มนุษย์ล่องหน! / ปลาไม่เห็นน้ำ หมู่นกจ้อง มองเท่าไร ไม่เห็นฟ้า ถึงฝูงปลา ก็ไม่เห็น น้ำเย็นใส ไส้เดือนมอง ไม่เห็นดิน ที่กินไป หนอนก็ไม่ มองเห็นคูถ ที่ดูดกิน คนทั่วไป ก็ไม่ มองเห็นโลก ต้องทุกข์โศก หงุดหงิด อยู่นิจสิน ส่วนชาวพุทธ ประยุกต์ธรรม ตามระบิล เห็นหมดสิ้น ทุกสิ่ง ตามจริงเอยฯ คืนวันเพ็ญ เดือนหงายแจ่ม คืนหนึ่ง มดง่ามแก่ ตัวหนึ่ง ได้ร้องเพลง ชมความเด่น ของดวงจันทร์ ขึ้นดังๆ ว่า หนอนไม่เห็นคูถ! ไส้เดือนไม่เห็นดิน! นกไม่เห็นฟ้า! ปลาไม่เห็นน้ำ! คนไม่เห็นโลก!! แต่ยังแถมเผยอพูดกันว่า ได้บรรลุโลกุตตรธรรมด้วยกรรมฐาน แบบนั้น แบบนี้ มีจิตพ้นจากกิเลสดั่งดวงจันทร์ พ้นจากเมฆ... ดังนี้นี่พระจันทร์จะว่าอย่างไรเอ่ย? พระจันทร์ได้หลบเข้ากลีบเมฆเสียทุกคราวที่ได้ฟังเพลงบทนี้ เลยยังไม่ได้ตอบปัญหานั้นมาจนกระทั่งทุกวันนี้! นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: เมื่อทางฝ่ายอาจารย์เอง ก็ยังไม่รู้จักโลก แล้วก็สอนศิษย์ ที่ยังไม่รู้จักโลก อย่างเดียวกัน ให้ข้ามขึ้นสู่ โลกุตตรภูมิ ได้กันเกร่อไปหมดนั้น ฝ่ายไหน จะอยู่ในฐานะที่น่าสมเพชกว่ากัน? และถ้านำไปเปรียบกับไส้เดือน ที่ยังไม่เคยเผยอพูดว่า จะข้ามขึ้นจากโลก ฝ่ายไหน จะน่าสมเพช ยิ่งขึ้นไปอีกหนอ? นิทานเรื่องสั้นของท่านพุทธทาส ที่มา: พุทธทาส.คอม (www.buddhadasa.com) มนุษย์ล่องหน เป็นเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งของ "อัญชัน" ที่รวมอยู่ในหนังสือรวมเรื่องสั้นที่ชื่อว่า "มือที่มองไม่เห็น" เรื่องนี้อ่านแล้วประทับใจมาก ไม่ใช่เรื่องราวอิทธิปาฏิหาริย์วงการหนังฮอลิวู้ด ประเภทมนุษย์เหล็ก มนุษย์ค้างคาว หรือกินยาอะไรเข้าไปแล้วทำให้หายตัวได้ แล้วก็เที่ยวไปทำอะไรแผลงๆ เช่นเขกหัวคนเล่น แต่เป็นมนุษย์ล่องหนที่มีอยู่จริง และพบเห็นได้ทุกวัน! เพลง :::: ปลาไม่เห็นน้ำ คำร้อง, ทำนอง, ร้องนำ :::: ชัยพร นามประทีป (เอี้ยว ณ ปานนั้น) เรียบเรียง :::: สราวุฒิ ลีฬหานนท์ ทำบุญที่นั่น ทำทานที่นี่ พระวัดไหนดีจะไปกราบ ทำบุญแล้วไม่ยอมละบาป เหมือนเอาผ้าขี้ริ้วไปย้อมสี อ่านหนังสือกองเท่าภูเขา อ่านใจของเราได้เท่าไหร่ ทำเป็นรู้ทันโลกเรื่อยไป แต่ไม่เคยทันใจของตัวเอง คำพระเคยสอนไว้ อย่าเป็นเหมือนปลาที่ว่ายน้ำ มองผ่านน้ำที่ตัวเองเวียนว่าย แต่ไม่เคยเห็นน้ำเห็นตัวเอง บ่นกับคนนั้นบอกกับคนนี้นั่นก็ไม่ดีนี่ไม่ได้ มีความรู้สอนปันกันไป อย่าลืมสอนใจตัวเองด้วยแล้วกัน มีความรู้สอนปันกันไป อย่าลืมสอนใจตัวเองด้วยแล้วกัน... การมองสิ่งที่ไม่ดี มองข้อเสียของคนอื่นให้แก้ตรงโน้นแก้ตรงนี้ ช่างมองเห็นได้ง่ายดายนัก แต่สิ่งที่ยากที่สุดคือการมองเห็นตัวเอง... สวัสดีครับเพื่อนๆ มนุษย์ล่องหน ทุกๆ ท่าน   Create Date : 18 สิงหาคม 2550 24 comments Last Update : 18 ธันวาคม 2552 13:19:27 น. Counter : 1287 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ เดี๋ยวออกไปซื้อกระจก   โดย: นกแสงตะวัน 18 สิงหาคม 2550 10:27:51 น.

