป็นพี่ต้องเข้าข้างน้องตัวเองสิพี่ไว”
“อย่างน้องยังต้องให้ใครช่วยอีก คนเดียวก็ร้ายเหลือรับแล้ว”
“ไม่จริงสักหน่อย” เธอเอ่ยบูดบึ้ง
“ชีตาร์ หน้าสวย ๆ อย่างนี้ก็จริง แต่เงาที่สะท้อนออกมามันเสือชัด ๆ”
เธอ ไม่ร้ายสักนิด ไม่อย่างนั้นไม่ต้องเจ็บใจจนนอนไม่หลับเพราะ ฐิติหรอก เขาต่างหากที่ทำให้เธอเจ็บจนนั่งนอนไม่เป็นสุข เขาไม่มีสิทธิ์มาเอาหัวใจของเธอไป ไม่เช่นนั้นเธอจะไม่มีวันตามมาใกล้ชิดอย่างนี้ !

ไวกูรณ์จอดรถหน้าประตูบ้านมองเข้าไปภายในเห็นรถเบ็นซ์ที่ฐิติขับวันนี้จอดอยู่ คงกลับมาแล้วไม่รู้เลยนุชจรีจบหรือเปล่า
“กวางมาแล้วน้องรู้ไว้นะว่า เขาไม่ใช่คนยอมแพ้อะไรง่าย ๆ เหมือนกัน”
“วันนี้คงไม่มีอะไรหรอกไม่เห็นเขาจะโกรธอะไรนี่ อาจจะกำลังปวดกระดองใจเพราะรถไฟมาชนกัน ดีสมน้ำหน้านักอยากเจ้าชู้”
ชีตาร์เข้าห้อง สัญชาตญาณเอหรือระแวงได้กลิ่นแปลกไปกว่าเคย ราวกับว่าเวลานี้เธอไม่ได้อยู่เพียงลำพัง หญิงสาวกวาดตารอบห้อง แต่ไม่พบว่ามีสิ่งใดผิดปกติ
“ระแวงไปเองแล้วเรา”
เธอเปิดตู้ผ้าหยิบชุดนอนค่อนข้างเรียบร้อยเพราะพักอยู่บ้านคนอื่น ประตูห้องถูกเคาะเธอชั่งใจครู่หนึ่งจึงเปิดแง้มค่อนข้างระมัดระวัง
“ใครคะ”ชีตาร์ร้องถามก่อนเปิดออกแล้วอุทานเรียกเบาๆ “อ้อคุณท่าน”
“พึ่งกลับหรือจ้ะ”
“ค่ะต้ากำลังจะอาบน้ำค่ะ”หญิงสาวบอก แล้วจึงเปิดประตูกว้างเพื่อให้คุณหญิงจอมหวง มองลูกชาย ซึ่งท่านก็กวาดตามองหารอบห้องสี่เหลียมจริง ๆ
เมื่อคุณหญิงโล่งใจว่า ไข่ในหินของท่านไม่ได้ร่วงหล่นเข้ามาในห้องนี้ ท่านจึงเอ่ยอย่างขอไปทีว่า
“พอดีนอนไม่ค่อยหลับ จะมาหาเพื่อนคุย แต่ต้าจะนอนแล้ว ฉันคงไม่รบกวนล่ะ”
“ต้าเพลียมากค่ะ อาบน้ำแล้วจะนอนค่ะ”
“ฉันไปล่ะ”
หญิงสาวไหวไหล่เมื่อปิดประตูลง
“หวงเหลือเกินนะลูกชายผู้แสนประเสริฐ” เธอว่าถอดเสื้อเหวี่ยงทิ้งก้าวเข้าห้องน้ำซึ่งสามารถเปิดจากห้องของเธอได้
ชีตาร์ก้าวออกจากห้องน้ำ พันผ้าเช็ดตัวหมิ่นเหม่ และแล้วเธอถูกจู่โจมด้วยกวางตัวใหญ่ ชายหนุ่มรวบร่างอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ด้วยมือข้างหนึ่งอีกข้างดึงทึ้งผ้าเช็ดตัวปลิวไปอย่างไร้ทิศทาง
“ บ้า อื๊อ โอ๊ย” ชีตาร์ร้องดิ้นรน
