เมื่อประมาณวันอังคาร (มั้ง) ได้อ่านหนังสือพิมพ์เจอว่า คืนวันที่ 14 ธ.ค.50 จะมีปรากฏการณ์ฝนดาวตก คราวนี้จากกลุ่มดาวคนคู่ หรือเจมินิดส์ หรือราศีเมถุนนั่นเอง
เมื่อคืนก็เลยรออย่างใจจดใจจ่อ พอห้าทุ่มปุ๊บ...เอาเสื่อไปกางหน้าบ้าน ไฟก็ปิดมืดสนิท ทำให้ท้องฟ้าเมื่อคืนสวยงามมาก กลุ่มดาวๆต่างๆระยิบระยับเต็มท้องฟ้า ถ้าคนมีคู่ก็คงจะโรแมนติคไม่น้อย แต่สำหรับไอ้หมูแล้ว ถึงตัวคนเดียวฉันก็โรแมนติคของฉันได้ ฮา...
สนามหญ้าหน้าบ้าน เอ...หรือว่าป่าละเมาะกันแน่ชักไม่แน่ใจ ตรงนี้แหละที่เปิ้นใช้เป็นที่นอนราบไปกับเสื่อ พร้อมมีหมอน ผ้าห่มอุ่นๆ แต่ข้างๆว่างเปล่าแฮะ นอนมองไปบนท้องฟ้าเมื่อคืนเพื่อดูฝนดาวตกจากกลุ่มคนคู่
ด้านทิศใต้เป็นหลังคาบ้านของเพื่อนบ้าน ใส่ภาพไปๆมาๆ ชักอายแฮะ ไม่แน่ใจซะล่ะว่านี่คือ บ้าน(พัก)ของสาวโสด
ทิศเหนือเป็นโรงจอดรถของบ้าน(พัก) ทำให้ท้องฟ้าเมื่อคืนที่เป็นพื้นที่ในการดูแคบลง เป็นเพียงผืนสีเหลี่ยมเล็กๆ แต่ก็ยังมองเห็นดาว และดาวตก เป็นระยะๆ สวยงามเชียว
นี่เป็นท้องฟ้าที่เป็นพื้นที่ในการชมดาวตกเมื่อคืน เช้ามาท้องฟ้าสวยสดใส มีแต่เมฆลอยอยู่เต็มไปหมด แล้วเจ้าดาวน้อยที่กะพริบเต็มท้องฟ้าเมื่อคืนหายไปไหนนะ สงสัยมันจะง่วงเนอะ เข้านอนกันหมดแล้วมั้งตอนนี้
ปรากฏการณ์ดาวตก ที่เปิ้นเคยตื่นเต้น จำได้ว่า ครั้งที่1 คือตอนที่อยู่มอปลาย จำไม่ได้ว่าปีไหน และจำไม่ได้ว่าจากลุ่มดาวอะไร แต่ตอนนั้นในความคิดก็คือมันคงจะตกมาเหมือนกับฝนแน่ๆเขาถึงเรียกว่า "ฝนดาวตก"
ปีนั้นเลยพากันกับเพื่อนๆในหมู่บ้าน ถือหมอนกับเสื่อไปปูรอดูกลางทุ่งนา เวลาผ่านไปไม่นาน เมฆดำเคลื่อนตัวเข้ามา ในที่สุดฝนก็ตกลงมาทำให้ปีแรกนั้นอดดูเลย
พอครั้งที่สอง...จำไม่ได้ว่าตอนปีหนึ่งเทอมสอง หรือตอนปีสองเทอมหนึ่ง แต่จำได้ว่าเป็นดาวตกจากกลุ่มดาว ลีโอนิดส์ ตอนนั้นเป็นเด็กหอพัก เลยพากันขึ้นไปนอนดูบนดาดฟ้าของหอ เป็นปีแรกที่ได้ดูฝนดาวตก และก็สวยงามประทับใจมิรู้ลืม
มาครั้งที่ 3 ครั้งนี้เป็นดาวตกจากกลุ่มดาว เจมินิดส์... ถึงแม้มีไม่มากนัก ห้านาทีต่อดวงสองดวง แต่ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ใจกล้า กล้าที่จะปูเสื่อนอนดูท้องฟ้าเพียงคนเดียวหน้าบ้าน แต่ก็ประทับใจท้องฟ้าจัง ท้องฟ้ายามค่ำคืนสวยจริงๆ
|