ที่ เ กิ ด เ ห ตุ / ชีวิตที่เจ็บปวดของคนป่วย








ขอบคุณสำหรับ คุณ กะว่าก๋า ที่แนะนำนิทรรศการดีๆ นี้ใน Blog

นิทรรศการภาพถ่าย "ที่เกิดเหตุ" บันทึก 1 ปี ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้, ธวัชชัย พัฒนาภรณ์

วันนี้จะนำบรรยากาศวันเปิดงาน (วันเสาร์ที่ 29 กันยายน 2550) มาเล่าสู่กันฟัง







เปิดงานบริเวณริมถนนเศรษฐศิริ ด้านหน้าของ On Art Gallery สถานที่จัดงาน

แม้จะมีฝนโปรยบางๆ มาเป็นระยะ มิได้ทำให้ความตั้งใจของผู้ที่จะเสพงานศิลปะนั้นลดลง

ผู้คนหลายหลายมากมาย จนน่าชื่นใจแทนผู้จัดงาน, ผู้แสดงผลงาน, ผู้ที่เกี่ยวข้อง
รวมทั้งกองเชียร์...






เสวนา "ความจริงจากที่เกิดเหตุ" โดย พรภิรมย์ แสนรักษ์ ครูหนุ่มจากปัตตานีและ ธวัชชัย พัฒนาภรณ์

ชีวิต 1 ปีในพื้นที่เกิดเหตุ ได้หล่อหลอมความรู้สึกอะไรบางอย่างแก่บุคคลทั้งสอง
บรรยากาศแห่งความขัดแย้ง ความไม่ไว้วางใจซึ่งกันและกัน ถูกนำมาพูดถึง
แม้บรรยากาศในการเสวนาจะผ่อนคลาย... สบายๆ
แต่ผมในฐานะผู้ฟัง กลับสัมผัสโลกอีกโลกหนึ่ง ที่มีมุมมองของคนที่อยู่ในพื้นที่
มุมมองที่ผมยอมรับตามตรงว่า ไม่เคยสัมผัสได้มากขนาดนี้มาก่อน

-การจ้างเด็กไปยิงใครสักคน ทำได้ง่ายดาย
-ความผูกพันในพื้นที่ เมื่อก่อนจะมีกันมากกว่านี้
-ตอนนี้มีแต่ความหวาดกลัว ความไม่ไว้ใจกัน
-การเดินทางอ้อมไปสักกิโลนึง ชีวิตจะยืดยาวไปได้อีก

คนที่อยู่กรุงเทพฯ กับคนที่อยู่ใน "ที่เกิดเหตุ" ราวกับอยู่คนละโลกกัน





บทกวีโดย ศักดิ์ศิริ มีสมสืบ

ก่อนจะอ่านบทกวี ศักดิ์สิริ มีสมสืบ ได้พูดถึงคำว่า "ที่เกิดเหตุ"

คำๆ นี้ สลับไปสลับมาได้สวยงามนัก

"ที่เหตุเกิด" "เกิดเหตุที่" "เกิดที่เหตุ" "เหตุที่เกิด" "เหตุเกิดที่"

แต่ "ที่" ที่เกิดเหตุจริงๆ แล้วนั้น หาใช่สถานที่ใดๆ ไม่
"ที่" ที่เกิดเหตุนั้นอยู่ที่ความขัดแย้ง
อยู่ที่ "อกข้างซ้าย" ของเรา

อยู่ที่จิตใจเรานั่นเอง(โปรดสังเกตุ คุณศักดิ์สิริ เอามือจับที่อกข้างซ้าย)

หลังจากนั้นบทกวี ที่พูดถึง การเล่นของลูก...
เล่นปืน เล่นระเบิด เล่นสงคราม
สะท้อนถึง การรบ และ ความไร้เดียงสาของเด็กได้อย่างคมคาย






หม่อมเชน มล.ปริญญากร วรวรรณ ให้เกียรติเป็นประธานเปิดงาน








บรรยากาศในห้องแสดงนิทรรศการ....






การแสดงสด โดย มาโนช พุฒตาล และทีมงาน

หนึ่งในนักดนตรีที่มาร่วมงานคือ ชัยวัฒน์ มนูรังษี
ที่เคยฝากผลงานเพลงที่ใช้ชื่ออัลบั้มว่า พาราณสี ออเคสตรา
ซึ่งเป็นอัลบั้มที่มีกลิ่นแห่งลุ่มน้ำสินธุ

การแสดงสดในครั้งนี้
บรรยากาศโดยรวม เป็นกันเอง
เรื่องอารมณ์เพลงไม่ต้องพูดถึงสำหรับมืออาชีพขนาดนี้ ที่คนรุ่นหลังๆ ต้องนำไปเรียนรู้

ตื่นเต้นและขนลุกตลอดทั้งการแสดง







ดูหน้ากันให้ชัดๆ กันอีกที สำหรับ มาโนช พุฒตาล และ ชัยวัฒน์ มนูรังษี

และสิ่งที่ผมคาดไว้ไม่ผิด

เพลงที่เหมาะที่จะนำมาเล่นในครั้งนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้...




