เรื่องเล่าของลูจัง3

ตอนเช้าหลังลงบันไดมาพร้อมกันแล้ว เราก็จะเข้าห้องน้ำไปด้วยกัน นู๋ชอบขอนั่งตักหม่ามี้ตอนเช้า และเฉพาะตอนที่มีเสียงดังในลำคอ ถ้าเป็นเวลาอื่นๆ ลองเข้าไปลูบ ไปกอดซิ มีหวังได้เลือด สรุปว่านู๋มีเวลาให้หม่ามี้เฉพาะตอนเช้าซักครึ่งชั่วโมงที่หม่ามี้จะกอดจะจุ๊บนู๋ได้ ส่วนเวลาอื่นเป็นเวลาซนของนู๋

มีอยู่อย่างนึงที่หม่ามี้เห็นทีไรหัวใจละลายทุกทีคือ จะมีผ้าเช็ดเท้าที่เป็นผ้าขนหนูเก่าอยู่ผืนนึงที่หม่ามี้ชอบยืนเหยียบเวลาล้างจาน นู๋จะชอบมาขอ หม่ามี้ก็จะเขี่ยให้ แล้วนู๋ก็จะลงนอน ทำปากจุ๊บๆ เหมือนดูดผ้า ส่วนมือก็ ปล่อย-คลาย ปล่อย-คลาย เป็นจังหวะเหมือนลูกแมวดูดนมแม่ ตอนที่นู๋มาใหม่ๆ หม่ามี้เห็นแล้วสงสารมากๆ คิดว่านู๋คงคิดถึงแม่ แต่ผ่านมาเป็นปีแล้วนู๋ก็ยังทำอยู่หม่ามี้ก็เลยไม่แน่ใจ แต่เห็นทีไรก็หัวใจละลายทุกทีลูกเอ๊ย

นู๋เป็นแมวที่ตื่นตามเจ้าของ วันไหนหม่ามี้ขี้เกียจตื่น อยากตื่นสายนู๋ก็ยินดีตื่นสายพร้อมหม่ามี้ แล้วเราก็ชอบแอบนอนกลางวันด้วยกันอีกตาหาก หม่ามี้นอนไหนนู๋ก็นอนนั่น ลูกรู้ไหมว่ามันทำให้หม่ามี้ปวดหัวใจแค่ไหน กับความเคยชินที่เรามีกันและกันแบบนี้ ในวันที่เหลือของหม่ามี้ วันที่ไม่มีนู๋อีก หลังจากนู๋เสียได้ 7 วัน หม่ามี้ก็ได้มีโอกาสพบนกที่เป็น bg วันนี้ มันยืนตากฝนอยู่หน้าบ้าน ตอนประมาณ 17.00 น. หม่ามี้เอาเค้าเข้าบ้าน ใส่อาหาร น้ำ ไว้ให้ในกรง พอเห็นขนเค้าแห้งดีแล้วก็เปิดกรงแล้วไปวางไว้หน้าบ้าน แต่เค้าก็ไม่ยอมบินไปไหน คืนนั้นเลยให้เค้านอนที่บ้าน ตอนเช้าก็ทำเหมือนเดิมอีก ผ่านไป 15 นาที เค้าก็ไม่ยอมบินออกจากกรง เลยพูดกับเค้าว่า ไปเถอะค่ะลูกอยากไปไหนก็บินไปเลย อย่าอยู่ในกรงเลยนะคะ หลังจากนั้นซัก 5 นาที หลังจากถ่ายรูปนี้ในโหมด macro ไม่หนี ไม่ตกใจ บ้ากล้องเหมือนนู๋เลย ทั้งๆ ที่ หม่ามี้จ่อกล้องเข้าไปซะเกือบโดนตัวเค้าแน่ะ

Create Date : 18 กรกฎาคม 2549		2 comments
Last Update : 18 กรกฎาคม 2549 8:12:24 น.
Counter : 595 Pageviews.
Share Tweet