เพลงเอี้ยวฯ เพลงนี้ เนื้อโดนจริงๆค่ะ   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 18 สิงหาคม 2550 10:47:00 น.

มาหาความรู้จากบ้านนี้ ขอบคุณมากค่ะ อย่าลืมนะคะ พรุ่งนี้เรามีนัดไปลงประชามติกันค่ะ   โดย: เพียงแค่เหงา 18 สิงหาคม 2550 10:54:39 น.

ใช่ค่ะ.... เป็นความจริง ที่จริงมากๆเลยนะคะ ยังไงก็ขอให้มีความสุขมากๆน้า~   โดย: BeBby (หนูหลงทางมา ) 18 สิงหาคม 2550 11:00:39 น.

ถูกต้องที่สุด หาข้อเสียคนอื่นน่ะหาง่าย เเต่หาข้อเสียของตัวเองน่ะหายาก เเต่เรารู้ข้อเสียของเรานะ เเต่ไม่ยอมเเก้สักที   โดย: This road is mine 18 สิงหาคม 2550 12:02:07 น.

ได้ยินแต่คนจะบรรลุธรรมด้วยการนั่งสมาธิ ผมก็ยิ้มๆและเดินจากมา เขาบอกว่านั่งจนเห็นว่ามือค่อยๆหาย ตัวค่อยๆจาง แล้วลูกแก้วสุกสว่างก็ลอยออกมาตรงกลางตัว ผมก็ยิ้มๆและเดินจากมา เขาว่าต้องบริจาคเยอะ จะได้ขึ้นสวรรค์ ผมขี้เกียจไปนั่งๆนอนๆบนสวรรค์ ก็ได้แต่ยิ้มและเดินจากมา เราอยู่ในกองทุกข์ แต่มองไม่เห็นทุกข์ ทำให้ทุกข์หายไป ความสุขก็ไม่ต้องวิ่งตามหา ความตายสวยงามครับ ผมเชื่อแบบนั้นเช่นกัน ผมยิ้ม แล้วเดินกลับไปที่บล็อกตัวเอง   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 18 สิงหาคม 2550 12:09:54 น.

สวัสดีครับคุณกายแก้ว "การมองสิ่งที่ไม่ดี มองข้อเสียของคนอื่นให้แก้ตรงโน้นแก้ตรงนี้ ช่างมองเห็นได้ง่ายดายนัก แต่สิ่งที่ยากที่สุดคือการมองเห็นตัวเอง..." ลุงกล้วยเห็นด้วยครับ   โดย: ลุงกล้วย 18 สิงหาคม 2550 12:28:54 น.

ต้องพิสูจน์ด้วยตัวเองถึงจะรู้ มองผ่านชีวิต ประสบการณ์ของผู้อื่นมามาก อ่านมาก ฟังมาก แต่สุดท้ายไม่เคยได้ทดลองทำ มันจะไปรู้จริงได้อย่างไร จึงต้องลองปฏิบัติ แต่กับเรื่องบ้างอย่าง ไม่ต้องลองก็ได้ เพราะผลมันก็รู้ๆกันอยู่เป็นสัจจะธรรม จะกี่ครั้งมันก็ให้คำตอบเช่นเดิม... เพราะให้ข้อคิดดีครับ ไม่ทราบจะหาต้นฉบับได้จากแหล่งไหน... แวะมาอ่าน ผ่านมาเยี่ยมครับ...   โดย: naigod 18 สิงหาคม 2550 12:54:45 น.

ชอบจัง อ่านหนังสือกองเท่าภูเขา อ่านใจของเราได้เท่่าไหร่ ทำเป็นรู้ทันโลกเรื่อยไป แต่ไม่เคยทันใจของตัวเอง โดนใจ   โดย: วนิส 18 สิงหาคม 2550 13:12:37 น.

ื No More Words ..   โดย: เหงาเหงา IP: 58.9.50.205 18 สิงหาคม 2550 19:27:28 น.

แวะมาอ่านค่ะ ได้ข้อคิดดีๆ เยอะเลยค่ะ   โดย: ศศิกัณห์ 18 สิงหาคม 2550 19:36:36 น.

