ตอนแรกกะจะทยอยไปขอบคุณเพื่อนๆทุกคนตามบล้อก แต่เข้ามาวันนี้รู้สึกบล้อกเข้ายากจังเลยค่ะ กว่าจะไปได้แต่ละหน้าต่างทำเอาเหงื่อตกลมแทบจับ เลยขอเข้ามาพูดคำว่าขอบคุณตรงนี้ก่อนเป็นอันดับแรก และค่อยทยอยเดินสายไปขอบคุณเพื่อนๆทุกคนงามๆถึงบล้อกอีกทีหนึ่งนะคะ

ถ้าเกิดว่าตอนนี้ยังไม่เห็นเปิ้นเดินทางไปเยี่ยมก็อย่าเพิ่งน้อยใจกันนะคะ บล้อกเข้ายากจริงๆค่ะ (ไม่ได้แก้ตัวนา แงๆ) แต่วันนี้รู้สึกขอบคุณและซื้งใจเพื่อนๆชาวบล็อกเป็นอย่างมากกับคำอวยพรดีๆในวันดีๆของเปิ้นแบบนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ

คำอวยพรที่มาจากเพื่อนๆชาวบล็อกที่รู้จักและไม่เคยรู้จักกันมาก่อนและเพิ่งรู้จักกันครั้งแรกในวันนี้ ขอให้คำอวยพรดีๆเหล่านั้นกลับไปสู่คุณเช่นกันค่ะ แล้วเปิ้นจะหอบหัวใจไปกล่าวคำว่าขอบคุณถึงที่นะคะ

ปล.เนื่องจากเมื่อวาน เปิ้นได้เอารูปเค้กของคุณหนีแม่มาอาร์ซีเอไปใช้โดยพลการ โดยไม่ได้ขออนุญาต ต้องกล่าวคำว่าขอโทษไว้ตรงนี้อีกที่หนึ่งนะคะ ขอโทษจริงๆ ^^