สวัสดีตอนสายๆ ค่ะ พี่หมิ้น คุณบัว พี่หยี
สงสัยพี่ไอ คงเก็บเงินไปเที่ยว สวิต อีกสักรอบมังค่ะ ไม่เข้ามาคุยกันเลย

ดูเถอะค่ะ ฝนหยุดมาได้หลายวันแล้ว วันนี้วันหยุด กะว่าจะซักผ้าตากแดด ให้หอมกรุ่น สักหน่อย วันนี้ฝนตกตั้งแต่เช้าเลย

พี่หมิ้นคะ เมื่อวานยืม สกุลไทยเล่มล่าสุดไปอ่าน แล้วแปลกและดีใจมากเลยค่ะ เพราะ เป็นฉบับ ที่เริ่ม นิยายเรื่อง ลำนำในลมหนาว เป็นตอนแรก ไม่น่าเชื่อ เลย เพ็ญไม่ได้อ่านสกุลไทยมานานเป็นปีแล้ว พอเริ่มต้นจะอ่านก็ได้อ่าน นิยายของนักเขียนที่ชอบมากๆ เริ่มเรื่องก็น่าสนใจมากเล้ย ดีใจจังเลย อ่าน สกุลไทยนี้ ลุ้นสนุกดีกว่าขวัญเรือน ตรงที่เป็นรายสัปดาห์ ถึงแม้จะช้ากว่า ที่กทม. เพ็ญได้อ่าน วันพฤหัสค่ะ

วันหยุดนี้ ดาวประทับใจพี่หมิ้นไม่อยู่ พี่หมิ้นทำอะไรบ้างละค่ะ

เพ็ญที่บ้านฝนยังตกไม่เลิกเลยหรือคะ ชุ่มฉ่ำดีค่ะ พี่เห็นด้วยกับการนำผ้าตากแดดค่ะ กลิ่นหอมสะอาดดีจัง เดี๋ยวนี้พี่เห็นมีผงซักฟอกนาโนไม่ง้อแดด สำหรับพี่คิดว่ายังไง๊ ยังไงก็ต้องง้อแดด...อิอิ

เพ็ญอ่านสกุลไทยมานานหรือยัง ตั้งแต่พี่โตมาพี่ก็เห็นสกุลไทยควบคู่กับชัยพฤกษ์ ทุกวันนี้บ้านโน้นก็ยังซื้ออยู่เลยค่ะ เป็นแฟนระดับตังเมเรียกป้า...555

เดี๋ยวนี้ตั้งแต่ย้ายบ้านมาไม่ได้อ่านเท่าไหร่ค่ะเพ็ญ มาปักหลักกับขวัญเรือนและอีกหลายยี่ห้อค่ะ บางยี่ห้อก็ตามอารมณ์จะพาไปคือไม่ได้ซื้อประจำค่ะ พี่ก็ยอมรับว่าสกุลไทยดีมาก

นิยาย "ลำนำเพลงรัก" ใช่บทประพันธ์ของคุณเอียด (ปิยะพร ศักดิ์เกษม) หรือเปล่าค่ะ ถ้าเป็นของนักเขียนท่านนี้รับรองความสุนทรีย์ค่ะ เป็นนักเขียนอีกคนหนึ่งที่พี่ชอบผลงานหลาย ๆ เรื่องค่ะ

เพ็ญนิยายที่อ่าน ๆ มานี่ จำได้บ้างไม่ได้บ้างค่ะ บางครั้งเขานำมาทำเป็นละครพอดูไปได้สักระยะหนึ่งจึงจะนึกออกค่ะ ว่าเฮ้ยเคยอ่านมาแล้วนี่หว่า...อิอิ

ช่วงดาวประจำบ้าน เอ๊ย ดาวประจำใจไม่อยู่ก็หาเรื่องทำค่ะ โปรแกก็ชวนไปไดร์ฟบ้างเพื่อเก็บเกี่ยวชั่วโมงบินไปเรื่อย ๆ กะว่าไม่เกินชาติหน้าตอนบ่าย ๆ คงจะได้ลงแข่งเอามันส์กับเขาบ้าง (ไม่เน้นถ้วยรางวัล)

เมื่อคืนไปงานแต่งงานมาค่ะ เจ้าบ่าวเป็นนักกีฬา คนร่วมงานเยอะมากดีนะที่เป็นงานแบบค๊อกเทล แขกก็ยืนทานกันไปคุยกันไป ทางโรงแรมดีมากจัดอาหารกระจายไปทุกจุดเรียกว่าไปยืนตรงไหน ถ้าท้องยังร้องอยู่ละก็คว้าจานตักอาหารทานตรงนั้นได้เลย ชอบและอร่อยมากคือก๋วยเตี๋ยวและข้าวมันไก่ เห็นชามมันเล็กเลยเบิ้ลอ่ะ

ในงานมีแขกอยู่โต๊ะเดียวค่ะ พี่หมายความถึงแขกจริง ๆ ค่ะ เป็นชาวอิหร่านมีท่านอุปทูตอิหร่านและทีมงานจากอิหร่านแอร์ไลน์มากันหลายคน โต๊ะนี้ได้รับการดูแลอย่างดีมีอาหารพิเศษมาเป็นชุด ๆ ค่ะ

เพ็ญและบัวคะ คืนวันที่ 13 ต่อวันที่ 14 ธ.ค.52 นี้จะมีปรากฏการณ์ฝนดาวตกให้ดูอีกนะคะ

เริ่มดูได้ตั้งแต่สี่ทุ่มของวันที่ 13 ไปจนถึงตีสี่ของวันที่ 14 ค่ะ
พอดีไปเจอท่านปรมาจารย์ด้านการดูดาวที่งานเลยคุยกับท่านมารายงานให้ทราบค่ะ

บัวก็ไม่ต้องหลับ ๆ ตื่น ๆ ก็ได้นะคะ
กะเวลาออกไปดูสักช่วงหนึ่งค่ะเดี๋ยวหน้าไม่เด้ง

เพ็ญนี่แค่เม้นท์นะคะอย่าเข้าใจว่าแย่งซีนจขบ.เขียนล่ะ....ก๊าก ๆๆ

อ่านเองขำตัวเอง
เขียนชื่อนิยายผิดค่ะ
ที่ถูกต้องคือ "ลำนำในลมหนาว"

สวัสดีค่ะพี่หมิ้น คุณเพ็ญ

พี่หมิ้นคะ ดีนะ ที่แก้ตัว เอ๊ย แก้คำผิดทันที นึกว่ามีสองเรื่องซะอีกค่ะ 555

แหม ระดับบัว ไม่มี หลับๆ ตื่นๆ ค่ะ นอนยาว ต้องพึ่งนาฬิกาปลุกค่ะถึงจะตื่น อิ อิ

ส่วนหน้าอิ่มเอิบเด้งใสตามน้ำหนักค่ะ หุ หุ

คุณเพ็ญคะ ได้ข่าวว่าคุณไอ งานเข้ามาหลายวันแล้วน่ะค่ะ เลยไม่ได้มาคุย ส่วนนิยายเรื่องยาวชื่อเพราะนะคะ เข้ากับลมหนาวที่กำลังพัดผ่านพอดีเลย รออ่านตอนรวมเล่มดีกว่าค่ะ อิ อิ

