โฮก..ก...ก...ก...ก...ก...ก...ก
เสียงของความเหน็ดเหนื่อย สัปดาห์นี้เป็นอะไรที่ เหนื่อยมากกกก ไม่คิดว่าจะเหนื่อยขนาดนี้
เริ่มต้นสัปดาห์ กับข่าวดี audit เข้า interim 2 สัปดาห์ กะว่าเดือนนี้จะเคลียร์เอกสารเก่า แก้ปัญหาที่ค้างคา เก็บเอกสารที่ดองไว้ ทุกสิ่งไม่ได้ถูกจัดการ เพราะต้องมาหาเอกสารให้ audit อย่างเดียวเลย
งานประจำเริ่ม 9 โมงเช้า แต่เอาเข้าจริง กว่าวิญญาณจะเข้าร่างก็ 10 โมงกว่า พอ 11 โมงเริ่มไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ รู้สึกตัวอีกที ได้เวลาข้าวเที่ยง แล้วครึ่งวันเช้าได้อัลไล!! ไม่เป็นไร ช่วงบ่าย ค่อยเคลียร์
เข้างานบ่ายกว่าๆ เริ่มจับนู่นนี่ คิดว่าจะเริ่มทำอะไรก่อนก็บ่าย 2 เอาอีกแล้วพระอินทร์เรียกอีกแล้ว ไปเข้าเฝ้าอีกจนได้ กว่าจะกลับมาก็บ่าย 3 ทีนี้ล่ะ สปีดเร็วกว่านรก หยิบจับเป็นพัลวัน เริ่มลุกลี้ลุกลน ไอ้นั่นยังไม่ได้ทำ ไอ้นี่ยังไม่เสร็จ กว่าจะเคลียร์ๆๆๆ ก็ 6 โมงกว่า กลับบ้านสิ รออะไร
ถึงบ้านทุ่มครึ่ง นั่งพัก กินข้าว ดูโทรทัศน์ เสพโซเชียล หันดูนาฬิกา ตายแว้วววว จะสามทุ่ม แพ็คขนมๆๆ ได้วันละอย่าง ก็พอละ ไม่งั้นจะดึกเกิน
แพ็คขนมเสร็จ แจ้นไปทำวุ้น แช่ ต้มให้เดือด คนๆๆ ใส่น้ำตาล เกลือ เนื้อมะพร้าว ชิมรส เป็นอันเสร็จ ทิ้งไว้ให้เย็น
ระหว่างรอ ไปอาบน้ำ ออกมาเทวุ้นใส่ถาด รอให้แข็งตัวไปรอบนึงจะได้ไม่แยกชั้น พอแข็งตัวเสร็จเทส่วนที่เหลือ ล้างหม้อ ล้างอุปกรณ์ เป็นอันเสร็จสิ้นภาระกิจ
แต่กว่าทุกอย่างจะเสร็จ ก็เกือบเที่ยงคืนทุกวัน
บางทีก็คิดนะ นี่ยิ่งอายุเยอะ ยิ่งลำบากขึ้นนะ
ทำไปทำไมฟระเนี่ย....เพลียจริงๆ
ปล.รอฉันก่อนนะ รอวันที่ฉันพร้อม....พร้อมที่จะรักใคร แล้ววันนั้นฉันจะเดินเข้าไปหาคุณเอง
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
