โครงการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุเพื่อสุขภาวะ (เพื่อนช่วยเพื่อน) ที่นอกจากจะเน้นการรวมกลุ่มของผู้สูงอายุเพื่อตั้งชมรมทำกิจกรรมแล้ว ทางคู่ขนานที่สำคัญคือการ "ผลักดัน" ความสำคัญของหลักการให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเห็นประโยชน์และนำไปพัฒนาต่อตลอดระยะ5-6 ที่โครงการทำงานมานอกจากได้สนับสนุนให้เกิดการตั้งชมรมผู้สูงอายุในชุมชน มากกว่า 650 ชมรมในทั่วประเทศแล้ว ในจำนวนนี้มีมากกว่าร้อยละ 65 องค์กรส่วนท้องถิ่นเห็นความสำคัญและพร้อมจะรับช่วงต่อจาก สภาผู้สูงอายุแห่งประเทศและสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ที่เป็นหลักร่วมกันผลักดันในตอนแรก

ทั้งนี้จากการประเมินงานพบว่าการสร้างกิจกรรมในกลุ่มผู้สูงอายุในชุมชน ช่วยสร้างความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มผู้สูงอายุกับคนกลุ่มอื่นในชุมชน ช่วยลดอัตราผู้สูงอายุที่ซึมเศร้าได้จริง เกิดปฏิสัมพันธ์ร่วมกันในชุมชนระหว่างสมาชิกกลุ่มวัยอื่นๆกับผู้สูงอายุ และยังรื้อฟื้นความสามัคคีอย่างไม่เป็นทางการขึ้นมาอีกด้วย ระหว่างการลงพื้นที่ชมรมผู้สูงอายุโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านป่ายาง ต.ท่าช้าง อ.บางกล่ำ จ.สงขลา ซึ่งเป็นการตรวจเยี่ยมพื้นที่ภาคใต้ และถือเป็นครั้งสุดท้ายของกิจกรรมโครงการฯ

นายวิทยา ทิพย์มณี นายกเทศมนตรี เทศบาลตำบลท่าช้าง อ.บางกล่ำ จ.สงขลา กล่าวตอนหนึ่งว่า การรวมตัวทำกิจกรรมของผู้สูงอายุทำให้แนวทางการดูแลคนกลุ่มนี้ทำได้ง่ายขึ้น นั่นเพราะในอดีตผู้สูงอายุในพื้นที่ไม่มีการรวมกลุ่มกันส่งผลให้ความช่วยเหลือหรือการดูแลผู้สูงอายุไม่ทั่วถึง เขา กล่าว่า การรวมตัวทำให้มองเห็นและง่ายต่อการดูแลประชากรได้ดีขึ้น มองว่าการดูแลผู้สูงอายุด้วยกลไกที่มีอยู่ในชุมชนจะช่วยให้คนในพื้นที่เห็น ความสำคัญกับผู้สูงอายุ เกิดกิจกรรมอื่นๆตามมา เช่น จัดกิจกรรมกีฬาผู้สูงอายุ ในวันผู้สูงอายุ การถ่ายทอดศิลปะพื้นถิ่น การเชิญวิทยากรที่มีความรู้มาถ่ายทอดสิ่งที่ผู้สูงอายุสนใจ หรือเชิญครูจากการศึกษานอกระบบมาสอนอ่านหนังสือ เป็นต้น

จากนี้ไปองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในฐานะผู้บริหารงานท้องถิ่นซึ่งรับผิดชอบงานทางด้านสังคมอยู่แล้ว จึงนำแนวทางนี้ไปบรรจุเป็นแผนงานนโยบายต่อซึ่งหมายความว่าพร้อมสนับสนุนในด้านงบประมาณและบุคลากรต่อไป ในส่วนขององค์ประกอบอื่นๆในชุมชน อาทิ กลุ่มครูที่เป็นอีกหลักหนึ่งที่มีบทบาทเพราะช่วยผลักดันกิจกรรมอาสาสมัครรุ่นเยาว์ ศรีประภา ระดมยศ อดีตผู้อำนวยการโรงเรียนโรงเรียนบ้านท่ามะนาว ตำบลท่ามะนาว อำเภอชัยบาดาล จังหวัดลพบุรี ก็สะท้อนผ่านเวทีรับฟังความคิดเห็นในส่วนภาคกลางว่าที่ชุมชนตำบลท่ามะนาว ทุกคนทราบความสำคัญของประเด็นผู้สูงอายุเป็นอย่างดีแต่การดูแลก็ต้องยอมรับว่าไม่ทั่วถึง การมีกิจกรรมที่คนในชุมชนทำร่วมกันจึงเปรียบเสมือนการรวมเอาความตั้งใจที่จะดูแลผู้สูงอายุมาทำให้ชัดเจนขึ้น

ที่สำคัญคือกิจกรรมดังกล่าวยังสร้างคุณค่าให้กับเด็กโดยเฉพาะการรู้สึกเห็นอกเห็นใจคนชราในชุมชน เกิดความรู้สึกเชื่อมโยงถึงกลุ่มผู้สูงอายุในครอบครัวตัวเอง "เด็กบางคนอาจไม่เคยสนใจผู้สูงอายุที่บ้าน มาร่วมกิจกรรมเพราะตามเพื่อนมา แต่เมื่อลองได้ทำกลับได้คิด อยากจะดูแลคุณย่า คุณยายที่บ้านบ้าง"อาจารย์ศรีประภากล่าวและมองถึงทิศทางงานภายหลังจากนี้ว่า เมื่อชุมชนและท้องถิ่นเห็นคุณค่า งานดูแลผู้สูงอายุก็จะสามารถพัฒนาไปได้อย่างต่อเนื่อง

เป็นข้อเท็จจริงที่ว่าความก้าวหน้าทางการแพทย์และอัตราการเกิดของประชากรที่มีแนวโน้มลดน้อยลง ส่งผลให้ปัจจุบันประเทศไทยเข้าสู่ภาวะประชากรสูงอายุ มีประชากรผู้สูงอายุถึงร้อยละ 15.9 ของประชากรทั้งประเทศ ประเด็นผู้สูงอายุจึงกลายเป็นวาระของคนทั้งชาติ มีการพยายามผลักดันแก้ไขจากภาคส่วนต่างๆโดยเฉพาะคณะกรรมการปฏิรูปแห่งชาติ ที่เน้นการส่งเสริมพัฒนาสนับสนุนให้ผู้สูงอายุสามารถพึ่งพิงตนเอง เพื่อให้ผู้สูงอายุเป็นพลังของครอบครัว ชุมชน สังคม และประเทศชาติ มากกว่าที่จะเป็นภาระ คู่ขนานไปกับการจัดระบบดูแลช่วยเหลืออย่างเหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุที่ต้องการการพึ่งพิง

และอย่าลืมว่านอกเหนือจากนโยบายหลักที่รัฐบาลต้องสนับสนุนแล้ว การให้ชุมชนท้องถิ่นร่วมสร้างกระบวนการดูแลให้สอดคล้องกับสภาพสังคมในแต่ละพื้นที่เป็นอีกแนวทางที่น่าสนับสนุนเป็นอย่างยิ่ง