..สำนักพัฒนาชุมชน..

..สำนักพัฒนาชุมชน..ศูนย์ฝึกอาชีพกรุงเทพมหานคร จตุจักร 2 (มีนบุรี)
...นี้เกือบหนึ่งเดือนแล้วที่เราได้ไปเรียน..ตัดผมชาย@นวดแผนโบราณที่ศูนย์มีนบุรี......เราได้เพื่อนไหม่ๆหลายคนเลย...เพื่อนไหม่แต่ละคนก็มีความแตกต่างกันทั้งฐานะและสังคม...แต่จุดมุ่งหมายเดียวกัน..การศึกษาหาความรู้ให้กับตัวเองเพื่อไปหางานทำ...สิ่งที่เราสังเกตุเห็น...ทุกคนต่างตั้งใจ...แต่ส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงอายุ......จะเป็นเพราะคนพอมีอายุมากขึ้น..ก็เริ่มที่จะเห็นว่าสิ่งใดสำคัญ..หรือมีประโยชน์กับตัวเอง...

แต่สิ่งสำคัญนอกจากเรื่องอาชีพการงานแล้ว...เรายอมรับนะว่าเรื่องความรักมีผลกับทุกอาชีพทุกวัย...ยิ่งคนที่แต่งงานแล้ว..ยิ่งเห็นเรื่องความรักของหนุ่มสาวเนี่ยมันเรื่องเล็ก..เรื่องที่ใหญ่หรือเครียดกว่าเรื่องอกหักมีอีกแยะ.....บ้างครั้งฟังแล้วก็เหงื่อตก..เหนื่อยใจแทนเลย...

ยกตัวอย่าง..พี่คนหนึ่งที่เขาเรียนนวดแผนไทยกับเรานะ...ชื่อพี่สุ..อายุประมาณ42ปี..เมื่อก่อนพี่สุขายพวงมาลัยกับถั่วต้มตามสี่แยกไฟแดง..ขายมาได้สิบกว่าปีแล้ว..แล้วมีวันหนึ่งพี่สุเดินสะดุดอะไรสักอย่างหนึ่งเนี่ย...แล้วทำให้นิ้วชี้เท้างอ..แล้วก็ปวดเวลาที่เดิน..ทำให้พี่เขาไปเดินขายพวงมาลัยไม่ได้..พี่เขามีลูกสองคนนะ..เรียนมัมธมกับมหาลัย..พี่เขาบอกขายของได้เดือนเกือบสองหมื่น..แต่ก็ยังไม่พอจ่ายค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมดเลย...ต้องค่อยดูแลให้ตังลูกไปโรงเรียน..ซ่อมมอไซให้ลูกมั่ง..เติมน้ำมันมั่ง..ค่าน้ำ..ค่าไฟ..ผ่อนตู้เย็น..ทีวี..และจ่ายกินอยู่ของทั้งบ้านเลย..แต่พี่เขาก็ไม่ได้พูดถึงแฟนเขานะ...ฟังแล้วก็...เฮ้อ...แต่เราก็ทำหน้าเฉยๆนะ...เพราะถ้าทำหน้าสงสาร..สงสัยจะไม่ดีแน่เลย...พี่เขาเล่าไปก็ยิ้มไป...เหมือนกับชินกับสิ่งที่เป็นอยู่..เรานะ...พอได้สัมผัสกับความรู้สึกของพี่เขาแล้ว..ก็ทึ่งกับผู้หญิงคนหนึ่งที่จบแค่ป.4...แต่รู้จัก..ผิด..ชอบ..ชั่ว..ดี...รับผิดชอบชีวิตของตัวเองกับอีกสองชีวิต...กับโอกาสของชีวิต...ที่ได้รับ..เราไม่ได้ถามเขาต่อนะว่าช่วงที่เขามาเรียนช่วงเสาอาทิต...แล้ววันธรรมดาเขาทำอะไร...เพราะเวลาที่คุยกันส่วนใหญ่จะเป็นช่วงพักทานข้าวกัน...

