ถ้าไม่บังเอิญต้องไปธุระที่ดึกจนไม่คุ้มเสี่ยงขับรถกับกทม.อันตราย ก็คงยังไม่ได้สนใจอัมพวาสักครั้ง เพราะละแวกนี้ตั้งแต่เด็กแต่เล็ก ต้องยอมรับว่า ดำเนินสะดวก แม่กลอง มหาชัย ดังกว่ามาก
อำเภอดำเนินสะดวกสมัยก่อนนั้น เป็นสวนผลไม้ที่เลื่องลือชื่อ โดยเฉพาะ องุ่นเขียวหวานฉ่ำของดำเนิน ความสวยงามของสวนองุ่นเขียวช่อใหญ่ยาวหวานเจี๊ยบ ที่ใครๆต้องไปเที่ยวชมและหอบกลับบ้าน ตลาดน้ำดำเนินสะดวกก็เป็นตลาดจริงๆเป็นวิถีชีวิตจริงของชาวบ้าน แต่ละเช้าแม่ค้าพ่อค้าพายเรือมายังตลาด นั่งกินก๋วยเตี๋ยวเรือขายจากบนเรือจริงๆ
วันนี้โลกเปลี่ยนไปความเจริญทำให้เมืองต่างๆของไทยเปลี่ยนไป ของดีของบางแห่งไม่สามารถคงอยู่หรือเก็บรักษาไว้ได้ บางแห่งกลับยังคงรักษาไว้และทำให้ดีขึ้นอีก ดังเช่นอัมพวา อำเภอเล็กๆของสมุทรสงคราม ที่มีชื่อเสียงขึ้นต่อเนื่องอย่างช้าๆ หลายคนอาจประทับใจอัมพวาในบางแง่มุมที่แตกต่างกันไป สำหรับเรา อัมพวามีสิ่งที่น่าสนใจหลากหลายจะค่อยๆนำเสนอไป แต่วันนี้จะเขียนสิ่งที่ประทับใจมากที่สุดก่อน ไม่ใช่หิ่งห้อยหรือตลาดน้ำ แต่กลับเป็นวิถีชีวิตของชาวบ้านสวนมะพร้าว ที่เราไม่เคยเข้าไปสัมผัสลึกซึ้งเท่าครั้งนี้มาก่อน
สวนของอัมพวามีเสน่ห์ไม่เหมือนสวนผลไม้ของจังหวัดอื่น สวนมะพร้าวดูกลมกลืนกับธรรมชาติไม่ได้มีสารพิษที่จะทำลายจนระบบนิเวศน์เสีย ป่าจาก ป่าลำพู และหิ่งห้อยยังมีให้เห็นเต็มอยู่ริมคลอง
สวนมะพร้าวใกล้ๆที่พัก ดึงดูดใจนัก ขออนุญาตคุณลุงเจ้าของสวนเข้าไปเที่ยวชม
เจ้าของสวนนี้ เก็บข้าวของไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย มะพร้าวเกือบทุกต้นมี พะองพาดไว้เตรียมพร้อมปีน เพื่อเก็บ น้ำตาลจากจั่นมะพร้าว ต้องปีนเก็บและเปลี่ยนกระบอกน้ำตาลวันละสองครั้ง เช้าเย็น ทดลองปีนเองดูนิดหน่อย มันไม่ง่าย และกลัวจะทำขั้นบันไดเขาหัก
ต้นที่ไม่มีพะอง จะมีรอยบากที่ลำต้นตลอดความสูง ไว้ให้ใช้เท้าเหยียบ
ชายหนุ่มเจ้าของสวน ร่างกายแข็งแรงปราศจากไขมัน ปีนขึ้นมะพร้าวแต่ละต้นอย่างคล่องแคล่ว
ทุกครั้งที่ปีนขึ้นไป จะแขวนกระบอกน้ำตาลเพื่อเก็บน้ำตาลที่ไหลจากจั่นมะพร้าว
ลูกศรสีส้ม แสดง กระบอกน้ำตาลที่แขวนไว้ ลูกศรสีแดงแสดงจั่นมะพร้าว
แต่ละครั้งจะปาดจั่นเพิ่มเล็กน้อยและแขวนกระบอกใหม่ เก็บกระบอกเก่าลงมา
แต่ละต้นสมบูรณ์มีหลายจั่น แขวนไว้หลายกระบอก
คุณลุงพ่อของชายหนุ่ม ควบคุมการต้มน้ำตาลดิบเหล่านี้ให้แห้งงวดลงเรื่อยๆ
เราลองชิมน้ำตาลที่ผ่านการต้มแล้ว หวานอร่อยดี
ภูมิปัญญาไทย ฝากครอบไม้ไผ่กันความร้อนรอบบริเวณได้ดี
กาบมะพร้าวใช้ทำฟืน ต้มน้ำตาลมะพร้าว จัดเก็บไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย
ก้อนน้ำตาลมะพร้าว ที่เคี่ยวจนงวด ลงแม่พิมพ์และพร้อมจำหน่าย
เป็นกิจการในครอบครัวครบวงจร
แต่แรกรู้สึกชื่นชอบบรรยากาศเงียบสงบริมคลอง อยากมีบ้านพักผ่อนบ้างแต่เมื่อสัมผัสลึกซึ้งแล้ว ไม่ดีกว่าเราอยากเห็นอัมพวาเป็นแบบนี้ ไปให้นานที่สุด ให้ชาวบ้านได้มีความสุขกับชีวิตพอเพียงในสวนมะพร้าว มีป่าจากให้ลูกเต็มริมลำคลองเยอะแยะมากมายจนไม่มีคนสนใจเก็บกิน มีกุ้งในแม่น้ำตกเมื่อไหร่ก็ได้เมื่อนั้น ถ้าไม่อยากตกกุ้งก็วางเครื่องมือดักรอน้ำขึ้นน้ำลงกุ้งไหลเข้ามาเอง ง่ายกว่ามั้ย เราแค่นานๆครั้งแวะเวียนมาเห็นและสัมผัสธรรมชาติและวิถีชีวิตที่เรียบง่ายเป็นสุขของชาวบ้านก็พลอยสุขใจไปด้วยก็พอแล้ว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [
ไปเที่ยวอัมพวาครั้งใด
ก็ได้น้ำตาลมะพร้าวกลับมาด้วยทุกครั้ง..หอมมันน่ากิน
น้ำตาลสดใส่น้ำแข็ง หอมหวานชื่นใจหายเหนื่อยค่ะ
แต่จะเหนื่อยหนักตอนรีดไขมันนี่แหละค่ะ
ชอบวิถีชีวิตเรียบง่ายแบบนี้จังเลย