ให้ปากกามันพาไป ให้หัวใจมันขีดเขียน
Group Blog
กูอยากเขียน กูก็เขียน ๒
กูอยากเขียนกูก็เขียน
ร้อยกรองลองฝีมือ
เรื่องสั้นรันทดจิต
ชีวิตนิสิตแพทย์
Extern เพลินใจ
ตอนพิเศษ กว่าจะเป็น Resident
Resident ไส้แห้ง
นิราศแคนาดา
พ่อครัวคนนั้นกับเกาะมหัศจรรย์ตรงนี้
พฤษภาคม 2552
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
20 พฤษภาคม 2552
ปฐมบทแห่งความเหนื่อยยาก
พาโธ คืออะไร
All Blogs
จบเป็นพยาธิแพทย์
สู่เส้นทางผู้ปิดทองใต้ฐานพระ
การประเมิน-มีปัญหากับเพื่อนร่วมงานทุกระดับชั้น
เวรส่งท้าย
น้ำท่วมส่งท้าย
ทำงานก่อน สัมภาษณ์ทีหลัง
ความบกพร่องในการสื่อสาร
ยุงชุกชุม
ใกล้ปีใหม่กะงานวิจัยจะไปต่างแดน ๓๐ มกราคม ๒๕๕๔
ศพที่ห้าสิบ
Respect your pathologist
สิ้นสุดสถานการณ์น้ำท่วม
รายงานตัว ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๔
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๔
งานของแพทย์เวร
รายงานสถานการณ์น้ำท่วม ๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๔
กรรมกรปัญญาชน
สุดยอดหมอพาโธ
เมื่อมีดบาด
น้ำท่วมห้องตัดเนื้อ
ฝันร้าย
เลื่อยไฟฟ้า
ประชุมระบบส่งกลับ
ญาติๆในห้องศพ
เมื่อเสื้อไม่แห้ง
วันย้ายห้อง
การต้อนรับ Professor จาก John Hopkins
สัญญาณไฟไหม้
ตัดไฟ ไม่ตัดเนื้อ
ขาโลหะ
หัตถการทำลายล้างขั้นสุดยอด
Resident กับแผ่นดินไหว
ตรวจเยี่ยมงานวิจัย
I don't want you to be only a doctor But I also want you to be a man
แถลงการณ์ Chief Resident
เดินทางไปสัมนา กับหัวหน้าภาควิชาในชุดนอน
รายงานตัว
เพลงเก่าๆกับ Resident เสียสติ
โปรดระวัง ปูนยังไม่แห้ง
แล้วอยู่ๆ กูก้เพี้ยน
Resident กับไม้จิ้มฟัน
ในห้องส่องกล้อง
ออกนอกภาควิชา
Onsite Cytology
ผีในห้อง resident
Resident สอบสไลด์
เมื่อพยาธิแพทย์ดูสไลด์จากถังขยะ
ความท้อแท้ที่ไม่ควรยอมถอย
บล็อกผมทำให้ไม่มีคนเรียนพาโธ
พยาธิแพทยืในห้องกระจก
งานประชุมราชวิทยาลัย
อีกฝากหนึ่งของความคิด ณ ครึ่งทางสู่ชีวิตพยาธิแพทย์
ดูสไลด์ยามเมื่อไข้ ลมคลุม
ฝูง Resident ผู้หิวโหย
เลื่อยนิ้วประท้วง
ความเหนื่อยล้าที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ไรฝุ่นบนสไลด์
ชุมชนเชื้อโรค
ประชุมวิชาการ
โรคระบาดในฝูง Resident และการละเล่นปิดตาทายเนื้อ
เมื่อพาโธไม่ใช่พระเอก
โปรดส่งใครมาสอนฉันที
กระชับความสัมพันธ์ด้วยทัณฑ์ลูกบอลน้ำ
ชิ้นเนื้อมหาสนุก
ตัดเนื้อเมื่อเป็นไข้
พยาธิแพทย์กับเครื่องในหนู
พยาธิแพทย์จากภูฐาน
วิกฤตการณ์กลาง conference
สอบ Basic science กับการได้สัมผัสขานางงาม
และแล้ว พวกเขาก็มา
รูในห้อง Resident
Resident ปอกขนุน
Resident ตายไม่เป็นหรือไง
วันที่น้ำไม่ไหล และ Placental Dye Injection Syndrome (PDIS)
ฤดูใบไม้ร่วง Resident ตกมัน
Inform consent เรื่องงี่เง่าที่ไม่ง่าย
Proposal ยากแค้นแสนสาหัส
อุทกภัยในห้อง resident
นวัตกรรมใหม่ของหมอสูติ
หายนะทางพยาธิวิทยา
ตรวจร่างกายประจำปี
