ฝูง Resident ผู้หิวโหย
วันนี้ ขณะที่ทุกคนกำลังทำงานอันเหนื่อยหนักในตอนเย็น (งานยังไม่เสร็จเลยสักคน) เสียงร้องระงมด้วยความหิวโหยก็ดังกึกก้องขึ้นทั่วห้อง Resident หลังจากนั้นฝูง Resident พาโธทั้งหลายก็มารวมตัวกัน และหยุดพักงานที่ทำชั่วคราวเพื่อออกไปหาอาหาร
เป้าหมายของพวกเราอยู่ที่ร้านข้าวต้มที่ขายอยู่ข้างถนน กับข้าวถูกมากจานละสิบห้าบาท ฝูง Resident เจ็ดคนก็สั่งมาสิบกว่าอย่างรวมยี่สิบกว่าจาน ทั้งนี้ไม่นับหมูสะเต๊ะอีกสองชุด ไข่เจียว และต้มยำรวมมิตรชามโต ทุกคนต่างก็หิวจนตาลาย เมื่ออาหารมาถึงก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก ทุกคนกินๆๆๆ ราวกับตั๊กแตนปาทังก้าลงทุ่งข้าวโพด (สำนวน Resident พี่กล้วย) ใช้เวลาไม่ถึงสิบห้านาทีอาหารทั้งหลายก็อันตรธานหายเข้าไปในระบบทางเดินอาหารของคนทั้งเจ็ด
หลังจากนั้นฝูงตั๊กแตน เอ๊ย! ฝูง Resident ผู้หิวโหยก็ข้ามถนนย้ายที่ไปกินไอติมกันต่อ ไม่ว่าจะภัยภิบัติพสุธากัมปนาท (Earth quake) หรือว่าพายุหมุน (Hurricane) ก็ไม่สามารถหยุดยั้งการกัดกินของเหล่าผู้หิวโหยได้ (โปรดอย่าลืมว่านี่มันแด๊กข้าวต้มกันมาแล้วนะครับ) ด้วยเวลาไม่ถึงสิบนาที เร็วกว่าเวลาทำ Frozen section เสียอีก ไอติมทั้งหมดก็หายวับไป คงเหลือแต่ซากของพสุธาที่ไม่กัมปนาท พายุที่ไม่หมุน และหอคอยพังๆอีกหนึ่งอันเท่านั้น (คาดว่าทางร้านอาจจะห้ามพวกเราเข้าได้ในอนาคต)
หลังจากนั้น ทั้งเจ็ดคนก็อพยพกลับมาทำงานต่อไป มีคนตั้งสมมติฐานว่าเป็นเพราะว่าบล็อกนี้เขียนบรรยายการเรียนเฉพาะทางพยาธิวิทยาไว้อย่างน่าสะพรึงกลัว ทำให้ปีหน้านั้นไร้วี่แววที่จะมีคนหลงเข้ามาสมัครเป็น Resident ในปีการศึกษาหน้า
เอ....จะเขียนอย่างไรให้มีคนมาเรียนเยอะๆล่ะนี่
Create Date : 23 กันยายน 2553 |
|
4 comments |
Last Update : 23 กันยายน 2553 20:30:22 น. |
Counter : 655 Pageviews. |
|
|
|
กองทัพเดินด้วยท้องจริง ๆ เลยนะคะนั่น