บัวคะ อ่านที่เป็นตอน ๆ ก่อนก็ดีค่ะ เรื่องรวมเล่มก็ต้องไปสรรหามาอยู่แล้วถ้าเราชอบจริง ๆ
บัวไม่มีหลับ ๆ ตื่น ๆ เข้าใจว่าศีรษะ(สุภาพ)ถึงหมอนก็ฝันเลยหรือเปล่าคะ ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ฝาแฝดกับพี่ค่ะ

พี่เคยบอกบางคนนะว่าจะคุยอะไรก็คุยก่อนหัวถึงหมอน ถ้าหัวถึงหมอนเมื่อไหร่ตาหลับอัตโนมัติ ถ่านหมดทันที..555

บัวคะเมื่อวานพี่ชอบการตกแต่งสถานที่ในงานแต่งงานหลายจุดค่ะ

จุดแรกเป็นจุดที่เตรียมไว้ให้คู่บ่าวสาวยืนถ่ายรูปกับแขกเป็นม่านดอกไม้ ก่อนเข้าห้องจัดเลี้ยงด้านซ้ายมือจะเป็นจุดที่ให้แขกมาถ่ายรูปที่ระลึก โดยตั้งเก้าอี้ในสวนเอาไว้และมีหินสีขาวก้อนกลม ๆ โรยเป็นรูปหัวใจที่พื้น ด้านหลังประดับรูปบ่าวสาวหลายยุค น่ารักดีค่ะ แขกก็เข้าคิวกันไปถ่ายที่จุดนี้หลายคน

พอเข้าไปจะเห็นซุ้มดอกไม้ มีเค๊กก้อนโตสูงหลายชั้น(อันนี้ปกติทั่วไปเขาก็มีอยู่แล้ว) แต่ที่ชอบคืนก้อนน้ำแข็งค่ะ เป็นก้อนน้ำแข็งรูปตัว LOVE ที่มีดอกไม้อยู่ข้างในสวยมาก พี่กลับประมาณสี่ทุ่มกว่าน้ำแข็งละลายไปนิดเดียวเองค่ะ

พูดให้คนโสดมีไอเดียนะคะ

บัววันนี้พี่ไม่ได้พูดมากใช่ไหมคะ...เอิ๊ก ๆๆ

สวัสดีค่ะ พี่หมิ้น คุณบัว คุณอ้อมแอ้ม เมื่อตอนบ่าย นั่งพิมพ์ ข้อความกะว่าจะให้ยาวกว่า เม้นท์พี่หมิ้น ก็มีอุปสรรค บล็อกมีปัญหา ต้องมาพิมพ์ใหม่ อาจจะไม่ยาวเสียแล้ว

“ลำนำเพลงรัก” ก็เพราะดีนะคะ
แต่ “ลำนำในลมหนาว” ฟังแล้วก็รู้สึก หนาวๆ ค่ะ นึกถึงเรื่อง “ใต้เงาตะวัน” ที่นางเอก ต้องเจอเรื่องที่ทำให้ผิดหวัง ต้องเปลี่ยนมุมมองในการมองผู้คนเสียใหม่ คุณปิยะพร เขียนได้สุนทรี จริงๆค่ะ อ่านแล้ว ไม่รู้สึกว่าโดนยัดเยียดเลยค่ะ เพ็ญอ่านซ้ำได้หลายๆ รอบเลย นิยายของคุณปิยะพร เรื่องนี้ ก็น่าติดตามอีกแล้วค่ะ

อ้อ วันนี้ เป็นวันเกิด คุณปิยะพรค่ะ คุณปิยะพร เกิดวันเดียว กับคุณพนมเทียน ปีนักษัตรเดียวกันด้วยนะคะ แต่คงจะคนละรอบ

ถ้านับเวลาที่อ่าน สกุลไทย ก็เริ่มอ่านตอนเข้า เรียน ม.๑ ค่ะ เพ็ญ ตื่นตา ตื่นใจ กับหนังสือในห้องสมุด ของโรงเรียนมัธยม เพราะโรงเรียนประถมของเพ็ญ ไม่ค่อยมีนิตยสาร หนังสือในห้องสมุด เพ็ญ ก็อ่านหมด ตั้งแต่ อยู่ ป.๔ เพ็ญ ก็เริ่มอ่าน ทั้ง ขวัญเรือน สกุลไทย สตรีสาร ค่ะ ตอนนี้ก็ อยู่ ม.๖ แล้ว อ้าว หุหุ พอดี เรามักจะคุยกันว่า ครูสอนนักเรียน ชั้นไหน ก็ มีความรู้เท่ากับนักเรียนที่สอนนะค่ะ ก็ ๒๔ ปีแล้วค่ะ แต่ว่า อาศัยอ่านห้องสมุดค่ะ เก็บตังค์ไว้ ซื้อรวมเล่ม

เพ็ญได้อ่าน คอลัมน์ของคุณยุวดี ในสกุลไทย ฉบับวันที่ ๑๗ พ.ย. ว่าด้วยเรื่องนักเล่นกอล์ฟ นึกถึงพี่หมิ้นเลยค่ะ ได้รู้ว่า ที่ญี่ปุ่น ถ้าใคร ได้ “โฮลอินวัน” นะคะ จะต้อง ปลูกต้นไม้ สูง ๒ เมตร ให้สนามกอล์ฟ ประมาณ หนึ่งแสนบาท แล้วต้องจัดเลี้ยงเพื่อนๆ นักกอล์ฟ ฯลฯ มีของที่ระลึกด้วย ละค่ะ คิดว่า ค่าใช้จ่าย น่าจะ ประมาณ สามแสนกว่าบาท จนทำให้ ที่ญี่ปุ่น มีกรมธรรณ์ ว่าด้วยการ “โฮลอินวัน” ด้วยละค่ะ

ที่เมืองไทย เขามีธรรมเนียมอะไรกันบ้างหรือคะพี่หมิ้น

กะว่าจะคุยให้ยาวกว่า พี่หมิ้น ว่าด้วยเรื่องกลิ่นของธรรมชาติ นอกจาก กลิ่นแสงแดด ที่เสื้อผ้าแล้ว พี่หมิ้นเคยได้กลิ่นหญ้าที่ตัดใหม่ๆ กลิ่นฝนแรก ในวันแดดร้อนๆ กลิ่นข้าวที่กำลังจะสุก หรือกลิ่นข้าว ที่สุกเหลืองพร้อมกันในทุ่งนากว้างๆ หรือเปล่าคะ เป็นกลิ่นที่มีเอกลักษณ์ นะคะ

