เรื่องเล่าใต้แสงจันทร์ สมัยผู้เขียนยังเป็นเด็กเล็ก ๆ จำได้ว่าก่อนถึงวันไหว้พระจันทร์ญาติผู้ใหญ่รวมทั้งคุณแม่จะมารวมตัวกันเพื่อทำขนมไหว้พระจันทร์ ชาวบ้านเชื้อสายจีนตอนนั้นมักจะทำขนมไหว้พระจันทร์กันเอง ส่วนใหญ่จะทำขนมโก๋สีเหลืองเป็นชิ้นกลม ๆ โดยทำจากเมล็ดถั่วเขียวซีกนำไปนึ่งจนสุก ผึ่งจนแห้ง แล้วมาบดจนเป็นผงแป้งคลุกกับน้ำเชื่อมในอัตราส่วนพอเหมาะ อัดใส่พิมพ์ที่มีลวดลายดอกไม้ เมื่อเคาะขนมโก๋ออกจากพิมพ์ จะได้ขนมที่เป็นแป้งหวานและหอมกลิ่นถั่วเขียว อีกทั้งมีความสวยงาม ที่เราเรียกกันว่า “เล็กเต่ากอ” นิยมบรรจุขนมใส่กล่องกระดาษหรือไม่ก็ห่อด้วยกระดาษแก้วสีแดง เป็นของไหว้หรือของฝากญาติมิตร ที่จริงเทศกาลไหว้พระจันทร์นี้นับเป็นประเพณีของชนชาวจีนซึ่งมีประวัติความเป็นมานานยาว บรรยากาศในช่วงเทศกาลดังกล่าวดูอบอุ่นและงดงาม วันไหว้พระจันทร์จะตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 ตามปฏิทินจันทรคติของจีน ซึ่งในปีนี้จะตรงกับวันอาทิตย์ที่ 18 กันยายน 2548 มีชื่อเรียกกันว่า “สารทตงชิว” หรือ “ตงชิวโจ่ย” นับเป็นการไหว้ครั้งที่ 6 ของปี มีตำนานความเชื่อเกี่ยวกับการไหว้พระจันทร์มากมาย แต่พอจะแบ่งคร่าว ๆ ได้เป็น 3 ยุคสมัย ในยุคสมัยแรกนั้น คนจะบูชาเทพเจ้าในธรรมชาติอยู่แล้ว มีการไหว้พระจันทร์มานานกว่าสองพันปี จักรพรรดิจีนโบราณจะบูชาพระอาทิตย์ในฤดูใบไม้ผลิและบูชาพระจันทร์ในฤดูใบไม้ร่วง โดยวันสารทไหว้พระจันทร์นี้ถือเป็นวันกลางเดือนของเดือนกลางฤดูใบไม้ร่วง และเป็นวันที่พระจันทร์เต็มดวงสวยงามมาก เกษตรกรเชื่อว่าการทำพิธีสักการะบูชาเทพธิดาแห่งดวงจันทร์นี้ก็เพื่อดลบันดาลให้ต้นกล้าและพืชผลเจริญงอกงาม เนื่องจากช่วงเวลาดังกล่าวเป็นช่วงแรกของฤดูเก็บเกี่ยว ต่อมา จึงมีการเรียงร้อยนิทานและตำนานต่าง ๆ ขึ้นเพื่อสนับสนุนความเชื่อในเรื่องที่เกี่ยวกับการไหว้พระจันทร์ ซึ่งมีอยู่หลายตำนานด้วยกัน และแม้จะเป็นเรื่องที่มีตัวละครเหมือนกัน แต่บางครั้งการผูกเรื่องและรายละเอียดก็แตกต่างกันไปคนละทิศละทางก็มี ผู้เขียนขอนำตำนานการไหว้พระจันทร์เพียงบางเรื่องมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อให้เทศกาลไหว้พระจันทร์ปีนี้เป็นปีที่พิเศษขึ้นอีกสักเล็กน้อย เพราะการรู้ตำนานเกี่ยวกับประเพณีที่เราถือปฏิบัติกันมา จะทำให้เราเข้าใจความคิดและวิถีชีวิตของผู้คนในสมัยโบราณได้ มีตำนานหนึ่งที่เล่าขานมานานนับพันปี คือเรื่องพระนางฉางเอ๋อเหินสู่ดวงจันทร์ ซึ่งปรากฏครั้งแรกในยุคต้นของสมัยจั้นกว๋อ (475 – 221 