Bloggang.com : ฟ้าดิน : +-+-+-+-+-+-+-+-+-+"บทรำพึงถึงความหลังครั้งสดใส"+-+-+-+-+-+-+-+-+-+

+-+-+-+-+-+-+-+-+-+"บทรำพึงถึงความหลังครั้งสดใส"+-+-+-+-+-+-+-+-+-+

เขาบอกว่า การตัดสินใจชั่วพริบตาอาจเปลี่ยนแปลงชีวิตเราทั้งชีวิตได้
สำหรับคนอื่นผมไม่ทราบ แต่ถ้าเทียบกับชีวิตผม ข้อความนี้มีส่วนจริงไม่น้อย

เมื่อผมเรียนจบเมื่อหลายปีที่แล้ว ผมได้ตัดสินใจเลือกเส้นทางชีวิตเส้นทางหนึ่ง
ซึ่งการเลือกนั้น ไม่ได้ขึ้นกับประสบการณ์หรือความน่าจะเป็นใดๆ ทั้งสิ้น
หากจะคิดหาเหตุผลสักข้อ สัญชาตญาณอาจจะเป็นเหตุผลเดียวที่คิดออก
ท่ามกลางสังคมแปลกใหม่ อะไรๆ ที่ไม่คุ้นเคย
ผมพบเจอคนกลุ่มหนึ่ง
คนกลุ่มที่ช่วยให้ผมผ่านเส้นทางขรุขระโดยไม่ยากลำบากเกินไปนัก
คนกลุ่มที่ต่อมาผมเรียกพวกเขาได้เต็มปากว่า สหาย
สังคมของคนเรียนจบใหม่ ที่ต่างจังหวัดนั้นยังไม่มีคำว่าแข่งขัน ชิงดีชิงเด่น
แม้จะพูดได้ไม่เต็มปากว่าทุกคนหวังดีต่อกัน 100%
แต่เงื่อนไขที่ทำให้แต่ละคนแสดงด้านมืดของตัวเอง น้อยกว่าในสังคมอื่นอย่างเห็นได้ชัด
หลังจากใช้จ่ายเวลาไปด้วยกันสักพัก
ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ออกเดินทางทั้งเส้นทางขึ้นเขา ลงห้วย และเส้นทางชีวิตไปด้วยกันแล้ว
จนมาถึงวันที่มั่นใจว่า เพื่อนกลุ่มนี้จะไม่มีวันทิ้งเรา
น่าเศร้าที่วันนั้นก็เป็นวันเดียวกับวันที่พวกเราเกือบทุกคนต้องลาจากกันไป

ในบรรดาเพื่อนๆกลุ่มนี้ทั้งหมด มีคนคนนึงที่ผมไว้ใจที่สุด
มิใช่ว่า คนอื่นไว้ใจได้น้อย แต่คนนี้มีกำแพงเตี้ยที่สุด พร้อมให้กระโดดข้ามให้ผมเข้ามาหลบแดดหลบฝนได้ตลอดเวลา
จนพูดได้เต็มปากว่าถ้าไม่มีเธอ วันเวลาคงผ่านไปด้วยความยุ่งยากกว่านี้หลายเท่า
ถามว่า นี่ใช่ความรู้สึกรักหรือเปล่า ตอบได้เต็มปากว่า ไม่ใช่แน่นอน
แต่ความรู้สึกนั้นก็ถือเป็นความรู้สึกดีๆ ไม่แพ้กัน

เคยได้ยินคำกล่าวที่ว่า ชีวิตคนเป็นแม่น้ำสักวันย่อมมีวันแยกสาย
บางสายก็ไหลบรรจบกัน บางสายก็แยกจากกันไป
บางสายมินานก็ตื้นเขิน บางสายก็ไหลกลับลงทะเล
บางสายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ กลายเป็นต้นน้ำให้กับสายน้ำอื่นต่อไป

