วันสงกรานต์ที่ผ่านมา หลายๆคนคงจะสนุกสนานกับการเล่นสาดน้ำกันจนชุ่มฉ่ำกันถ้วนหน้าเนาะ

แต่สำหรับเปิ้นแล้วไม่ได้ออกไปไหนเลย...อยู่แต่ในบ้าน นั่งๆนอนๆ ทำโน่นทำนี่ไปตามประสา

และในวันหยุดสงกรานต์...ข้างบ้านเค้าไม่อยู่บ้าน โดยที่ทิ้งเจ้าปุยฝ้ายให้อยู่ตัวเดียวโดดๆ เมื่อในบ้านไม่มีใครแล้ว ที่ๆเจ้าปุยฝ้ายมาสิงสถิตย์ก็คือบ้านเปิ้นนี่เอง





แค่ตัวเอง...ก็จะเอาตัวไม่รอดแล้ว โดยเฉพาะการทานข้าว เป็นเวลาบ้างไม่เป็นเวลาบ้างตามประสาคนขี้เกียจ แต่เจ้าปุยฝ้ายนี่ซิไม่ยินยอมพร้อมใจที่จะอดไปกับเปิ้น

เช้าขึ้นมาเมื่อเปิดประตูหลังบ้าน เจ้าปุยฝ้ายเห็นหน้าเท่านั้นแหละ ร้องหาอาหารทันที เลยจำใจต้องออกไปซื้ออาหารมาประเคนคุณเธอ

ยิ่งสงกรานต์แบบนี้หาร้านที่เปิดทำการยากยิ่งนัก เจ้าปุยฝ้ายเลยได้แต่ปลากระป๋องเป็นอาหารในทุกวัน ส่วนเจ้าของบ้านก็หาอะไรที่ง่ายๆมาประทังชีวิตในเวลาที่หาซื้อกับข้าวยากเหลือเกิน