ให้ปากกามันพาไป ให้หัวใจมันขีดเขียน
Group Blog
กูอยากเขียน กูก็เขียน ๒
กูอยากเขียนกูก็เขียน
ร้อยกรองลองฝีมือ
เรื่องสั้นรันทดจิต
ชีวิตนิสิตแพทย์
Extern เพลินใจ
ตอนพิเศษ กว่าจะเป็น Resident
Resident ไส้แห้ง
นิราศแคนาดา
พ่อครัวคนนั้นกับเกาะมหัศจรรย์ตรงนี้
<<
มกราคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
17 มกราคม 2553
สัมนาที่กาญจนบุรี
All Blogs
จบเป็นพยาธิแพทย์
สู่เส้นทางผู้ปิดทองใต้ฐานพระ
การประเมิน-มีปัญหากับเพื่อนร่วมงานทุกระดับชั้น
เวรส่งท้าย
น้ำท่วมส่งท้าย
ทำงานก่อน สัมภาษณ์ทีหลัง
ความบกพร่องในการสื่อสาร
ยุงชุกชุม
ใกล้ปีใหม่กะงานวิจัยจะไปต่างแดน ๓๐ มกราคม ๒๕๕๔
ศพที่ห้าสิบ
Respect your pathologist
สิ้นสุดสถานการณ์น้ำท่วม
รายงานตัว ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๔
งานของแพทย์เวร
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๔
กรรมกรปัญญาชน
สุดยอดหมอพาโธ
เมื่อมีดบาด
น้ำท่วมห้องตัดเนื้อ
ฝันร้าย
เลื่อยไฟฟ้า
ประชุมระบบส่งกลับ
ญาติๆในห้องศพ
เมื่อเสื้อไม่แห้ง
วันย้ายห้อง
การต้อนรับ Professor จาก John Hopkins
สัญญาณไฟไหม้
ตัดไฟ ไม่ตัดเนื้อ
ขาโลหะ
หัตถการทำลายล้างขั้นสุดยอด
Resident กับแผ่นดินไหว
ตรวจเยี่ยมงานวิจัย
I don't want you to be only a doctor But I also want you to be a man
แถลงการณ์ Chief Resident
เดินทางไปสัมนา กับหัวหน้าภาควิชาในชุดนอน
รายงานตัว
เพลงเก่าๆกับ Resident เสียสติ
โปรดระวัง ปูนยังไม่แห้ง
แล้วอยู่ๆ กูก้เพี้ยน
Resident กับไม้จิ้มฟัน
ในห้องส่องกล้อง
ออกนอกภาควิชา
Onsite Cytology
ผีในห้อง resident
Resident สอบสไลด์
เมื่อพยาธิแพทย์ดูสไลด์จากถังขยะ
ความท้อแท้ที่ไม่ควรยอมถอย
บล็อกผมทำให้ไม่มีคนเรียนพาโธ
พยาธิแพทยืในห้องกระจก
งานประชุมราชวิทยาลัย
อีกฝากหนึ่งของความคิด ณ ครึ่งทางสู่ชีวิตพยาธิแพทย์
ดูสไลด์ยามเมื่อไข้ ลมคลุม
ฝูง Resident ผู้หิวโหย
เลื่อยนิ้วประท้วง
ความเหนื่อยล้าที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ไรฝุ่นบนสไลด์
ชุมชนเชื้อโรค
ประชุมวิชาการ
โรคระบาดในฝูง Resident และการละเล่นปิดตาทายเนื้อ
เมื่อพาโธไม่ใช่พระเอก
โปรดส่งใครมาสอนฉันที
กระชับความสัมพันธ์ด้วยทัณฑ์ลูกบอลน้ำ
ชิ้นเนื้อมหาสนุก
ตัดเนื้อเมื่อเป็นไข้
พยาธิแพทย์กับเครื่องในหนู
พยาธิแพทย์จากภูฐาน
วิกฤตการณ์กลาง conference