โชคชะตาบางทีก็นึกสนุก ชอบเล่นตลกกับชีวิตคน
เมื่อสายน้ำของผมกับของเธอที่เคยแยกจากกันไปนาน ในที่สุดก็กลับมาไหลเจอกันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ
ต้นเหตุคือ หลังจากแยกจากกลุ่มเพื่อนกลุ่มนั้นเพื่อไปหาสังคมใหม่แล้ว เส้นทางชีวิตที่ผมเจอล้วนแต่มีพื้นถนนขรุขระมาตลอด
เจอก้นกระแทกเบาะจนเจ็บตูดมาตลอดทาง ในที่สุดก็ทนเจ็บตูดไม่ไหว
ในที่สุดผมก็ตัดสินใจหยุดเดินทางชั่วคราว
มิใช่หยุดเพราะยอมแพ้ แต่แค่ขอพักร่างกายจากอาการกระเด้งกระดอนจากการเดินทาง
จะให้นั่งนิ่งๆ บนเส้นทางก็ใช่ที่ เลยขอใช้ช่วงเวลานี้ ออกนอกเส้นทางตัวเอง
ลองเดินตามเส้นทางคนอื่นดูบ้าง นอกจากจะได้ทักทายเพื่อนฝูงแล้ว
ยังเป็นการศึกษาเส้นทางอีกทั้งลักษณะการเดินทางของแต่ละคนว่า ยากง่ายสบายลำบากอย่างไร
มีเคล็ดลับการเดินทางอย่างไร ต่างจากเราตรงไหนบ้าง
แม้เพื่อนคนอื่นจะต้อนรับขับสู้ดีขนาดไหน แต่ก็เกรงใจจนอยู่ด้วยไม่ได้นาน
เพราะรู้อยู่แก่ใจว่า การเดินที่ตองห่วงหน้าพวงหลัง อย่างไรก็คงไปเร็วสู้วิ่งไปคนเดียวไม่ได้
หลังจากเดินไปเดินมาหลายเส้นทางแล้ว เพื่อนคนเดิมคนนี้พร้อมข้อเสนอที่ปฎิเสธไม่ได้ว่า
เดินไปเดินมาคงเหนื่อย มาหยุดพักตรงนี้ดีกว่า มีที่พักให้อยู่ได้นานๆ

ตอนนั้นจากชีวิตที่รู้สึกเคว้งคว้าง ขาดที่พึ่ง เธอเข้ามาเพื่อเป็นขอนไม้ให้เราเกาะ
แต่สภาพเช่นนี้ ผู้ใดก็รู้ว่าคงจะอยู่ได้ไม่นาน(เปรียบตัวพี่เป็นแค่ขอนไม้...หมดเลยอารมณ์ซึ้งตู)
ไม่รู้ว่าเป็นความผิดของขอนไม้หรือคนเกาะที่ไม่แน่ใจในอนาคต
สุดท้ายผมกับเธอก็ต้องจากกันอีกครั้ง ต่างกันที่จากกันคราวนี้
ความหวังที่จะได้เจอกันริ่บหรี่ลงกว่าเดิมเยอะ
เรียกได้ว่า โอกาสในการเจอกันคงมีอยู่ 2 อย่าง คือ
อย่างแรก งานแต่งงาน
และอย่างที่สอง งานศพ

ชีวิตความเป็นอยู่ของแต่ละคนตอนนี้ เธอก็มีชีวิตสุขสงบตามทางของเธอ
ส่วนผมละทิ้งความสงบเข้ามาต่อสู้ชีวิตในเมืองที่แสนวุ่นวาย
ทั้งสองคนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เว้นแต่เธอที่ดูมีความสุขกับชีวิตขึ้นและผมที่ตอนนี้กินเหล้าแล้วอร่อยกว่าเดิมเยอะมากขึ้น

ผมเกือบจะลืมเธอไปจากชีวิตแล้ว จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอโทรมาบอกข่าวดี
โอกาสในการเจอกันเกิดขึ้นแล้ว โดยความนี้เธอเป็นเข้าภาพงานเองเลย
ผมนึกดีใจเงียบๆ ที่อย่างน้อยโอกาสที่เราเจอกันไม่ใช่งานอย่างที่สอง

หลังจากวางโทรศัพท์จากเธอไปแล้ว
คืนนั้นผมนอนไม่หลับ
ในใจผมหวนคิดถึงภาพความหลังเก่าๆ ไม่ใช่เฉพาะแค่ความหลังเกี่ยวกับเธอ
แต่เป็นความหลังทั้งหมดเกี่ยวกับเพื่อนๆ เกี่ยวกับช่วงเวลาดีๆ ที่สุดช่วงหนึ่งในชีวิตผม
ช่วงเวลานั้น ผมคิดถึงคำพูดน้ำเน่าคำนึงที่ว่า เราจะรู้ถึงคุณค่าของสิ่งนั้นก็ต่อเมื่อเราได้สูญเสียมันไปแล้ว
แม้ผมจะเคยได้ยินมันมาหลายร้อยรอบแล้ว แต่น่าแปลกที่คราวนี้ ผมร้องไห้เมื่อได้ยินมัน