เพื่อนใหม่ของเรามีหลายคน...ทุกคนก็มีเรื่องราวของตัวเอง...เราเพียงรับการบอกเล่า..เก็บไว้เป็นประสบการณ์ไว้เตือนสติตัวเอง...เมื่อถึงยามที่คิดว่าตัวเองทุกข์..แต่คนที่มีความทุกข์มากกว่าเรื่องของเราก็มี...ถ้าเอาความทุกข์ของเราไปเล่าให้เขาฟัง...มันก็จะกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลย...เราเลยไม่พูดอะไรดีกว่า...

เพื่อนๆ...ใจดีกันทุกคนเลย..ถึงทุกคนจะออกแนวบ้านๆอะนะ....แต่ก็น่ารัก..เป็นกันเอง...แต่คนที่นิสัยไม่ดีก็มีเหมือนกันนะ.....ก็มีป้าคนหนึ่งอายุก็53ปีแล้ว...แต่จะคิดจะทำอะไรก็คิดถึงแต่ตัวเอง...ไม่ยักจะคิดถึงใจคนอื่นบ้างเลย...เรื่องก็มีอยู่ว่า...วันแรกของการเรียนนวดแผนโบราณ...อาจารย์เขาจะให้จับคู่กันแล้วสลับกันนวด...พออาทิตย์ต่อมา...คู่ของป้าเขามามั่งไม่มามั่ง..บ้างที่ก็หายไปทั้งเสาอาทิต...ป้าเขาอยากจะคู่กะเราเพราะเราไปทุกวัน...เพราะป้าที่คู่กะเราอะเขาจะมาสายไปจำ(ที่ป้าเขามาสายก็ต้องเห็นใจเขานะ..เพราะคนเราแต่ละคนก็มีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบต่อหน้าที่ตัวเองอะนะ...)..ก็มีวันหนึ่งป้าเขามาสายมากเลย..เขาเริ่มเรียนกัน9.00ป้าที่นวดคู่กะเราเขามาเกือบ10.00แล้ว...เรานึกว่าป้าเขาจะขาดเรียนแล้ว...ก็เลยไปคู่กะป้าที่อายุ53..หลังจากนั้นป้าเขาก็เลยอยากจะคู่กะเรา...เราจะคู่กะป้าเขาได้ไง..เรามีคู่แล้ว..ถ้าเราคู่กะป้าเขาแล้ว..ป้าอีกคนจะทำไงละ........

แล้วอีกครั้งที่เสียความรู้สึกกะป้าคนนี้...อาจารย์เขาจะนวดให้ดูแล้วอธิบายไปด้วย...เขามีรูปให้ดูในหนังสืออะ...แล้วก็จดคำอธิบายเพิ่มกันเอง....กำลังจดกันเพลินๆ..อาจารย์ก็ทำท่าให้ดูกันจริงประกอบการสอน...เสียงโทรศัพท์ป้าเขาดังขึ้นเลยนะ...อะ..แค่โทรศัพท์ดังก็ทำร้ายสมาธิไปละ...ยังไม่พอ...ยังคุยโทรศัพท์เสียงดังอีก...เรายิ่งจดไม่ค่อยทั้งอยู่...อาจารย์ก็อธิบายไปเรื่อย...เราก็รวบรวมสมาธิฟังอาจารย์อธิบาย...ป้าเขาคุยนานเลยนะ...ประมาณ6-7ท่าได้มั่ง..แล้วก็ป้าก็บ่นว่าฉันจดไม่ทันเลย...แล้วก็จดต่อ...พออาจารย์อธิบายเสร็จ...ป้าก็หันมาทางเรา..แล้วบอกว่า.."หนูป้าจดไม่ทันเลย..ช่วยจดให้ป้าหน่อย"...(แค่คุยโทรศัพท์รบกวนสมาธิก็เซงแล้ว...ยังจะให้จดให้อีก)...เราก็บอกป้าว่า...เดี่ยวหนูอธิบายให้ป้าฟัง..แล้วป้าก็จดไปด้วยจะได้เข้าใจ....ป้าบอกว่า..หนูจดดีแล้ว..เดี่ยวป้าไปอ่านเอง.....แล้วป้าก็บอกต่อกอีกว่า...ป้าไปเข้าห้องน้ำก่อน.. ....

