ตอนที่ 19 เรื่องบางเรื่อง ไม่รู้เสียเลยจะดีกว่านะ

................99


ที่ห้องน้ำชาย ห้างโลตัส ขณะที่ผู้คนกำลังยืนมุงดู เหตุการณ์ อยู่นั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจในเครื่องแบบ 2 นาย และนอกเครื่องแบบ 1 นาย ก็ได้ชักอาวุธปืนขึ้นมา จากนั้น ก็วิ่งไปถีบประตูห้องน้ำดัง


“ปึ้ง!!!..........................”


เสียงประตูห้องน้ำ ถูกพัง เล่นเอาเอกวิทย์ ในร่างฟ้าสวย ต้องตกใจถึงกับเป็นลม หมดสติ เพราะภาพที่เห็นคือมีตำรวจพังประตูเข้ามาพร้อมอาวุทธปืน ซึ่ง อาการตกใจในระดับนี้ถ้าเป็นร่างกาย ที่เป็นผู้ชายของ เอกวิทย์ เขาคงจะไม่เป็นลมเป็นแน่แท้


และแล้ว มีถุงพลาสติกสีดำขนาดใหญ่มาคลุมร่างฟ้าสวยไว้ ก่อนที่ตำรวจจะเอาตัว ฟ้าสวย ออกจากห้องน้ำชาย อย่างทุลักทุเล


จากนั้น ตำรวจก็ได้นำตัว ฟ้าสวย พร้อมด้วยถุงดำใส่ขยะ ออกจากห้างโลตัส และนำตัวขี้รถกระบะสายตรวจ ก่อนจะขับออกไปอย่างรวดเร็ว ส่วนตำรวจอีกคน ก็ขับรถกระบะของที่บ้านบ้านฟ้าสวยขับตามมา


“บรื๊นๆ ปี๊บๆ”


ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับ ที่ ชัยโรจน์ มาถึง ห้างโลตัส พอดี และชัยโรจน์ ก็ได้เห็นตำรวจแบกเอาถุงดำขนาดใหญ่ขึ้นรถไป ชัยโรจน์สอบถามผู้คนบริเวณนั้น ก็ได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น


ส่วน เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยนั้น ได้เป็นลมหมดสติไปตั้งนานแล้ว เป็นลมหมดสติไปไม่รู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลย


เวลาผ่านไป ในรถยนต์กระบะตำรวจสายตรวจ ระหว่างเดินทางไปบ้านฟ้าสวย และตำรวจสายตรวจ นายหนึ่ง ที่กำลังขับรถ ก็ถามสารวัตรฟ้าลั่น


“ผมไม่นึกเลยนะครับว่า สารวัตร จะมีน้องสาวสวยแบบนี้”


“ขอบใจ ผมก็ไม่นึกเหมือนกัน”


“แล้วนี้น้องสาวคนไหนของสารวัตรเหรอครับ ผมไม่เคยเห็นเลย........ ดูสิขนาดเป็นลมยังน่ารักซะขนาดนี้เลย”

..............100


“ก็คนเดิมแหละ ........... แต่จ่านี้มันน้องผมนะ” สารวัตรฟ้าลั่น พูดพร้อมทำหน้าดุ


“เออ.......ขอโทษครับสารวัตร”


“แล้วสารวัตรจะไปไหนต่อเหรอครับ”


“อืม......ก็ช่วยไปส่งที่บ้านหน่อยแล้วกัน”


“ได้ครับ................”


ระหว่างทาง เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ที่นอนอยู่ตรง เบาะหลัง ของรถยนต์กระบะ แค๊ปของตำรวจสายตรวจ ก็ตื่นขึ้นมาพอดี


“อ้าว ฟ้าสวยตื่นแล้วเหรอน้องฟ้า”


“ผม เป็นอะไรไปเหรอ”


“อ๋อ...น้องเป็นลมไปน่ะ แต่ทำไมน้องฟ้า พูดแทนตัวเองว่า ผม อีกแล้ว เป็นทอมเหรอซะแล้วเหรอ” สารวัตรฟ้าลั่น พี่ชายของฟ้าสวยพูดย้อน


“เป็นทอม เป็นลม ..........??? ..........”


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย นั่งนึกอยู่สักพักก่อนพูดออกไปว่า


“ผม เฮ้ย!! น้องไม่เคยเป็นลมนะ” เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย พูดและทำหน้างงๆ


“หา..........อะไรกัน..................น้องฟ้านะเป็นลมออกบ่อย”


“..................??? ........”


