Bloggang.com : Epinephrine : ลาก่อนนะ...

ลาก่อนนะ...

ผมมักจะบอกทุกคนอย่างหนึ่ง ผมเป็นคนที่โชคดีอย่างที่สุด ที่ผมมีสังคมเพื่อนฝูงที่ดี มีคุณภาพ และเป็นคนเก่งๆ กันหลายอย่าง

ยิ่งการที่ผมประสบอุบัติเหตุหนักครั้งนี้ ผมยิ่งรู้สึกว่าผมโชคดี อุบัติเหตุขนาดนี้ ไม่สมควรเรียกว่าโชคร้ายหรอกครับ เพราะมันคือการโชคดีอย่างที่สุด ที่ผมยังมีโอกาสมานั่งพิมพ์ตรงนี้ได้

สังคมหนึ่งที่ผมใช้ชีวิตอยู่ ก็คือสังคมออนไลน์ ของเวบพันทิป โดยเฉพาะในห้องเฮฮาหว้ากอ ซึ่งเป็นคลับย่อยๆ ของคนที่อพยพมาจากห้องอื่นกัน ในสังคมที่เฮฮามีความสุข ในปลายปี 52 นี้ กลับกลายเป็นที่ที่เต็มไปด้วยเรื่องเศร้า

ตั้งแต่ผมประสบอุบัติ ไม่กี่วัน อาจารย์เต้ย Digital-Crash หรือที่เรียกกันว่าอาจารย์เดี้ยง ก็ประสบอุบัติเหตุที่หนักพอกัน

แต่มันไม่หนักหนาเท่ากับการที่เพื่อนของพวกเราคนนึงต้องจากไป

พราว Queen of Convenience ฉายา อำแดงจืด เพื่อนเก่าคนหนึ่ง ซึ่งเดินทางใช้ชีวิตอยู่ ณ แดนไกล ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อวันพุธที่ 16 ที่ผ่านมา ที่ปารีส ดินแดนที่พราวใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ด้วยตัวเอง

พราวเป็นผู้หญิงที่สู้ชีวิตและอดทนคนหนึ่ง เป็นคนที่ผมชื่นชมถึงความกล้า แม้จะไม่สนิทกันมากนัก แต่เราในฐานะห้องเฮฮา ก็พูดคุยกันหลายๆ อย่าง

เรื่องเล่าเรื่องหนึ่งที่ทุกคนจำได้ก็คือพราวเลี้ยงงู แล้วโดนงูฉกหัว --'

วันนี้พราวได้กลับบ้านแล้ว แม้จะกลับมาแค่อัฐิเท่านั้น แต่พราวก็ไม่ต้องดิ้นรนอีกต่อไป

นาทีที่ผมรู้เรื่องพราว ผมร้องไห้ให้กับสองเรื่อง คือการจากไปของเพื่อนคนหนึ่ง และความโชคดีของตัวเอง...

ตอนนี้ผมยิ่งคิดว่าตัวเองโชคดีมากแค่ไหน ไม่มีอะไรจะโชคดีกว่านี้
และอย่างหนึ่งที่ได้เรียนรู้ก็คือ ชีวิตนั้น ไม่เที่ยงจริงๆ

และสำหรับพราว
ลาก่อนนะ นอนพักผ่อนให้เต็มที่อยู่ที่บ้านของพวกเรา บ้านที่พราวจากไปนาน

Create Date : 21 ธันวาคม 2552

Last Update : 21 ธันวาคม 2552 12:36:06 น.

4 comments

Counter : 1857 Pageviews.