งานสาบานตัวและขอเชิญร่วมรับประทานอาหารค่ะ งานสาบานตัวและขอเชิญร่วมรับประทานอาหารร่วมกันค่ะ สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ชาวบล๊อก เมื่อวานเป็นวันสำคัญวันหนึ่งของดิฉันค่ะ คือดิฉันได้เป็นอเมริกันสมบรูณ์แบบแล้วด้วยการไปสาบานตัว เมื่อเสร็จจากงานสาบานตัว ดิฉัน สามีดิฉันและพี่น้องของสามีไปทานอาหารกันค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกว่าดีใจค่ะที่ตัวเองไม่ต้องไป INS ที่ LA อีกแล้ว ดิฉันจำภาพติดตาได้ทุกครั้งที่ดิฉันเข้าไปติดต่อ กว่าจะเข้าผ่านด่านเข้าไปได้ ลำบากแค่ไหน พอไปถึงคนก็รอเป็นหนอน เวลานัดสัมภาษณ์แต่ละครั้งดิฉันต้องไปก่อนเวลาอย่างน้อยสามหรือสี่ชั่วโมง สำหรับการเดินทางก็แสนลำบาก เพราะดิฉันอยู่ห่างจากแอลเอ ประมาณสี่สิบห้านาที จะขับรถไปหรือก็ไม่สะดวก เพราะรถติดและหาที่จอดยาก ค่าที่จอดรถก็แสนแพง ทางออกก็คือดิฉันและสามีนั่งรถไฟไปค่ะ ตอนนี้ดิฉันไม่ต้องไปแล้วค่ะ ทำไมหรือค่ะก็เพราะดิฉันผ่านขั้นตอนทุกอย่างมาได้ มาจนถึงสอบผ่านได้เป็นประชาชนของอเมริกาแล้ว วันที่รอคอยก็คือไปสาบานตัว เพื่อให้ครบขั้นตอน เมื่อวานเป็นวันที่ดิฉันรอคอยมาก และจะได้ไม่ต้องเก็บเอกสารต่าง ๆ ไปแสดงกับไอเอ็นเอสอีกแล้ว ก่อนที่จะมาเป็นประชาชนของอเมริกา ดิฉันต้อง apply ขอกรีนการ์ดก่อนค่ะ สำหรับเคสดิฉันเป็นเคสแต่งงานได้กรีนการ์ดสองปีก่อนค่ะ พอคบสองปีก็ขอใหม่ได้สิบปีค่ะ หลังจากนั้นดิฉันก็สมัครขอเป็นประชาชนของอเมริกาค่ะ สำหรับเคสแต่งงานอย่างดิฉันใช้เวลาแค่สามปีค่ะ ดิฉันสมัครอเมริกันซิติเซ็น ต้นดือนพฤษภาคมปีที่แล้วค่ะ ดิฉันยังใช้ค่าธรรมเนียมเก่าอยู่ค่ะ ทราบว่าตอนนี้ขึ้นราคาแล้วและแพงมาก หลังจากนั้นหนึ่งเดือนไอเอ็นเอส ก็ส่งจดหมายเรียกดิฉันไปพิมพ์ลายนิ้วมือ ต่อจากนั้นก็นอนรอนั่งรถไปเถอะค่ะ ไปเปิดตู้จดหมายทุกวัน และแล้ว แล้วเมื่อต้นเดือนที่แล้ว ทางไอเอนเอสก็ส่งจดหมาย เรียกดิฉันไปสัมภาษณ์ สอบพูด อ่านเขียนภาษาอังกฤษและประวัติศาสตร์การเมืองของอเมริกัน ดิฉันไปสัมภาษณ์และสอบในวันที่ 4 มีนาคม ไม่ต้องไปดู ออนไลน์ในเวปไซด์ของไอเอ็นเอสหรอกน่ะค่ะ เพราะเวปไซด์ไม่อัพเดท ว่าสถานะภาพเราอยู่ตอนไหน สำหรับดิฉันออนไลน์ไปดู ยังอยู่ในขั้นตอนกำลังดำเนินเรื่องอยู่เลย รวมขั้นตอนของดิฉันตั้งแต่วันสมัครจนถึงวันสาบานตัวก็ปาหนึ่งปีค่ะ ก่อนที่ดิฉันจะสอบผ่านก็หืดขึ้นคออีกค่ะ ดิฉันจำได้ว่าทาง ไอเอ็นเอสนัดเที่ยง แต่ดิฉันและสามีออกจากบ้านตั้งแต่เก้าโมงเช้าค่ะ เพราะรถไฟเที่ยวสุดท้ายที่ไปทันเวลา ออกเวลา เก้าโมงกว่าเกือบสิบโมงค่ะ ถ้าไปสายกว่านั้นก็เป็นเที่ยวเที่ยงซึ่งไม่ทันเวลา พอไปถึงก็นั่งตบยุ่งไปเถอะ เมือไรจะเรียกเสียที กว่าดิฉันจะได้สัมภาษณ์ก็ปาเข้าไปบ่ายสอง คนสัมภาษณ์ดิฉันเป็นผู้หญิง คล้ายคนเอเชีย