เพ็ญวันนี้พี่สู้ ๆ ค่ะ (สู้เพื่อตัวเอง)

พี่อ่านที่พูดถึงนางเอกเรื่องใต้เงาตะวันแล้วรู้สึกว่ามันใกล้ตัวยังไงไม่รู้ค่ะเพ็ญ ผิดกันตรงที่ว่าพี่ไม่ใช่นางเอกเท่านั้น..อิอิ

เพ็ญกับบัวนี่หนอนหนังสือทั้งสองคนเลยนะคะ อ่านเยอะจริง ๆ นับถือ ๆ
การอ่านหนังสือของพี่ประเภทนิยายประมาณ 20% ค่ะ

ในกลุ่มก๊วนพี่ถ้ามีใครโฮลอินวันจะต้องเลี้ยงเพื่อน ๆ ค่ะ..เพราะมักจะเอามาเป็นข้ออ้างตลอด ดูเหมือนคนที่ตีได้ก็จะภูมิใจไม่เลิกเหมือนกันค่ะ ส่วนใหญ่เต็มใจเมื่อมีการร้องขอ สำหรับพี่แค่ใกล้ธงก็มีเฮแล้วค่ะ

ที่บ้านพี่เวลาต้นชมนาดออกดอกกลิ่นหอมเหมือนข้าวหุงใหม่ ๆ ชอบมากค่ะ
กลิ่นหญ้าตัดใหม่ ๆ พี่ว่ามันเหม็นเขียวนะคะเพ็ญ....มองต่างมุมเนอะ

พี่หมิ้นคะ
พี่ไม่รู้ตัวหรือค่ะ ว่าบล็อกนี้ เรายกให้พี่หมิ้นเป็นนางเอก หุหุ

เพ็ญว่า เพ็ญก็อ่านมากแล้วนะคะ แต่เห็น ชาวบล็อก หรือว่า เพื่อนนักอ่านด้วยกัน เขาอ่านมากกว่า เพ็ญตั้งหลายเท่า ไม่รู้เอาเวลาที่ไหนไปอ่าน
เพ็ญ ก็อ่าน นิยาย ๔๐% ตำรา ไว้เตรียมตัวสอน กับพัฒนาความรู้ ๔๐% ที่เหลือก็จิปาถะ ค่ะ

บางทีพี่ก็ไม่ค่อยรู้ตัวหรอกค่ะเพ็ญ...อิอิ
คือเพ็ญมาหยิกให้พี่รู้ตัวหรือว่ามาตอกย้ำละคะว่าพี่เป็นเพียงผู้อาศัย...ฮือ ๆๆ

น้องสองคนนี่เอาใจไม่ถูก พี่ย่องเข้าป่าก็ส่งกระแสจิตให้พี่ออกมา ครั้นพอพี่มาก็บอกมาบ่อยเกินไป...555 (น้อยใจยาแล้วนะเออ)

เพ็ญบางคนเขามีทักษะและฝีมือในการอ่านนะคะ จริง ๆ ค่ะบางคนอ่านได้มากเท่าที่เขาต้องการและสามารถบอกเนื้อหาสาระได้หมด เก่งมาก พวกนี้ถ้าเป็นนักเรียนจะเรียนเก่งด้วยเพราะอ่านตำราได้มากกว่า

กรณีอ่านนิยายสำหรับพี่แค่ 20% ก็จำไม่ได้หมดแล้ว บางทีเอาตัวละครเรื่องโน้นเรื่องนี้มาปะปนกันเฉยเลยค่ะ แต่ถ้าเป็นประเภทสารคดี บทความจำแม่นเลยค่ะ

เพ็ญสังเกตไหมว่าวันนี้แผ่นดินไทยสูงขึ้นนะค่ะ (คนไทยจะบอกว่าเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร)

พี่หมิ้นคะ รู้ตัวหรือเปล่า ว่านี่ละค่ะ นิสัยนางเอกเลยละค่ะ คือคิดมากเกินไป 555
ถ้าไมมี พี่หมิ้น บล็อกนี้ก็เหงาแย่สิคะ จขบ.อย่างเพ็ญ ก็คุยไม่เก่ง แต่จริงใจนะคะ คือคิดอย่างที่พูดไปจริงๆนะคะ

เรื่องอ่านนิยายแล้วลืม เป็นธรรมดาค่ะ เพ็ญ เคยยืมนิยายมาจากห้องสมุด อ่านไปใกล้จบแระ รู้สึกคุ้นๆ นึกเอ้ะใจ ไปรื้อตู้หนังสือ ก็ไปเจอว่า เล่มนี้เราก็มี หุหุ
อีกที พี่ที่เราเปลี่ยนหนังสือกันอ่านบ่อยๆ ให้ยืมมา ก็อ่านไปกว่าครึ่งแล้วเหมือนกันเพิ่งจะนึกออกว่า เล่มนี้เราก็มี(อีก)แล้ว

อ้อ พี่หมิ้นคะ รู้สึกเหมือนกันค่ะ ว่าแผ่นดินสูงขึ้น นิดหน่อย สงสัยปีนี้น้ำไม่ท่วมแล้วมังค่ะ
ไม่รู้ว่า ระหว่าง ที่นอนเจ็บ และยังพอรู้สึกตัว เขาจะรู้สึกสำนึกถึงสิ่งที่เขาได้ทำไว้กับคนไทยหรือเปล่านะคะ เหลือฮุนษิณ อีกราย ไม่รู้จะจบยังไงนะคะ

สวัสดีค่ะ วันนี้เริ่มมีแดดสีจัดๆบ้างแล้ว หลังจากที่ฟ้ามัวๆมืดๆมาร่วม10วัน แต่บรรยากาศเหงาๆเงียบๆสไตน์หน้าหนาวยังเหลืออยู่ มี่เลยเอากลอน(แปด)เดียวดายมาฝากค่ะ อิอิ (จะได้เข้ากับบรรยากาศ)

..........................

คืนหนาวหนาวดาวเปลี่ยวแสงสลัว
แววหวาดกลัวรัวชัดรัดไม่อยู่
รดใบหน้าคร่ำเพ้อแตะตื่นพรู
แววหดหู่เหว่ว้าดาเดียวปัน

สายน้ำตาโดยดายกรายเข้าหา
บทสัญญาจะเข้มแข็งคล้ายเลือนผัน
ประกาศิตสาปโศกเริ่มโรมรัน
ปรอยปรอยสรรค์แทรกซุกรุกระบม

ปร่าเปล่าดายละม้ายมนต์หม่นเพรียก
นัยน์ช้ำเปียกเรียกแล้วกับขื่นขม
เสียงกระซิบลิบลิบที่โรยรม
พายากข่มระทมที่เรียงราย

อารมณ์ล่วงเข้าสู่ลู่ลานโศก
คิดชะโงกโยกย้ายก็มิหาย
แหหงอยเหงาพลันคลี่ระเลียบกราย
ด่าวกระวนกระวาย ณ ที่นั้น

พรั่นเดียวดายผะผ่าวก้าวมาหล่อ
ทยอยทอกรอเศร้ามาพันฝัน
ใบไม้นั้นยังร่วงตามกาลวัน
แต่เดียวดายในใจฉันฤาร่วงเป็น..

