..............625  

         ว่าแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็เดินไปนั่งใกล้ๆที่เนินดินที่มีดอกไม้นั้นปลูกอยู่ และเข้าไปพูดใกล้ๆว่า


"แม่ครับ  ผมมาแล้วนะ  ดูสิ ดอกไม้เหี่ยวหมดเลย ผมอยากรดน้ำให้นะ  แต่วันนี้ ผมไม่มีแรงเลย"



         ชัยโรจน์ เมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตกใจ และพูดขึ้นว่า


"ไอ้วิทย์ นั้นคือ...."


"ใช่....  ไอ้ชัย ขอกุเวลาคุยกับแม่ก่อนนะ"




         ว่าแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ได้พูดแบบกระซิบ กับเนินดินนั้นว่า


"แม่ครับ  ผมขอโทษครับแม่ ที่ผมเข้าใจแม่ผิดมาโดยตลอด  ผมคิดว่า แม่ ไม่รักผม กับน้องแนน  ผมคิดว่า แม่ทิ้งพวกเราไป  ผมเข้าใจผิดหมดเลย  ผมขอโทษครับ"


"ที่ผ่านมา ผมได้ทำความผิด และเรื่องเลวร้ายไว้มากมาย วันนี้ ผมสำนึกผิดแล้ว และผมคิดว่า ผมกำลังถูกลงโทษอยู่"


"แม่ครับ ผมต้องรีบไปอีกที่ หนึ่ง ถ้าผมไม่รีบไป ผมคิดว่า มันอาจจะไม่ทันก็ได้  ผมไปนะ"




         ว่าแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ขึ้นขี่หลังชัยโรจน์กลับ และชัยโรจน์ ก็พยายามถามอยู่หลายครั้ง ว่าใครเป็นคนชั่วคนนนั้น ที่ทำร้ายฟ้าสวย แต่เอกวิทย์ก็ไม่ได้ตอบ  เอกวิทย์เอาแต่บอกว่าจะจดรายละเอียดทั้งหมดให้ในภายหลัง



         ส่วนลูกน้องของผู้มีอิทธิพลตัวจริงที่สะกดรอยตามมานั้น ก็ยังคงดูอยู่ห่างๆ  เพราะว่ามีทีม DSI ที่มาคุ้มครองเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยเฝ้าดูอยู่




         ส่วนหมอธีรพล ก็กำลังศึกษา หาวิธีช่วยเหลือ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยอย่างหนัก แทบจะไม่ได้พักผ่อน




         และระหว่างที่ชัยโรจน์ แบกเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย เพื่อที่จะไปขึ้นรถนั้น ระหว่างทาง เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็มีอาการ ที่ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก ชัยโรจน์จึงตัด สินใจ ให้เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ได้นั่งพักที่บ้าน ตา กับยายที่เป็นเจ้าของแหลมไร้ชื่อก่อน

..............626


ณ บ้านตากับยาย เจ้าของแหลมไร้ชื่อ จ.เพชรบุรี


จากนั้น ยายก็พูดขึ้นว่า


"มาๆ  มานอนพักตรงนี้ก่อน"


"ครับๆ"



         จากนั้น ชัยโรจน์จึงพูดเบาๆ กับ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยว่า


"ไอ้วิทย์ๆ  นอนที่นี้ซักแปบนะ เดียว ค่อยกลับ"


"อื่ม ได้  แต่ซักแปบเดียวพอนะ  แค๊กๆๆ"   เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยไอค๊อกๆแค๊กๆ



         ว่าแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็นอนพัก โดยมียายเจ้าของที่ดินดูแล  จากนั้น ชัยโรจน์จึงออกมานอกบ้าน และมาเจอกับตา เจ้าของบ้าน ชัยโรจน์จึงถามขึ้นว่า


"เออ  คุณตาครับ  ไม่ทราบว่าคุณฟ้าสวยมาที่นี้ บ่อยไหมครับ"


"ก็บ่อยนะ   มาทางแฮริคอปเตอร์นะบ่อยมาก เห็นว่าเป็นเจ้าของธุรกิจการสื่อสารใหญ่โตอะไรนี้แหละ  แต่ตาแปลกใจอยู่อย่าง"


"อะไรเหรอครับ”


“ก็หนูฟ้าสวยนะสิ  ชื่อจริงชื่อฟ้าสวย  แต่ชื่อเล่นชื่อแนน  มันแลกไหมละ ซื่อเล่นน่าจะชื่อ ฟ้า มากกว่า"



