|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ลาก่อนนะ...
ผมมักจะบอกทุกคนอย่างหนึ่ง ผมเป็นคนที่โชคดีอย่างที่สุด ที่ผมมีสังคมเพื่อนฝูงที่ดี มีคุณภาพ และเป็นคนเก่งๆ กันหลายอย่าง
ยิ่งการที่ผมประสบอุบัติเหตุหนักครั้งนี้ ผมยิ่งรู้สึกว่าผมโชคดี อุบัติเหตุขนาดนี้ ไม่สมควรเรียกว่าโชคร้ายหรอกครับ เพราะมันคือการโชคดีอย่างที่สุด ที่ผมยังมีโอกาสมานั่งพิมพ์ตรงนี้ได้
สังคมหนึ่งที่ผมใช้ชีวิตอยู่ ก็คือสังคมออนไลน์ ของเวบพันทิป โดยเฉพาะในห้องเฮฮาหว้ากอ ซึ่งเป็นคลับย่อยๆ ของคนที่อพยพมาจากห้องอื่นกัน ในสังคมที่เฮฮามีความสุข ในปลายปี 52 นี้ กลับกลายเป็นที่ที่เต็มไปด้วยเรื่องเศร้า
ตั้งแต่ผมประสบอุบัติ ไม่กี่วัน อาจารย์เต้ย Digital-Crash หรือที่เรียกกันว่าอาจารย์เดี้ยง ก็ประสบอุบัติเหตุที่หนักพอกัน
แต่มันไม่หนักหนาเท่ากับการที่เพื่อนของพวกเราคนนึงต้องจากไป
พราว Queen of Convenience ฉายา อำแดงจืด เพื่อนเก่าคนหนึ่ง ซึ่งเดินทางใช้ชีวิตอยู่ ณ แดนไกล ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อวันพุธที่ 16 ที่ผ่านมา ที่ปารีส ดินแดนที่พราวใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ด้วยตัวเอง
พราวเป็นผู้หญิงที่สู้ชีวิตและอดทนคนหนึ่ง เป็นคนที่ผมชื่นชมถึงความกล้า แม้จะไม่สนิทกันมากนัก แต่เราในฐานะห้องเฮฮา ก็พูดคุยกันหลายๆ อย่าง
เรื่องเล่าเรื่องหนึ่งที่ทุกคนจำได้ก็คือพราวเลี้ยงงู แล้วโดนงูฉกหัว --'
วันนี้พราวได้กลับบ้านแล้ว แม้จะกลับมาแค่อัฐิเท่านั้น แต่พราวก็ไม่ต้องดิ้นรนอีกต่อไป
นาทีที่ผมรู้เรื่องพราว ผมร้องไห้ให้กับสองเรื่อง คือการจากไปของเพื่อนคนหนึ่ง และความโชคดีของตัวเอง...
ตอนนี้ผมยิ่งคิดว่าตัวเองโชคดีมากแค่ไหน ไม่มีอะไรจะโชคดีกว่านี้ และอย่างหนึ่งที่ได้เรียนรู้ก็คือ ชีวิตนั้น ไม่เที่ยงจริงๆ
และสำหรับพราว ลาก่อนนะ นอนพักผ่อนให้เต็มที่อยู่ที่บ้านของพวกเรา บ้านที่พราวจากไปนาน
Create Date : 21 ธันวาคม 2552 |
|
4 comments |
Last Update : 21 ธันวาคม 2552 12:36:06 น. |
Counter : 1858 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: chabori 21 ธันวาคม 2552 16:18:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_tham 22 ธันวาคม 2552 2:44:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|