ฐิติรุกราน ชายหนุ่มเข้ามาซ่อนตัวเงียบอยู่ใต้เตียงนานมากแล้ว จนกระทั่งชีตาร์เข้าห้องน้ำเขาจึงได้ออกจากที่ซ่อนมายืนรอคอยอย่างหื่นหิว ใบหน้าขาวเป็นสีแดงคงดื่มมาก กำลังชายหนุ่มมากมหาศาล ตรึงร่างเปลือยของชีตาร์ไว้บนที่นอนอยู่หมัด
เธอดิ้นรนเขายิ่งกดด้วยกำลังแรง ร่างเปลือยอยู่ใต้ร่างใหญ่เปลือยเปล่าเช่นกัน มือใหญ่ยังปิดปาก เข่าชายหนุ่มแทรกกลางผลักสองขาเรียวยาวแยกห่างออกจากกัน กายของเขาทับแน่น กำลังของผู้ชายตัวใหญ่มากกว่า ชีตาร์ดิ้นรน ร็สึกละอายต่อสายตาที่จ้องมองสำรวจทั่ว
“อื้อ” เธอผงกศีรษะหากมือแกร่งกดลงไปอีก
“นางเสือร้าย วันนี้แหละจะได้รู้ฤทธิ์เหยื่อที่หันเข้าสู้เสียบ้างแล้ว”
“ปล่อย” เธอดิ้น แต่ไม่ได้ผลอะไรเลย มือถูกเขาจับผลักขึ้นไป
“ชีตาร์ แม่เสือชีตาร์ลองผสมพันธ์กับกวางดูสิจะเป็นยังไง”
“อื้อ” เธอส่ายหน้าหนี ร้าวรานกับถ้อยคำที่หลุดมาจากปากของเขาผู้ชายกดแนบ ร่างกายแข็งแกร่งด้วยกระดูกและกล้ามเนื้อ ทั้งแปลก กลัว ขยะแขยง แต่ที่น่าอาย เธอกลับพึงพอใจ มือร้อนผ่าวลูบไล้ทั่วร่างนวลเนียน หัวใจของเขาและเธอเต้นแรงแนบชิด แทบซึมลงไปเป็นเนื้อเดียวกัน
ชายหนุ่มกดหน้าลงไปซุกไซร้ ยอดอกสล้างเป็นติ่งตุ่ม ขึ้นเป็นไต สีน้ำตาลอ่อนเริ่มใช้ลิ้นลูบไล้ ระรัวเล่นก่อนขบเม้มสลับข้างไปมาอย่างย่ามใจ ชีตาร์เอ๊ย แทนที่จะผลักไสดิ้นให้พ้น เพราะชายหนุ่มลืมตัวที่จะจับมัดเธอด้วยมือแกร่งแข็งแรงอย่างที่เรียก เขากำลังดื่มด่ำตามอารมณ์อย่างลำพองใจ หญิงสาวใช้มือเปล่าขยุ้มผ้าปูเตียง ไม่ช่วยตัวเองให้รอดเสียอย่างนั้น
เรียวนิ้วแทรกซึมส่วนดอกไม้งาม หญิงสาวดีดตัวรับ ความคับแน่นไร้ร่องรอยผู้แทรกแซงก่อนหน้า ยิ่งทำให้ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ครางฮึ่ม ในลำคอ เลื่อนริมฝีปากจูบบนริมฝีปากเต็มอิ่ม ชีตาร์เผยอริมฝีปากรับ ดูดปลายลิ้นคู่กรณีรัดรึงเกี่ยวเล่นตามอารมณ์ที่ครุกรุ่นจนร้อนเร่าไปทั้งกาย ชายหนุ่มขาสั่นใจเต้นแรง คู่ต่อสู้ไปรู้เพลงสวาทมาจากที่ใด
จูบเก่งเป็นบ้า ฐิติครางขยำลงบนสะโพกกลมสวยแรง เร่งเร้าทุกสัมผัส พื้นที่แห่งความปรารถนาหลั่งรินน้ำในเรือนกายผ่านกลีบร่องของเกสร
อยากลิ้มรส ชายหนุ่มบอกตัวเอง ร่นกายลงไปสู่พื้นที่น่าทะนุถนอมที่สุดของความเป็นหญิง