วิกฤตการณ์ SWU
Resident ผู้โชคร้าย
สถานการณ์สีแดง
เสื้อแดงบุก ส้มแตก ถุงขยะหมด ดินสอไม่มีไส้ เอาเข้าไปวันสอบฉัน
โดดงาน พาแม่ไปหาหมอ
รายงานผลชิ้นเนื้อที่แปลกที่สุดในโลก
หมดวันแสนสุข
จดหมายสนเท่ห์
สังคายนาห้องเก็บเนื้อ
โบนัส
วิกฤตการหมึกดำและชิ้เนื้อหลากสี
สมองไหลในวันศุกร์แห่งชาติ
พาดูงาน
วันสบายๆ
เมื่อพยาธิแพทย์ได้ "ขา"
หอแปดไร่
วันศุกร์ที่เศร้าหมอง
ประเมินบัณฑิต
ผู้หลงผิด
สัมนาที่กาญจนบุรี
รกเด็กมหาโหด
วันปีใหม่กับ UGI bleed
วันปีใหม่
สิ้นสุดตำนานหัถต์มรณะ
พี่กล้วยกับกองเนื้อ
Resident เหล้าปั่น และตำรวจจราจร
รับปริญญา
บทสรุปของการซ้อมรับปริญญา
ช่วงวุ่นๆของชีวิต
ถ่ายละครให้น้องดู
Resident พลัดถิ่น
ครั้งแรกกับหัตถการในฝัน
บุกวอร์ดเด็ก
ริมคลองบางกอกน้อย
วันลอยกระทง
การกลับมาของผื่นแพ้เวร
สอบ Gross และงานวัด
เทศกาลกินเจ
สอบกลางภาค
กระดูกขา
SPC
ประชุมราชวิทยาลัย
วางเพลิงภาควิชา
เมื่อความเครียดครอบงำ
Resident ตาแดงๆ
เรื่องขี้ๆ
วันมหิดล
เหยื่อรายใหม่
ร้อยวัน ฉันยังอยู่
ความยับเยินที่ยั่งยืน
อาทิตย์แห่งความหายนะ
ไก่ S pure กับ Resident ตาดำๆ
Survival mode RPG
วิทยายุทธ์ไม่ถึงขั้น
เกือบไป
ใกล้(ตาย)หรือยังน้อง
ที่ซุกหัวนอน
ปัญญาชนคนขายตือฮวน
เรื่องจิปาถะ
หอของช้านน
แพทย์ใกล้สูญพันธ์
หวัด ๒๐๐๙ กับเช้าที่ต้องดูสไลด์
ทำมาหากิน
กองเนื้อ กองสไลด์ และลงไปกองกับพื้น
เพลงเหย่ย
ชีวิตที่หายไป
ฝันกลางวัน
วันฟ้าใส
Resident ขาเป๋
สไลด์แผ่นแรก
หนึ่งอาทิตย์ที่หมองหม่น
เปิดเทอมอันแสนชมชื่น
สอบ CPR
เค้าลางแห่งความหายนะ
ปฐมบทแห่งความเหนื่อยยาก
พาโธ คืออะไร
คำนำ
ปฐมบทแห่งความเหนื่อยยาก
ก้าวแรกที่เหยียบย่างสู้รั้วศิริราช คำปลอบโยนต่างๆจากคณาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิก็ประดังประเดเข้ามา “ที่นี่เหนื่อย..” “ศิริราชเป็นโรงพยาบาลใหญ่ เราเน้นการปฏิบัติจริง” “เรามีผู้ป่วยนอกสามล้านเคสต่อปี” “คุณโชคดี ที่ได้เลือกมาในที่ซึ่งลำบาก” ฯลฯ ตกลง นี่ผมควรจะมีกำลังใจหรือว่าขวัญหนีดีฝ่อกันแน่ฮะ
วันแรกของการปฐมนิเทศ เป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่งเกี่ยวกับความเป็นแพทย์ เราเรียนเรื่องการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นสูง (ACLS) กันอย่างจริงจังจนหัวบวม อาจารย์บอกว่า เผื่อขณะทำงานอยู่แล้วคนไข้ในแผนกมีอาการเจ็บหน้าอกหรือหมดสติจะได้ช่วยเหลือทัน ไอติมได้แต่หัวเราะแหะๆ ถ้าคนไข้ผมเจ็บหน้าอกขึ้นมาจริงๆ ผมขอโกยสุดชีวิตครับอาจารย์ แหม...คนไข้ผมน่ะ มีตัวเป็นๆที่ไหน แต่ก็ถือว่าดีมาก อยากเรียนมานานแล้ว เนื่องจากไม่มีโอกาสได้เรียน จะไดเอาไปทำมาหากินวันเสาร์อาทิตย์
นี่แค่ปฐมนิเทศยังล่อซะเมาตำราหัวบวม แถมนัดแต่ละวันๆ เช้าจริงๆ ไม่เห็นใจคนไร้หอ เดินทางไกล๊ไกลจากบ้าน สงสัยว่าตอนมาทำงานจริงๆคงเหนื่อยจนเป็นลมคาภาควิชาไปเลย
Create Date : 20 พฤษภาคม 2552
Last Update : 20 พฤษภาคม 2552 23:08:00 น.