“แล้วเดี๋ยวถึงบ้านแล้ว เรามีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะนะ”


“แอะ!!!............................”

................101


หลังจากนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ได้กลิ่นแปลกๆ โชยออกมาจากเสื้อผ้า จากนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย จึงพูดว่า


“เอ๊ะ!! นี้มันกลิ่นอะไรนิ หมิ่นชะมัด”


ไม่มีใครตอบคำถามของ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย โดยปล่อยให้เขาดมเสื้อผ้าตัวเองใหญ่ เพราะเขาอยากรู้ว่า มันกลิ่นอะไร และแล้ว ฟ้าลั่น พี่ชายของฟ้าสวย ก็กระซิบกับตำรวจสายตรวจ


“จ่า คราวหน้าคราวหลัง อย่าเอาถุงดำใส่ขยะที่ใช้แล้ว มาคลุมตัวน้องผมอีกนะ”


“ครับสารวัตร”


“เออ แล้วถุงขยะนี้ ไปเอามาจากไหนละจ่า”


“อ๋อ พอดี ตอนนั้นเหตุการณ์มันขับขันครับ ผมเลยแอบไปจิ๊กมาจากห้องน้ำครับ”


“ห้องน้ำเลยเหรอ”


“ใช่ครับ ตอนนั้นผมเทขยะในถุงดำออก เจอะทั้งเศษขยะ กระดาษชำระที่มีบางอย่างติดอยู่ คาดว่าน่าจะเป็นขี้มูกครับ และก็กระดาษชำระบางชิ้น ก็มีบางอย่างสีเหลืองๆ ดำๆ ติดอยู่ อาจจะเป็นซอส พวกมายองเนส ก็เป็นไปได้ครับ ไม่แน่ใจ และก็....”


“พอเหอะจ่า ไม่ต้องพูดต่อแล้ว ผมจะอ๊วก สีเหลืองๆบนกระดาษชำระที่อยู่ในห้องน้ำ ผมว่า ไม่ใช่ ซอสมายองเนส หรอก พูดเบาๆนะจ่า อย่าให้น้องผมได้ยิน ไม่งั้นได้เห็นดีกัน”


“ครับ สารวัตร แต่สารวัตรครับ ผมว่าเราเปิดกระจกดีกว่าครับ ผมเริ่มจะได้กลิ่นบางอย่างแล้ว”


“ดีๆ เปิดกระจก”


“แต่สารวัตรครับ ปล่อยให้น้องสาวของสารวัตร เอาแต่ดมเสื้อของตัวเองแบบนี้ มันจะดีหรือครับ น่าจะบอกให้เธอรู้นะว่ากลิ่นอะไร”


“อย่าเลยจ่า ปล่อยให้ดมไปเถอะ บางสิ่งบางอย่าง ไม่รู้มันอาจจะดีกว่านะ”


“งั้นเหรอครับสารวัตร”


และแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย นั้นก็นั่งดมเสื้อผ้าของตัวเองต่อไป โดยไม่ได้ สนใจเลยว่า สารวัตรฟ้าลั่น กับตำรวจสายตรวจ กำลังคุยกระซิบกันอยู่


“ไอ้ตายสิ นี้มันกลิ่นอะไรเนี๊ยะ” ว่าแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ดมไป สงสัยไป ตลอดทาง

..............102


แต่ทว่า ในขณะเดี่ยวกัน ที่ห้องน้ำของห้างโลตัส เมื่อพักงานทำความสะอาด มาทำความสะอาด ในห้องน้ำ และเห็นภาพที่ ถุงดำใส่ขยะหายไป และขยะเกลื่อนเต็มพื้นห้องน้ำ พนักงานทำความสะอาดจึงได้พูดบ่นแรงๆว่า


“เซ็งเป็ด!! ใครมาคุยขยะฟ๊ะเนี๊ยะ”


ส่วนทางด้าน ชัยโรจน์ นั้น เมื่อไปถึงหน้าห้องน้ำ ของห้างโลตัส ก็ไม่เห็นว่ามีอะไรเกิดขึ้น จึงได้โทรเข้าเบอร์ของ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย กลับไป แต่ก็ไม่มีคนรับสาย ชัยโรจน์ จึงได้โทรแจ้งฝ่ายเทคนิคของบริษัทเอเอเอส ซึ่งเขาสั่งในฐานะที่เขาเป็นรองประธานบริษัท ให้หาที่อยู่ของโชว์เบอร์ 084-3998659