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เรื่องมีว่าพระนางฉางเอ๋อกินยาอายุวัฒนะของเจ้าแม่ซีหวังหมู่แล้วกลายเป็นเทพธิดาอมตะแห่งดวงจันทร์ ซึ่งต่อมาก็มีการแต่งเติมรายละเอียดออกไปอีกกลายเป็นเรื่องเทพธิดาแห่งดวงจันทร์ โดยเพิ่มเติมว่าในครั้งโบราณกาลมีปีหนึ่งที่ดวงอาทิตย์สิบดวงโคจรเข้าใกล้โลก ก่อภัยพิบัติให้โลกมนุษย์เนื่องจากแผ่นดินเป็นเพลิงร้อนระอุไปทั่ว ผู้คนไม่มีที่อยู่อาศัย คราวนั้นปรากฏมีวีรบุรุษชื่อโฮ่วอี้ เป็นผู้มีฝีมือในการยิงธนูได้แม่นยำน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก เขายิงธนูขึ้นฟ้าเพียงดอกเดียวก็ยิงถูกดวงอาทิตย์ถึงเก้าดวง เป็นการดับสุริยาทั้งเก้าดวง เหลือดวงอาทิตย์ดวงเดียวเพื่อให้ความสว่างแก่โลกต่อไป ถือเป็นการขจัดความทุกข์เข็ญให้ราษฎร เขาจึงได้รับยกย่องให้เป็นกษัตริย์ แต่เมื่อเป็นกษัตริย์ก็ทรงลุ่มหลงสุรานารี ขาดทศพิธราชธรรม ราษฎรพากันเกลียดชัง โฮ่วอี้รู้ตัวว่าคงอยู่ไม่เป็นสุขจึงเดินทางไปยังเขาคุนลุ้นเพื่อขอยาอายุวัฒนะจากเจ้าแม่ซีหวังหมู่มากิน พระองค์วางยาอายุวัฒนะไว้ในห้องบรรทมเพื่อรอจนกว่าจะถึงคืนเพ็ญ เดือน 8 ที่แสงจันทร์จะเพิ่มอำนาจให้ยาอายุวัฒนะมีฤทธิ์มากขึ้น แต่พระนางฉางเอ๋อซึ่งเป็นพระมเหสีเกรงว่าถ้าสามีของนางเป็นอมตะอาจจะนำความเดือดร้อนมาสู่ราษฎร นางจึงตัดสินใจกินยาอายุวัฒนะนั้นเสียเอง โฮ่วอี้ทรงพิโรธไล่ตามสังหารนาง แต่เมื่อพระนางฉางเอ๋อกินยาเข้าไปร่างกายก็เบาหวิว ลอยขึ้นสู่อากาศ และไม่รู้จะซุกซ่อนตัวที่ใด จึงลอยขึ้นไปอาศัยที่วังอันหนาวเย็นบนดวงจันทร์อย่างโดดเดี่ยวจนถึงทุกวันนี้ โดยครั้งแรกที่เสวยยาอายุวัฒนะลงท้อง นางป่วยไข้จนอาเจียนออกมาเป็นกระต่ายขาวตัวหนึ่งและคางคกสามขาอีกตัวหนึ่ง แต่นั้นมาบนดวงจันทร์จึงปรากฏภาพเทพธิดาที่เชื่อกันว่าคือพระนางฉางเอ๋อคนนี้ และเชื่อกันว่าในคืนวันเพ็ญ เดือน 8 พระนางฉางเอ๋อจะปรากฎกายออกมารับฎีการ้องทุกข์จากมนุษย์ ชาวโลกจึงนำแป้งผัดหน้ากับผ้าที่เย็บปักถักร้อยมาสักการะบูชา พร้อมทั้งขอพรให้มีความงดงามดั่งพระนางฉางเอ๋อ ส่วนเทพนิยายจีนอีกเรื่องหนึ่งกล่าวถึงเทพบนดวงจันทร์ที่ชื่ออู๋กัง มีปรากฏในคัมภีร์ชานจิงเล่าว่า ณ เมืองชีเหอ ชายผู้หนึ่งมีชื่อว่าอู๋กัง ต้องการความเป็นอมตะได้ออกเดินทางจากบ้านไปศึกษาวิชาเซียนนานสามปี นางหยวนฟูภรรยาเกิดความว้าเหว่จึงได้ลักลอบเป็นชู้กับป๋อหลิงผู้เป็นหลานชายเหยี่ยนตี้ซึ่งเป็นสุริยเทพ จนเกิดบุตร 3 คนชื่อ กู๋ ชู และเหยียน อายุห่างกันคนละปี พออู๋กังกลับมารู้ว่าภรรยามีชู้จึงสังหารชายชู้ตายอย่างทารุณ เหยี่ยนตี้สุริยเทพจึงจับตัวอู๋กังไปลงโทษกักขังบนดวงจันทร์ ให้ตัดต้นอบเชยยักษ์ซึ่งมีความสูงถึง 500 วา และมีความแข็งแกร่งมาก ยามที่เปลือกไม้ถูกตัดก็จะงอกเต็มขึ้นดังเดิมทันที หากล้มต้นไม้นี้ได้จึงจะได้รับอิสรภาพ ซึ่งนับเป็นงานที่หนักมาก นางหยวนฟูเกิดความสงสารสามีที่ถูกลงโทษหนัก นางและบุตรทั้งสามจึงขึ้นไปอยู่เป็นเพื่อนอู๋กังบนดวงจันทร์ บุตรคนโตที่ชื่อกู๋ได้กลายร่างเป็นคางคกสามขา บุตรคนที่สองที่ชื่อชูได้กลายร่างเป็นกระต่ายขาว ส่วนคนที่สามที่ชื่อเหยียนไม่ได้ระบุว่ากลายร่างเป็นอะไร ส่วนในยุคสมัยที่ 2 นั้น เป็นการสร้างตำนานให้กับขนมไหว้พระจันทร์ และเป็นตำนานที่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงซึ่งมีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ชาติจีนว่าการเกิดเทศกาลนี้และมีขนมไหว้พระจันทร์ขึ้นมา เป็นเพราะอุบายในการปฏิวัติและปลดแอกชาติจีนออกจากการปกครองของพวกมองโกล คือในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 14 จักรพรรดิเจงกีสข่านได้บุกและครอบครองเมืองจีน ทำให้ชาวจีนตกอยู่ในอำนาจของทหารมองโกล ได้รับความเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า มีการเข้มงวดกวดขัน แม้กระทั่งการมีวัสดุที่ทำจากเหล็กอย่างมีดไว้ในครอบครองก็จะกำหนดให้ 3 ครอบครัวมีมีดหั่นผักได้ 1 เล่ม เพราะเกรงจะนำมาใช้เป็นอาวุธ ใครละเมิดกฎก็จะถูกลงโทษสถานหนักในข้อหากบฏ ต่อมาจึงเกิดขบวนการต่อต้านชาวมองโกลขึ้น โดยมี “จูหง่วนเจียง” เป็นหัวหน้า ได้รวบรวมชาวจีนฮั่นก่อตัวกันเงียบ ๆ คอยเวลากู้ประเทศชาติ โดยออกอุบายกำหนดให้เทศกาลสารทจีนมีการส่งขนมเปี๊ยะก้อนใหญ่ซึ่งมีไส้หนาเป็นพิเศษให้กันและกันระหว่างญาติมิตรเป็นการตบตาทหารมองโกล ภายในขนมนั้นมีสารลับสอดไส้ไว้ เมื่อแกะขนมออกกินก็สามารถเห็นและอ่านข้อความได้ สารลับนั้นได้นัดหมายให้ชาวจีนทุกคนพร้อมกันต่อสู้ขับไล่ชาวมองโกล โดยกำหนดให้เที่ยงคืนของวันเพ็ญเดือน 8 ค.ศ.1368 ซึ่งเป็นคืนที่จัดงานพิธีไหว้พระจันทร์นั้นเป็นคืนดีเดย์ คือให้ทุกครอบครัวพร้อมใจกันฆ่าคนมองโกลด้วยมีดหั่นผักที่มีใช้อยู่ในครัวเรือน หลังจากนั้น จู่หง่วนเจียงจึงได้สถาปนาตนเองขึ้นเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์หมิง ในปีต่อมาจึงจัดให้มีงานไหว้พระจันทร์เพื่อเป็นการรำลึกถึงวีรกรรมที่ขับไล่ชาวมองโกลออกจากแผ่นดินจีนได้สำเร็จ ซึ่งบนโต๊ะบูชาจะมีขนมไหว้พระจันทร์ที่ทำจากแป้งและมีไส้ถั่ว ผลไม้ต่าง ๆ และอาหารที่เป็นมังสวิรัติ เพื่อแสดงว่าจะไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต อีกนัยหนึ่งก็ถือเป็นการบูชาเทพธิดาแห่งดวงจันทร์ที่ถือศีลกินเจตลอดอายุขัย สิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้ก็คือส้มโอ ซึ่งสมมติว่าเป็นศีรษะของทหารมองโกลที่คณะกู้ชาติฆ่าตายไป ไม่น่าเชื่อเลยว่าแค่เรื่องราวของพระจันทร์ก็มีตำนานให้เล่าขานอย่างจริงจังตั้งหลายเรื่อง ยังมีตำนานเรื่องชายชราใต้แสงจันทร์ผู้กุมชะตาบุพเพสันนิวาสของผู้คน ซึ่งยังไม่ได้เล่าเพราะเรื่องจะยาวมาก สำหรับยุคสมัยที่ 3 เทศกาลการไหว้พระจันทร์ของเมืองไทย มีการฟื้นฟูประเพณีไหว้พระจันทร์ขึ้นใหม่ โดยแปรการบูชาพระนางฉางเอ๋อซึ่งไม่มีตัวตนอยู่จริง มาบูชาเจ้าแม่กวนอิมซึ่งเป็นพระโพธิสัตว์ในพุทธศาสนาฝ่ายมหายานแทน แล้วนำความเป็นมงคลของแปดเซียนเข้ามาเรียกศรัทธาของผู้คนคืน พิธีกรรมของการไหว้พระจันทร์ ชาวจีนในไทยจะเริ่มตั้งโต๊ะไหว้กลางแจ้งหรือหน้าบ้าน โดยเอาต้นอ้อย 2 ต้นมาทำซุ้มประตู บนโต๊ะจะตั้งถ้วยน้ำชา อาหารเจ ขนมเปี๊ยะไหว้พระจันทร์ก้อนใหญ่ไส้หนา มีขนมโก๋สีเหลือง ขนมโก๋สีขาว ขนมโก๋สอดไส้ อาหารเจแห้ง ผลไม้ ของใช้สำหรับผู้หญิง เช่น สบู่ แชมพู ผ้าเช็ดหน้า แป้งผัดหน้า เพราะถือเป็นการไหว้เจ้าแม่กวนอิม จึงนิยมใช้ของไหว้ที่เป็นของผู้หญิงหรือของที่สวยงาม ธูปเทียนกระดาษทองก็จะตกแต่งสวยเป็นพิเศษกว่าการไหว้เจ้าในเทศกาลอื่น บางบ้านจะมีการจัดดอกไม้สดหรือไหว้ชุดเจ้าแม่กวนอิมกระดาษเงินกระดาษทองแล้วเผาไปด้วย การไหว้พระจันทร์ก็เพื่อจะขอพรให้ผู้ไหว้มีใบหน้างดงามดั่งพระจันทร์คืนเพ็ญ มีความสุขสมใจปรารถนาทุกประการ ตกค่ำจะพากันเดินชมโต๊ะไหว้ที่สวยงามของกันและกัน เด็ก ๆ จะถือโคมไฟกระดาษที่ทำจากกระดาษแก้วสีแดงมาอวดกัน โคมไฟนี้จะมีรูปร่างแตกต่างกันไป เช่น เครื่องบิน ดอกไม้ นก ผีเสื้อ ฯลฯ ซึ่งเด็ก ๆ จะมีความสุขมาก แต่ปัจจุบันผู้เขียนไม่ค่อยได้เห็นโคมไฟกระดาษที่ว่านี้แล้ว ขนมไหว้พระจันทร์เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ เป็นขนมรูปกลมแบน ข้างในมีไส้ สิ่งที่มีแตกต่างจากขนมเปี๊ยะปกติก็คือ บนเปลือกผิวด้านหน้าของขนมจะมีลวดลายสวยงาม เช่น รูปเทพธิดาฉางเอ๋อที่เหาะจากโลกมนุษย์ไปสู่ดวงจันทร์ ลวดลายดอกไม้ หรือพระจันทร์เต็มดวง ฯลฯ แม้ขนมไหว้พระจันทร์จะมีวิวัฒนาการมามากมาย แต่เอกลัษณ์เฉพาะของขนมไหว้พระจันทร์ทุกยุคสมัยที่ยังไม่สูญหายไปไหนก็คือไข่แดง ทั้งนี้ก็เพราะว่าเมื่อขนมไหว้พระจันทร์ถูกหั่นกลาง ไข่แดงก็จะคล้ายกับพระจันทร์เต็มดวง แม้ว่าในยุคปัจจุบันจะมีผู้นิยมไหว้พระจันทร์น้อยลงหลังจากที่ยานอวกาศอพอลโล 11 ของสหรัฐอเมริกา ขึ้นไปเหยียบพื้นผิวดวงจันทร์แล้วก็ตาม แต่คนที่ยังมีศรัทธาต่อประเพณีไหว้พระจันทร์ก็ยังคงไหว้พระจันทร์กันต่อไป ด้วยเหตุผลที่ว่าเขาไม่ได้ไหว้วัตถุที่เรียกว่าพระจันทร์ แต่เขาไหว้พระจันทร์เพื่อเป็นการสืบทอดประเพณีโบราณของบรรพชน อีกทั้งเป็นการรำลึกถึงพระคุณของพระจันทร์ที่เอื้อ อำนวยความอุดมสมบูรณ์ให้แก่โลกและมนุษยชาติ ถือเป็นการแสดงความกตัญญูต่อธรรมชาติอีกรูปแบบหนึ่ง. ..................................   