6 comments
Counter : 804 Pageviews.
Share
Tweet
ขนาดเหนื่อย ขนาดเรียนหนักหัวบวม
ยังอัพได้วันละสองบล็อก
ไม่ธรรมดา
โดย:
มัยดีนาห์
วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:44:58 น.
สู้ๆป๋า
เด็กกว่าละไงอะ
คนเราไม่ได้รักกันที่อายุน้า
กล้าๆหน่อยยย
ว่องไวๆ
อยากมีแม่มาปรึกษาปัญหาความงาม เข้ามหาลัยทำไงจะบลิ๊งง
555+
โดย:
Play Losz
วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:28:43 น.
สวัสดีค่ะมาเยี่ยมเยียนค่ะ เพิ่งมีบล๊อกใหม่เหมือนกัน แวะไปชมบ้างนะคะ บล๊อกไม่สวยเพราะแต่งไม่เป็น
ตอนนี้มีข่าวทุนเรียนฟรีที่อังกฤษ 1ปี จำนวน 12ทุน มาให้ติดตามกันได้ในบลอกนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
โดย:
mookyja
วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:5:24:53 น.
ว้าว ว้าว คุณพี่หมอไอติมไปเรียนแล้วเหรอคะเนี่ย
สงสัยจะไม่ได้เล่นบทฆาตกรอีกนานเลย
อะไรกันคะ ฟื้นคืนชีพขั้นสูง ??
นู๋เพิ่งฉีดยากระต่ายน้อยวันก่อน ตื่นเต้นมั่กๆ
แบบว่าเป็นการฉีดยาครั้งแรก สงสารกระต่ายตัว(ไม่)น้อย ขนปุกปุย
แต่ยังไงซะ ก็ต้องขอบคุณกระต่าย ที่มาเป็นอาจารย์จำเป็นให้
จะมาบอกว่า ครั่นเนื้อครั่นตัว คิดถึงฆาตรกรใจโหดน้า....
หวังว่าวันดีคืนร้ายคงได้เจอนะคะ
ตั้งใจเรียนนะ
สู้เค้า เย่
โดย: 1st IP: 40.0.3.58, 202.142.204.2 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:42:36 น.
สมัยพี่เรียนเป็นน้องหมาฮะ ฟัดกันน่าดูกว่าจะจับฉีดยาได้ เหนื่อย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะตอนนั้นหรือเปล่า เชื้อบ้าถึงเข้าตัว
โดย:
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:48:45 น.
อ้อ กระต่ายก็เคย แต่นู้สึกว่าตอนนั้นเอาเหล็กฟาดที่คอ แปลกไปอีกแบบ
พิธกบกบ จับแมงสาบฟอกสบู่ รมยาหนู เอ...แล้วอะไรอีกนะตอนเรียน
โดย:
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:56:24 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
?
]
ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน
ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี
ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี
ดูอีกทีดู"................"
เติมเองตามใจชอบเลยครับ
Friends' blogs
fly-me-to-da-moon
samrotri
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
หมอแมว
may_intania
This road is mine
Analayo
DaLaTTa
Play Losz
prezcot
แบแบ
ลูกแม่ดอกบัว
มัยดีนาห์
ค่ำคืนหน้าหนาว
แพรวขวัญ
ร่มไม้เย็น
แม่มดน้อยหลงทาง
Mollenauer
iCeLadyzInW
ploythana
Smallhand
pinophilic
iamthinkingofyou
ทัณฑฆาต
ChocKize
neaq
Plin, :-p
tunk_o
Glitter Maker
ปุ๋ยกะแมงปอ
Awayalonez
Webmaster - BlogGang
[Add คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ยังอัพได้วันละสองบล็อก
ไม่ธรรมดา