ตั้งใจว่าจะงอนซะหน่อย พอเพ็ญบอกว่านิสัยคล้าย ๆ นางเอกเลยต้องเปลี่ยนใจเข้ามาคุยต่อ....เพราะพี่ยังไง๊ ยังไงก็ไม่ใช่นางเอกค่ะ เดี๋ยวหายไปจะหาว่าพี่คิดมากอีก...เฮ้อ

พี่ชอบนะบล็อกเม้นท์กับคุณโมใหม่ คุณยกจกน้อยนี่ยอดเก่งเลยเนอะต้องขอชื่นชม ก่อนนอนทานอะไรก็ไม่รู้ถึงได้เก่งขนาดนี้

เพ็ญพี่ไปเสี่ยงเซียมซีมาได้เบอร์ 13 เขาเขียนว่าดังนี้ค่ะ (แม่นหรือเปล่าก็ไม่รู้)

เบอร์สิบสามตอบฮุนษิณบินไม่กลับ
จะลาลับโลกนี้ไปไถ่ถามหา
ทวงทรัพย์สินในนรกฉกเขามา
เปรตบอกว่าหากมาช้าข้าไม่คืน
(ยึดเอาไว้เป็นทุนอาหารกลางวันสำหรับผีไม่มีญาติ)

ขอโทษค่ะ ที่ถูกบุคคลที่ชื่นชมคือ คุณยาจกน้อย นะคะ

สวัสดีค่ะ คุณเพ็ญ พี่หมิ้น

โดนพาดพิงเฉยเลยค่ะ ตรงไหนอ่ะคะพี่หมิ้น ที่ว่าน้องสองคนบอกว่าพี่มาบ่อยเกินไป ไม่มี้ ไม่มี เลยค่ะ พี่งอน เราคิดถึงแย่เลย

วันนี้ เราอารมณ์ดีกันไม่ใช่เหรอ ไม่งอนน้า นะๆๆๆ พี่หมิ้น นะ

บัวเสี่ยงเซียมซีได้ใบที่ 16 ล่ะ พี่หมิ้น ความว่า....

เลขสิบหก ตกระกำ ต้องลำบาก
เจอวิบาก ยากล้น ไม่เห็นหน
แต่ฮุนษิณ มันก็ ยังหน้าทน
กระเสือกกระสน ดิ้นรน อยู่ไม่วาย
ตกนรก ขุมไหน ก็ไม่รับ
ชั่วเหลือนับ ชาตินี้ ไม่เคยเห็น
แต่ว่าไป มันก็เหมือน ตายทั้งเป็น
ต้องลี้เร้น ไร้สุข ทุกคืนวัน
แผ่นดินไทย อยู่ไม่ได้ น่าสังเวช
เหมือนผีเปรต ร่อนเร่ ทุกแห่งหน
ข้ามแผ่นน้ำ ข้ามผืนฟ้า ปรากฏตน
ได้แค่ยล แนวเขต ประเทศไทย

************************

ขอปรบมือ ให้พี่หมิ้น กับคุณบัวค่ะ สามารถ มากๆ

เรื่องกล่องคอมเม้นท์ กับตัวอีโม ใหม่ ต้องขอบคุณ คุณญามี่ เจ้าของคอมเม้นท์ ที่ 13 ค่ะ พี่หมิ้น

เพ็ญคะเข้ามาตาสว่างด้วยสีสรรบรรเจิดดีจริง ๆ ค่ะ เปลี่ยนได้เรื่อย ๆ นะคะ

อ่านเซียมซีใบที่ 16 แล้วขอปรบมือให้บัวด้วยคนค่ะ ใบนี้ติดเทอร์โบ...อิอิ

เมื่อวานวันดีจริง ๆ ด้วยค่ะเพ็ญ ตอนเย็นพี่แวะไปซื้อของใช้ที่ห้างแห่งหนึ่ง วนขึ้นไปถึงชั้นสามก็ไม่มีที่จอด เลยตัดสินใจวนอีกรอบเผื่อจะมีใครนำรถออกจากที่จอด

รอบนี้มีรปภ.คนหนึ่งวิ่งเข้ามาหารถพี่แล้ววิ่งนำหน้าไปสามเสา เขาหยิบกรวยที่วางล๊อกไม่ให้รถจอดออก จากนั้นก็เป่านกหวีดปรี๊ดดดดให้พี่นำรถเข้าไปจอด พอจอดเสร็จวิ่งเข้ามาเปิดประตูให้อีกแน่ะ บริการประทับใจจริง ๆ ....555

ขากลับมาที่รถมองหารปภ.ผู้ใจดีไม่เจอ วนรอบ ๆ ที่จอดรถก็ไม่มี เลยจอดถามรปภ.อีกคนหนึ่งที่อยู่แถว ๆ นั้นว่ารปภ.ที่ชื่อพิชิตอยู่ไหน (อาศัยตาไวลงจากรถปุ๊บดูป้ายชื่อปั๊บ) เขาบอกขึ้นไปอยู่ชั้นห้าแล้ว พี่ก็เลยวนขึ้นไปชั้นห้าเพื่อหยิบยื่นน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้พิชิต...อิอิ

มองไปรอบ ๆ ชั้นห้าแล้วโหวงเหวง นึกในใจทีหน้าทีหลังมาห้างนี้ขึ้นมาจอดชั้นสูง ๆ ดีกว่า เพราะยิ่งสูงยิ่งว่างค่ะ

พี่หมิ้นคะ ลองเปลี่ยนไปเรื่อยๆค่ะ ยังไม่โดนใจเท่าไหร่ แต่ยังหา ที่ชอบกว่านี้ไม่เจอ

ก็ ถือว่าเป็นวันที่ดีนะคะ เรื่องที่จอดรถในห้างนี่ก็ต้องวัดดวงเหมือนกันนะคะ ยิ่งในกทม. ที่รถมากกว่า ถนนอย่างนั้น พี่หมิ้น อ่านคอลัมน์ "สาวยุคใหม่" ในขวัญเรือนฉบับล่าสุดหรือเปล่าค่ะ อ.จินตนา เขียน ชีวิตสาวชาวเมืองยุคใหม่ได้เห็นภาพเลยค่ะ