Create Date : 17 ธันวาคม 2548 12 comments Last Update : 17 ธันวาคม 2548 19:44:46 น. Counter : 949 Pageviews. Share Tweet

พระจันทร์ใจดี ให้แสงสว่างที่เยือกเย็นนวลตา แก่ทุกคน ยิ่งอยู่กลางท้องนาด้วยแล้ว ยากที่จะอธิบายถึงความงดงามของแสงจันทร์ ขอนำความรู้เกี่ยวกับประเพณีการไหว้พระจันทร์นี้ไปเล่าให้เด็กๆฟังนะ หนังสือพรรณไม้สะสม สวยงามมากๆตั้งแต่หน้าปก ยิ่งข้างในด้วยแล้ว ไม่อยากจะวางมือเลย(ตามประสาคนหลงต้นไม้) " รู้ว่ากำลังหลง ดีกว่า หลงว่ากำลังรู้" ใช่ไหม? ขอยกให้รหัสกรรม " นับเป็นบุญนำพาได้มาพบ" ถูกต้องที่สุด ขอขอบคุณ...คุณหนอนเมืองกรุงฯ   โดย: AY IP: 202.129.4.163 17 ธันวาคม 2548 21:23:12 น.

สวัสดีพี่หนอนฯ ได้ความรู้หลายอิ่มจากเรื่องราวที่พี่เขียน แม้จะไม่ได้กินขนมไหว้พระจันทร์ เอาตามประสบการณ์ของพี่ พี่ว่าขนมไหว้พระจันทร์ทุกวันนี้มีวิวัฒนาการเปลี่ยนแปลงไปจากยุคก่อนๆหรือไม่ อย่างไร คนโบราณเขาเคารพธรรมชาติ เพราะพึ่งพาธรรมชาติในการเลี้ยงชีวิต เพาะปลูกฝนกตก เก็บเกี่ยวฝนแล้ง มีเรื่องเทวดาฟ้าฝน ตีฆ้องร้องป่าวเพื่อช่วยพระจันทร์ไม่ให้ถูกราหูกิน พระจันทร์เป็นปัจจัยมีอิทธิพลต่อการทำมาหากินของคน เพราะเกี่ยวข้องกับระดับน้ำขึ้นน้ำลงบนผิวโลก จนเรียกขานว่า น้ำเป็นน้ำตาย ชาวประมงรายย่อยแถบลุ่มน้ำแม่กลองมีความรู้สูงมากเรื่องระดับน้ำขึ้นน้ำลงที่เกี่ยวข้องกับพระจันทร์ มีรายละเอียดมากมาย เกี่ยวพันกับปริมาณชนิดของสัตว์น้ำอย่างไร จนรู้สึกทึ่งมาก กว่าคนรุ่นก่อนจะสังเกตความเคลื่อนไหวของธรรมชาติจนพัฒนาเป็นองค์ความรู้ขึ้นมาได้ คงกินเวลายาวนาน เมื่อก่อนอ่านหนังสือเรื่องแสงพระจันทร์ส่องสว่าง วาดภาพไม่เคยออกว่าดาวเคราะห์อย่างพระจันทร์จะให้แสงสว่างได้ขนาดนั้นหรือ จนเมื่อ 2 ปีก่อนได้ไปนอนในป่าลึกเมืองกาญจน์ ไม่มีไฟฟ้า ยามค่ำเวียนมาถึง จึงบรรลุว่าพระจันทร์ส่องแสงสว่างนั้นเป็นอย่างไร คืนนั้นเป็นคืนแรกหลังวันลอยกระทง ส่องสว่างในป่าจนมองเห็นคนที่เดินมาหาเราได้ถนัด พื้นทรายละเอียดริมธารมีแร่ซิลิกา เปล่งประกายแวววาวในราวป่าเมื่อต้องแสงจันทร์ ถ้าคืนนั้นเป็นคืนเดือนมืด ผมและเพื่อนคงอยู่ท่ามกลางความมืดทึบในป่าดง   โดย: J IP: 203.151.140.119 18 ธันวาคม 2548 0:04:51 น.