แต่เธอคงเกิดที่อเมริกาค่ะ ประโยคแรกที่ถามดิฉัน ทราบไหมค่ะดิฉันก็ตกม้าตายแล้ว เธอถามดิฉันว่า แต่งงานวันที่เท่าไร ดิฉันจำไม่ได้จริง ๆ ค่ะ เพราะหัวเอาไปคิดแต่ข้อสอบว่าเธอจะถามอะไรบ้างเกี่ยวกับการเป็นพลเมืองของอเมริกัน ดิฉันตอบไม่ได้ค่ะและบอกเธอว่าดิฉันเป็นคนไม่โรแมนติก ที่จดจำวันพวกนี้ เธอบอกว่านี้เป็นส่วนหนึ่งของการสอบ แต่ดิฉันก็สามารถตอบเธอได้ค่ะ เพราะดิฉันชำเลื่องไปเห็นทะเบียนสมรสที่ดิฉันนำไปแสดงกับเธอ เธอบอกว่าแน่ใจหรือ ดิฉันบอกว่าแน่ใจ เธอบอกดูเธอซิ เธอแต่งงานตั้งยี่สิบกว่าปีแล้ว เธอยังจำวันแต่งงานได้ ดิฉันคิดในใจดูซิแค่คำตอบคำถามแรกก็ตกม้าตายแล้ว เครียดมากเลยค่ะ เพราะดิฉันคิดในใจว่าทุกอย่างคงผ่านไปด้วยดี เพราะเท่าที่อ่านจากเพื่อน ๆ บางคนจากเวปพันทิปแล้วไม่น่ายาก แล้วดิฉันก็ท่องคำตอบทุกคำตอบได้ขึนใจ เวลาดิฉันเอาหนังสือที่เกี่ยวกับการสอบเป็นอเมริกันให้สามีดิฉันมาถามดิฉัน ดิฉันตอบได้ทุกข้อ สามีดิฉันยังบอกว่าดิฉันต้องสอบผ่านแน่ ตอนนั้นใจฝ่อมาก เพราะดูเธอไม่ถูกชะตากับดิฉันเลย แล้วจากนั้นเธอก็เอาเอกสารที่ดิฉันส่งไปก่อนหน้านั้นมาให้ดิฉันดู แล้วบอกว่าดิฉันกรอกผิด ในการคำนวณเวลาที่อยู่นอกอเมริกาคือ ดิฉันไปอยู่ไทยแค่สองอาทิตย์ ดิฉันไปกรอกว่าอยู่ไทยหนึ่งปี เธอก็นำมาให้ดิฉันแก้และต่อว่าที่ไม่ตรวจทาน ดิฉันจึงย้อนกลับไปว่าดิฉันกับสามีตรวจทานแล้วตรวจทานอีก แต่ไม่ทราบว่าอะไรเกิดขึ้น จึงกรอกข้อความตรงนี้ผิดพลาด แล้วดิฉันก็จัดการแก้ไชใหม่ แล้วเซนชื่อกำกับ หลังจากนั้นเธอก็ตรวจนั่นตรวจนี่ แล้วไปที่คอมพิวเตอร์ แล้วพิมพ์กระดาษมาให้ดิฉันอ่านให้เธอฟัง ดิฉันอ่านเสร็จ เธอบอกว่าให้เซ็นชื่อกำกับ ไม่มีการชมความสามารถในการอ่านของดิฉันเลย หลังจากนั้นเธอก็พิมพ์กระดาษออกมาอีก แล้วเธอก็อ่านให้ดิฉันเขียนตามที่เธออ่าน หลังจากดิฉันเขียนเสร็จเธอก็บอกให้ดิฉันเซ็นชื่อกำกับ ดิฉันคิดในใจทำไมเธอไม่บอกดิฉนเลยว่าเขียนผิดหรือไม่ ต่อจากนั้นเธอไปที่คอมพิวเตอร์อีกแล้วค่ะ แล้วเธอคงสุ่มตัวอย่างจากหนึ่งร้อยข้อที่ดิฉันอ่านเตรียมตัวมา แต่ดิฉันคิดในใจคำตอบคงง่าย ๆ เหมือนกับที่ดิฉันเคยได้อ่านจากเพื่อนร่วมบล๊อกบางคน คำถามแรก 1. What do the stripes on the flag represent? 2. Independence Day celebrates independence from whom? 3. What country did we fight during the Revolutionary War? 4. Who elects the President of the United States? สำหรับคำถามข้อนี้ ดิฉันลองไปถามเพื่อนทีทำงานกับดิฉันที่เป็นอเมริกัน เธอตอบว่าอย่างไงทราบไหมค่ะ เธอบอกว่าก็ประชาชนชาวอเมริกันซิ ดิฉันบอกไม่ใช่ คำตอบคือ The Electoral College 5. What is the Constitution? 6. Who makes up Congress? 