จริงๆแล้วก็ยังไม่ค่อยมีอะไรคืบหน้า จำนวนร้านยังเท่าเดิม แต่ที่เพิ่มเติมคือปริมาณ.....ที่ลดน้อยลง  เอ่อ...แล้วมันเพิ่มเติมตรงไหน  คือ 2ร้านเล็กที่ส่งเอาจำนวนน้อยลง แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะไม่ได้คาดหวังตั้งแต่ต้นอยู่แล้วเลยเฉยๆ แต่ที่เพิ่มเติมจริงๆ คือ ได้ไปรับน้ำส้มมาขายเพิ่ม จากช่วงเมษา-พฤษภา ที่อากาศร้อนมากๆแล้วที่ร้านคุณนายก็เคยมีพนักงานเอามาส่งให้ขาย พอตอนหลังพนักงานคนนั้นลาออกไปก็เลยไม่ได้ขายอีก ทำให้คิดว่ามันน่าจะขายได้ด้วยอากาศที่ร้อน และเคยเอามาขายก็เลยลองหาแหล่งดู ซึ่งโชคดีมากที่ร้านที่ไปรับเค้าอยู่ไม่ไกลจากตลาดที่ซื้อของประจำอยู่แล้วก็แวะไปเอาได้สะดวกหน่อย แล้วเค้าก็ไม่ได้ขายน้ำส้มอย่างเดียวยังมีน้ำหวานชนิดอื่นด้วย ก็พ่วงๆ กันมา ช่วงแรกๆ ที่เอามาขายนับว่าขายดีทีเดียวไปเอาทุกวัน แต่หลังๆ นี่ก็พอไปได้เรื่อย ๆ จากที่ไปเอาทุกวัน ตอนนี้ก็ 2-3 วันไปเอาทีนึง

ส่วนขนมตอนนี้กำลังมีปัญหาเนื่องจากก่อนหน้านี้ที่ขนมส่งได้จำนวนเยอะหน่อย เวลาไปซื้อของก็ซื้อเยอะเพื่อมาตุนเพราะกลัวว่าถ้าลูกค้าสั่งเยอะจะไม่มีของให้แต่พอหลังจากซื้อมาตุนเท่านั้นแหละ ยอดสั่งก็เริ่มหดไปเรื่อยๆ...มันเกิดอะไรขึ้นนนนนนน...(เดาเอาว่าช่วงพฤษภาเปิดเทอม..อาจทำให้คนซื้อน้อยลง) ทำเอานอยด์ไปเหมือนกัน ตัวขนมมันเก็บได้นานก็จริงแต่เงินมันก็จมอยู่กับกองขนมด้วย 

เห็นจำนวนกล่องขนมที่กองเต็มก็มานั่งนึกเอาไงดีว้า...ก็เลยคิดว่าจะขายที่มีอยู่นี่ให้หมดก่อน หมดแล้วหมดเลยไม่มีอันนี้ก็เอาอีกอันไปแทน ถ้าชุดนี้ยังไม่พร่องก็จะยังไม่ไปซื้อใหม่แล้วมีบางอย่างที่เมื่อก่อนแพ็คใส่ถุงธรรมดามันจะไม่ค่อยน่ากิน ก็เปลี่ยนใหม่ไปซื้อถาดโฟมมาใส่ (จริงๆ หลีกเลี่ยงมาตลอด...ช่วยลดโลกร้อน...สวยไปอีก)พอใส่ภาชนะรองเข้าไปขนมมันก็ดูน่ากินขึ้น และลดการแตกหักของขนมด้วย

แล้วอีกวิธีนึงที่ทำคือขนมชนิดเดียวกันแต่ต่างรสชาติกัน เช่น ช็อคโกแลต กับ ใบเตยเมื่อก่อนจะแพ็ครสใครรสมัน แต่ขนมจะขายได้ยาก หลังๆ เลยจับมาอยู่ด้วยกันซะในถุงเดียวได้กิน 2 รสชาติ แต่ก็เฉลี่ยปริมาณเอาซึ่งก็ทำให้ขายได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม

หลังจากที่เกิดสภาวะกล่องขนมท่วมบ้านทำให้ปรับวิธีซื้อของใหม่ (ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นเค้าอาจจะคิดได้นานแล้วแหละ  อันไหนยังไม่หมดก็ยังไม่ต้องซื้อ (ซึ่งแต่ก่อนแค่เหลือครึ่งนึง ก็ซื้อมาเพิ่มแล้ว)ส่วนอันไหนขายช้ามากก็หยุดไปก่อน เอาชนิดที่ขายง่ายๆ ดีกว่า เพราะด้วยจำนวนส่งที่ลดลงด้วย ก็เอาเฉพาะขนมที่ขายง่ายๆ มาก่อน

พักนี้ก็เลยยังไม่ค่อยมีอะไรคืบหน้าซักเท่าไหร่อาจเป็นเพราะตัวเราขาดความกระตือรือร้นด้วยแหละ ไม่ค่อยได้หาร้านใหม่ๆเพิ่มเลยขูดตัวขี้เกียจไม่ออกซักที..ฮือ

ถ้าพูดถึงรายได้จากสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าเทียบไม่ได้กับตอนที่เป็นมนุษย์เงินเดือนแต่...สิ่งที่ได้นอกเหนือจากเงิน คือ ประสบการณ์ การที่เราต้องทำทุกสิ่งอย่างเองมันทำให้เราเรียนรู้ที่จะแก้ปัญหา คิดวางแผน จัดการ ให้มันเกิดรายได้เข้ามาซึ่งนี่แหละเราว่ามันสนุก หลายคนที่ทำธุรกิจแล้วบอกว่าเหนื่อย เครียด ขาดทุนใช่...มันมีโมเม้นต์เหล่านั้นแน่ๆ ถ้าพวกเค้าเริ่มจากการลงทุนที่สูงเค้าย่อมคาดหวังกำไรที่สูงไปด้วย แต่สำหรับเรา จะเรียกว่าธุรกิจมันจะดูเวอร์วังไปเรียกว่า ค้าขาย น่าจะดีกว่า เราว่าการได้คิด ได้แก้ปัญหา ได้ทำสิ่งใหม่ๆได้จัดการอะไรๆ ด้วยตัวเอง มันเป็นเรื่องสนุก และเป็นเรื่องสนุกที่ได้เงินด้วยนะ(โลกสวยไปอีกกกก) เอาน่า..อนาคต ไม่ใช่จะหยุดอยู่แค่นี้ เพราะถ้าแค่นี้ค่าใช้จ่ายในอนาคตจะเอาที่ไหนล่ะ เพราะดูจากกระแสเงินสดเข้าแล้ว ไม่น่าจะพอยังไงก็ต้องหาลู่ทางเพื่อรายได้ที่เพิ่มขึ้น........พัดไฟในตัวให้ลุกขึ้นรัวๆ!!!