เพลง ::::: ชีวิตที่เจ็บปวดของคนป่วย
เนื้อร้อง/ทำนอง/ร้องนำ/กีต้าร์โปร่ง :::: มาโนช พุฒตาล
ฮาร์โนิก้า :::: ฮิเดกิ โมริ
Sound Engineer :::: เจษฎา สุขะตุงคะ
Mixed Down :::: ฮิเดกิ โมริ
Recording :::: โมริ สตูดิโอ

ต่างจากคนอื่นตรงไหน ชีวิตที่ฉันใช้ เป็นไปตามสัญญา
โปรดเถิดช่วยตอบคำถาม ชีวิตต้องบอบช้ำด้วยเวรกรรม ทวงสัญญาคำสาป

เมื่อร่างกายเกิดเปลี่ยนแปลงตัวตนก็เปลี่ยนไป เนื้อร้ายในร่างกายทำใจเราเปลี่ยนแปร
ร่างกายยิ่งอ่อนแอ อารมณ์ยิ่งอ่อนไหว ตัวฉันมีโรคร้าย

ผิดบาปมาแต่หนไหน ทำเลวกับใครไว้ ต้องชดใช้ ใช่หรือเปล่า
เชื่อว่าเป็นเหตุเป็นผล แต่ผลของเหตุผล ทนได้หรือเปล่า ความเป็นจริง

ฉันจำเป็นต้องยอม ยอมรับความจริง ร่างกายไม่ใช่ทุกสิ่ง ความจริงคือเข้าใจ
ฉันจะไม่ยินยอม ยอมแพ้ความตาย ฉันจะไม่ยินยอม ชีวิตเรานั้นยิ่งใหญ่

ท้องฟ้าสีคราม แม่น้ำลำธารช่างสวยงาม เมื่อยามเรามอง
เป็นสุขเถิดในวันนี้ อย่ารอถึงพรุ่งนี้ ทำดี



เชื่อว่าเป็นเหตุเป็นผล แต่ผลของเหตุผล ทนได้หรือเปล่า ความเป็นจริง

เนื้อร้ายที่เกาะกุมคนเราอยู่ ก็คือ "หัวใจ"
นี่เองที่ทำให้เราแตกแยก แบ่งแยก




Create Date : 01 ตุลาคม 2550
Last Update : 18 ธันวาคม 2552 12:10:10 น. 19 comments
Counter : 1383 Pageviews.

 
ถูกใจอีกแล้ว
ขอบคุณครับคุณกายแก้ว

พี่มาโนชก็มาด้วย
ถ้าได้เจอ ได้นั่้งคุยด้วยคงมีอะไรดีดีเยอะนะครับ

ชอบเพลงนี้เช่นกัน



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:8:29:56 น.  

 
พลาดงานนี้เพราะติดธุระค่ะ
ทั้งที่หมายมั่น อยากไปวันเปิดงานมากๆ
ไม่เป็นไร ยังมีถึง 26 ตค.
ขอบคุณที่นำมาฝากให้น้ำลายไหลค่ะ


โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:8:43:53 น.  

 
รายละเอียดอิ่มมากๆ ค่ะคุณกายแก้ว
ไปงานมาเช่นกัน
และเพิ่งเคยฟังดนตรีสดคุณมาโนชก็คราวนี้


ประทับใจมากๆ ค่ะ


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:10:23:31 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณกายแก้ว

ไปเหมือนกันค่ะ ..ได้รับรู้อะไรมากขึ้นหลายหลายอย่าง..
เสียดายด้วยความสะเพร่า..ลืมกล้องไว้ในรถ (เอารถไปจอดฝากไว้ที่สถานีหัวลำโพง แล้วนั่งรถไฟไปลงสามเสน เพราะคำนวณแล้วน่าจะเป็นหนทางที่ง่ายสุด) ..เลยไม่ได้ถ่ายรูป ใช้มือถือถ่ายได้ไม่นานแบตหมดเสียงั้น .. ว่าจะไปใหม่ค่ะ .. งานยังมีอีกหลายวัน

ชอบเพลงนี้มากมากเช่นกัน ..





โดย: เหงาเหงา IP: 125.25.59.183 วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:10:23:53 น.  

 


วันนี้เม้นท์เกี่ยวกับงานนี้ 2 บ๊อกล่ะ
แต่คนที่ปลื้มใจแทนน่าจะเป็นน้องกะว่าก๋าชัวร์
ขอบคุณคุณกายแก้วที่นำบรรยากาศดีดีมาฝาก
ช่วงนี้เราไปไหนไม่ได้
อ่านรายละเอียดที่บ๊อกเรา
ได้แต่อ่านตามบ๊อกของคุณๆ นี่แหละ


โดย: อุ้มสี วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:10:41:01 น.  

 
ดีจัง
เสียดายไม่ได้ไปวันเปิดงาน
แต่ตั้งใจไว้แล้วว่าต้องไปให้ได้ค่ะ
ขอบคุณที่นำบรรยากาศมาแบ่งปัน
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:22:51:21 น.  

 
ไม่อยากให้เกิดเหตุ...