เพ็ญคะสาวเมืองกรุงเป็นอย่างที่คุณจินตนาเขียนนะ

เมื่อคืนออกมาดูพระจันทร์ ยังสวยสง่าเหมือนเดิมแต่ไม่เต็มดวงขาดไปอีกนิดเดียวเท่านั้น พี่นั่งมองอย่างมีความสุข
พี่เข้าไปคุยกับปะการังแล้ว คุยแล้วสบายใจที่สุดค่ะ

เมื่อคืนดูเรื่องสูตรเสน่หา(ปกติไม่เคยดู)
เห็นแอนกับเคนแสดงกระจุ๋มกระจิ๋มดี
He บอกไม่เอาอย่างอลินบ้างหรือ เรียนการครัวทำอาหาร

She บอกอยากเรียนค่ะแต่ต้องมีครูหล่ออย่างเคนนะคะถึงจะโอเค

เห็น He เงียบไปสองวิ (คงอยากพูดอะไรบ้างอ่ะ แต่คิดไปคิดมาอย่าดีกว่า...)
เอิ๊ก ๆๆ

สวัสดีค่ะคุณเพ็ญ พี่หมิ้น

คุณเพ็ญคะ สีพื้นสดใสดีค่ะ เข้ากันกะสีช่องคอมเม้นท์นะคะ

พี่หมิ้นคะ
ถ้าไปห้างฯ นั้นอีก สงสัย รปภ.พิชิต คงจำพี่หมิ้นได้แน่ๆ (คงไม่มีใครขับรถตามหา รปภ.เพื่อจะตอบแทนน้ำใจอย่างพี่ละมั้งคะ)
แต่ว่า ชั้นสูงๆ แล้วรถว่างๆ บัวว่าบางทีก็น่ากลัวอันตรายนะคะพี่หมิ้น เดี๋ยวนี้ยิ่งมีข่าวบ่อยๆ จอดที่คนเยอะๆ ดีกว่ามั้งคะ

"สูตรเสน่หา" ของ คุณกิ่งฉัตร (คุณเพ็ญแน่ะ เป็นแควนเหนียวแน่นของพี่ปุ้ย) พี่หมิ้นเคยอ่านที่เป็นหนังสือรึยังคะ บัวว่าเรื่องนี้ ฉบับละครเขาไม่ค่อยดัดแปลงเนื้อเรื่องดีค่ะ แล้วก็เลือกตัวแสดงได้เหมาะสมทุกคนเลยค่ะ ชอบดูเหมือนกันค่ะ อิ อิ

พี่นุ กลับมาแล้วเหรอคะ มิน่าล่ะ "พระจันทร์" แถวบ้านพี่ถึงสวย อิ อิ

ว่าแต่มันเต็มไม่พร้อมกันเหรอคะ ทางนี้ บัวเพิ่งเห็นพระจันทร์ครึ่งดวงเองอ่ะค่ะ แล้วที่ มุม 10.00 - 10.30 น. จะมีดาวที่สุกสว่างอยู่ดวงนึงด้วย พี่หมิ้นทราบมั้ยคะว่าดาวอะไร บัวอยากรู้ (จริงๆ)

ดีใจที่ไปเจอพี่หมิ้นที่บ้านพี่ปะการังเมื่อเช้าค่ะ แล้วก็ "ชอบ" ที่พี่ปะการังตอบพี่หมิ้นด้วยแหละ

สวัสดีค่ะ พี่หมิ้น คุณบัว
เปลี่ยนโทนสีบ้างนะคะ จากสีชมพูเป็นสีเขียว

สูตรเสน่หา หรือคะ เพ็ญไม่ค่อยได้ดูเท่าไหร่ เพ็ญ่ชอบ ช่องเจ็ด ทำละครพี่ปุ้ยมากกว่า แต่พี่ปุ้ยกับแฟนคลับ คนอื่นเขาชอบ ช่องสามกัน

เท่าที่อ่านเรื่องย่อ ในขวัญเรือน กับในสกุลไทย ก็เปลี่ยนบทไม่มาก ไม่แน่ใจว่า เขาจะทำเรื่องที่เป็นภาคต่อของเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า

พี่หมิ้น คุณบัวคะ ถ้าดูปฏิทิน ที่เพ็ญแปะไว้ทางขวา ที่เป็น ภาษาอังกฤษ พรุ่งนี้ จะเป็น วันที่ 10 เดือนซุลฮิจญะฮ์ เป็นวันที่อิสลามจะร่วมทำพิธีฮัจญ์ ที่เมกกะห์ กันค่ะ เดือนนี้ก็จะเป็นเดือนสุดท้าย ของปี หมดเดือนนี้ ก็จะขึ้นปีใหม่ แต่ว่า พรุ่งนี้ เพ็ญมีงานด่วนที่คนอื่นทำแทนไม่ได้ ก็คงจะทำได้แค่ ไปละหมาดที่มัสยิด แล้วก็มาทำงานต่อ น่าสงสารจังเลยนะคะ วันอาทิตย์ก็มีงานอีก

บัวคะ สารภาพนะว่ารู้สึกเคอะ ๆ เขิน ๆ เหมือนกันนะคะในการที่จะเข้าไปคุยกับปะการังเนื่องจากห่างหายไปนานหลายอาทิตย์มาก วูบหนึ่งก็ละอายใจว่าเออทำไมเราเป็นเช่นนี้หนอ

คำตอบของปะการังพี่ก็ชอบค่ะบัว เรารู้สึกเหมือน ๆ กันเนอะว่าปะการังเป็นคนน่ารัก จะหานักเขียนคนไหนที่มาคุยกับพี่อย่างเป็นกันเองอย่างนี้ไม่มีแล้วค่ะ

เรื่องดวงดาวเดี๋ยวพี่จะไปถามท่านผู้รู้ให้ บุคคลท่านนี้รู้ลึก รู้จริงเกี่ยวกับดาราศาสตร์ วันก่อนที่ไปเจอกันที่งานแต่งงานท่านหยิบหนังสือตารางดวงดาวมาให้ดูเล่มหนึ่งขนาดเศษหนึ่งส่วนสี่ของกระดาษขนาด A4 มีรายละเอียดยิบ พี่ดูราคาแล้วหงายท้อง คือเกือบสี่ร้อยบาทค่ะ ท่านบอกเอาไปอ่านสักคืนไหม พี่บอกคืนเดียวคงจะไม่พอ ขอเวลาศึกษาสักเดือนหนึ่งได้ไหม ท่านบอกถ้าเช่นนั้นอยากรู้อะไรค่อยมาถามดีกว่า....