สวยชะมัด เนินหนั่น โหนกนูน ได้ใจ กลีบดอกไม้ขาวสวยธารธาราน้อยๆปริ่มน้ำไม่มาก หากแวววาวสะท้อนสายตาที่จับจ้องมองอย่างลืมตาย
ลิ้นซุกซนและชาญฉลาดรู้เสมอว่าจะแตะที่ใดให้เจ้าของดอกไม้สวยดอกนี้ดีดดิ้นและยินยอม สัมผัสลากเรียวลิ้นขึ้นลงและแตะแต้มลูบไล้ ดูดสลับยังจุดเสน่หา ชีตาร์ครวญครางราวกับวิญญาณเธอกำลังจะลอยไปเกาะอยู่กับการกระทำของชายหนุ่ม ไม่ให้หลีกหลบไปจากการสอนให้เธอเรียนรู้บทเรียนแรกของการ เป็นเสน่หา
ชีตาร์รู้สึกเบาสบายเสียวซ่าน แม้เวลานี้กำลังถูกรุกรานด้วยกายชายหนุ่ม เธอยินยอมพร้อมใจ ไม่ขัดขืน ฐิติมือสั่นกว่าที่เคย ก่อนกดเนื้อแนบเนื้อ ความคับแน่นทำให้เผลอกัดริมฝีปาก ค่อยกดเข้าไปทีละนิด
“เจ็บมั้ย”ชายหนุ่มมีแก่ใจถาม ทั้งที่หญิงสาวอยากหยกสองมือขึ้นปิดหูและแทรกตัวให้จมหายไปกับเตียง แต่ที่สุดแล้วกลับเลือกที่จะตอบกลับรวดเร็ว
“พอทน”เท่านั้นเองกับคำตอบ ฐิติเลือกที่จะปล่อยของสู่หุบเหวแห่งความปรารถนาอย่างหมดจดไม่เหลือแม่เพียงเสี้ยวเศษเซนติเมตร
“โอ๊ย”
ชีตาร์เผลอร้องลั่น เจ็บจี๊ดราวกับร่างกายจะแยกออกเป็นเสี่ยง ๆ ฐิติประกบปากจุมพิตเร่าร้อนและดูดดื่มตามกลิ่นหอมเย้ายวนขยับกายช้า จูบปลอบไปพลางขยับ รับรู้หญิงสาวไล่ตาม เร่งจังหวะไล่ตาม ยิ่งเร่งยิ่งโดนควบคุมไม่รู้ตัว
“แย่จัง ผมไม่ไหวแล้วคุณล่ะ คุณเป็นยังไง”ชายหนุ่มถาม ทั้งที่รู้ หญิงสาวเกร็งรับ รัดแน่น นั่นคือสู่ปลายทางไปแล้ว ชีตาร์เปลี่ยนอายเป็นโกรธ เมื่อรับไอร้อนพวยพุ่งสู่ภายในสิ่งที่จะนำเด็กมาเกิด คิดแล้วชีตาร์รู้สึกตัวทันที
“ปล่อยฉัน ปล่อยเสียที”
ฐิติถอนตัวออกจากร่างงดงามเปล่าเปลือย อดจิกกัดอีกฝ่ายไม่ได้ว่า
“หมดฤทธิ์ได้แล้วแม่เสือชีตาร์ เธอเป็นเมียกวางไปเรียบร้อยโรงเรียนอัครราช”
“คุณ คุณรังแกฉันคุณปล้ำฉัน”
“จะสำเร็จได้ยังไงถ้าคุณไม่นอนรอ อย่างอวยระทวย” เขาเยาะเย้ยหยิบ เสื้อคลุมสีน้ำเงินมาสวม“เสียดาย ขโมยไม่ได้ก็หัวใจของผมเท่านั้นแม่นักแซ็งมือทอง” พอได้ทีเขาทั้งเยาะเย้ยถากถางจนพอใจ
ชีตาร์หลังให้อีกฝ่ายกัดริมฝีปากที่ระริกสั่น เจ็บแค้นตัวเองที่รนหาเรื่องและได้เรื่องไปแล้ว