7. Who helped the Pilgrims in America? หลังจากนั้นเธอก็ถามดิฉันอีกสามข้อจำไม่ได้ค่ะ พอหมดคำถาม เธอไม่ยอมชมความเก่งของดิฉันเลยค่ะ แล้วเธอก็เอาเอกสารดิฉันมารวบรวมแล้วประทับตรา เซ็นชื่อต่าง ๆ ดิฉันคิดในทำไมเธอไม่บอกอะไรเลยว่าดิฉันผ่านหรือไม่ เพราะดิฉันได้อ่านจากบล๊อกคนที่สอบผ่าน เจ้าหน้าที่จะบอกในเวลาที่เสร็จสิ้นคำถาม แต่ทำไมเคสดิฉันเธอไม่ยอมพูดอะไร เอาแต่ทำเอกสาร ระหว่างที่เธอดำเนินเอกสารของดิฉัน ดิฉันก็ชำเลืองไปมอง เห็นเธอประทับว่า Approved by .. พอเสร็จเธอก็บอกว่าอาทิตย์หน้าให้มาสาบานตัว ดิฉันบอกมาไม่ได้หรอก เพราะสามีต้องไปต่างรัฐ ขอเลื่อนไปก่อนแล้วกัน เธอบอกถ้าเลื่อนไปก่อน ไม่รู้จะเป็นเมื่อไร ดิฉันบอกไม่เป็นไร ดิฉันรอได้ หลังจากนั้นเธอก็บอกขอแสดงความดีใจด้วย ดิฉันสอบผ่านได้เป็นอเมริกันซิติเซ็นแล้ว ดิฉันก็เผลอค่ะรีบไปกอดเธอ เพราะปกติถ้าใครดีกับดิฉัน ดิฉันจะเข้าไปกอดเพื่อแสดงความขอบคุณ เธอผงะค่ะ แล้วเหมือนเธอเคอะเขินอย่างไงไม่รู้ ดิฉันจึงกล่าวคำว่าขอบคุณ แล้วดิฉันก็รอประมาณหนึ่งเดือนค่ะ แล้วทางไอเอ็นก็ส่งจดหมายมาให้ดิฉันไปร่วมงานสาบานตัว สามีดิฉันตื่นเต้นอีกแล้ว รีบจัดการไปเชิญพี่น้องญาติที่ไกล ๆ มาร่วมงานแสดงความยินดีกับดิฉัน แต่ญาติสามีเค้ามาได้ไม่กี่คน อย่างที่บอกเพราะเค้าอยู่ต่างรัฐกันค่ะ ก็มีพีชายคนโตที่อยู่เท็กซัส และน้องสาวที่อยู่ไม่ไกลพร้อมหลานชายค่ะ มาดูภาพบรรยากาศและหลังจากนั้นสามีดิฉันและญาติ ๆ ก็ไปร่วมรับประทานอาหารกันค่ะ เป็นภัตตาคารคิวบาค่ะ ดิฉันบอกสามีว่าวันนี้เป็นวันที่ดิฉันได้เป็นอเมริกัน ก็ควรพาดิฉันไปฉลองร้านอาหารอเมริกัน สามีบอกว่าร้านอาหารใกล้ดี เพราะเสร็จจากงานก็ขับรถไม่ถึงห้านาทีค่ะ และดูบรรยากาศดีมาก ลืมบอกไปค่ะดิฉันไปสาบานตัวที่ Pomona ซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน LA Fair ค่ะ ไม่ไกลเท่าไรจากบ้านดิฉัน ที่นั่นจะมีคนแม็กซิกันอยู่มาก พวกที่ไปสาบานตัวพร้อมดิฉันก็จะเป็นแม็กซิกันค่ะ นี่คือหน้าตึกที่ดิฉันเข้าไปสาบานตัวค่ะ พอเสร็จพิธีสาบานตัว มีเจ้าหน้าที่มาทำพาสปอร์ตอเมริกาให้เลย และลงทะเบียนเตรียนเลือกตั้งได้เลย ดิฉันดีใจค่ะที่จะได้มีสิทธิเลื่อกตั้งกับเค้าเสียที ดิฉันเลือกแบบไม่ระบุพรรคการเมืองใด ๆ ค่ะ เพราะดิฉันอยากฟังนโยบานของพรรคมากกว่า คนอเมริกันบางคนเค้าจะระบุพรรคลงไปเลย สำหรับครอบครัวสามีดิฉัน พี่น้องเค้าแต่ล่ะคนก็มีพรรคในดวงใจของเค้า และต่างพรรคกันไป เวลาหัวหน้าพรรคการเมืองกล่าวทางทีวี พวกญาติพี่น้องสามี แม้แต่พ่อสามีซึ่งแก่แล้ว พวกเค้าจะไม่รับโทรศัพท์หรือทำอะไรเลยค่ะ พวกเค้าจะตั้งใจฟังนโยบายของพรรค สำหรับดิฉันก็มีพรรคในดวงใจอยู่แล้วค่ะ แต่ในอนาคตก็อาจจะเปลี่ยนพรรคก็ได้ เพราะถ้านโยบายบางอย่างดิฉันไม่เห็นด้วย ถ่ายกับพี่ชายสามีค่ะ เธออยู่ถึงเท็กซัสแนะค่ะ อุตสาห์มางานด้วย