วันนี้อิ่มอกอิ่มในได้อ่านคำตอบปะการังเลยขอฉลองด้วยสลัดผลไม้รวมค่ะ

เพ็ญคะ จะเป็นวันอะไรก็แล้วแต่ พี่ขอให้เป็นวันที่ดีที่สุดสำหรับเพ็ญเสมอนะคะ

ละครช่องไหนพี่ก็ไม่ค่อยได้ดูหรอกค่ะเพ็ญ หลังจากข่าวมักจะออกไปเดินเล่นสูดอากาศนอกบ้าน หรือไม่ก็เล่นดนตรี อ่านหนังสือกันค่ะ

เป็นกำลังใจให้ทำงานประสบความสำเร็จด้วยดีนะคะ

บัวคะ

โทรไปหาท่านผู้รู้มาให้แล้วนะคะ
ชื่อดาวพฤหัสบดีค่ะ เป็นดาวที่สุกสว่างสวยงามและเป็นดาวมงคล หากบัวออกมาดูแล้วตั้งจิตอธิษฐานขอพรได้ด้วยค่ะ

เร็ว ๆ นี้จะมีพระจันทร์ยิ้มอีกครั้งหนึ่ง แต่ยังระบุวันที่แน่นอนไม่ได้ ท่านบอกเดี๋ยวจะโทรมาบอกให้ว่าเป็นวันไหนค่ะ

มีอะไรจะถามอีกไม่ต้องเกรงใจนะคะ
ยินดีบริการค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเพ็ญ พี่หมิ้น

ปีนี้ ฮารีรายอ มาถึงเร็วมากเลยนะคะ รู้สึกว่าเหมือนเพิ่งคุยเรื่องฮัจญ์ กะคุณเพ็ญแหม็บๆ เองค่ะ

สูตรเสน่หานี่ ตอนอ่านหนังสือ เหมือนคุณกิ่งฉัตรจะเขียนคำนำประมาณว่า คาแรคเตอร์นางเอกในเรื่องนี้ จะไม่ได้ตามสูตานางเอกในนิยายหรือละครส่วนมาก คือไม่ได้เรียบร้อยเป็นผ้าพับ หรือ นางเอ๊ก นางเอก แต่ จะประมาณ ขี้วีน เอาแต่ใจ ฯลฯ ทำนองนั้น ก็เลย่ชอบอ่าน
ส่วนละครที่ได้ดูบ้าง (ไม่ได้ดูบ้าง) ก็คือ ชอบดาราที่แสดงหลายคน ยกเว้น นางรอง (ไม่อยากเรียกนางร้าย เพราะนางเอกก็ร้ายเหมือนกัน) ดูเธอยังแสดงไม่เข้าตาบัวน่ะ อิ อิ

********************

พี่หมิ้นค้า
หลังอาหารค่ำ ส่วนมากบัวจะนั่งคุยกับน้องๆ แล้วก็หลานๆ ก็เลยดูละครตามเค้าไปค่ะ ส่วนมากก็ไม่ได้ดูจบหรอกค่ะ พอเริ่มง่วง บัวก็จะขับรถกลับบ้าน ถึงบ้าน ก็ละครจบพอดีค่ะ 555

ก็บัวไม่ได้เล่นดนตรี "กัน" นี่นา แล้วก็อ่านหนังสือ ก็อ่านคนเดียวอีก แต่ต้องอาบน้ำ เตรียมพร้อมก่อนค่ะ เพราะชอบนั่งพิงหัวเตียงอ่านค่ะ ฮิ ฮิ

ขอบคุณพี่หมิ้นมากเลยนะคะ เรื่อง ดวงดาวฯ ปรกติ ไม่ค่อยได้แหงนดูดาว ดูพระจันทร์ สักเท่าไหร่ ค่ะ บังเอิญวันนั้นกลับบ้านสักสี่ทุ่มแล้วจอดรถจะลงไปเปิดประตูรั้ว แหงนหน้ามองฟ้า เห็นพระจันทร์ครึ่งซีกหงายอยู่เหนือยอดไม้ แล้วมีดาวดวงที่ว่านี่ ส่องแสงอยู่ สะดุดตามาก เห็นแล้วสะดุดในความสุกสว่างน่ะค่ะ

วันนี้จะลองทำตามคำแนะนำค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะพี่หมิ้น สำหรับสิ่งดีๆ ที่มอบให้แก่กัน

พี่ปะการังน่ารักจริงแหละค่ะ สุภาพ ขี้เกรงใจ แล้วก็เคารพในความเป็นปัจเจกบุคคล คุยด้วยแล้วสบายใจค่ะ ไม่รู้สึกโดนกดดัน หรือว่าเบื่อหน่ายเลย ว่ามั้ยคะ

ศุกร์...สุข.....นะคะ พี่หมิ้น คุณเพ็ญ

ป.ล. คุณไอ เงียบหายไป ไม่สบายหรือเปล่า หรือว่า งานยุ่งมาก พี่หมิ้น คุณเพ็ญ ช่วยวิเคราะห์หน่อยสิคะ

บัวคะ เป็นประธานที่ประชุมหลังอาหารค่ำหรือคะ....อิอิ แล้วมีเถียงประธานได้หรือเปล่าคะ

พูดถึงท่าอ่านหนังสือ เมื่อก่อนพี่ก็ทำท่าเดียวกับบัวค่ะ แต่พิงหัวเตียงสักครู่ก็เหมือนกับใจสั่งว่า....นอนเถอะ ๆๆๆๆ

เวลาพี่อ่านหนังสือต้องอ่านที่อื่นที่ไม่ใช่ห้องนอนค่ะ ไม่อย่างนั้นอ่านได้ไม่กี่หน้าก็บายแล้ว

อยากให้บัวมีเวลาแหงนหน้าดูดาวบ่อย ๆ นะคะ ดวงดาวมีเสน่ห์ในตัวเอง ดูแล้วจิตใจโล่งสบายค่ะ ยิ่งตอนนี้ได้มีโอกาสคุยกับท่านผู้รู้บ่อย ๆ ทำให้สนใจมากขึ้นค่ะ ท่านยังชักชวนให้เข้าชมรมเลย แต่ไม่แน่ใจว่าหากเข้าแล้วจะมีเวลาตามเขาไปดูดาวหรือเปล่า ท่านมีกิจกรรมที่น่าสนใจหลายอย่างค่ะ นี่ก็ให้หนังสือมาสองเล่มเป็นเรื่องพื้นฐานการดูดาว

ดาวอยู่ไกลแต่ใจเอื้อมถึงค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่หมิ้น คุณบัว
วันนี้ เป็นสาวโรงงานค่ะ
วันอาทิตย์ ที่จะถึงนี้ ที่โรงเรียน จัดสอบแข่งขันทางวิชาการค่ะ ถ้าเป็นภาคบันเทิงก็คล้ายประกวดร้องเพลง จัดมาเป็น ปีที่ 7 แล้วค่ะ ใครจะมาสอบก็สมัครคนละ 100 บาท ใครได้ที่ หนึ่ง ก็รับเงินรางวัลไป 3000 บาท กับรางวัลอื่นๆ อีกเล็กน้อย (ที่เหลือ ไว้เป็นทุนให้ครูไปทัศนศึกษาค่ะ)ปีนี้ มีคนสมัคร มากที่สุด ปกติ นักเรียนที่โรงเรียน มีประมาณ 1200 คนเอง ปีนี้ สมัครมา 1808 คน เพ็ญต้องดูแลการจัดทำข้อสอบ ต้องทำข้อสอบ 5 วิชา วิชาละ 1808 ชุด แต่ด้วยความกลัวว่าวันนี้ จะทำเสร็จช้า ชาวโรงงานเย็บข้อสอบก็เร่งกันทำเลยเสร็จเร็วกว่าที่คิดไว้