         เมื่อชัยโรจน์ได้ยินดังนั้น ชัยโรจน์จึงพูดเบาๆว่า


"ชื่อแนน นั้นมันชื่อน้องสาวของไอ้วิทย์ที่ตายไปแล้วต่างหาก"


"ว่าอะไรนะ ไอ้ลูกชาย"

..............627


"อ๋อ ป่าวครับ  เออ คุณตาครับ แล้วที่ปลายแหลมนั่น  มันเป็นหลุมศพแม่ของแนนเหรอครับ"


"อ๋อใช่ เป็นที่ฝังของ แม่ของ หนูแนนเขาละ"


"เอ๊ะแล้ว เรื่องราวมันเป็นมายังไงหรอครับ"  ชัยโรจน์ถาม


"อ๋อ เรื่องมันเกิดขึ้นมานานมากแล้วละ เกือบ20ปีแล้วมั้ง"


".......ชัยโรจน์ฟังอย่างตั้งใจ........"


"วันนั้น มันเป็นตอนกลางคืน  ฝนก็ตกหนักมาก  อยู่ๆตากับยาย ก็ได้ยินเสียงรถเบรกดังเอี๊ยดดด  พอตากับยายไปดู ก็พบรอยล้อรถ มันไปทางตกเหวตรงนั้นนะ"  ชายชราเล่าเหตุการณ์ในอดีตอย่างตั้งใจ




         ว่าแล้ว ตาเจ้าของที่ ก็ชี้นิ้วไปที่เหวนั้น ซึ่งลึกมาก และก้นเหวยังเป็นทะเลน้ำลึกอีก  จากนั้น คุณตาเจ้าของที่ก็เล่าต่อ



"ตอนนั้น ตากับยาย ก็คิดว่า มีรถตกเหวนั้นแน่ๆ  และคิดว่าคนขับไม่น่าจะรอด  เพราะ ก่อนรถตกเหว มีร่องรอย รถพลึกอยู่หลายตลบก่อนตกเหว  ตอนนั้น ตากับยายกำลังจะเดินกลับเพื่อไปแจ้งความกับตำรวจ  ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งร้องขอให้ช่วย"



"ตากับยายก็เข้าไปดู ก็พบจริงๆ  ตอนนั้นผู้หญิงคนนั้น เลือดอาบเลย  อาการสาหัส เธอเผ้อตลอดว่า ต้องช่วยน้องแนน  น้องแนน น้องแนนกำลังจะตาย  เธอ เผ้อตลอดเลย"



"ตากับยายเอง ก็โทรแจ้งตำรวจไป  แต่กว่าจะหาที่โทรได้ก็เล่นเอาเหนือย และกว่าที่รถพยาบาลจะมา ก็นานนะ มันไม่มีหน่วยกู้ภัยทันสมัยเหมือนตอนนี้  แถมที่นี้ เข้าถึงยากด้วย มันไม่ค่อยมีบ้านคน  ตอนนั้น ตากับยายก็ไปเฝ้าที่โรงพยาบาลด้วย  ตำรวจถามว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นใตร  ตาก็ตอบว่า ไม่รู้  เพราะในตัวของผู้หญิงคนนั้น ไม่มีหลักฐานอะไรเลย  ตาบอกตำรวจว่า ให้ไปดูในรถสิ  และตาคิดว่าแม่ของหนูแนน น่าจะหลงทางนะ  เพราะมันเป็นตอนกลางคืน แถมฝนตกหนัก  และเส้นทางสายนี้ไม่ค่อยมีคนเข้ามาหรอก"

...............628


"ตำรวจก็มาดูหลักฐานที่รถ แต่รถคันนั้น มันตกเหวไปแล้ว แถมรถยังจมอยู่ในทะเลลึกอีก  ตำรวจอยากจะงมรถคันนั้นขึ้นมา แต่สมัยก่อนมันงมยาก มันไม่มีเครื่องมือทันสมัยเหมือนตอนนี้  จากนั้นไม่นาน แม่ของหนูแนนก็ตายไป  โดยที่พวกเราก็ไม่รู้เลยว่าเธอเป็นใคร"



"สมัยนั้น ยังไม่มีองค์กรที่เขาจัดการกับศพแบบปอเต๊กติ๋ง  ญาติเลยต้องจัดการกับศพเอาเอง  ตอนนั้น ตากับยาย ก็ไม่มีเงินหรอก พวกเราเป็นชาวประมงพื้นบ้านจนๆ ตาเลยตัดสินใจ เอาศพแม่ของหนูแนน ไปฝั่งไว้ที่ปลายแหลม  และตาก็เก็บเสื้อผ้า กับของเล็กๆ น้อยๆของแม่ของหนูแนน นั้นเอาไว้ เผือว่า ญาติๆ จะมาหา"



