Bloggang.com : Lilac Girl :

เยี่ยมเมืองไทย 03/2009 ตอน ล่ำลาอาลัย…แด่…คุณย่าผู้ล่วงลับ

7 มีนาคม 2552 เวลา 20:08 นาฬิกา ตามเวลาท้องถิ่นประเทศไทย เป็นเวลาที่คุณหมอลงบันทึกว่า “คุณย่า“ ได้จากเราไปแล้ว ด้วยภาวะหัวใจล้มเหลว และไตวาย รวมอายุขัยได้ 91 ปีค่ะ

ณ อเมริกา…ตอนนั้นเป็นวันเสาร์เช้า เราตื่นขึ้นมาแต่เช้า เพราะรู้สึกใจคอไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก ประกอบกับตามหมายกำหนดการณ์ เราจะไปกรุงเทพในวันรุ่งขึ้นอยู่แล้ว ก็เลยอยากจะลุกขึ้นมาทำงานบ้านให้เสร็จ ช่วงเย็นจะได้พักผ่อนให้เต็มที่

จัดการต้มกาแฟเรียบร้อย ก็มานั่งอ่านเมลล์ ขณะนั้น MSN ของน้องชายที่กรุงเทพ ก็ขึ้นมาบอกว่า “ทำใจนะ ย่าไปสบายแล้ว“ ขณะนั้นเราไ่ม่รู้จะพูดอะไร รู้สึกเหมือนอะไรมาจุกปาก รู้สึกเสียใจว่า อีกวันเดียว เราก็จะไปอยู่แล้ว เลยไม่ทันดูใจกันเลย

เราต่อสายไปที่กรุงเทพทันที ได้คุยกับคุณอา (ซึ่งบินนำหน้าเราไปหลายวันแล้ว) คุณอาก็ไม่ค่อยรู้เรื่องงานศพ เพราะไม่เคยทำงานศพใคร เนื่องจากมาอยู่อเมริกามาหลายสิบปีแล้ว เธอบอกเราคร่าว ๆ ว่า พรุ่งนี้ (วันอาทิตย์) จะไปรับศพ และตั้งสวด 7 วัน ที่วัดใกล้ ๆ บ้าน จากนั้นก็คุยกับพี่ชายนิดหน่อย ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน ก็บอกว่า…เออ ๆ พรุ่งนี้จะไปแล้ว ไว้เจอกัน

วางโทรศัพท์ปุ๊ป ก็กดสายไปหานายจอมยุ่ง วันนั้นเธอทำงานอยู่ต่างรัฐ พอจอมยุ่งรับสายปุ๊ป เราก็ต่อมน้ำตาแตก ร้องไ้ห้มโหฬาร บอกว่าย่าเสียชีวิตแล้วนะ คือ เราก็รู้อยู่แล้วล่ะว่าวันนี้จะมาถึง เพราะย่าเค้าก็ใช้เครื่องช่วยหายใจมาหลายวันแล้ว ตอนแรกเราคิดว่าเราจะทำใจได้ เพราะเหมือนกับเตรียมใจไว้แล้ว ตั้งแ่ต่คราวที่ไปกรุงเทพเมื่อเดือนมกราคม แต่พอถึงเวลาจริง ๆ มันก็อดใจหายไม่ได้ค่ะ

จอมยุ่งก็แสดงความเสียใจ พร้อมกับบอกว่าเสียใจที่เค้าไม่ได้อยู่บ้าน ทำให้เราต้องร้องไห้คนเดียว เราก็บอกว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราจะอาบน้ำแต่งตัว เพราะต้องไปซื้อของนิดหน่อยเตรียมไปกรุงเทพ

คืนนั้นเราเข้านอนแต่หัวค่ำ เพราะต้องตื่นไปตี 3 เครื่องบินออกตี 5 ปรากฎว่า จะหลับตาเข้าหน่อยก็คิดถึงย่า มีเพื่อนถามว่า ทำไมถึงคิดถึง ? เออ…ถามแปลกดีเหมือนกัน เราเลยบอกว่า เราโตมากับย่า ผูกพันมาก นอกจากนี้ ย่าก็ยังเป็นบุคคลในครอบครัวคนแรกที่จากเราไป เลยยังตั้งตัวไม่ค่อยถูก

สรุปได้นอนไปประมาณ 3 ชั่วโมง ตอนนาฬิกาปลุก ไม่อยากจะตื่นเลยด้วยซ้ำ นั่งเครื่องบินไปอีกวันกว่า ๆ มาถึงกรุงเทพ อากาศร้อนสุดยอด แถมครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พ่อไม่ได้มารับ พี่ชายเป็นคนมารับแทน ต้องนั่งรอมันอีก 1 ชั่วโมง อยากจะกระโดดถีบมันมาก วันนั้นอาติดรถมารับด้วย