นี่คือสามีดิฉันค่ะ นี่คือร้านอาหารที่ไปค่ะ เป็นร้านอาหารคิวบา บรรยากาศดีมากค่ะ ลืมบอกไปเป็นอาหารบุพเฟต์ค่ะ แต่อร่อยมาก ดิฉันทานถึงสองจานใหญ่ ๆ พร้อมตบท้ายด้วยของหวาน ญาติพี่น้องสามีเค้าไม่แปลกใจในความทานเก่งของดิฉันเลยค่ะ ถือว่าเป็นปกติ ถ้าดิฉันทานจานเดียวซิ พวกเค้าจะคิดว่าดิฉันไม่สบายหรือไม่ปกคิ ดิฉันเป็นคนทานจุค่ะ สามารถทานแพนเค็กได้ถึงสิบชิ้น ไก่ย่างได้หนึ่งตัว สำหรับเพื่อนคนไทยจะเรียกดิฉันว่าคุณกระเพาะคราดค่ะ สำหรับพวกฝรั่งเวลาใครเห็นดิฉันทานเค้าจะไม่เชื่อสายตาค่ะและก็จะเหน็บแหนมดิฉันว่าทานจุอย่างนี้แล้วเอาไปไว้ที่ไหนหมด ดิฉันมีเคล็ดลับค่ะว่าทานแล้วไม่อ้วน ถ้าผู้อ่านปฏิบัติตามที่ดิฉันบอกก็จะรูปร่างดีเหมือนดิฉันค่ะ เจออะไรขวางหน้าก็ทานได้ไม่อ้วน เวลาไปทานบุพเฟ่หรืองานปาร์ตี้ก็จะไม่ขาดทุน นี่จานแรกค่ะ นี่จานที่สองค่ะ ตบท้ายด้วยของหวานค่ะ อร่อยมากเลยค่ะ หวาน มันสะใจดิฉันมาก เพราะดิฉันเป็นคนชอบทานของหวานเป็นชีวิตจิตใจ หลานชายลูกของน้องสาวสามี ทำให้เป็นของขวัญค่ะ เดียวจะได้เห็นรูปหลานชายคนนี้ค่ะ ของขวัญจากพี่เขยและพี่สะใภ้ค่ะเป็นที่แขวนรูปนกอินทรีย์ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของอเมริกาค่ะ ของขวัญจากพี่สาวสามีค่ะอยู่ Navada มาไม่ได้ค่ะ เลยส่งของขวัญมาให้ทางไปรษณ๊ย์ค่ะ เป็นที่แขวนรูปนกอินทรีย์ค่ะ งานนี้ดิฉันจะได้แต่ของขวัญเป็นสัญลักษณ์นกอินทรีย์ค่ะ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของอเมริกาเค้าค่ะ สำหรับสามีดิฉัน ก็ซื้อเสื้อให้ค่ะ เป็นสัญลักษณ์ของอเมริกาอีกล่ะค่ะ ส่วนน้องสาวสามีซึ่งดิฉันรักมาก เธอให้หนังสืออย่างดีเลยค่ะ เป็นเรื่องเกี่ยวกับประเทศอเมริกาล้วน ๆ สวยมากและหนักมากค่ะ ภาพนี้ถ่ายประตูของภัตตาคารสวยดีค่ะ มีรูปกลองเล็ก ๆ ของคิวบา เห็นกลองเล็ก ๆ สองอันหน้าประตูสวยดี จึงถ่ายเก็บไว้แล้วทำให้นึกถึงละครตลกสมัยก่อนซึ่งเป็นที่นิยมคือ I love Lucy ซึ่งสามี Lucy เป็นนักดนตรีชาวคิวบา ละครเรื่องดีดูกี่ครั้งก็หัวเราะกลิ้งค่ะ น้องสาวสามี ลูกชายของน้องสาวสามี พี่ชายสามีและดิฉัน สามีไม่ได้ถ่ายค่ะ เพราะต้องถ่ายรูปให้พวกเรา ดิฉันรักน้องสาวสามีคนนี้มากมากค่ะ เพราะเธอดีกับดิฉันตั้งแต่วันแรกที่ดิฉันมาอยู่อเมริกา The picture is of my brother-in-law , my lovely sister-in-law, my nephew and me. I love her so much because she is nice and kind to me. If she could read Thai then she would know how much I love and admire her. ขอบคุณทุกท่านที่มาดูรูป และอ่านจนจบค่ะ แล้วอย่างไงดิฉันจะมาบอกเคล็ดลับค่ะว่าทานอย่างไรไม่ให้อ้วน   Create Date : 02 พฤษภาคม 2551 25 comments Last Update : 2 พฤษภาคม 2551 22:43:54 น. Counter : 2065 Pageviews. Share Tweet

