ขอคั่นจังหวะ ด้วยการเขียนสั้น ๆ สักหน่อย ช่วงนี้เริ่มเครียดอีกแล้ว เลยอยากทำอะไรที่ระบายความเครียดออกไป ซักนิดก็ยังดี
ตั้งแต่เริ่มปีใหม่มานี้ ก็เริ่มจริงจังกับการไปช่วยงานเอกสารพี่ที่รู้จักมากขึ้น หลังจากที่ได้เริ่มทำมาตั้งแต่เดือนสิงหาคม ปีที่แล้ว แต่ก็ไม่ค่อยได้เข้าไปทำจริงจังเท่าไหร่ ส่วนมากก็จะเข้าไปทำภาษีให้ ซึ่งเดือนนึงก็ไปช่วยแค่ไม่กี่วัน แต่พอเริ่มปีใหม่ ต้องส่งเอกสารให้สำนักงานบัญชี เลยต้องเข้าไปเคลียร์เอกสารที่ สะเปะสะปะมากกกกกก นี่แหละต้นตอของความเครียด
เหมือนตัวเองต้องเข้าไปอยู่ในวังวนเดิมๆ อีกแล้ว งานเอกสารที่แสนจะน่าปวดหัว แล้วยังต้องมาเจอกับคุณเจ้านายที่คุยไม่ค่อยจะรู้เรื่องอีก ความน่าปวดหัวเลยเพิ่มขึ้นเป็นหลายเท่าตัว
นอกจากงานเอกสารแล้ว งานขายขนมก็ยังคงเป็นรายได้หลักที่เอาไว้กินไว้ใช้ มันก็ไม่ได้มากอะไร แต่เป็นทางที่ได้รับค่อนข้างสม่ำเสมอ
ตอนเช้าไปช่วยคุณนายจัดร้าน เสร็จแล้ว เข้าออฟฟิศทำเอกสาร พอบ่าย 3 ขอกลับบ้านมาแพ็คขนม...สนุกจริงๆ
ทั้งเหนื่อย ทั้งปวดกบาล แต่ทำไงได้ ก็ต้องทำกันไป
แต่ที่ทำให้เหนื่อยกว่า คือ คนที่บ้าน เมื่อเช้าก็บอกอยู่นะว่าต้องรีบเข้าไปเคลียร์เอกสาร แกก็ขอตามไปร้านทีหลังเพราะวันนี้วันพระ ก็โอเคไม่เป็นไร อาจจะอยากสวดมนตร์ อันนี้ไม่ว่ากัน
กว่าจะมาร้านก็ 11 โมงกว่าละ คือไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าไม่คิดถึงคนอื่นบ้างว่าจะยังไง อีกคนก็จะรีบไปทำงาน คนที่ร้านก็ขาไม่ค่อยดี ยืนนานไม่ได้ ก็ไม่คิดจะมาช่วยกันบ้าง
เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็ไม่อยู่อีก คนที่อยู่ก็ต้องเหนื่อยเพิ่มอีก
แค่คิดก็เหนื่อยนำหน้าไปก่อนแล้ว....เฮ้อ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
