BlogGang.com : : คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน : Resident ขาเป๋

Resident ขาเป๋

วันก่อน (พฤหัส ๑๑ มิถุนายน) ไอติมออกจากบ้านช้าไปสามนาที ย้ำ สามนาที ทำให้ไปถึงท่าน้ำบางโพธิ์ช้ากว่าเดิมสี่นาที ทันทีที่ก้าวลงจากรถ สายตาอันสั้นของไอติมก็เหลือบไปเห็นธงเหลืองอยู่ไวๆ “ตายห่ะ เรือด่วยเทียบท่า” ไวเท่าความคิด ไอติมวิ่งไม่คิดชีวิต รองเท้าคู้ใหม่นี่แสนดีเหมาเท้าเหลือเกิน นาเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้วิ่งไล่รถเมล์แบบนี้ คราวนี้ได้วิ่งไล่เรือแทน

เรือจอดเทียบท่า นายท่าประกาศ “เที่ยวนี้เรือด่วนธงเหลืองนะครับ” ไอติมไม่ซื้อตั๋วที่ท่าแล้ว ไปซื้อบนเรือก็ได้ วิ่งไม่ลืมหูลืมตาไปยังท่าเรือ อนิจจา ระหว่างโป๊ะกับศาลาท่าน้ำมีสะพานแคบๆ ไอติมแล้วก็ทันหัน ทันใดนั้น....

วืด......โครม ไอติมลงไปกองกับพื้นเข่าขวากระแทกอย่างแรง เจ็บก็เจ็บ อายก็อาย แต่พอเงยหน้าเห็นเรือ ลืมเจ็บ ลืมอาย กระโดดย่องแย่งขึ้นเรือไป ผู้โดยสารที่เพิ่งขึ้นจากเรือมองตามด้วยความสมเพช พอขึ้นไปได้ก็รู้ว่าเข่าขวารับน้ำหนักตัวเองไม่ได้เสียแล้ว ความแสบทำให้รู้ว่าอย่างน้อยต้องมีถลอก ได้แต่กัดฟันหาที่ยืนพิง น้องนักเรียนเห็นหมอเจ็บน้ำตาไหล คงนึกสมเพชจึงกระเถิบให้นั่ง ไอติมหัวเราะแหะๆ นั่งลงแล้วค่อยๆถกขากางเกงขึ้นดู

รอยถลอกขนาดเซ็นครึ่งสองอัน ไม่รวมรอยช้ำแดง เฮ้อ..ยังดีที่เลือดไม่ออก ไม่งั้นคงต้องไปทำแผลที่ตึกอุบัติเหตุไปทำงานสายกันพอดี พอเดินลงเรือ เข่าขวาใช้งานไม่ได้อย่างใจคิด ดีว่าเรียน Rehab แล้วเหลือซากความรู้ในสมองบ้าง อาจารย์สอนว่า ให้เกร็งกล้ามเนื้อต้นขาเพื่อช่วยลดภาระของเข่าและ “ดีขึ้น เลวลง” คือเวลาขึ้นบันใด ให้เอาขาข้างดีขึ้นไปก่อน ตามด้วยข้างที่เจ็บ แต่เวลาลงบันใดให้เอาขาข้างทีเจ็บลงก่อน ก็พอถูไถเดินกะเผลกๆไปได้

เฮ้อ... ต้องขาเป๋อีกหลายวันเลยสิเนี่ย

Create Date : 12 มิถุนายน 2552

Last Update : 12 มิถุนายน 2552 21:36:48 น.

8 comments

Counter : 683 Pageviews.

โธ่ หมอไอติม
ดีนะที่ไม่ตกน้ำตกท่า พี่ล่ะยังกลัวเรื่องที่จบไว้บล็อกก่อนหน้านี้อยู่เลย

หายไวๆนะ
ส่วนพี่ ตอนนี้กำลังต่อสู้กับเจ้าเชื้อชิกุนคุนยาที่มันไม่ยอมจากไปสักที
มีให้ปวดให้เมื่อยทุกวัน

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:22:34:53 น.

หายเร็วๆนะคะหมอ

เราก็หมอค่ะ แต่หมอหมาอ่ะ ฮาฮา
ตามอ่านบล๊อกเก่าๆแล้วสนุกจังเลย
ไอติมเก่งจัีง รักษาคนเนี่ย ไหนจะผู้ป่วย ไหนจะญาติโกผู้ป่วยอีก
เรานี่แค่คุยกับเจ้าของสัตว์ก็ยากแล้วว

โดย: ลุงจอร์เจีย IP: 61.177.202.234 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:23:54:15 น.

ไม่รู้ล่ะ ...เรื่อง แอบบ เศร้า ๆ นี่หน่า
แต่ทำไม หนี่ฯ แอบบ หัวเราะอยู่คนเดียว
ยูติม เล่าเรื่องหนี่ฯ ต้องเห็นภาพทุกที
คิดถึงนะ พักนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลย

หนี่ฯ เอง

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:1:09:43 น.

พี่ไอติมมมม

ต้องการคนผยุงมั้ยคะ

โดย: iCeLadyzInW

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:17:17:13 น.

สอนสังคมอ่ะค่ะ แต่วาวอ่อนสังคมมากๆ =_=

สอบเก็บคะแนนได้ตก-ผ่านพอดี ทุกที

โดย: iCeLadyzInW

วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:18:42:11 น.

get well soon daddy ..

miss u

โดย: Play Losz

วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:14:23:49 น.

หายไปไหนหลายวัน อัพเดทด่วน

โดย: Play Losz

วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:20:07:23 น.

เห็นภาพตัวเองเลยค่ะ
ต้องนั่งเรือไปลงศิริราชเหมือนกัน
เวลาวิ่งมาจากบันไดรถไฟฟ้าแล้วเห็นธงเรือปลิวไหวๆ
ประกอบเสียงนายท่ามันช่างเร้าใจพิลึก(ว่ามั๊ยคะ)
เคยลื่นเหมือนกันค่ะ แต่วิ่งลงเรือไปแล้วนะคะถึงลื่น
อายก็อาย จะลงจากเรือก็ไม่ได้แล้ว เกิดภาวะกดดันทันที เหอๆ มองไปมีแต่คนที่ลงมาพร้อมกันทั้งนั้น ก็ต้องทนอายกันต่อไป คุณไอติมเอาเข่าลง จูนลงไปนอนมองเพดานสบายเลยค่ะ

โดย: june (MeE pOoh MoO pEe

) วันที่: 15 ธันวาคม 2552 เวลา:23:55:21 น.