“ออกไป๊ ไอ้หมวดลามก” น้ำเสียงตะโกน แผดไปลั่นบ้าน ทำให้คุณหญิงทิพย์สะดุ้งตื่นพรวดพราดออกมาในทันที
ฐิติกำลังวิ่งขึ้นบ้านด้วยท่าทางแมวขโมยปลาย่างแล้วถูกจับได้
“กวางเกิดอะไรขึ้น”
“เอ่อ” ชีตาร์พันกายด้วยผ้าเช็ดตัว ไม่กล้าฟ้องร้องโวยวายเกรงเรื่องจะอื้อฉาวออกไป ฐิติผิดคาด เขาคิดว่าชีตาร์จะเอาเรื่อง หากเธอเงียบกริบ ใจหนึ่งโล่งหากอีกใจหวั่นไหว และรู้สึกขาดหายไปอย่างประหลาดใจดวงเดียวกัน แต่แตกเป็นสองอย่างสองความคิด
“ไม่มีอะไรนี่ครับคุณแม่”
“แม่ได้ยินเสียงต้าร้อง ไม่ได้ไปทำอะไรเขานะ”ฐิติ เขาหลบตามารดาอย่างมีพิรุธ จากนั้นเดินเลี่ยงขึ้นไป ชายหนุ่มมิอาจปฏิเสธได้ว่าไม่ได้ทำอะไร เพราะเขาทำอะไรตั้งหลายอย่าง
คุณหญิงกำมือแน่น ยิ่งนานวันท่าทางลูกชายไม่น่าไว้ใจลงจากห้องมาชั้นล่างดึก ๆ ดื่น ๆ เกือบทุกคืน สุดสัปดาห์ชีตาร์ไม่อยู่กลับไม่ลงมาตรวจ ท่านเห็นจะต้องจัดการแล้วต้องเชิญชีตาร์ออกเสียแล้ว

ตีห้าฟ้าสาง ฐิติตื่นนอนทั้งที่ได้หลับเพียงสองชั่วโมง ชายหนุ่มไดยินเสียงเครื่องยนต์ดังแว่วเขารีบเปิดม่านออกดู จากห้องนอนของเขาสามารถมองไปที่ประตูได้รถเก๋งสีชาขับเคลื่อนออกไป
ชายหนุ่มมองจนลับตาแล้วจึงเดินมานั่งบนเตียง ค้อมกายใช้ศอกวางบนเข่า ท่าทางคิดหนักหัวใจลอยคว้าง ชีตาร์อาจจะหนีไปแล้วก็เป็นได้

เช้าวันนี้คุณหญิงแต่งกายเนี้ยบเช่นเคย จิตราภรณ์ลงมาทานอาหารเช้า คุณหญิงสังเกตเห็นความสดใสอิ่มเอิบในตัวลูกสาว
“อายุเท่าไหร่แล้วก้อย”
“คุณแม่ถามทำไมค่ะ”
“มีคนรักหรือยัง” ท่านถามอย่างระแวงเล็กน้อย เพราะยิ่งนับวันยิ่งสวย ท่านห่วงนักเรื่องได้คู่ไม่สมหน้าตา
“ไม่ค่ะคุณแม่ก้อยอยากใช้ชีวิตโสดอย่างนี้ เอ...พี่ต้าตื่นหรือยังเนี่ย”
“แม่อยากคุยเรื่องต้าสักหน่อยนะก้อย” ท่านเอ่ยเรียบเดินนำไปห้องอาหารและได้พบซองขาวจ่าหน้าถึงท่าน
“ทำไมต้องส่งซองมา ใครนะช่างเสียมารยาทจริง” ท่านบ่นแล้วเปิดซองดู ชีตาร์ลาออกและขอโทษที่ไม่ได้บอกด้วยตัวเอง แทนการเคืองขุ่นคุณหญิงโล่งใจ ไม่ออกก็ต้องขอให้ออกอยู่แล้ว
“ใครคะคุณแม่”
“ต้าลาออก ดีเหมือนกันจะพูดเรื่องนี้กับก้อยอยู่เชียว”
“อ้าวทำไมล่ะคะพี่ต้าทำงานไม่ดีหรือคะ”
“ดีมาก แต่แม่ขอกันไว้ก่อน เพราะพี่ชายเราเขาแปลก ๆ ตั้งแต่ต้ามาอยู่”