มารอดูภาพนะค๊ะ แต่ก็ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ วิสกี้เองก็ยังจำขั้นตอนทุกๆ อย่างได้ดีและโล่งอกมากๆ ว่าไม่ต้อง deal กับ imm. อีกต่อไปแล้ว แต่ต่อไปนี้ก็เตรียมตัวเป็นพลเมืองอเมริกันที่ดีด้วยการไปใช้สิทธิโหวตและไปทำหน้าที่เป็น jury นะค๊ะ   โดย: วิสกี้โซดา 2 พฤษภาคม 2551 10:11:46 น.

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่   โดย: t_O_O_n (toonnaka ) 2 พฤษภาคม 2551 12:24:35 น.

หวาดดีค่ะพี่ไก่ ยิดดีด้วยนะค่ะ น้องได้เป็นคนอังกิดแล้วเหมือนกัน ยังจำการสาบานตนได้ดีแต่พอไปสัมพาสเค้าถามดันลืมซะงั้น ฮ่าๆ กินแบบไหนไม่อ้วนต้องเย็บปากค่ะ ของน้องนะพี่ กินๆเท่าไรพุงก้ออก แหะๆ พี่ไก่ตัวเล็กอ่ะกระดูกเล็ก กินเท่าไรก้อไม่อ้วนจริงม่ะค่ะ   โดย: bagarbu 2 พฤษภาคม 2551 16:58:30 น.