กว่าจะถึงบ้าน ก็ประมาณตี 2 คืนนั้นเราค้างกับอา (บ้านเราอยู่ไม่ไกลกันมาก) จริง ๆ ก็ไม่ได้นอนหรอกค่ะ นั่งคุยกัน อา (ซึ่งเป็นลูกสาวคนเดียวของย่า) ยังทำใจไม่ค่อยได้ กับการสูญเสีย เราก็เก้ง ๆ กัง ๆ ไม่รู้จะปลอบใจอายังไง อย่างที่บอกว่า การจากไปครั้งนี้เป็นครั้งแรกสำหรับเรา แถมเห็นเค้าร้องไห้ เราก็จะร้องตามไปด้วย แต่นาทีนั้นสมองสั่งว่า เราต้องเป็นหลัก และปล่อยให้อาเสียใจของเค้าไป บอกได้แต่ว่า “ตอนนี้ย่าเค้าก็ไม่เจ็บ ไม่ทรมานแล้ว“

งานศพ กับ หลักจิตวิทยา

งานศพเนี่ย นอกจากจะเป็นการทำบุญ สร้างกุศลให้แก่ผู้ล่วงลับแล้ว เราว่ามันยังเป็นการเบี่ยงเบนความเศร้า ให้กับบุคคลในครอบครัวด้วยนะ เพราะเจ้าของงาน (ซึ่งก็คือ ลูกหลาน) ดูจะวุ่นวายอยู่กับงาน จนกระทั่งงานเสร็จสิ้นลง ไหนจะเรื่องวัด อาหาร ดอกไม้ ของชำร่วย และไหนจะต้องดูแลญาต ๆ ที่อาจจะมาค้างด้วยอีก ขนาดเราเป็นแค่หลาน เรายังรู้สึกว่า มียุ่งจนไม่มีเวลาเศร้า

ทุกค่ำเวลาที่เราไปจุดธูปหน้าศพ เราเกือบจะร้องไห้ทุกวัน แต่มองไปรอบ ๆ ไม่เห็นมีใครเค้่าจะร้องไห้กับเราเลย ทุกคนดูจะวุ่นวาย กับภารกิจของตัวอยู่ตลอด เราก็กลั้นต่อมน้ำตาไว้นะ จนกระทั่งวันทำบุญครบ 7 วัน มันไม่ไหวแล้ว พอแม่เอามือมาลูบหัวเท่านั้นแหละ น้ำตามันมาจากไหนก็ไม่รู้ คิดถึงย่าจัง ใจหายมาก ๆ เพราะวันนี้ร่างกายของย่า จะกลายเป็นเถ้าถ่านแล้ว

วันเผาศพย่า เป็นครั้งแรกที่เราเห็นพ่อร้องไห้ ในรอบเกือบ ๆ 30 ปี พ่อยืนสงบอยู่ที่มุมหนึ่งบนเมรุ เราบีบมือพ่อเบา ๆ แต่พ่อไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไร เราไม่ได้ดูหน้าย่าเป็นครั้งสุดท้าย ตอนที่เค้าเปิดโลง เราอยากจะจำภาพของย่าในตอนดี ๆ เท่านั้น

วันลอยอังคาร เป็นอีกวัน และคงจะเป็นครั้งสุดท้าย ที่เราได้เห็นพ่อร้องไห้ คนบนเรือบอกว่า พอเห็นพี่เค้าร้องไห้ หนูเลยร้องตามกันบ้าง เราว่าวันนั้น เราทุกคนคงจะใจหาย ๆ กัน แต่อย่างน้อย ๆ เราก็ได้ทำหน้าที่ให้กับคุณย่า ส่งท่านสู่ปลายทางสุดท้าย

ย่าไปดีแล้ว !