สอบ Basic science กับการได้สัมผัสขานางงาม
และแล้ว พวกเขาก็มา
รูในห้อง Resident
Resident ปอกขนุน
Resident ตายไม่เป็นหรือไง
วันที่น้ำไม่ไหล และ Placental Dye Injection Syndrome (PDIS)
ฤดูใบไม้ร่วง Resident ตกมัน
Inform consent เรื่องงี่เง่าที่ไม่ง่าย
Proposal ยากแค้นแสนสาหัส
อุทกภัยในห้อง resident
นวัตกรรมใหม่ของหมอสูติ
หายนะทางพยาธิวิทยา
ตรวจร่างกายประจำปี
วิกฤตการณ์ SWU
Resident ผู้โชคร้าย
สถานการณ์สีแดง
เสื้อแดงบุก ส้มแตก ถุงขยะหมด ดินสอไม่มีไส้ เอาเข้าไปวันสอบฉัน
โดดงาน พาแม่ไปหาหมอ
รายงานผลชิ้นเนื้อที่แปลกที่สุดในโลก
หมดวันแสนสุข
จดหมายสนเท่ห์
สังคายนาห้องเก็บเนื้อ
โบนัส
วิกฤตการหมึกดำและชิ้เนื้อหลากสี
สมองไหลในวันศุกร์แห่งชาติ
พาดูงาน
วันสบายๆ
เมื่อพยาธิแพทย์ได้ "ขา"
หอแปดไร่
วันศุกร์ที่เศร้าหมอง
ประเมินบัณฑิต
ผู้หลงผิด
สัมนาที่กาญจนบุรี
รกเด็กมหาโหด
วันปีใหม่กับ UGI bleed
วันปีใหม่
สิ้นสุดตำนานหัถต์มรณะ
พี่กล้วยกับกองเนื้อ
Resident เหล้าปั่น และตำรวจจราจร
รับปริญญา
บทสรุปของการซ้อมรับปริญญา
ช่วงวุ่นๆของชีวิต
ถ่ายละครให้น้องดู
Resident พลัดถิ่น
ครั้งแรกกับหัตถการในฝัน
บุกวอร์ดเด็ก
ริมคลองบางกอกน้อย
วันลอยกระทง
การกลับมาของผื่นแพ้เวร
สอบ Gross และงานวัด
เทศกาลกินเจ
สอบกลางภาค
กระดูกขา
SPC
ประชุมราชวิทยาลัย
วางเพลิงภาควิชา
เมื่อความเครียดครอบงำ
Resident ตาแดงๆ
เรื่องขี้ๆ
วันมหิดล
เหยื่อรายใหม่
ร้อยวัน ฉันยังอยู่
ความยับเยินที่ยั่งยืน
อาทิตย์แห่งความหายนะ
ไก่ S pure กับ Resident ตาดำๆ
Survival mode RPG
วิทยายุทธ์ไม่ถึงขั้น
เกือบไป
ใกล้(ตาย)หรือยังน้อง
ที่ซุกหัวนอน
ปัญญาชนคนขายตือฮวน
เรื่องจิปาถะ
หอของช้านน
แพทย์ใกล้สูญพันธ์
หวัด ๒๐๐๙ กับเช้าที่ต้องดูสไลด์
ทำมาหากิน
กองเนื้อ กองสไลด์ และลงไปกองกับพื้น
เพลงเหย่ย
ชีวิตที่หายไป
ฝันกลางวัน
วันฟ้าใส
Resident ขาเป๋
สไลด์แผ่นแรก
หนึ่งอาทิตย์ที่หมองหม่น
เปิดเทอมอันแสนชมชื่น
สอบ CPR
เค้าลางแห่งความหายนะ
ปฐมบทแห่งความเหนื่อยยาก
พาโธ คืออะไร
คำนำ
สัมนาที่กาญจนบุรี