***สวัสดีคะ แวะมาแสดงความยินดีด้วยนะคะที่สมหวังในสิ่งที่ได้มาในวันนี้คะ.***   โดย: หน่อยอิง 2 พฤษภาคม 2551 21:03:14 น.

แบบนี้ไม่กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ไม่ได้แว้วววค่าพี่เจนนี่ วุ้ยยยย เก่งจังค่ะ ตอบได้หมดเลย ที่อรอ่านๆไปตอบไม่ได้สักข้อเลย ฮ่าๆๆๆๆ เค้าถามเป็นคำพูดให้เราอธิบายเหรอคะ หรือว่าเป็นตัวเลือก หรือเติมคำ ของขวัญก็เยอะแยะมากเลยค่ะ ครอบครัวสามีพี่เค้ารักและเอ็นดูพี่มากเนอะ เป็นปลื้มไปด้วยเลยค่า ดีใจด้วยจากใจน้องอรจ้า   โดย: thaispicy 2 พฤษภาคม 2551 23:35:11 น.

พลอยขอแสดงความยินดีด้วยน่ะค่ะ อะไรที่ได้มายากๆเนี่ยมักจะภูมิใจเสมอค่ะ อาหารน่ากินทั้งนั้นเลยค่ะ แต่พลอยสงสัยว่าพพี่กินจุอย่างนี้ทำไมหุ่นดีจังเลย แต่ของหวานน่ะ ของโปรดพลอยเลยค่ะ เอื๊อกว่าแล้วหิว แต่คงไม่ทันเพระาร้านปิดแล้ว ว้าแย่จัง ปล. ขอบคุณสำหรับคำชมจ้า   โดย: พลอย (blomster ) 3 พฤษภาคม 2551 1:25:42 น.

ดีใจด้วยค่ะพี่เจนนี่ เมื่อก่อนเคยสงสัยว่าพิธีสาบานตนคืออะไร ตอนนี้เข้าใจเเล้วค่ะ พี่เจนนี่ตั้งตัวง๊ามงามเนาะ ชอบลายดอกไม้หรือป่าวคะเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อสายตาเลย ว่าเป็นจานของพี่อ่ะ ทานเก่งมากเลยค่ะ   โดย: มาดามอุ้ย 3 พฤษภาคม 2551 3:22:43 น.

ขอแสดงความยินดีด้วยคนค่ะ ดีใจไปด้วยเลยค่ะ....และดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่น น่ารักมากๆค่ะ....   โดย: Suessapple 3 พฤษภาคม 2551 3:28:14 น.