แล้วก็มีพวกน้าๆอาๆ...มาขอให้เราบอกจดและอธิบายให้ฟัง...แล้วก็เอาหนังสือเราไปดูกันเป็นการใหญ่รวมทั้งป้าที่คู่กะเราด้วย...อะนะ..เราก็บอกจดบ้างอธิบายมั่ง..สักพักอาจารย์ก็ให้ฝึกนวด...

ป้าที่คุยโทรศัพท์ก็เลยไม่ได้จด...ทำหน้างอนๆใส่เราอีกนิ......แต่เราไม่ใส่ใจหรอกนะ....ถ้าคนมีมารยาทเราก็ดีด้วย..มีความเกรงใจกัน...ไม่ใช่นึกจะทำอะไรฉันก็ทำ...ถึงจะอายุมากก็เถอะ...ถ้าไม่เกรงใจกันก็ไม่ไหวอะ..
ก็เป็นอันว่า...เราไม่ประทับใจป้าคนนี้เท่าไหร่

..............................................

ส่วนเพื่อนที่เรียนตัดผมชายก็น่ารักกันทุกคน.....เรียนสบายๆ...ไม่เหนื่อยเหมือนเรียนนวดแผนโบราณ...แต่ก็ตัดผม..ถึงจะเรียนทฤษฎีแล้ว...ก็ยังตัดผมไม่ได้ดีหรอก...เพียงแต่ได้หลักของการตัดผม...ส่วนฝีมือต้องไปฝึกกันอีกที....เราเรียนได้3สัปดาห์แล้ว...อาจารย์พาไปออกหน่อย(ออกหน่อย..ก็คือ..พาไปฝึกตัดผมนะ)...หนึ่งครั้ง..เมื่อวันที่20..ตุลาคม..48..ที่เคหะร่มเกล้า...

วันอังคารที่25..ตุลาคม..48..อาจารย์นัดสอบทฤษฎี..40..ข้อ.....หลังสอบ..อาจารย์ก็จะพาออกหน่อยทุกวัน...เราก็จะได้ตัดผมฝึกตัดผมแล้ว.....อยากตัดบ่อยๆ..เพราะจะได้เกิดความชำนาญ..

เพื่อนๆอาจไม่เข้าใจนะ...ว่าการตัดผมมันยากอย่างไง..แต่เราจะอธิบายให้ฟัง....
ตัดผม..ก็เหมือนกับการขับรถ...
บ้างคนขับรถเป็น..เพียงได้ใบขับขี่..
แต่ไม่เคยขับรถบนถนนสายหลักเลย....
เปรียบได้กับคนที่ได้เรียนตัดผมเป็น..แต่ไม่ชำนาญในการตัดผม
การตัดผมก็มีกฎระเบียบ...ใครทำตามกฎอย่างเคร่งครัด..และชำนาญ..
ผมที่ตัดก็จะออกมาเนียบ.....

วันนี้เท่านี้ก่อนดีก่า...หิวแล้ว...

ปล.
ฉันคิดถึงเธอ...อยากได้ยินเสียงเธอ..
อยากรู้ว่าเธอทำอะไรอยู่..
เหนื่อยไหม...

แต่...ฉันก็ไม่อยากให้เธอรำคาญ..
กับความห่วงใยของฉันที่มากเกินไป..

เธอ..ให้ความรู้สึกดีๆกับฉัน...เท่านั้น
ฉันก็ให้ความรู้สึกที่ดีๆกับเธอ

ฉันหวัง..ให้เราทั้งสองคน..ได้พบเจอสิ่งที่..เราทั้งสองคนได้หวังไว้..
แม้ว่า...ฉันและเธอจะเป็นเพียงเส้นขนาน...แต่ตอนนี้ฉันก็สุขใจ..

Create Date : 23 ตุลาคม 2548		4 comments
Last Update : 23 ตุลาคม 2548 20:16:19 น.
Counter : 391 Pageviews.
Share Tweet