|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เลื่อยนิ้วประท้วง
อย่างที่ได้กล่าวไปแล้วว่าช่วงนี้ไอติม และ Resident อื่นๆงานยุ่งมาก ตัดเนื้อวันเว้นวัน อ่านเนื้อจนหน้ามืด จนในที่สุด ไอติมก็ทนไม่ไหวก็ต้องลุกขึ้นมาประท้วงเสียบ้าง ที่ผ่านๆมาเราก็คงเคยเห็นคนที่ไม่ได้ดังใจแล้วก็ทำร้ายนั่นนี่ไปเรื่อย ทุบรถประท้วงบ้าง ยึดสนามบินบ้าง เผาตัวเองประท้วงบ้าง เผาเมืองบ้าง ส่วนไอติมเกิดไอเดียบรรเจิดขึ้นจึงเลื่อยนิ้วตัวเองเพื่อประท้วงงานหนัก
จริงๆแล้วก็ไม่ได้เลื่อยนิ้วตัวเองประท้วงอะไรหรอกครับ เรื่องก็มีอยู่ว่าขณะที่รอหมอศัลยกรรมมาดูเนื้อที่มีปัญหา (ส่งชิ้นเนื้อไม่ครบตามที่กรอก นอกจากนั้นยังไม่ยอมผูกเชือกบอกด้านซ้ายขวาหน้าลังมาให้อีก คุณหมอศัลกรรมท่านอื่นๆไม่ควรเอาแบบอย่างนะครับ) ไอติมก็พบเห็นอาจารย์กับ Resident พยายามเลื่อยส่วนหัวของกระดูกต้นขา (Head of femur) อยู่ ก็เลยไปช่วยเนื่องจากการได้เลื่อยกระดูก (ที่เป็นเคสของคนอื่น) นั้นเป็นการระบายความเครียดที่ดีอีกอย่างหนึ่งรองลงมาจากการลับมีด ทว่า ไอติมคงหงุดหงิดมากเกินไปจึงพลาดท่า นอกจากจะเลื่อยกระดูกของคนอื่นแล้ว ยังเลื่อยเอานิ้วโป้งข้างซ้ายของตัวเองเข้าให้
มันก็เจ็บน่ะซีครับ เลือดก็ไหลแหมะๆเป็นที่น่าสมเพช พอ Resident ศัลยกรรม มาถึงไอตมก็ได้แต่นั่งกุมนิ้วหัวเราะแหะๆ แล้วอาจารย์ก็ไล่ให้ไปทำแผลที่แผนกอุบัติเหตุ หลังจากทำแผลเสร็จ ถึงขั้นตอนการชำระเงิน พยาบาลก็ถามถึงสิทธิ์ในการเบิกจ่ายค่ารักษา เนื่องจากไอติมเป็นพนักงานของรัฐที่ต้นสังกัดยากจน นอกจากจะใช้สิทธิ์เบิกจ่ายตรงของข้าราชการไม่ได้แล้ว สิทธิ์ประกันสังคมก็ไม่มี มีแต่สิทธิ์ประกันสุขภาพ หรือบัตรทองสามสิบบาทของโรงพยาบาลอันแสนไกลเท่านั้นเอง!!
หลังจากนั้น กระบวนการการขอสิทธิ์รักษาฟรีอันยืดย้วยก็เริ่มขึ้น ต้องเดินเข้าห้องนู้นออกห้องนี้โผล่ห้องนั้น กว่าจะได้ยามาก็เสียเวลาไปอักโขอยู่ แต่อย่างน้อยไอติมก็ได้รับรู้ความจริงอย่างหนึ่งว่า สิทธิ์ประกันสุขภาพถ้วนหน้าของไอติมนั้น อยู่ในประเภทย่อย "ผู้มีรายได้น้อย" เอ่อ ถึงไอติมจะยากจน แต่ไม่เห็นต้องเอาไปประจานกันแบบนี้เลยนี่นา
หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดนั้น ไอติมกลับมาตัดเนื้อต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดังนั้นหาก Resident ท่านใดต้องการลาป่วยจากอุบัติเหตุ แค่เลื่อยนิ้วยังไม่พอนะครับ อาจต้องเลื่อยแขนขา หรือเข้าขั้นตับแตกม้ามทะลุ แต่นั่นก็ไม่ได้การันตีว่าท่านจะไม่ต้องมาทำงาน อันที่จริงไม่ว่า Resident หรือ Extern ที่ไหนๆของภาควิชาใดก็ตาม จะหยุดทำงานได้แค่สองกรณีคือ "ลาออก" กับ "เสียชีวิต" เท่านั้นเอง
โอ๊ย! เจ็บนิ้ว
Create Date : 13 กันยายน 2553 |
Last Update : 13 กันยายน 2553 22:45:28 น. |
|
5 comments
|
Counter : 520 Pageviews. |
|
|
|
โดย: M IP: 192.168.1.191, 58.137.22.178 วันที่: 17 กันยายน 2553 เวลา:8:39:17 น. |
|
|
|
โดย: llsomeonell IP: 58.8.246.41 วันที่: 19 กันยายน 2553 เวลา:22:30:44 น. |
|
|
|
โดย: M IP: 192.168.1.191, 58.137.22.178 วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:13:05:57 น. |
|
|
|
โดย: ไอติม IP: 10.7.51.253, 202.28.181.220 วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:21:16:12 น. |
|
|
|
|
|
|
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี ดูอีกทีดู"................"
เติมเองตามใจชอบเลยครับ
|
|
|
|
|
|
|