เนื่องจากภาควิชาพยาธิวิทยาต้องการปรับปรุงหลักสูตร จึงออกมาจัดการสัมนาที่กาญจนบุรีและเป็นการจัดงานปีใหม่ไปด้วยในตัว นอกจากนั้นก็มีการประกวดการแสดงและแจกของรางวัลประจำปี ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดีเป็นอย่างยิ่งที่ไอติมได้รับรางวัล "มีภาพสิ่งส่งตรวจสะสมสูงสุด" หรือขยันถ่ายรูปชิ้นเนื้อนั่นเอง สาเหตุนั้นก็คงไม่ได้มาจากเรื่องอื่นใด คงเป็นเพราะความฝังใจอยู่เองที่ไอติมเคยได้ของขวัญวันเกิดเป็นตับเด็กที่เป็นมะเร็ง แล้วก็สับไปโดยไม่ได้สังเกตว่าจริงๆแล้วมันมีเชือกผูกมาด้วยและต้องเข้า comference อีกตะหาก เล่นเอาใจหายวาบ แต่โชคยังดีที่ไอติมตัดเป็นชิ้นโตขนาดพอดีคำและไม่ได้ตัดผ่านไหมที่ผูกไว้ ครั้งนั้นจึงรอดตายมาหวุดหวิด หลังจากนั้นมาไอติมก็เลยเห็นเชือกเป็นไม่ได้ ถ่ายรูปเชือกเอาไว้หมด และอีกประการหนึ่งก็คิอถ่ายรูปสิ่งส่งตรวจอนาถๆที่ศัลยแพทย์ทำบุบบิบบู้บี้มาจนดูไม่รู้เรื่องเพื่อประนามการกระทำนั้นอย่างเงียบๆ (น่าจะส่งรูปกลับไปพร้อมกับข้อความ "อย่าทำอย่างนี้" ตัวโตๆ)
ส่วนการปรับปรุงหลักสูตรนั้นเป็นความลับภายใน เราจะขอข้ามเรื่องนี้ไป เพียงแต่การมาสัมนาครั้งนี้ ตารางไม่ค่อยแน่นมากนัก ไอติมจึงมีเวลาว่าง และการจับไอติมไปปล่อยไว้ริมแม่น้ำนั้นก็เหมือนกับเอาเด็กไปทิ้งไว้ในสนามเด็กเล่นนั่นเอง คือตอนเด็กๆไอติมเป็นเด็กที่ชอบวิ่งเล่นกลางทุ่งหรือในที่ที่มีต้นไม้มากกว่าอยู่ในที่ที่มีคอนกรีต นานมากแล้วที่เท้าและหลังไม่ได้สัมผัสต้นหญ้า ไอติมนอนฟังเสียงใบไม้ไหว ใบแห้งโปรยปรายลงมายามต้องลม ดูเมฆเล่านิทาน จำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่ทำอย่างนี้นั้นเป็นเมื่อไหร่ ที่จริง ถ้าไม่ติดว่าเป็นหน้าหนาว ไอติมคงลงไปลอยคออยู่ในแม่น้ำ(และถูกน้ำพัดหายไป)เรียบร้อยแล้ว
ช่วงเช้าวันอาทิตย์ ไอติมถือกล้องส่องทางไกลออกไปดูนก (ชีวิตนี้ ไม่ส่องกล้องจุลทรรศน์ก็ส่องกล้องส่องส่องทางไกล) ที่นี่นกค่อนข้างชุกชุม เนื่องจากรีสอร์ทที่นี่เป็นสวนอยู่เดิมแล้วก็ดูเหมือนเจ้าของจะไม่ใจร้ายนัก คือไม่ได้ตัดต้นไม้เดิมๆจนเหี้ยนเตียนเหมือนรีสอร์ทที่อื่นๆ ที่นี่มีทั้งนกกินปลีอกเหลือง แซงแซวหางปลา นกขมิ้น นกปรอท และนก...อะไรก็ไม่รู้ ตัวเขียวๆหัวแดงๆ ปากโค้งๆคู่หนึ่งบินจับแมลงอยู่ริมถนน มีผีเสื้อหลายชนิดที่เห็นชัดๆก็คือผีเสือหนอนมะพร้าวเต็มไปหมด และทำให้รู้ว่า อาจารย์บางท่านนั้นมองไม่เห็นต้นมะพร้าวจนกระทั่งไอติมชี้ให้ดูนั่นแหละ สงสัยจะดูแต่เซลล์มะเร็งมากเกินไปจนไม่สามารถแยกต้นมะพร้าวจากต้นไม้ธรรมดาได้
ก็ เป็นอะไรที่ทำให้รู้สึกว่าได้ทำแล้วมีแรงที่จะกลับไปทำงานอันซ้ำๆซากๆต่อได้ที่ภาควิชา บางที ไอติมอาจจะเหมาะกับการไปใช้ทุนในท้องทุ่งทุรกันดารและใช้เวลาว่าส่วนใหญ่กับการออกไปดูนก จับปลา กบ เขียดมาเป็นอาหารมากกว่าการเป็นพยาธิแพทย์ก็เป็นได้