เรื่องนักเขียน เพ็ญก็คุยด้วยไม่กี่คนหรอกค่ะ อย่างพี่ปะการังที่เพ็ญ ไปคุยด้วยบ่อยๆ เพราะพี่ปะการัง จะให้เกียรติคนอ่าน อย่างที่พี่หมิ้นพูดอยู่เสมอ แล้วละเอียดอ่อนมาก เอาใจใส่คนที่เข้าไปคุยในบล็อกทุกคนเลย ไม่เหมือนบางคนที่จะเลือกคุยเฉพาะ เรื่องที่ตัวเองชอบ เท่านั้น อย่างเพ็ญไปคุยด้วยแล้วเขาไม่คุย เราก็ไม่อยากไปคุยต่อนะคะ ก็เลยต้องรักษาระยะห่างเอาไว้ แค่นักเขียนกับคนอ่าน ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นแฟนคลับ

หวัดดีค่ะพี่หมิ้น คุณเพ็ญ

อุ๊ย พี่หมิ้นคะ อยู่บ้าน ไม่ใช่ที่ทำงานนะคะ เล่นกะหลาน คุยกะน้อง อะไรแบบนั้นมากกว่า อิ อิ

พี่หมิ้นอ่ะ ถ้าบัวไปอ่านที่อื่น ไม่มีแอร์นี่คะ (แบบว่าไม่มีตังค์ติดแอร์ทั้งหลัง หรือติดได้ แต่ไม่มีจ่ายค่าไฟ หุ หุ) แล้วก็อีกอย่างคือ ง่วงเมื่อไหร่ ก็ปิดไฟ นอนได้เลยค่ะ แฮ่ะๆ ส่วนจะอ่านได้กี่หน้านี่ ขึ้นอยู่กับประเภทของหนังสือที่อ่านค่ะ ถ้าธรรมะก็หลับเร็ว ถ้านิตยสารก็นานได้อีกหน่อย ถ้านิยาย ก็นานเป็นพิเศษ บางทีก็อ่านจนจบเล่มค่ะ

อืม....

แหงนดูดาว เมื่อคราวฟ้าสาง คนรักเขาเหินห่าง จืดจางไปเสียจากเรา....

หรือว่า

เธอรู้หรือเปล่า ดวงดาวที่อยู่บนฟ้า เป็นสื่อของดวงตา คือสัญญาของดวงใจ
เธอรู้หรือเปล่า สายลมที่พาพัดไหว เป็นสื่อรักแทนใจ พัดไปถึงเธอทุกวัน....

หรือว่า

จะทุ่มเทหัวใจฉันไปถึงเธอ รักมั่นเสมอ คิดถึงเธอทุกวัน จะทุ่มเท หัวใจฉันไปหมายมั่น ผ่านดาวนับพัน ด้วยฉันไม่ลืมสัญญา
ถึงเธออยู่ไกลสุดฟ้า ขอเพียงคำว่า เธอไม่คิดหลอกลวง จะทุ่มเทหัวใจฉันไปแนบทรวง ผ่านดาวทุกดวง บอกไปว่าฉันรักเธอ


เอาเพลงไหนดีค่ะพี่หมิ้น ฮิ ฮิ

พี่หมิ้นทำให้บัวนึกถึงเพดานห้องโถง (เรียกถูกป่าวเนี่ย) ที่พระตำหนักดอยตุง ซึ่งสมเด็จย่าทรงโปรดให้สร้างเป็นเหมือน ท้องฟ้า แล้วมีกลุ่มดาว โน่น นี่ นั่น เลยค่ะ บัวเชื่อว่า พี่หมิ้นเคยไปชมแล้วเหมือนกันใช่มั้ยคะ

ถ้าพี่หมิ้นมีลูกสาว บัวตั้งชื่อให้นะคะ "พริบพันดาว" เพราะดีมั้ยคะ อิ อิ

**************************
คุณเพ็ญคะ
ขอให้สนุกกับ "ปาร์ตี้" ปลอดเมรัย ไร้สารพิษ นะคะ ฮิ ฮิ

เพิ่งทราบว่า งบทัศนศึกษาของ ครูๆ ทั้งหลาย มาจากส่วนนี้นะเนี่ย คิกๆ

คุณเพ็ญคะ "มิตรภาพกับความจริงใจ" ต้องมาคู่กันไงคะ
คำว่า "คุยกัน" ก็ต้องสองฝ่าย คุยฝ่ายเดียว ไม่เรียกว่าคุยหรอกค่ะ จริงมั้ย

อุ๊บส์

แก้ไขเนื้อเพลงแรก
พิมพ์ตกคำว่า "มา" ไปค่ะ

คนรักเขามาเหินห่าง
จืดจางไปเสียจากเรา
กับเรา เขาไม่อยากจำ
เขาทำกระบวนกระบิด
ไอ้เรามันแค่นิสิต
เขาติดแต่คนสามดาว....

ถูกมั้ยคะพี่หมิ้น แบบว่าจำๆ เขามาน่ะ

คุณบัว ขอบคุณค่ะ
ปาร์ตี้ ก็สนุก อร่อย ไม่ม่สารพิษ แต่มีแต่พวกเพิ่มมวลกายทั้งนั้นเลยค่ะ อ้อ ส้มตำ โดนเก็บไว้พรุ่งนี้ค่ะ เพราะ อาหารรายการอื่นๆ มากเกินไป ค่ะ ก็นานๆ จะได้รวมญาติกันพร้อมหน้าพร้อมตาค่ะ

ใช่ค่ะ คุณบัว พูดอยู่คุยเดียว ไม่เรียกว่าคุยจริงด้วยค่ะ เพื่อนคุยในเน็ต ถ้าไม่จริงใจ มันก็ไม่ยืนยาว หรอกนะคะ

งบทัศนศึกษา เราไม่อยากใช้ งบ "ดูงาน" ที่เป็นภาษีไว้พัฒนาชาติ ส่วนอื่นนะคะ คุณบัว ก็เลยหางบ จากส่วนอื่นมาเสริมสร้าง ความสามัคคีในองค์กร