เราก็ว่าย่าเค้าไปดีแล้วจริง ๆ นะ เค้าไม่ได้เจ็บป่วยเป็นปี ๆ แค่ป่วยอยู่ประมาณ 3 เดือน แล้วก็จากไปเงียบ ๆ เลย เราว่าย่านี่ “อึด“ น่าดู เพราะท่านไม่เคยบ่นเลยว่าเจ็บหรือปวด ตอนเดือนมกราคม ที่พวกเราจะให้ท่านผ่าตัดหัวใจ ย่าก็ไม่ได้ถามซักคำ ย่าไม่เคยแสดงออกมาว่ากลัวเลยด้วยซ้ำ ท่านเป็น “นักสู้“ จริง ๆ

เราว่าย่ามีชีวิตที่ดี ใช้ชีวิตยืนยาวมาถึงขนาดนี้ มีลูก ๆ หลาน ๆ ที่รักท่่าน แม้บางครั้่งจะมีการประชันฝีปากกันบ้างก็ตาม ซึ่งเราก็ว่า เป็นเรื่องธรรมดาของสถาบันครอบครัว ลูกหลานของย่า ก็อยู่ในเกณฑ์ดี ทุก ๆ คนมีการศึกษาสูง ๆ มีหน้าที่การงานที่ดี ที่สำคัญ คือ ย่าสอนให้เราเป็นคนดี ทำบุญตักบาตรพระ และเอื้อเฟื้อต่อคนที่ด้อยกว่า รวมไปถึงสรรพสัตว์ต่าง ๆ

ย่าจากเราไปคราวนี้ เราแน่ใจว่าท่านไปสู่ที่ที่ดี วันที่ไปเก็บกระดูก กระดูกท่านเผาออกมาเป็นสีชมพู พระท่านบอกว่า ย่าเป็นคนมีบุญ กระูดูกจึงเป็นสีชมพู แม้วันนี้พวกเราจะไม่มีย่าแล้ว แต่พวกเราทุกคน ก็ยังระลึกถึงท่าน คิดถึงวันดี ๆ ที่เรามีด้วยกัน สำหรับเราแล้ว เราไม่เสียใจแล้วล่ะที่ท่านจากไป ท่านไปดีแล้ว…มีแต่พวกเราเท่านั้นแหละ ที่ยังต้องต่อสู้กันต่อไป

รูปคุณย่า เมื่อเดือนมกราคม 2009 ค่ะ กำลังเดินออกกำลังกายนิดหน่อยค่ะ
ย่าเป็นคนขยันอย่างรุนแรงค่ะ นั่งนิ่ง ๆ ไม่ได้ ย่าชอบทำสวน จับโน้นหยิบนี่อยู่ตลอดเวลา ตอนที่ย่าสุขภาพดี ๆ สวนที่บ้านจะไม่มีใบไม้เหลือง ๆ เลยค่ะ เพราะย่าจะเด็ดออกหมด นอกจากนั้น ยังชอบกวาดถนนเป็นที่หนึ่งเลยค่ะ ซอยบ้านย่าจะสะอาดมาก จนคนข้างบ้านเกิดความกระดากใจ ต้องออกมากวาดด้วย

รูปนี้ถ่ายที่บ้านย่า เมื่อเดือนมกราเช่นเดียวกันค่ะ

รูปใหญ่ : คุณย่า พ่อ อา และน้องเมย์ ค่ะ

รูปเล็ก : ย่า กับ พี่ชาย

ที่โรงพยาบาล วันที่เราพาย่าไป Admit เพื่อจะผ่าตัด (แ่ต่สุดท้ายตัดสินใจไม่ผ่าค่ะ)

รูปนี้เป็น ลูก ๆ ทั้งสามคนของย่าค่ะ

ที่บ้านย่า กับอีเหมียวตัวโปรด

ที่งานศพค่ะ

รูปซ้าย เป็นหลาน ๆ ทุกคนของย่า น้องชายบวชหน้าไฟให้ค่ะ

รูปขวา เป็น ลูก - หลาน

วันลอยอังคารค่ะ เราไปลอยกันที่วัดกลาง ที่ปากเกร็ด แต่แรกพวกเราอยากไปลอยอังคาร ที่จ.สมุทรสาคร ซึ่งเป็นบ้านเกิดของย่า แต่พ่ออยากจะให้ลอยที่ปากเกร็ด เพราะนั่งเรือออกไปนิดหนึ่ง ก็จะมีทางสามแพร่ง กลางแม่น้ำเจ้าพระยา (เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นทางสามแพร่ง กลางแม่น้ำ ก็วันนี้แหละค่ะ)

บรรยากาศบนเรือค่ะ ความจริงเรามีหน้าที่เป็นตากล้อง แต่ตากล้องมัวแต่ร้องไห้ขี้มูกโป่ง เลยไม่ค่อยได้เก็บภาพมามากนัก

นี่แหละค่ะ คนเรา…สุดท้ายก็เหลือแต่ที่อยู่ในห่อผ้าค่ะ มาคนเดียว ไปคนเดียว เว้นแต่ผลบุญที่ทำเอาไว้ เอาอะไรไปไม่ได้เลยซักอย่างจริง ๆ

สุดท้ายนี้ ขอไว้อาลัย…แดุ่คุณย่าผู้จากเราไป

Create Date : 28 มีนาคม 2552
22 comments

Last Update : 28 มีนาคม 2552 23:06:47 น.