“แปลกยังไงคะ”
คนร่างสูงสวมเครื่องแบบเต็มยศชะงักฟังอยู่หน้าห้องไม่เดินเข้าไป
“ปกติมีราชการงานด่วนอยู่บ้านอาทิตย์ล่ะไม่เกินสามวัน สุดสัปดาห์ก็เที่ยวตะลอน แล้วก้อยไม่เห็นหรือตั้งแต่ต้าเข้าบ้านพี่เราไม่มีราชการเลย หนำซ้ำตรวจดูความเรียบร้อยให้ได้ทุกคืน ไปแอบตรวจในห้องเลขาหรือเปล่าก็ไม่รู้”
ฐิติถอนใจยาวขณะที่ภายในรู้สึกแปลบปลาบ เธอไปแล้ว มาเพื่ออะไร แต่เหตุที่จากไปเขารู้
ไม่...ไม่ใช่ไปเพราะเขา ชายหนุ่มฉุกคิดทำให้เกิดทิฐิสุดขีด ชีตาร์ไปหาไวกูรณ์ต่างหาก
ครั้งเดียว ท้องมั้ย ถ้าติด ลูกของเขาจะเป็นของคนอื่น
บ้า ฐิติคิดย้อนไปมา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เคยนอนกับผู้หญิงตั้งแต่พึ่งแรกรุ่น เขากลับไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย
แล้วเหตุไฉนหนอ แค่นอนกับผู้หญิงเพิ่มอีกคน เขาต้องมาเสียเวลาคิดเสียวุ่นวาย ฐิติถอนใจเขาทำใจให้ลืม และจะไม่คิดสุดท้ายชายหนุ่มแล้วพานคิดไปอีกจนได้!

บรรยากาศในห้องอาหารบ้านคุณหญิงทิพย์ค่อนข้างเงียบไม่มีใครคุยกับใครจนต่างคนต่างไป
คุณหญิงรู้สึกเหนื่อยมาเมื่อไม่มีเลขาอย่างชีตาร์
จิตราภรณ์รีบบึ่งไปบ้านของชีตาร์ เธอโล่งอกคิดว่าไม่มาเสียเที่ยว เพราะเหลือบสายตาไปที่โรงเก็บรถ และเห็นรถที่ชีตาร์ใช้จอดอยู่
เธอลงไปพบตนัย ซึ่งออกจากบ้านมาพอดี ชายหนุ่มรีบหยอกคนรักทันที
“บุกมาหาผมเลยหรือ”
“เซี้ยวค่ะ พี่ต้าอยู่ไหนคะ”
“ไม่รู้สิผมยังไม่ได้ขึ้นไปเลย มีอะไรหรือก้อยเกิดอะไรขึ้นกับคุณชีตาร์”
“เอ่อก้อยไม่ทราบค่ะจู่ ๆ เธอก็ลาออกกะทันหัน”
“โธ่คิดว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ถ้าเอาแต่ใจเป็นเรื่องธรรมดา ผมไม่เห็นคุณชีตาร์ทำงานที่ไหนทนสักที” จิตราภรณ์พลอยสรุปตามนั้น
“ก้อยห่วงเลยตามมาถามค่ะ”
ตนัยขมวดคิ้วเข้ม แต่ถ้าชีตาร์ มีเรื่องเกิดขึ้นล่ะก็ป่านนี้นั่งไม่ติดหรอก นายและเพื่อนคนนี้คงต้องหาวิธีแก้เผ็ดคืนกลับแน่
“คงไม่มีอะไร แกร่งขนาดนั้น”
ไม่ว่าใคร คิดว่าชีตาร์ เสียใจไม่เป็น
หากใครสักคนเปิดประตูเข้าไปในห้องส่วนตัวจะพบร่างสูงนอนขดตัวมีผ้าแพรเพาะพันกาย หยาดน้ำตารินไหลผ่านเปียกชื้นหมอน ถ้าพยายามฝืนใจตัวเองขัดขืน ผู้ชายคนนั้นไม่สมปรารถนาเขาจะเยาะเย้ยถากถางไม่ได้ จะสำเร็จได้ยังไงถ้าคุณไม่นอนรอ
