ที่จริงตั้งใจจะเขียนแค่ตอนเดียวแต่เขียนไม่ทันต้องตัดตอนแต่สั้นไปก่อนค่ะ   วันนี้มาเขียนต่อ    ไปพักผ่อนก็แค่นั่งอยู่เงียบๆเดินดูอะไรนิดหน่อยในที่คุ้นเคยไม่ไกลมาก   เพราะเคยไปเห็นมาหมดแล้ว   ยังเหลือติดค้างเพียง  เมื่อเดือนมิถุนายน  ฝนตกมาพอดี  ไม่เห็นทิวทัศน์ที่ม่อนแจ่ม   วันนี้ทำธุระเสร็จเร็ว   เลยไปชมวิวและทานอาหารเย็นแถวม่อนแจ่มยังทัน  

                ฝนเพิ่งหยุดได้ไม่นาน  ท้องฟ้าใสมองเห็นวิวทิวทัศน์โดยรอบไปไกล  อากาศเย็นสบาย  ลมเย็นพัดแรงมาตามขอบ   ซุ้มไม้ไผ่มุงจากซุ้มเดิม  และ เก้าอี้นั่งเล่นตัวเดิมๆ  มีมาตั้งแต่คนเริ่มนิยมเที่ยวม่อนแจ่ม   เด็กๆที่เคยแต่งชุดม้งถ่ายภาพวันนี้คงโตกันหมดแล้ว  

ม่อนแจ่มครั้งที่ร้อยแปด  วันนี้ท้องฟ้าปลอดโปร่ง อากาศไม่ร้อน และลมแรงแทบปลิว

@ ป้ายนี้ที่มาเพิ่มใหม่  ใครๆก็ต้องมี

มีคนพาสุนัขตัวเท่าสิงโตมาเดินเล่นด้วย 

              ม่อนแจ่มวันนี้ไม่มีดอกไม้สวยงามเหมือนเมื่อสิบกว่าปีก่อน   มีแต่ดอกไม้เล็กๆเดิมๆ มาร์กาเร็ต บัวดิน นิดๆหน่อยๆ  แต่คงเพราะระยะทางที่ไม่ไกลจากเมือง  และ วิวพาโนราม่าสวยงามขึ้นกล้อง  ม่อนแจ่มจึงยังมีคนแวะเวียนไปเก็บภาพถ่ายไม่ขาดสายทุกวัน  แม้ว่าบรรยากาศดูซบเซา ร้านอาหารเครื่องดื่มดูเงียบเหงาไม่เหมือนสมัยแรกๆ  ก็ยังไม่ถึงกับเงียบเสียทีเดียว

                 บ้านพี่อาทิจและคุณย่า  รีสอร์ทแห่งแรกของบริเวณม่อนแจ่ม  ที่คนยุคสมัยเราต้องแวะเวียนไปแทบทุกครั้ง  วันนี้ยืนเดินนั่งโปร่งโล่งสบาย  เกือบทั้งโรงแรมเป็นของเรา 

                   กิจการของเอกชนระหว่างทางขึ้นมายังม่อนแจ่ม เจริญเติบโตผิดหูผิดตา ทั้งจำนวนและความใหญ่โตเพิ่มขนาดของแต่ละแห่ง   ยกเว้นสถานที่ท่องเที่ยวของชุมชนบริเวณม่อนแจ่มเองที่ดูชำรุดทรุดโทรม ไม่เห็นอะไรใหม่  เก้าอี้ โรงเรือน ต้นไม้ ก็ของเดิมๆน่าจะเกือบสิบปีหรือกว่านั้น   

                   ที่พักเอกชนโดยรอบม่อนแจ่มถูกสร้างขึ้นเป็นจำนวนมาก   ทั้งขนาดใหญ่โต  ไม่เหลือเสน่ห์เดิมๆที่เคยผ่านไปมีชาวเขานำผลผลิตมานั่งวางขายอยู่ข้างทาง   ผักสด ผลไม้จากไร่ของเขา   กลายเป็นโรงแรมย้อนยุคสมัยเอโดะคิดว่าอยู่ญี่ปุ่นซะอีก    ทุ่งต้นคริสต์มาสใหญ่ยักษ์ดอกสีแดงที่มาครั้งใดเราต้องเหลียวมองเพราะออกดอกแทบตลอดปีวันนี้ไม่มีให้เห็น  ดูคล้ายจะกลายเป็นสนามเครื่องเล่นอะไรสักหลายๆอย่างไปแล้ว   บางครั้งเราก็ไม่ทราบว่า   สถานที่เที่ยวมันควรจะเป็นแบบไหน  ธรรมชาติ  ไฮเทค  หรือ ปนๆกันไปครบเครื่องในที่เดียว    

                    สำหรับคนชื่นชมธรรมชาติ  อดนึกไปถึงความอนุรักษ์และดำรงรักษาธรรมชาติของคนญี่ปุ่นไม่ได้   เมื่อหลายปีก่อน  เดินขึ้นอุทยานแห่งชาติ Daisetsusan  ภาพใบไม้เปลี่ยนสีและต้นไม้ธรรมชาติสองข้างทางสวยงามมาก    ต้นไม้ใบไม้จะเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลสวยงามท่องเที่ยวได้ตลอดปี    ชายสูงอายุเป็นอัมพฤกษ์ใส่โอเวอร์โค้ทตัวยาว    เดินตามลำพังค่อยๆเดินลากขาขึ้นบันไดมาทีละขั้น    สถานที่นี้คุณลุงคงมาประจำแม้จะเดินไม่ถนัดแล้ว  เราคิดแทนว่าเหตุผลที่มาคงเพื่อซึบซับบรรยากาศที่เคยมาชมตั้งแต่ยังแข็งแรงดีจนกว่าจะไปไม่ไหว  คล้ายการแวะมารีสอร์ทแห่งนี้ของเรา  มาแล้วมาอีกไม่เคยเบื่อ   วิวสวยงาม  บรรยากาศดีนั่งสบาย  ยิ่งเวลาผ่านไปยิ่งกว้างขวางสวยงาม  โคมไฟตุรกี สารพัดแบบหลากสีสันจัดไว้ตามซอกมุมต่างๆของสิ่งก่อสร้าง  ช่วยให้สีสันของบ้านไม้สวยงาม  ชอบ   หลงแสงสีถ่ายภาพมาหมด   ไม่เว้นแม้แต่ในห้องสุขา