สวัสดีค่ะคุณ AY ดีใจที่หนังสือ พรรณไม้สะสม ถึงมือแล้ว แอบเปิดดูอย่าว่าแต่คนรักต้นไม้จะหลงใหล คนรักหนังสืออย่างหนอนฯ ก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม เมื่อเทียบกับราคาแล้ว อย่างที่คุณ AY ว่า พรรณไม้กว่า 400 ชนิด เฉลี่ยตกชนิดละ 1 บาท หนอนฯ ว่าคุ้มค่ามากค่ะ เป็นหนังสือที่น่าสะสมและก็น่าอ่านเอาเรื่อง (ต้นไม้) เป็นอย่างยิ่งค่ะ หนอนฯ เองก็รู้สึกยินดีที่ได้มีโอกาสรู้จักคุณ AY โดยไม่นึกฝันค่ะ มีโอกาสคงได้แวะเยี่ยมเยือน หรือไม่ก็คงได้พบกันอีกแน่นอนค่ะ คุณ ๋J มีความรู้หลายเรื่อง สมกับที่เคยทำหน้าที่ด้านการสื่อสารจริง ๆ นะ พี่หนอนฯ ชื่นชมคุณ ๋J ให้คนอื่น ๆ ฟังเสมอ ขนมไหว้พระจันทร์ยุคนี้เปลี่ยนไปมากจริง ๆ แต่พี่หนอนฯ ว่า อย่างไรแล้ว สูตรดั้งเดิมแบบโบราณก็ยังเป็นที่นิยมอยู่ โดยเฉพาะคนแก่จะชอบไส้โหงวยิ้งกันมากมาย (สังเกตสมัยคุณพ่อพี่หนอนฯ ก็เหมือนกัน) ส่วนพวกเรา ๆ มักจะนิยมไส้ทุเรียนไข่เค็มกัน ปัจจุบันมีไส้อะไรต่อมิอะไรออกมาอีกมากมาย รวมทั้งเปลือกขนมเปี๊ยะไหว้พระจันทร์ก็มีการจัดทำรูปโฉมใหม่ เป็นแป้งที่มีสีสันก็มี พี่หนอนฯ ไม่ชอบกินขนมไหว้พระจันทร์ ขนมจันอับ หรือขมเปี๊ยะแบบจีนที่มีไส้ถั่วกับฟัก แม้ขนมโก๋ก็ไม่ค่อยกิน เอ้อ...มันแปลกมากเลยนะ ใครๆ มักจะคิดว่าพี่หนอนฯ ชอบกินขนมจีน ๆ แบบนี้ แต่ไม่รู้เป็นอะไร กินขนมไหว้พระจันทร์แล้วปวดหัวทุกที ไม่เคยซื้อกินเลย คือไหว้เสร็จก็เอาไปให้เพื่อนที่ทำงานกิน แต่กลับชอบขนมเปี๊ยะแบบไทยที่แห้ง ๆ อบควันเทียน ตลกดีล่ะเนอะ (นี่รวมถึงการกินอาหารอย่างอื่นด้วย เขาเห็นหน้าก็จะตักอะไร ๆ ให้แบบจืดสนิท คงคิดว่ากินเผ็ดไม่เป็นน่ะ เวลาสั่งเอาอะไรเผ็ด ๆ คนขายต้องย้ำว่าใส่พริกหรือ เอาเผ็ดหรือ นี่เรียกว่า หน้าตาบอกยี่ห้อและรสนิยมน่าดูชม หึ หึ) ว่าถึงเรื่องพระจันทร์ มันสว่างมากจริง ๆ ชอบดูพระจันทร์ เวลาไปเที่ยวป่า ก็ได้แสงจันทร์ (ฉาย) นี่ล่ะ ส่องแสวสว่างนำทางบ้าง ไม่แต่พระจันทร์เต็มดวงเท่านั้นที่สวย พระจันทร์เสี้ยวก็ยังสวยเลย ลูก ๆ พี่หนอนฯ โดยเฉพาะโซนิคและแป้ง จะชอบเงยหน้ามองฟ้าเสมอ ในตรอกในซอยแคบ ๆ นี่ล่ะ คืนไหนพระจันทร์สวย แกก็จะรีบมาบอกแม่ให้ไปดูพระจันทร์ มีบ้างบางคืนที่พระจันทร์ดวงโตผิดปกติ (ใกล้โลก) บางคืนพระจันทร์มีสีสันแปลก ๆ ออกเหลือง ออกส้มก็มี แต่แป้งมักจะถามพี่หนอนฯ ว่า "แม่จ๋า ทำไมพระจันทร์จึงตามหนูตลอดเวลา หนูเดินไปไหน พระจันทร์ก็เดินตามหนูไปด้วย ขนาดหนูนั่งรถมาตั้งไกล มันก็ยังตามมาส่งหนูอีก ทำไมพระจันทร์จึงชอบตามหนูอยู่เรื่อยเลย" คำถามของลูกมักทำให้พี่หนอนฯ คิดถึงวัยเด็กของตัวเอง ที่รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน ประสบการณ์และการเรียนรู้จะช่วยสอนเด็ก ๆ ให้เข้าใจธรรมชาติได้เมื่อถึงวัยที่เหมาะสม ตอนนี้ก็ได้แต่อธิบายเล่น ๆ ไม่เป็นโล้เป็นพายให้ลูกฟังน่ะจ้ะ ก็สนุกดีเวลาคิดหาคำตอบแปลก ๆ ให้เด็ก ๆ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 18 ธันวาคม 2548 1:44:46 น.