หญิงสาวหยิบหมอนปิดหูคลายปิดบังเสียงไม่ต้องการได้ยิน หากว่าดังก้องอยู่ในโสตประสาท
“ไอ้บ้า ไอ้หมวดลามก อ้ายบ้า ฮือฮือ” หากชีตาร์ก็ยอมรับความผิดนั้นด้วยครั้งหนึ่ง จึงนอนเสียใจอย่างนี้
“บ้า บ้า ไม่แพ้หรอกไอ้หมวดกวาง ฉัน ฉันจะเขมือบคุณคอยดู” ในที่สุดเธอตัดสินใจป้ายน้ำตาหยาดสุดท้ายทิ้งรวดเร็ว
“ว่าที่ผู้กองเขาเป็นอะไรวะซึมตั้งแต่เช้า” นายตำรวจชั้นประทวนจับกลุ่มนินทา
“สับรางไม่ถูกเชื่อเหอะ”
“เป็นตำรวจไฮโซนี่ดีจริง ๆ สาวแต่ละคนขาวจ๋องทั้งนั้นเลยวะ” คนขาวสวยกำลังเดินหอมฟุ้งมาขอพบ นุชจรี ให้เป็นที่กลืนน้ำลายลำบากกับการโชว์เนื้อหนังมังสา
มื้อเที่ยงเขาออกไปทานอาหารกับเธออย่างเนือย ๆ
ชีตาร์สวมแว่นกรอบใหญ่สีดำ ไปรับวิภาวีมาซุ่มมอง ฐิติ วันนี้เธอใช้รถเบนซ์ของมารดาหลังจากตัดสินใจแน่วแน่แล้วจึงไปหาวิภาวีที่บ้านหญิงสาวกำลังเสียใจจึงชวนออกมาบอกว่าจะพานั่งรถเที่ยว หากว่าวางแผนไว้เสร็จสรรพ โทรไปหานุชจรีว่ามีนัดหมวดกวาง อีกฝ่ายรีบมาดังใจหญิงคนสวยบอก
“เห็นมั้ยมด ผู้หมวดไม่จริงใจกับมดหรอกเขารักนุช” วิภาวีใบหน้าเผือดซีดด้วยความผิดหวังเมื่อคืนหลังจากกลับไปทบทวน ความเป็นคนใจอ่อน เคยคิดอยากให้อภัย หากว่า วันนี้เห็นชัดแล้ว เขาเลือกนุชจรี
นุชจรีตักอาหารใส่จานฐิติ ชายหนุ่มไม่รู้สึกอร่อยเลย เขาคิดถึงชีตาร์อย่างบอกไม่ถูก ถ้าเธอจะทำร้ายเขาให้ได้แผลสักสาม สี่แผล ยังดีกว่าจากไปเฉย ๆ อย่างนี้ มันทำให้เขารู้สึกผิด คิดว่าต่อให้ชีตาร์ร้ายยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง…ที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนเสียด้วย
“จะไปไหนกันต่อคะพี่กวางนุช ยังไม่อยากกลับค่ะหรือสุดสัปดาห์นี้พี่กวางจะพานุชไปเที่ยวไหนก็ได้นะคะ” เธอเปิดประตูห้องนอนรอขนาดนี้ถ้าปกติเขาไม่รีรอเลย แต่คำว่าสุดสัปดาห์พาหัวใจของเขากระตุกวูบ ไวกูรณ์นัดจะไป ชำระความสาวของชีตาร์
คืนนั้นเขาไม่รู้ว่า ได้หรือเสียอะไร!!

Create Date : 03 กันยายน 2554

Last Update : 3 กันยายน 2554 9:53:21 น.

0 comments

Counter : 567 Pageviews.