แวะมาเยี่ยมคะ ตามบล็อกพี่เค้ามา "ช่างดื้อจริงนะใจเรานี่"   โดย: yoyo IP: 58.147.114.161 18 สิงหาคม 2550 19:47:05 น.

ข้อคิดเจ๋งค่ะ ยิ่งของพุทธทาส ให้แง่คิดดีมากๆเลยค่ะ   โดย: 2fast2farious 18 สิงหาคม 2550 20:33:07 น.

ผมก็เป็นมนุษย์ล่องหน ชอบล่องหนในที่ทำงาน   โดย: 9A 18 สิงหาคม 2550 21:18:04 น.

มนุษย์ล่องหนเหรอ เป็นอยู่บ่อยๆนะ ชอบลืมตัวโวยวายจนคนใกล้ตัวหลายครั้งต้องทำใจ   โดย: printcess of the moon 18 สิงหาคม 2550 21:30:15 น.

หมู่นกจ้อง มองเท่าไร ไม่เห็นฟ้า ถึงฝูงปลา ก็ไม่เห็น น้ำเย็นใส ไส้เดือนมอง ไม่เห็นดิน ที่กินไป หนอนก็ไม่ มองเห็นคูถ ที่ดูดกิน คนทั่วไป ก็ไม่ มองเห็นโลก ต้องทุกข์โศก หงุดหงิด อยู่นิจสิน ส่วนชาวพุทธ ประยุกต์ธรรม ตามระบิล เห็นหมดสิ้น ทุกสิ่ง ตามจริงเอยฯ ขออนุญาตเซฟนะครับ   โดย: ฟ้าดิน 19 สิงหาคม 2550 3:58:08 น.

สาธุฯ กลอนบทนี้เป็นอีกบทที่ผมท่องจำติดสมองตั้งแต่สมัยมัธยมต้น รู้สึกว่ามันคมคายและได้แง่ธรรมเตือนจิตเสมอ เราอยู่ในโลก แต่ไม่เคยเห็นโลก พุทธธรรมคือแว่นวิเศษ ส่องให้เห็นความจริงของโลกและชีวิต ได้มาอ่านอีกครั้งก็ยังชอบเสมอครับ ได้ฟังเพลงแล้วก็ดีจริงขอรับ   โดย: ดำรงเฮฮา 19 สิงหาคม 2550 12:45:38 น.

ใจตัวเองอ่านยากจัง   โดย: ร้อน ๆ หนาว ๆ IP: 124.120.178.186 19 สิงหาคม 2550 13:01:47 น.

ดูเข้ากันกับชื่อผมไงไม่รู้เนอะ   โดย: เจ้าชายไร้เงา 19 สิงหาคม 2550 13:19:29 น.

ส่วนเราเนี่ยะ เดี๋ยวจะไปตักน้ำใส่กะโหลก แล้วชะโงกดูเงาค่ะ   โดย: mimpee IP: 58.11.25.161 19 สิงหาคม 2550 21:41:26 น.

ขอบคุณสำหรับนิทานที่นำมาให้ขบคิดเจ้าค่ะ ได้แง่คิดแบบโดนๆ ฝนตกบ่อยๆ รักษาสุขภาพเน๊าะ   โดย: อุ้มสี 19 สิงหาคม 2550 21:43:31 น.

ดั่งกบในกะลา อวดรู้จนลืมชะโงกดูเงา เอาตัวของคนอื่นมาประชิดเปรียบเทียบ จนมิอาจมองตนเองได้อย่างลุล่วง โอ้ น่าเศร้ายิ่งนักที่คนแบบนี้มีมากเหลือเกิน   โดย: ร้อยวลี 21 สิงหาคม 2550 10:36:00 น.

อ่านหนังสือกองเท่าภูเขา อ่านใจของเราได้เท่่าไหร่ ทำเป็นรู้ทันโลกเรื่อยไป แต่ไม่เคยทันใจของตัวเอง ใจคนอ่านจบได้ด้วยเหรอ........... แม่ ที่มีลูก ให้กำเนิดมาเองแท้ ๆ ยังบอกว่า เลี้ยงได้แต่ตัว ........... กางตำรามือก่ายหน้าผาก ปวดหัวทุกวันกับการอ่านใจคน ปวดหัวทุกวันกับการอ่านใจตน ระวังเห็นตัวเองแล้วปวดใจ ระวังทำตัวหายไปแล้วเฝ้าคอย เลื่อนลอย ล่องหน ไม่มีตา ชีวิตไม่ได้ถูกล๊อกเอาไว้ สงสัยคำตอบเดียวคงไม่มี ทั้งกับคนอื่นและตัวเราเอง .. ..... .......... ............... .....................   โดย: oil IP: 203.148.192.120 3 ตุลาคม 2550 14:41:00 น.

โดย: กายแก้ว 3 มีนาคม 2551 11:10:39 น.