โดย: ST.Exsodus วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:20:10:45 น.  

 
แวะมาเผื่อคุณอัพบล็อกค่ะ


โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:11:45:50 น.  

 
วันก่อนมีเพื่อนคนหนึ่งส่งหนังสือออนไลน์มาให้เล่มหนึ่งเหมือนกันค่ะ แต่ยังไม่ได้เปิดอ่าสักเท่าไหร่เพราะยังไม่ค่อยมีเวลา หนังสือเรื่องนั้นชื่อ "กระเทาะไฟใต้ใครบงการ"

เสียดายค่ะ อยากจะมีโอกาสดูนิทรรศการดีๆแบบนี้บ้างจัง


คนเราไม่เคยหยุดร้องไห้...

เราแค่มีเวลาพักเหนื่อยเป็นบางครั้งบางคราวเท่านั้น


ชอบประโยคนี้มาก และขอบคุณที่เอาไปฝากค่ะ สั้นๆแต่ลึกซึ้งกินใจ และทำให้เราตระหนักได้ถึงความจริง ว่าจริงๆแล้วชีวิตของคนเราไม่มีวันหยุดร้องไห้หรอก แต่มีอย่างหนึ่งที่ติ๊กเชื่อค่ะ ว่าครั้งต่อไปเราจะร้องไห้ได้ยากขึ้น เพราะหลังจากที่เราร้องไห้แล้ว เราก็จะเข้มแข็งขึ้นอีกหน่อย

แล้วจะหมั่นมาเยี่ยมนะคะ



โดย: บรรณภรณ์ วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:9:46:40 น.  

 
ชอบหนังสือเล่มนี้มากๆ ครับ

เป็นแฟนคลับคุณวรพจน์อยู่แล้ว


โดย: ฟ้าดิน วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:6:35:48 น.  

 
ขอบคุณ..สำหรับเรื่องราวดีๆนำมาแบ่งปันให้ทราบ



โดย: gripenator วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:16:57:35 น.  

 


การรำลึกถึงเหตุการณ์
14 ตุลาคม 2516 และ 6 ตุลาคม 2519 ในปีนี้
แม้ว่าสิ่งที่จะทำให้คนหนุ่มสาวรุ่นปัจจุบัน
สามารถเรียนรู้ความจริงของช่วงเวลาประวัติศาสตร์
ผ่านการบอกเล่า หรือการจัดงานรำลึกถึงบุคคล
และเหตุการณ์ในอดีตของผู้ที่เกี่ยวข้องและอยู่ในเหตุการณ์แล้ว
หนังสือ เอกสาร หรือบทความต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง
ก็เป็นส่วนสำคัญอย่างยิ่ง
ที่จะทำให้คนรุ่นใหม่ในปัจจุบันได้เข้าใจ และเห็นคุณค่า
ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสังคมไทยได้อย่างถูกต้อง
และเป็นจริงมากขึ้น
ถ้าหากว่าสังคมไทยพร้อมจะให้อ่านหนังสือต้องห้าม
เพื่อช่วยเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปในประวัติศาสตร์
ให้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น




โดย: อุ้มสี วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:0:27:38 น.  

 
กำลังหาเวลาไปค่ะ


โดย: gluhp วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:12:28:57 น.  

 
แวะมาดูค่ะ
ไม่อยากให้มีนิทรรศการแบบนี้เลย
เพราะถ้ายังมีอยู่ ก็แสดงว่าปัญหาไม่เคยได้รับการแก้ไข
และที่สำคัญความสูญเสียยังเกิดขึ้นทุกวัน
อยากให้นิทรรศการนี้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายค่ะ

นอนหลับฝันดีนะคะ


โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:22:58:13 น.  

 
มาเห็นด้วยกับพี่ฝากเธอครับ



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:12:26:03 น.  

 


แวะมาแจ้งข่าวค่ะ
13 ตุลานี้มีเสวนาน้าหงา 30 ปีกวีในเสียงเพลง
แปะรายละเอียดไว้ที่ห้องเพลงเพื่อชีวิตค่ะ
ส่วนวันที่ 14 ตุลา รำลึกวีรชน
มีน้าหงา น้าหว่อง และศิลปินเพื่อชีวิตเพียบ
กำลังตามข่าวว่ามีที่ลานอนุสรณ์สถาน 14 ตุลา
ที่ 4 แยกคอกวัวหรือที่หอประชุมใหญ่ธรรมศาสตร์


โดย: อุ้มสี วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:23:48:55 น.  

 
เศร้า


โดย: วนิส วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:23:58:15 น.  

 
ขอบคุณนะครับสำหรับ เรื่องดีๆและเพลงที่มีความหมายผมชอบคุณมาโนชที่สุด....ดูดีมีสไตล์หมายถึงความคิดนะครับ


โดย: tan172525 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:48:28 น.  

 


โดย: กายแก้ว วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:22:37:44 น.  

กายแก้ว
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




เนื้อเพลงทั้งหมดใน blog นี้
แกะเอง.. อาจจะมีผิดพลาดได้เสมอๆ
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
1 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add กายแก้ว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.