พี่หนอนฯเหมือนผมเลยครับ ชอบกินอะไรแบบไทยๆ ไทยอีสาน เผ็ด แซ่บๆ แม้หน้าตาจะออกติ๋มซำ บะหมี่เกี๊ยว หมูหัน พะโล้ แป๊ะก๊วย เคยเข้าร้านสัมตำอีสาน ป้ามือตำคาดคะเนจากใบหน้าคนกิน สัมตำ ลาบ น้ำตกออกมาแบบเผ็ดจุ๋มจิ๋มน่าเอ็นดู เลยต้องสั่งป้าลุยแหลก ไม่เผ็ด ไม่จ่ายตังค์ อ่านเรื่องลูกๆ ของพี่หนอนฯ เคยเจอพวกเขาเมื่อปี 45 ตอนนี้คงโตขึ้นเยอะ ท่าทางฉลาด ชอบอ่านหนังสือ (เพราะอิทธิพลคุณแม่) บางครั้งคำถามของเด็กๆสะท้อนกระบวนการคิดที่เป็นเหตุเป็นผลดีมาก อย่างลูกพี่หนอนฯถามเรื่องหิ่งห้อยว่าก้นมันร้อนไหมเพราะมันส่องแสง เคยอ่านหนังสือเจอเด็กอนุบาลหรือ ป 1 ถามครูว่าเวลาเป็นไข้ กินยาคูลท์แทนยาเป็นเม็ดๆ (พารา) ได้ไหม เพราะเด็กเห็นเรียกว่า "ยา" เหมือนกัน หลานผมตอนอ่านการ์ตูนขายหัวเราะ ตัวการ์ตูนสบประมาทเพื่อนว่า "กระจอก" หลานผมหันมาถาม "กระจอก"หมายถึงอะไร ผมบอกว่า ไม่ได้เรื่อง ไม่ดี ไม่เก่ง เจ้าหลานผมได้ยินคำตอบ เลยสรุปว่า นกกระจอกเป็นนกไม่ดี ไม่ได้เรื่องเฉยเลย!!! แถมตอนพาขึ้นรถไฟฟ้าบีทีเอส ถามผมตั้งหลายรอบเมื่อไ รถไฟฟ้าจะหมุนตีลังกา เพราะเขารู้จักรถไฟเหาะในสวนสนุก   โดย: ๋๋J IP: 203.151.140.119 20 ธันวาคม 2548 1:24:16 น.

แหม..สนุกสนานกันใหญ่ เกือบจะกลายเป็นเว็บเด็กไปเสียแล้วสิ ขออ่านอย่างเดียว ไม่ร่วมแจมนะ เพราะเด็กที่บ้านหนูเพิ่งจะพูดเก่งได้ไม่นานนี้เอง ขอฝึกวิทยายุทธอีกสักพัก แล้วจะส่งขำขันเด็กมาร่วมด้วยอีกคนค่ะ   โดย: ตะเบบูญ่า.. IP: 58.136.69.102 20 ธันวาคม 2548 22:06:04 น.

แวะมาทักทายคุณหนอน ทุกวัน ตอนนี้ คุณหนอนต้องมีงานมากแน่ๆเลย ดูแลสุขภาพสู้อากาศหนาวนะคะ   โดย: AY IP: 202.129.4.163 22 ธันวาคม 2548 20:57:11 น.

