จมไม่ลง
ในช่วงนี้ คงได้เห็นหลายคนที่เข้าข่ายตามสำนวน จมไม่ลง
ตามความหมายของสำนวน จมไม่ลง มักจะใช้กับคนที่เคยร่ำรวย แล้วถึงคราวอับจน แต่ก็ยังคงทำตัวเหมือนเดิม
นี่ก็ได้เห็น ใกล้ๆ ตัว เหมือนกัน ถึงจะไม่ค่อยเข้าข่ายตามสำนวนเป๊ะ ๆ ก็เถอะ ตามสำนวนจะใช้กับคนที่เคยร่ำรวย แต่ที่เห็นคือ ฐานะปานกลาง พอกินพอใช้
ก่อนหน้าโควิดจะมา ยอดขายก็เริ่มลดลงอยู่แล้ว คือ ไม่เฟื่องฟูเหมือนแต่ก่อน ในขณะที่ค่าใช้จ่ายยังเท่าเดิมทั้งค่าเช่าบ้าน ค่ากินค่าใช้ประจำวัน พอโควิดมา ยอดขายยิ่งลดลงไปอีก
แต่ที่เราเห็นคือ การใช้ชีวิตยังคงไม่แตกต่างจากก่อนหน้าซักเท่าไหร่ ยังนั่งแท็กซี่กลับบ้าน อยากกินอะไรที่มันราคาแพงก็ยังซื้อกินแบบไม่เสียดายตังค์ ของสดที่ซื้อมาขายก็ยังลงทุนเท่าเดิม ทั้งๆ ที่ยอดขายลดลง ขายไม่หมดมันก็เน่าเสีย ต้องทิ้งไป
แล้วก็มาโอดครวญว่าจะอยู่ไม่ไหว และที่น่ากลัวคือมาขอยืมเงินด้วย
ไม่ใช่ใจร้ายอะไรนะ แต่สถานการณ์แบบนี้ ไม่มีอะไรแน่นอน แล้วยิ่งเห็นพฤติกรรมแล้ว รู้สึกมีความเสี่ยงสูงมากที่กว่าจะได้เงินคงอีกนาน เลยไม่อยากเสี่ยง
ถ้ายังไม่รู้จักปรับตัว ยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม แล้วรอให้คนอื่นมาช่วยเหลืออยู่อย่างนี้ ก็คงต้องปล่อยไปตามกรรม
จะสงสารก็ไม่สนิทใจ
*เขียนด้วยอารมณ์ อิดหนาระอาใจ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