"เมื่อไม่นานมานี้  ซักประมาณ 6 เดือนที่แล้ว ตำรวจก็ได้มางม รถคันนั้นอีกครั้ง หลังจากที่ งมมาแล้วหลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ  ครั้งสุดท้าย ก็งมรถขึ้นมาได้ ทำให้รู้ว่าเจ้าของรถเป็นใคร  แล้วหลังจากนั้น หนูแนนก็มา   นั่งแฮริคอปเตอร์มาเลย   ตอนนั้น ตาตกใจเลย ที่อยู่ๆก็มีค๊อปเตอร์มาจอดหลังบ้าน หนูแนนมากับผู้หญิงที่ชื่อนุ่น  หนูแนนบอกว่าเป็นแม่ของเธอ  หนูแนนบอกว่า  เธอชื่อจริงว่าฟ้าสวย  และมีอีกชื่อคือ แนน ก็ตรงกับที่ผู้หญิงคนนั้น บอกพอดี  ว่าช่วยน้องแนนๆ  ตาเลยเอาเสื้อผ้า กับของเล็กๆน้อยๆ ให้หนูแนนไปแล้ว"



"ตาว่า  หนูแนนเข้มแข็งมากนะ  ไม่ร้องไห้  แต่แค่น้ำตาซึมๆ"


"งั้นเหรอครับ"  ชัยโรจน์พยักหน้า




         และแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ฟื้นขึ้นมา และพูดกับชัยโรจน์ ที่อยู่คุยกับ คุณตาเจ้าของบ้านว่า



"ไอ้ชัย เอ๊ะ คุณชัย  ไปกันได้แล้วนะ  เดี่ยวไม่ทัน  แค๊กๆๆ"


"นอนพักซักพักก็ได้นะ ยายไม่ว่าหรอก"   ยายเจ้าของบ้านพูดขึ้น


"ขอบคุณค่ะคุณยาย  แต่หนูมีเรื่องด่วนต้องรีบไปทำค่ะ"


"งั้นเหรอ  งั้นก็ขับรถดีๆนะ  ดูแลตัวเองด้วย"  ยายเจ้าของที่ดินพูดด้วยความเป็นห่วง


"ค่ะคุณยาย  แล้วก็คุณตาด้วยนะค่ะ"  เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูดขอบคุณ

................629


         ว่าแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็หันไปพูดกับชัยโรจน์


"ไปกันเถอะคุณชัย เดียวจะไม่ทันนะ"


"อื่ม ได้ๆ  งั้นผมไปก่อนนะครับ คุณตา คุณยาย เจ้าของบ้าน"







ในรถยนต์ของชัยโรจน์


         ว่าแล้วขัยโรจน์ ก็ประคองเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยขึ้นรถ  ก่อนที่จะขับออกไป ขึ้นไปทางกรุงเทพ ซึ่งเวลาในตอนนี้คือ 9.00 น. เหลือ อีก 3 ชม. แม่ฟ้าสวยก็จะมาที่โรงพยาบาล


         ระหว่างทาง ชัยโรจน์ ก็พยายามถามว่า  ใครคือคนเลวคนนั้น คนที่ทำร้ายฟ้าสวย  แต่เอกวิทย์นั้น ตัดสินใจจะไม่บอก จนกว่าจะไปถึงอีกสถานที่หนึ่ง เพราะ เอกวิทย์รู้นิสัยของชัยโรจน์ดี  หากบอกไปตอนนี้ ชัยโรจน์จะต้องแค้น คนเลวคนนั้นมาก  และอาจจะเสียสมาธิในการขับรถได้


         เมื่อเข้าถึง เขตกรุงเทพฯ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ได้บอกทาง จนไปถึงบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งชัยโรจน์ก็เคยมา ซึ่งก็คือ บ้านของ นส.เนตรดาว นั้น เอง จากนั้น ชัยโรจน์จึงถามขึ้นว่า


"ไอ้วิทย์ นี้มันบ้านของน้องเนตรดาวนิ เรื่องเนี๊ยะอะนะ ที่มิงบอกว่า สำคัญ จนมิงต้องหอบร่างกายโทรมๆออกมา"


"ใช่  มันสำคัญมาก"


"ยังไงวะ"


"กุอยากขอโทษ พ่อกับแม่ของเนตรดาว"








....................โปรดติดตามตอนต่อไป

Create Date : 05 เมษายน 2555
Last Update : 5 เมษายน 2555 11:44:07 น.		0 comments
Counter : 659 Pageviews.
Share Tweet