“ฮัลโหล สวัสดีครับ ผม ชัยโรจน์ รองประธาน บริษัทเอเอเอส ผมอยากให้ช่วยแจ้งตำแหน่ง GPS ของเบอร์ 084-3998659 หน่อยนะครับ ”


“เอ๊ะ!! คุณแอบอ้างหรือป่าว ท่านรองประธาน ปกติจะไม่ติดต่อทีมช่างเทคนิคโดยตรงนะครับ”


“ใช่ผมรู้ ปรกติจะติดต่อผ่านเลขาประจำตัว แต่นี้เป็นเหตุเร่งด่วน งั้นคุณก็ลองเช็คเบอร์โทรของผมก่อนก็ได้เพื่อความแน่ใจ”


ว่าแล้วช่างเทคนิคของ บริษัทเอเอเอส ก็ได้ตรวจสอบเบอร์โทรของ ชัยโรจน์ ก็พบว่าเป็นความจริง ช่างเทคนิคจึงถามต่อว่า


“ท่านรองประธานมีอะไรจะให้รับใช้ครับ”


“คุณช่วยหาพิกัดของเบอร์โทร 084-3998659 ให้ผมหน่อย”


“ได้ครับท่านรองประธาน”


เวลาผ่านไปไม่นานนัก ช่างเทคนิคก็ได้แจ้งว่า


“ท่านรองประธานครับ เนื่องจากเบอร์ 084-3998659 เป็นเครือข่ายของ บริษัททูตู๊บ ครับ เราคงต้องขอทำเรื่องส่งทางฝ่ายช่างเทคนิคของ บริษัททูตู๊บ ก่อนครับ อีกซัก 3 ชม.ก็คงรู้พิกัดของเครื่องครับ”


“อืม ได้เรื่องแล้วแจ้งผมทันทีนะ”


“ครับ ท่านรองประธาน”

.............103


และเมื่อกลับถึงบ้าน สารวัตรฟ้าลั่น พี่ชายของฟ้าสวย ก็ได้เรียก เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย มาถามว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง หลังจากอาบน้ำแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็เล่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตั้งแต่ต้นจนจน เมื่อเล่าจนจบ ฟ้าลั่น ก็หัวเราะลั่นออกมาเหมือนคนบ้า



“ก๊ากๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ” ฟ้าลั่น พี่ชายของฟ้าสวยนั้น หัวเราะดังสนั่นดังไปทั้งบ้าน


“อ้าว..................” เอกวิทย์ เมื่อเห็นเช่นนั้นก็รู้สึกแย่มาก และคิดในใจว่า


“โธ่.......ไอ้เวง ....ถ้าสูมาเป็นตูรับรอง..............สูหัวเราะไม่ออกแน่ๆ”


“ฮ่าๆๆๆ ขำกลิ้งเป็นลูกขนุน ฮ่าๆๆๆ”


แต่ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ยังบอกกับ ฟ้าลั่น อีกว่า ห้ามบอกเรื่องนี้ให้ แม่ของฟ้าสวยรู้ เพราะ เอกวิทย์ กลัวว่า แม่ของฟ้าสวย จะไม่สบายใจ


และในคืนนั้น บนห้องนอนของฟ้าสวย ซึ่งเป็นคืนวันศุกร์ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย จึงพูดกับตัวเองว่า


“วันศุกร์อีกแล้วหรือเนี๊ยะ ต้องเขียนจดหมายอีกแล้วซินะ”


จากนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็หยิบปากกา กับกระดาษ ออกมา เพื่อเขียนเหตุการณ์ และบรรยายความรู้สึกต่างๆ ตลอดจนความเป็นห่วงเป็นใยต่อ บริษัทเอเอเอส ที่เขาได้ทิ้งการบริหารมาซักพักใหญ่ๆ ใส่จดหมาย และจ่าหน้าซอง ติดแสมป์เรียบร้อย พร้อมส่ง แต่แล้วก็มีเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น


“ก๊อกๆ”


“ใครครับ เอ๊ะ ใครค่ะ”


“แม่เองจ๊ะ”

.................104


ว่าแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็เดินไปเปิดประตู


“จะนอนแล้วยังลูก”


“ยังค่ะ”


“อืม วันนี้ลูกคงตกใจน่าดูเลยนะ”


“เอ๊ะ”


จากนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็บ่นพึมพ่ำเบาๆ


“โธ่เฮ้ย!! ไอ้บื้อเฮ้ย!! บอกว่าอย่าเล่าๆ ยังจะบื้อเล่าอีก”