ช่วงนี้ พระจันทร์กำลังสวยจริงๆค่ะ
พี่หมิ้น สำหรับเพ็ญ ที่บ้านไม่ต้องติดแอร์ ใช้แอร์ธรรมชาติ ช่วงเวลาละคร ก็เป็นเวลา เล่นกับชาริฟ แต่ถ้าได้ดูทีวี ก็จะดูข่าว หรือไม่ก็ละครญี่ปุ่นค่ะ หุหุ ไม่มีโฆษณา มากมายมาคั่นเลยค่ะ

ห้องโถง ในพระตำหนักดอยตุง สวยงามมากจริงๆค่ะ คุณบัว แล้วมีรูปวาด อีกสองรูป ที่ศิลปิน เขาวาดบรรยากาศดอยตุงคืนข้างขึ้น กับข้างแรม ด้วยนะคะ สวยมาก

บัวคะแต่ละเพลงความหมายดีและเพราะทั้งนั้นแหละค่ะ

โถงที่พระตำหนักดอยตุงสวยงามมากจริง ๆ ค่ะ ใครได้เห็นแล้วต้องชมทุกรายและมีส่วนจุดประกายให้หลาย ๆ คนชอบดูดาว

บัวนี่มีพรสวรรค์ในการตั้งชื่อนะ ตั้งได้เพราะมาก แต่พี่น่าจะอยู่ในช่วงวัยเจริญภาวนามากกว่าเจริญพันธุ์นะบัว....อิอิ

เพ็ญคะ

เมื่อวานพี่สะดุดตากับนิตยสารชื่อ "อิสลามสันติชน" หน้าปกเป็นรูปเด็กหญิงอิสลามน่ารักมาก ราคาเล่มละ 40 บาท เปิดออกอ่านเนื้อหาดีค่ะ ขนาดรูปเล่มพอเหมาะ

เสียดายที่ไม่ได้ซื้อมา ที่นครมีไหมคะ
เดี๋ยวพี่ไปเดินร้านนายอินทร์ (ร้านอื่นไม่เคยเห็น)พี่จะซื้อมาอ่าน

ถ้าเพ็ญสนใจบอกพี่นะคะ พี่จะส่งมาให้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ พี่หมิ้น
ปกติเพ็ญไม่ค่อยได้เข้าร้านหนังสือเลยค่ะ นอกจากตั้งใจไปซื้อหนังสือแล้วส่วนใหญ่ก็มักจะรีบ ไม่ค่อยได้เดินดูส่วนอื่นๆ
แต่คิดว่า "อิสลามสันติชน"
น่าจะไม่มี รู้สึกจะเห็น เฉพาะ "นิสา" เป็นหนังสือแนวแฟชันหน่อยค่ะ

แต่พี่หมิ้นอย่าลำบากเลยค่ะ เพ็ญเข้าไปอ่าน เว็บของ อิสลามสันติชนบ่อยค่ะ แต่ถ้าพี่หมิ้นซื้อมาอ่านแล้ว ไม่อยากเก็บไว้ก็อีกเรื่องหนึ่ง

ช่วงนี้ ที่นคร มีมังคุดนอกฤดู ออกมาเยอะ อร่อยด้วยนะคะ แต่เสียว่า ช่วงต้นเดือน มีฝนตกมาหนักหน่อย ทำให้ช่วงนั้น มังคุด เป็นยางไปเสียมาก เลยทำให้ราคาตกไปจากที่คาดการณ์ไว้ พี่หมิ้นได้ทานหรือยังค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณเพ็ญ พี่หมิ้น

ตกลง เรามีหนังสือ ของพี่ปะการังในครอบครองกันหมดแล้วเนอะ อิ อิ

นั่นสิคะ ภาพ 2 ภาพ ที่คุณเพ็ญว่า สวยมากค่ะ ตอนที่เดินชมนะ ไม่อยากกลับออกมาเลยค่ะ เสียแต่เวลาที่เค้าให้เข้าไปชมในแต่ละรอบ จำกัดไงคะ

อ้อ บัวเพิ่งได้ทานมังคุดเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ทราบว่าของที่ไหน เพื่อนซื้อมาฝาก ออกจะเปรี้ยวหน่อยค่ะ

พี่หมิ้นคะ
บัวว่าเพลงไหนๆ ที่มี ดวงดาว หรือ พระจันทร์ ส่วนมากก็จะเพราะนะคะ เนอะพี่

อ้าว ... บัวกำลังจะตั้งชื่อคนที่สองต่อเชียวนะเนี่ย ......พราวพรายจันทร์.....เป็นไงคะพี่หมิ้น ออกแนวลิเกนิดๆ ฮิ ฮิ

สวัสดีค่ะอ้อมแอ้ม

พี่มาช่วยส่งกำลังใจให้พี่สาวของพี่ปูนะคะ
ขอให้เธอแข็งแรง สุขภาพดีโดยเร็วคะ

สวัสดีค่ะคุณเพ็ญแวะมาเยี่ยมค่ะสบายดีนะค่ะที่นครหนาวมั้ยค่ะ อากาศแบบนี้รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

เพ็ญ และ บัวคะ

วันนี้เน็ตเข้ายากจังเลยค่ะ พี่ตั้งใจจะเข้ามาคุยก็ขาด ๆ ค่ะ เพิ่งจะดีนี่แหละค่ะ พี่สงสัยว่าเป็นเพราะเครื่องไม้ เครื่องมือของพี่เองหรือเปล่า ไม่ได้โทษใคร

สีตัวหนังสือสวยแปลกตาดีค่ะเพ็ญ เขียวกับส้มเข้ากันได้ดีค่ะ

เมื่อเช้าพี่ดูข่าวเห็นมีหมอดูมาทายดวงฮุนษิณแข่งกับเซียมซีเราค่ะ
หมอตำแยชื่อลักเขาบอกว่าทากตัวนี้จะกลับมาครองประเทศแบบยิ่งใหญ่อีกในปีหน้า เขาบอกมั่นใจว่าคำทำนายของเขาแม่นเจ็ดหมื่นหกพันล้านเปอร์เซนต์ค่ะ....อิอิ

แต่อีกสองสามท่านบอกดูโหวงเฮ้งแล้วก็สอดคล้องกับเซียมซีเบอร์ 13 และ 16 ที่พี่และบัวไปเสี่ยงทายมาค่ะ

เพ็ญงานประจำลดลงหรือยังค่ะ
"ล้อมโลกฯ" ปักษ์นี้ก็น่าอ่านเหมือนเดิมค่ะ เพ็ญอ่านแล้วหรือยัง

******
บัวคะ

แหม!...นอกจากความรู้ภาษาไทยจะยอดเยี่ยมแล้ว สายตายังไวอีกแน่ะ

ขอบคุณมากค่ะ หนุมานนนนนน...จำได้แล้วค่ะ
วันนั้นผู้แสดงเป็นพระลักษณ์และพระรามก็น่ารักค่ะ

บัวรู้ไหมสีประจำตัวพระลักษณ์คือสีอะไรคะ...ติ๊กต๊อก ๆๆ

ตอบถูกมีรางวัล...555