ลูกพี่ชอบอ่านหนังสือมาแต่ไหนแต่ไร เรื่องราวต่างๆที่ไม่เคยอ่านก็อาศัยถามให้ลูกพี่เล่าให้ฟังเรื่องอะไรเป็นยังไงเพราะไม่ชอบอ่านยิ่งนิยายจีน ทั้งชื่อทั้งฉากทั้งเรื่องราวซับซ้อนกว่าจะอ่านจบปวดหัว ทุกวันนี้ในตู้หัวเตียงลูกพี่จะมีหนังสือนิยาย หรือบางเล่มจะเรียกว่า light novel ก็คงได้บ้างมั้ง หนังสือฝรั่งยุคคาวบอยเยอะ..หลายเรื่อง นวนิยายจีนเยอะมาก วันหยุดลูกพี่จะหยิบมาอ่านก่อนนอน เราชอบให้ลูกพี่อ่านพลนิกรกิมหงวน เพราะลูกพี่จะอ่านไปหัวเราะไปด้วย กว่าจะตอบว่าขำอะไรพลอยได้หัวเราะไปด้วยกัน การได้ขำอะไรมากๆเป็นเรื่องที่เราชอบ
สำหรับเราไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือเอาซะเล้ย สมัยเรียนมหาวิทยาลัยก็ให้เพื่อนสรุปให้ฟัง เรื่องนั้นเรื่องนี้ หรือถ้าเลคเชอร์ไม่เข้าใจก็ให้เพื่อนไปอ่านมาเล่าให้ฟัง มีขยันอ่านมากหน่อยตอนมาเรียนเฉพาะทางต้องอ่านทุกตัวอักษรอ่านแล้วอ่านอีกหลายรอบ ไม่มีข้อความไหนที่ไม่เข้าใจ แต่ละย่อหน้าเขียนบันทึกย่อไว้ ว่าเขาจะเขียนบอกใจความสำคัญอะไร ทำแบบนี้แล้วเรื่องเรียนก็เป็นเรื่องสนุกยิ่งอ่านยิ่งสนุก เวลามี edition ใหม่ออกมาก็อ่านทำนองเดียวกัน ตลอดชีวิตก็วนอ่านแต่หนังสือตำราต่างประเทศ เพราะมีตำราหลักมากมายหลายเล่ม แต่ละเล่ม ก็จะมีเอดิชั่นใหม่ๆออกมาทุกสองปีบ้างสี่ปีบ้าง วนอ่านไปเรื่อยๆ รวมทั้ง Journal สารพัดที่ตีพิมพ์ออกมาเรื่อยๆ อ่านบ้าง ทำพาวเวอร์พอยท์ ทำงาน ทำวิจัย ทำนั่นโน่นนี่ ไม่มีเวลาจะอ่านหนังสืออื่นอีกแล้ว
นอกจากตำรา หนังสือในความทรงจำ เป็นหนังสือนวนิยายบ้าง เรื่องที่ชื่นชอบมาก "สี่แผ่นดิน" เพราะเป็นคนชอบประวัติศาสตร์ สี่แผ่นดินเป็นหนังสือนวนิยายที่บรรยายไว้ละเอียดเห็นภาพชีวิตของชาววังในช่วงสมัยรัชกาลที่ ๕ ช่วงก่อนการแต่งงานของแม่พลอย ช่วงเวลาแห่งความสุขของคนไทย หลังจากแม่พลอยแต่งงานก็ไม่ได้สนใจอ่าน เพราะนิสัยของเราไม่ค่อยชอบของมือสอง จึงไม่ค่อยถูกใจคุณเปรมสักเท่าไหร่ ทั้งยังมีลูกติดเฮ้อเรื่องราวมันเครียดมากเกินไป เรื่องราวในรัชสมัยต่อๆมาของสี่แผ่นดิน เราไม่ค่อยได้สนใจอ่านมากนัก เพราะเป็นเรื่องราวชีวิตไม่ค่อยสนุกแล้ว
วรรณกรรมต่างประเทศ ชุด บ้านเล็กของลอร่า อิงกัลล์ เป็นหนังสือที่ทั้งอ่าน และทั้งดูภาพยนตร์ตอนกลางคืน แต่อ่านหนังสือสนุกกว่า บรรยายไว้ละเอียด ตอนที่ประทับใจมาก คือ ตอนที่ อยู่ในป่าใหญ่ พ่อย่างเนื้อแขวนไว้ในต้นไม้ เล่าเรื่องการเตรียมเก็บอาหารไว้ใช้ในฤดูหนาว พอพี่แมรี่ตาบอดหลังจากนั้น ไม่ค่อยได้อ่าน เพราะไม่ชอบเรื่องราวเศร้าๆ สงสารแมรี่และในภาพยนตร์คนที่แสดงเป็นแมรี่ สวยน่ารัก มีผมสีทอง แต่ต้องตาบอดเสียดายมาก และเป็นเรื่องชีวิตจริงๆด้วยสิ
นวนิยายของไทยที่ชอบอ่านมากสุด โสภาค สุวรรณ เป็น นิยายเบาๆ ได้ความรู้เหมือนได้ท่องเที่ยวต่างประเทศไปด้วย เนื้อเรื่องเบาๆ ไม่ซีเรียส ไม่ใช่เรื่องในครอบครัว เรื่องผัวเมียไม่ชอบอ่าน
สรุป เรื่องเกี่ยวกับหนังสือ ไว้คร่าวๆร่วมกิจกรรมตะพาบ เพียงเท่านี้ค่ะ
แต่โสภาค สุวรรณ น่าจะเป็นนักเขียนคนโปรดได้กระมัง
รุ้งอ่านโสภาคนะคะ แต่ก็ไม่ถึงกับโปรด
ที่รุ้งโปรดคือทมยันตี ซึ่งพี่คงไม่โปรดเพราะส่วนใหญ่ดราม่า หลายเรื่องต้องมีไม่พระเอกก็นางเอกตายสิน่า อ่านแล้วน้ำตาหลั่งริน แต่รุ้งก็ยังชอบอ่าน5555 รุ้งชอบเสียน้ำตา
บ้านเล็กในป่าใหญ่นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ติดชาร์ต คลาสสิคตลอดกาลคงน้อยคนนักที่จะไม่รู้จัก แต่รุ้งก็ไม่เคยอ่านนะคะ เคยแต่ได้ยินชื่ออะ
รุ้งอะนะ นิยายสู้ยิบตา แต่ถ้าวิชาการ สารคดี ยอมแพ้ค่ะ ขอโบกมือลากันเลยทีเดียว
โสภาค สุวรรณ ส่วนหนึ่งที่ไม่ปลื้มก็เพราะความรู้ที่อัดแน่นนี่แหละ แหะแหะ