ดีใจและมีความสุขมากๆเลยค่ะ พี่ไก่เป็นที่รักของทุกๆคน และทุกคนให้ความสำคัญกับพี่ไก่ จอยได้อ่านและเห็นรูปก็ชื่นใจไปด้วย   โดย: LiLLa_JoY 3 พฤษภาคม 2551 5:39:40 น.

สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยมคะ แล้วก็ขอบคุณที่แวะไปชมดอกไม้ที่บ้านนะคะ อู้หู กว่าจะเป็นเมกันได้ มันยากเย็นแสนเข็ญขนาดนี้ เลยเหรอคะ แต่คุณก็ทำได้เนอะ เก่งจริงๆ คะ ครอบครัวคงดีใจกันยกใหญ่ (ดูจากภาพคะ) ไม่น่าเชื่อเนอะ ตัวเล็กๆ แค่เนี๊ยะทานหมดทั้งสองจาน ไม่ใช่น้อยเลยนะคะนั่น อิอิ สามารถจริงๆ แถมด้วยของหวานอีก อูย เห็นแล้วอิ่มคะ ขนาดอ้อตัวอ้วนใหญ่นะ สงสัยจะทานไม่หมดหงะ ดีใจด้วยนะคะ มีความสุขกับครอบครัวมากๆ นะคะ ปล. อย่าลืมรักในหลวงของเราด้วยนะคะ   โดย: อ้อคะ (ladysamui ) 3 พฤษภาคม 2551 9:23:36 น.

เข้ามาอีกครั้งมาดูรูปค่ะ ไปสาบานตนที่ไหนค๊ะ ของวิสกี้ได้ที่ แอลเอคอนเวนชั่นฮอลล์ค่ะ แล้วตกลงคุณเจนนี่อยู่แถวไหนค๊ะ วิสกี้จะได้โฉบไปทักทายค่ะ อาหารน่าทานจังค่ะ วิสกี้เองก็ทานจุเหมือนกันน๊า เห็นจานนั้นน่ะ สบายๆ ค่ะ คิคิ   โดย: วิสกี้โซดา 3 พฤษภาคม 2551 10:37:36 น.

เอ่อ ..จาว่าไรไหม ถ้าขออะไรหม่ำสักจานน่ะจ่ะ   โดย: แม่อ้วนคนสวย 3 พฤษภาคม 2551 12:24:54 น.

ดีใจด้วยนะคะ ^_^   โดย: Beee (Beee_bu ) 3 พฤษภาคม 2551 15:04:35 น.

คองเกรททูเลชั่นค่า ยินดีด้วยนะคะ อาหารน่าทานที่สุดเลย   โดย: ~ ShiriN ~ 4 พฤษภาคม 2551 8:04:31 น.

แวะไปดูตู้เสื้อผ้ามาค่ะพี่สวยตลอดการมาค่ะ แิอบอิจฉาสามีให้ใส่ขาสั้นได้ อีตาคุณผู้ชายที่บ้านไม่ให้ใส่ค่ะ อดเลย ดีนะที่อากาศไม่ร้อนเหมือนเมืองไทย ไม่งั้นมีบ้านแตกค่ะ อิอิ ดีใจด้วยกับซิติเซ่นค่ะ   โดย: ~ ShiriN ~ 4 พฤษภาคม 2551 8:08:19 น.

ลืมบอกไปค่ะ งานสงกรานต์ที่วัดไทยที่โตรอนโตไม่ใหญ่มากนะคะ นี่ลิ้งค์ค่ะ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=shirin&month=04-2008&date=20&group=4&gblog=2   โดย: ~ ShiriN ~ 4 พฤษภาคม 2551 9:07:01 น.