Counter : 1460 Pageviews.

Share
Tweet

ขอแสดงความเสียใจกับคุณแพท อีกครั้งนะคะ อ่านเรื่องราวแล้วซาบซึ้งค่ะ นึกถึงคุณยายเราท่านเสียตอนที่เรากลับเมืองไทยคราวที่แล้ว คุณยายอายุเกือบร้อยปี แข็งแรงไม่เคยเจ็บป่วยหาหมอสักครั้ง ขยันเหมือนคุณย่าคุณแพทเลย ตื่นเช้ามาก็เข้าสนวดายหญ้า ไม่เคยอยู่นิ่งๆ ตอนคุณยายจะไปก็ไปเฉยๆ พอลูกหลานมาครบแกก็ไปโดยสงบ

ปล.เตรียมแปลงไว้ค่ะ ยังไม่ลงมือปลูก คงเป็นหลังอีสเตอร์ไปแล้ว ยังมีหนาวอยู่บ้าง ที สตร์อม ติดกันมาสามวันแล้วค่ะที่นี่
take care naka

โดย: แม่น้องขวัญ_ซาแมนต้า 29 มีนาคม 2552 0:29:41 น.

เสียใจด้วยค่ะ

โดย: Roseshadow 29 มีนาคม 2552 0:52:14 น.

ท่านไปดีแล้วค่ะ เหลือแต่เราต้องผจญกันต่อไป อย่าเศร้าไปเลยนะคะ อย่าให้ท่านต้องมาห่วงคุณเลย ทำใจให้สดใสไว้ค่ะ

โดย: Rinta IP: 86.135.57.201 29 มีนาคม 2552 1:29:51 น.

เห็นภาพครอบครัวแล้วอบอุ่นดีนะ เสียใจด้วยเรื่องคุณย่า ก็เหมือนแพทว่าคุณย่าไปดีแล้ว ไม่ต้องทรมานหรือมีความรู้อะไรอีกในเรื่องเจ็บป่วย

โดย: Nok IP: 76.30.24.171 29 มีนาคม 2552 1:42:27 น.

เสียใจด้วยนะคะ
แต่ท่านไปสบายแล้วจริงๆแหล่ะค่ะ

โดย: miss Florence in Venice 29 มีนาคม 2552 3:39:53 น.

หลุดเข้ามาอ่านบล้อคอันนี้ของน้องแพ็ทแล้วท่อน้ำตาแตกเลยค่ะ

คิดถึงคนในครอบครัวของเราที่เสียไป..

ความรู้สึกสูญเสียนี่สุดบรรยายจริงๆ

ขอแสดงความเสียใจกับน้องแพ็ทด้วยค่ะ

โดย: PatPDX IP: 68.0.189.196 29 มีนาคม 2552 5:12:25 น.

ขอให้คณย่านู๋แพท ไปอยู่บนสวงสวรรค์นะคะ ท่านไปสบายแล้ว คงไม่ห่วงลูกหลานอีกแล้ว เพราะว่า ท่านทราบว่า ลูกหลานของท่านอยู่ดีสบายกันแล้วคะ
พี่ตุ๊กตา จากมาอยู่อเมริกา นี่ก็เสียญาติ ไป 3 คน โดยไม่ได้กลับไปงานศพ เลย นึกเศร้าใจเหมือนกัน ทำไมเราต้องมาอยู่ไกล...นู๋แพทยังได้กลับไปกราบศพคุณย่า ดีจริงคะ...
ขอแสดงความเสียใจถึงครอบครัวทุกท่านด้วยจ๊ะ...เศร้าอ่ะ
(ลืม Login)

โดย: tukata001 IP: 69.151.220.220 29 มีนาคม 2552 6:08:39 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะพี่แพท ท่านไปสวรรค์แล้ว ทำให้โบนึกถึงคุณย่าที่เสียไป รักท่านมากค่ะแต่คิดว่าท่านไปสบายแล้ว

โดย: BeauUSA IP: 125.24.205.76 29 มีนาคม 2552 7:34:04 น.

ขอให้คุณย่าสู่สุคติค่ะ และก็ขอแสดงความเสียใจกับคุณแพทด้วยค่ะ

คุณแพทรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศที่อเมริกาลุ่มๆดอนๆค่ะ

ปล. ครอบครัวคุณแพทน่ารักมากๆค่ะ

โดย: แสงเดือน IP: 207.171.214.80 29 มีนาคม 2552 7:55:31 น.

สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ทุกคน ขอบคุณมาก ๆ ที่แวะมาทักทายกันนะคะ หากท่านมีบล็อค เราจะแวะไปเยี่ยมค่ะ

โดย: Lilac Girl 29 มีนาคม 2552 9:29:11 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะพี่แพท ย่าเค้าก็เพิ่งเสียเหมือนกัน ท่านเสียเมื่อปลายเดือนมกรา ก่อนเค้าจะกลับเมืองไทย 1 อาทิตย์ เสียใจเหมือนกันที่ไม่มีโอกาสลาท่านเลย แต่อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าตอนนี้ท่านไปสบายแล้วเนอะ รักย่าจัง

โดย: Minnie IP: 74.128.151.214 29 มีนาคม 2552 11:12:01 น.

เสียใจด้วยนะคะ ท่านไปสบายแล้วค่้ะ และขอให้ดวงวิญญาณของคุณย่าไปสู่สุขตินะคะ

โดย: Mungkud IP: 58.8.249.141 29 มีนาคม 2552 14:10:33 น.

สวัสดีจ้ะแพท

ขอแสดงความเสียใจด้วยน่ะ ที่แพทและครอบครัวได้สูญเสียคุณย่า
ขอให้ดวงวิญญาณของคุณย่าไปสู่สุขติด้วยค่ะ

แพทก็รักษาเนื้อตัวอย่าให้เจ็บไข้น่ะ น้องหยกฝากสวัสดีด้วยค่ะ ฝากทักทายทุกๆคนที่บ้านด้วยน่ะ

โดย: พี่อัง IP: 80.251.195.31 29 มีนาคม 2552 21:01:51 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ อดกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้เลยค่ะ เพราะเราเคยสูญเสียมาแล้ว เข้าใจความรู้สึกดีค่ะ

โดย: Nancybkk IP: 119.42.64.143 29 มีนาคม 2552 21:35:30 น.

เสียใจด้วยนะคะ คิดซะว่าท่านไปสบายแล้ว เหลือแต่คนข้างหลังอย่างพวกเราที่ต้องดิ้นรนต่อไปค่ะ

โดย: Bananarumba IP: 78.34.216.36 29 มีนาคม 2552 22:55:05 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะคุณแพท และขอให้วิญญาณคุณย่าไปสู่สุขคติด้วยนะคะ ท่านไปสบายแล้ว แต่ดูรูปแล้วดูท่านแข็งแรงมากเลยนะคะ แล้วขยันด้วย
Take care,

โดย: sheerbliss IP: 98.112.174.203 29 มีนาคม 2552 23:26:40 น.

I am sorry about your grandma

โดย: wave IP: 71.192.180.163 30 มีนาคม 2552 9:46:20 น.

กิ๊ฟเสียใจด้วยนะแพท

โดย: grippini 30 มีนาคม 2552 19:02:13 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยน่ะจ๊ะแพท
คุณย่าไปสบายแล้ว ท่านไม่รู้สึก
อะไร หมดทุกหมดโศก ท่านไปที่ที่ดีแล้วล่ะจ๊ะ...

อ่านแล้วน้ำตาไหล....

โดย: Katja 30 มีนาคม 2552 20:15:08 น.

เสียใจเรื่องคุณย่าด้วยนะคะ
ขอให้เข้มแข็งและสู้ต่อไปค่ะ

โดย: Trunk 30 มีนาคม 2552 23:49:12 น.

วิสกี้เสียใจด้วยกับการสูญเสียคุณย่านะคะ คุณย่าท่านจากไปสู่สรวงสวรรค์แล้ว ส่วนเราๆ เนี่ยก็ยังต้องเวียนว่ายอยู่นะคะ

วิสกี้เองก็เพิ่งกลับไปงานศพแม่เมื่อปีที่แล้วนี้เองค่ะ นำอังคารไปลอยที่ปากเกร็ดเหมือนกันเพราะมีผู้ใหญ่แนะนำอ่ะค่ะ

ชอบที่เขียนไว้ข้างบนว่า ในที่สุดก็เหลือแต่ห่อผ้าเดียว มาคนเดียว ไปคนเดียว จริงๆ นะคะ

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

โดย: วิสกี้โซดา 31 มีนาคม 2552 0:53:06 น.

ร้อยวันพันปีจะเข้ามาเยี่ยมบล้อกนี้
ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณย่าด้วยครับ

โดย: นายคลิค IP: 64.175.99.166 31 มีนาคม 2552 4:06:02 น.