รัฐบาลที่แล้วเคยรับสูงสุด 5 แสนบาท ต่อครัวเรือนต่อปี

ลองคิดดูว่าชาวนาส่วนใหญ่ทำนาปีหนึ่งได้ซัก 2-3 แสนก็ถือว่าดีมากแล้ว

พอรัฐให้แบบนี้มัน "ถึงใจ" ชาวนา ยกฐานะแทบจะ "ทันที" ครับ

ชาวนามี 1 ล้านคน มีลูกหลาน ปู่ ตา ย่า ยาย เฉลี่ย 5 คนต่อครอบครัว

สามารถได้เสียงประมาณ 5 ล้านเสียง

(เท่ากับเสียงที่ได้จริงแค่ 14 ล้าน ถ้าหักเสียงจากครอบครัวชาวนา คิดแบบนี้อีกพรรค "ชนะ" ครับ)

...

แต่ทำแบบนี้ทำให้ชาวนา "ตาโต" ปลูกข้าวคุณภาพต่ำมาขาย

มีปุ๋ย ยา อะไรก็เอามา "อัด" เพื่อเร่งให้ข้าวโตไวๆ แม้แต่ชาวนาเองยังไม่กล้ากินข้าวตนเองเลย

กู้หนี้ยืมมาทำนา ให้ได้มากที่สุด ให้เต็มวงเงิน

ทำลายระบบเดิมๆ ที่ปลูกข้าวแบบเคารพธรรมชาติ

เป็นนโยบายที่กระตุ้น "ความโลภ" ทำลายธรรมชาติ ทำลายวิถีขาวนาดั้งเดิม

แย่งกันใช้ทรัพย์ฯ น้ำ น้ำแล้ง

...

หากอยากทำต่อ ต้องคุม "คุณภาพข้าว"

ไม่ใช่เอาข้าวคุณภาพต่ำมาขาย 

ไม่ควรไปขายแข่งกับเพื่อนบ้าน พม่าประเทศอุตฯ เกษตรเกิดใหม่ เวียดนาม กัมพูชา 

เกิด "สงครามราคาข้าว" ข้าว "คุณภาพต่ำ" มีแต่สารพิษออกมาเป็นจำนวนมาก ทำให้ราคาตกต่ำ 

ถ้าให้ดี ควรให้ราคาข้าวปลูกแบบปลอดสาร ตันละเกินกว่า 1.5 หมื่นไปเลยครับ

เพราะข้าวปลอดสารขายได้ราคา

จูงใจให้ชาวนาลดใช้ปุ๋ยเคมี ลดใช้ยาฆ่าแมลง

ส่งเสริมโรงสีชุมชน

ให้สีเก็บไว้กินเองก่อน ค่อยนำมาขาย (คนเราอย่างน้อยที่สุดต้องมีข้าวกิน)

...

หากชาวนาไม่โลภจนเกินไป

จะหาห้าแสนต่อปี แลกกับประเทศต้องกู้มาจ่าย

จะอยู่กันไม่ได้ทั้งระบบครับ

(โครงการนี้มีชาวนา 1 ล้านคนเข้าร่วมโดยประมาณ ควรใช้เงินแค่ 5 แสนล้านต่อปี เพราะชาวนาทำนาไม่เต็มวงกันทุกคน แต่ความจริงใช้มากกว่า 6 แสนต่อปี ที่เหลือหายไปไหน? คนที่เอาไปจะรู้ดีที่สุดครับ)