สวัสดีค่ะ คุณ AY ช่วงนี้มีงานยุ่งมากค่ะ ปีนี้ที่กรุงเทพฯ อากาศหนาวนานกว่าทุกปี มีลมแรงด้วยค่ะ แต่คงหนาวไม่เท่าที่นครสวรรค์หรอกค่ะ หนอนฯ กำลังอ่านหนังสือเล่มนึง คิดว่า คุณ AY อาจจะสนใจ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะธรรมดาเกินไปหรือเปล่า แต่หนอนฯ อ่านแล้วชอบค่ะ เล่มนี้พออ่านแล้วก็จะนึกถึงคุณ AY ทันที อีกส่วนหนึ่งก็นึกถึงพ่อพเยีย เพราะความรู้และหลักการปฏิบัติที่ถ่ายทอดออกมาใกล้เคียงกันมากในหลาย ๆ เรื่อง ไม่รู้ว่าคุณ AY เคยอ่านหรือยัง "ทำชีวิตให้ได้ดีและมีสุข" จากบทบรรยายธรรมะของ ดร. สนอง วรอุไร เรียบเรียงโดย ฐิติขวัญ เหลี่ยมศิริวัฒนา อ่านเข้าใจง่าย จนถึงขั้นทดลองปฏิบัติในบางเรื่องได้ เป็นหนังสือที่น่าสนใจไม่น้อยค่ะ คุณตะเบบูญ่า พี่หนอนฯ ค่อนข้างยุ่งในช่วงนี้ รอขำขันเด็ก ๆ บ้านตะเบบูญ่าอยู่นะ อีกไม่นาน รับรองว่ามีขำขันให้ได้ยินทุกวันไม่รู้เบื่อจากปากน้อย ๆ ของน้องจินนี่น่ะจ้ะ แล้วอย่าลืมเล่าสู่กันฟังนะ คุณ J เราอาจประสบชะตากรรมเดียวกันเรื่องเผ่าพันธุ์ของหน้าตา แต่ทว่าในเรื่องอื่น ๆ โดยเฉพาะเรื่องศิลป วัฒนธรรม ก็คงจะว่ากันอย่างไทย ๆ โดยเฉพาะวัฒนธรรมการกินอยู่ ตอนจ๋อมเจอะลูก ๆ พี่หนอนฯ เมื่อหลายปีก่อน พวกแกยังเด็กอยู่น่ะ ตอนนี้ ก็โตวันโตคืนตามวัย ก็เหนื่อยมากกว่าเดิม เลี้ยงลูกเล็กกับลูกโตก็มีความแตกต่าง แต่ก็เป็นความสุขใจอย่างหนึ่งเหมือนกันจ้ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 22 ธันวาคม 2548 23:33:24 น.

เจ้าของบล็อกหายหน้าไปไหน มัวแต่ไปทำงานหลวงกับงานราษฎร์อยู่นั่นแหละ มาทำงานส่วนตัวบ้าง คนเขามารออ่านนะ   โดย: พ่อพเยีย (พ่อพเยีย ) 23 ธันวาคม 2548 6:41:14 น.

สวัสดีค่ะ หนอนฯ ยินดีที่ได้รู้จัก ขอบคุณสำหรับความรู้เรื่องวันไหว้พระจันทร์นะคะ เพิ่งจะรู้นี่แหละค่ะ มีเวลาอย่าลืมแวะไปเยี่ยมกันอีกนะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 ธันวาคม 2548 13:38:47 น.

โดย: สเลเต 23 ธันวาคม 2548 18:50:28 น.

คุณสาวไกด์ใจซื่อ บล็อกคุณน่าสนใจมากค่ะ คุณสเลเต มีความสุขในเทศกาลแห่งความสุขเช่นกันค่ะ คุณพ่อพเยีย งานส่วนตัว...ก็พยายามอยู่น่ะค่ะ ขอบคุณที่ชี้แนะค่ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 23 ธันวาคม 2548 20:56:38 น.

ขอบคุณ คุณหนอนมากๆ พบสิ่งดีๆนำมาบอกกล่าวกัน แค่ได้อ่านชื่อ "ทำชีวิตให้ได้ดีและมีสุข" ก็สนใจแล้ว ยิ่งคุณหนอนเลือกอ่านด้วยแล้ว ยิ่งไม่อยากให้พลาดสายตาเลย จริงๆแล้วไม่ค่อยได้เข้าร้านหนังสือเพราะหลายสาเหตุ คงต้องรบกวนคุณหนอนอีกแล้ว ขอบคุณอีกครั้งค่ะ   โดย: AY IP: 202.129.4.163 24 ธันวาคม 2548 22:44:12 น.