วันนี้..วันพระแรม 14 ค่ำ เดือน 5 ในแต่ละพระเราสามารถละกิเลสได้ แต่ไยต้องร้อนรุ่มในหนึ่งวันที่รู้สึกดีด้วยเล่า ยิ่งถ้าคุณมองเห็นตัวคุณ อยู่ท่ามกลางความสำเร็จ ในมโนภาพที่คุณต้องการได้เด่นชัด ซึมซับไว้ให้มั่นคง สิ่งที่คุณปราถนาในความสำเร็จก็จะเกิดแก่ตัวคุณ จงใช้เวลาในแต่ละวันอยู่กับความสำเร็จของคุณให้มากที่สุด ให้มากกว่าความล้มเหลว ที่คุณเคยนึกถึงมัน ทำตัวให้สบาย สัญญาณที่เกิด จะคมชัดปราศจากมลทิน เป็นสัญญาณที่ใสสะอาด ส่งผ่านไปที่จิตใต้สำนึกอย่างมีพลังเสมอ นั้นคือสิ่งที่คุณเริ่มรู้จักตัวเองได้มากขึ้น ย่อมประสบความสำเร็จได้เร็วยิ่ง อนุโมทนากัลยณมิตรมีสุขอิ่มบุญทุกคนนะค่ะ รูปคุณน่ารักจังเลยค่ะคุณคนสวย ดีใจในความสุขด้วยนะค่ะ เราชอบดอกไม้นะค่ะ สบายใจดีนะค่ะ เป็นความสวยที่ปลอดภัยดีจังเลยค่ะ แต่คุณสวย..จังเลยค่ะ เราชอบเสื้อผ้าสไตล์คุณจังเลยค่ะหวานอมเปรี้ยวดีค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 4 พฤษภาคม 2551 9:46:03 น.

ขอบคุณที่ไปเที่ยวที่บล๊อกค่ะ   โดย: kai (aitai ) 4 พฤษภาคม 2551 11:14:32 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ** ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า ** ดูแล้วอบอุ่นมากเลยนะจ้า ขอแสดงความยินดีด้วยนะจ้าที่ได้เป้นคน อเมริกัน ไปอย่างสมบูรณ์   โดย: จอมแก่นแสนซน 4 พฤษภาคม 2551 12:43:01 น.

แวะมาแสดงความยินดีด้วยคะ ได้เป็นอเมริกันสมใจแล้วนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆคะ   โดย: aoiyuki 4 พฤษภาคม 2551 19:47:48 น.

มารอเคล็ดลับพี่เจนกินแล้วไม่อ้วนค่ะ บอกมาเร็วๆๆๆค่า อิอิ ทวงคนแรกเลย   โดย: thaispicy 5 พฤษภาคม 2551 10:12:21 น.

สวัสดีคะพี่เจนนี่ นั่นสิ ทำไงถึงทานได้เยอะ โดยไม่อ้วนคะพี่ อิอิ อ้อนะทานเท่าไหร่ ก็อ้วนเท่านั้นเลยคะ ดูพี่สุขภาพดีมากกๆ หน้าตาสดใสปิ๊งปั๊งจังคะ Happy Tuesday Ka..   โดย: ladysamui 6 พฤษภาคม 2551 11:21:58 น.

ยินดีด้วยนะคะ พิมเองก็เพิ่งสาบานตัวไปเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเนี่ยค่ะ   โดย: pim(พิม) 6 พฤษภาคม 2551 23:05:18 น.

แวะมาหาพี่เจนนี่ตอนค่ำๆ ค่ะ ตอนนี้พลอยเริ่มดีขึ้นแล้ว พยายามจะไม่คิดมากค่ะ พลอยขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ   โดย: พลอย (blomster ) 8 พฤษภาคม 2551 2:38:46 น.

เข้ามาบล็อคนี้ของพี่ไก่ พลอยทำให้สาวรักอเมริกาไปด้วยเลยค่ะ ขอแสดงความยินดีย้อนหลังให้พี่ไก่นะคะ ที่ได้เป้นพลเมืองเต็มตัวแล้ว อิจฉาคนทานแล้วไม่อ้วน เดี๊ยวจะตามไปบล๊อคอื่นหาเคล็ดลับทานแล้วไม่อ้วน ต่อดีกว่า   โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด 2 มีนาคม 2554 12:03:34 น.