Create Date : 17 มกราคม 2553
Last Update : 17 มกราคม 2553 18:16:13 น.
7 comments
Counter : 623 Pageviews.
Share
Tweet
แหม ... น่าจะนำภาพให้ดูหน่อยน้าา
อากาศน่าจะดีมากๆๆ เลยเนอะตอนนี้
แวะเข้าไปดูทริปผมบ้างนะครับ จะดีใจมากกกก เลย ^^
โดย:
oneshot
วันที่: 17 มกราคม 2553 เวลา:18:42:02 น.
สงสัยๆๆๆ
ทำไมหมอถึงชอบส่องกล้องดูนก
เคยอ่านนิยายเจอมาหลายเรื่องเลย
โดย:
มัยดีนาห์
วันที่: 17 มกราคม 2553 เวลา:20:38:10 น.
พี่มัยครับ ผมชอบดูนก ก่อนที่ผมจะเป็นหมอนา
โดย:
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
วันที่: 17 มกราคม 2553 เวลา:20:59:52 น.
Itim
It seem that u wanna live with bird, worm, amphibian, snake, fish etc more than human
Come back to your real tormented life
try to grow up, as a social animal.
โดย:
tunk_o
วันที่: 17 มกราคม 2553 เวลา:21:38:32 น.
พี่นัทอะ
ใจร้าย
โดย:
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:15:56:05 น.
โดย:
มัยดีนาห์
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:19:07:56 น.
โหๆ รู้พันธุ์นกเยอะจังนะคะคุณไอติม
^ ^ ไปชาร์จพลังให้ตัวเอง
โดย: june IP: 203.144.144.165 วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:0:01:27 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
?
]
ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน
ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี
ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี
ดูอีกทีดู"................"
เติมเองตามใจชอบเลยครับ
Friends' blogs
fly-me-to-da-moon
samrotri
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
หมอแมว
may_intania
This road is mine
Analayo
DaLaTTa
Play Losz
prezcot
แบแบ
ลูกแม่ดอกบัว
มัยดีนาห์
ค่ำคืนหน้าหนาว
แพรวขวัญ
ร่มไม้เย็น
แม่มดน้อยหลงทาง
Mollenauer
iCeLadyzInW
ploythana
Smallhand
pinophilic
iamthinkingofyou
ทัณฑฆาต
ChocKize
neaq
Plin, :-p
tunk_o
Glitter Maker
ปุ๋ยกะแมงปอ
Awayalonez
Webmaster - BlogGang
[Add คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
อากาศน่าจะดีมากๆๆ เลยเนอะตอนนี้
แวะเข้าไปดูทริปผมบ้างนะครับ จะดีใจมากกกก เลย ^^