แม่ของฟ้าสวยฟังไม่ชัด แต่ก็พอจะรู้อาการ จึงได้พูดขึ้นว่า


“อย่าไปว่า พี่เขาเลยลูก แม่บังคับพี่เขาให้เล่าเอง”


“ปะ ป่าวนะค่ะ ไม่ได้ว่าพี่นะ”


“จ๊ะ”


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย เห็นแม่ของฟ้าสวย ทำท่าทางเครียดเพราะเป็นห่วง กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ เขาจึงพูดขึ้นว่า


“แม่ไม่ต้องห่วงนะค่ะ ลูกไม่เป็นอะไรเลย ดูสิ แข็งแรงดีจะตาย”


“จ๊ะๆ”


“อ๋อ แม่ค่ะ หนูมีเพื่อนคนหนึ่ง สมัยก่อน เค้าบอกว่า ถ้าคนเรารู้สึกไม่สบายใจ หรือกลุ้มใจ ก็ให้เอามือ จับที่จมูกค่ะ”


“จับจมูกหรือลูก”


“ใช่ค่ะ แบบนี้ค่ะ” ว่าแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ทำตัวอย่างให้ดู และแม่ของฟ้าสวยก็ทำตาม และพูดขึ้นว่า

..............105


“แบบนี้หรือลูก”


“ใช่เลยค่ะ มันจะทำให้เราหายใจโล่งขึ้นค่ะ เพื่อนบอกว่าตรงนั้นมันมีเส้นประสาทเยอะด้วย”


“เหรอลูก”


และในคืนนั้น ที่ห้องทำงานของ หมอธีรพล โรงพยาบาลศิริราช หมอธีรพล ก็มานั่งเขียนบันทึกของงานวิจัย แบบเล่นๆ ซึ่งในงานวิจัยนี้ มีข้อมูลตอนหนึ่ง มีใจว่า


“เป็นที่น่าสังเกตว่า ลักษณะ ความเคยชิน เสียงที่เคยได้ยิน กลิ่นที่เคยได้ดมบ่อยๆ หรือบรรยายกาศต่างๆที่มีความคุ้นเคย ของร่างกายของ นางสาว B จะมีอิทธิพลต่อ จิตใจของของ นาย A หรือไม่ เช่น การนอน เราค้นพบว่า คนแต่ละคน มีลักษณะบางอย่าง ที่จะทำให้นอนหลับอย่างสบาย และรู้สึกปลอดภัยที่แตกต่างกัน บางคนชอบเปิดโทรทัศน์ทิ้งไว้ จึงจะนอนหลับได้ บางคนชอบฟังเพลง บางคนชอบเสียงเงียบๆ หรือบางคนก็ชอบฟังนิทาน บางคนก็ชอบเสียงดังๆ จึงจะนอนหลับได้ ทั้งหมดนี้ คือความเคยชิน ในเชิงร่างกายล้วนๆ ดังนั้นหาก จิตใจของ นาย A ไปอยู่ในร่างกายของ นางสาว B จะเกิดอะไรขึ้น กับคำจำกัดความ ของคำว่า ความเคยชิน ที่ว่านี้นะ”



ที่ห้องนอนของ ฟ้าสวย ทั้ง 2 คนแม่ลูกคุยกันอย่างถูกคอ แม่ของฟ้าสวย ก็ได้เล่าเรื่องราวสมัยเด็กๆ ของฟ้าสวย จนทำให้เอกวิทย์ต้องหัวเราะก๊าก ออกมาเป็นระยะๆ และ เอกวิทย์ นั้น ก็ต้องการรู้ประวัติของฟ้าสวยด้วย จนคุยกันจนดึก และทันใดนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็หาวออกมา แม่ของฟ้าสวยก็เลยพูดขึ้นว่า


“ลูกฟ้าง่วงแล้วหรือ”


“ป่าวนะค่ะ”


“จะป่าวได้ไง แม่เป็นแม่ของลูก แม่ดูอาการก็รู้ นอนนะ เดี่ยวแม่เล่านิทานให้ฟัง”


“หา เล่านิทาน”


“ก็ใช่ไง ลูกชอบฟังนิทานนิ สมัยเด็ก แม่จะมาเล่านิทานให้ลูกฟังเกือบทุกคืนเลย แล้วตอนที่ลูกอยู่โรงพยาบาล แม่ก็เล่านิทานให้ฟังทุกคืนเลยนะ”


“งั้นหรือครับ เฮ้ย!! งั้นเหรอค่ะ”



...........โปรดติดตามตอนต่อไป

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2552		1 comments
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2552 12:16:47 น.
Counter : 802 Pageviews.
Share Tweet