ผมขอมอบเพลงนี้ให้เขาแล้วกันครับ

ปล.วันก่อน ผมถามเธอว่าอยากได้ของขวัญอะไร
เธอตอบว่า ของขวัญอะไรก็ได้ที่พิเศษ
ไม่รู้ว่า พิเศษสำหรับเธอคืออะไร (ถ้าเป็นพวกทองหรือของแพงๆ ล่ะก็..ลาก่อน)แต่พิเศษสำหรับผมคือ ต้องไม่เหมือนใคร
ซึ่งการเขียนบล็อกให้เธอก็น่าจะเป็นความพิเศษอย่างนึงล่ะนะ
นอกจากจะไม่ซ้ำใครแล้ว...อย่างน้อยก็ไม่ต้องเสียเงิน ซื้อของขวัญแพงๆ ให้
ทั้งพิเศษทั้งประหยัดอย่างนี้ ถ้าใครจะได้ของขวัญจากผมเป็นเขียนบลอกให้ ก็ไม่ต้องแปลกใจนะครับ 555

Create Date : 15 ธันวาคม 2550

Last Update : 15 ธันวาคม 2550 4:01:25 น.

42 comments

Counter : 435 Pageviews.

อืม...พิเศษและไม่เหมือนใครนี่
เป็นโจทก์ที่ยากพอดูเลยนะคะ

พี่เขยร้องเพลงเป็นครั้งแรกในชีวิตให้พี่สาวของเดียร์ในวันแต่งงาน
ซึ่งออกมาก็ดูดีเลยทีเดียว(ได้ข่าวว่าไปซุ่มซ้อมมาสามเดือน)
ลองแต่งเพลงให้เธอสักเพลงเลยเป็นไงคะ?

โดย: DaLaTTa

วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:6:11:02 น.

อดีตคนรักของเจ้าเอย

เคยทำสุมดไดอารี่ให้ในวันเกิดค่ะ
เพราะเขารู้ว่าเจ้าเอยเขียนไดอารี่ทุกวัน

เขาแค่อยากมีส่วนในการรับรู้ทุกๆ เรื่องในแต่ละวันของเจ้าเอย

มันเป็นของขวัญที่พิเศษสุดของเจ้าเอย

ทุกวันนี้แม้เราจะไม่ได้เดินด้วยกันอีก แต่เจ้าเอยก็ยังถือว่าของขวัญชิ้นนี้พิเศษที่สุดสำหรับเจ้าเอยค่ะ

โดย: เด็กหญิงเจ้าเอย IP: 64.62.138.26 วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:8:10:36 น.

บางทีบล็อกนี้อาจเป็นของขวัญที่ดีที่สุด
ถ้าเธอของคุณจะได้อ่านมัน

แต่ผมเดาว่าเธอจะไม่ได้อ่าน

เหมือนจดหมายบางฉบับของผม
ที่เขียนแต่ไม่ได้ส่ง
เจ้าของจดหมายไม่มีวันรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไร
แต่ผมรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไร

...................

และบางทีตัวอักษรที่เราขีดเขียนไว้ในวันนั้น
แม้เวลาผ่านไปนานเท่าใด
มันก็ไม่เคยซีดจางในความทรงจำของเราเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:8:10:52 น.

อืม... พิเศษจริงๆด้วย ไม่เหมือนใคร
และไม่เปลืองตังค์ ฮ่าๆๆๆ (อะล้อเล่นจ้า)

เห็นด้วยกับข้อความของคุณก๋านะคะ
ถ้าเธอได้อ่านก็เป็นของขวัญที่ดี
แต่ถ้าเธอไม่ได้อ่านก็เหมือนคำตอบของคุณก๋าค่ะ

โดย: fonrin

วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:8:37:51 น.

คนเคยสำคัญที่สุดในชีวิตคนหนึ่งของเรา ตอนนี้เขาก็เป็นแม่น้ำที่แยกสายออกไปเหมือนกัน... เราไม่หวังว่าจะกลับมาพบกันอีก แต่ถ้าถามว่า ยังรักและปรารถนาดีกับเขาเหมือนเดิมไหม ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง

สิ่งที่เปลี่ยน - อืม - มีแต่เขาและคนของเขาเท่านั้นล่ะ

คุณยังดีที่ยังมีโอกาสได้เจอในงานแต่งและงานศพ เพราะเราคิดว่า เราคงไม่ไปทั้งสองงานที่มีเขาและคนของเขา

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:9:46:13 น.

เราจะรู้ถึงคุณค่าของสิ่งนั้นก็ต่อเมื่อเราได้สูญเสียมันไปแล้ว
..........
มันคงเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะ คุณฟ้าดินคงจะลืมเรื่องเก่า ๆ ไปได้ หากมีใครมาแทนที่เธอค่ะ ขอให้วันนี้เป็นวันที่มีความสุขสำหรับคุณค่ะ

โดย: แซนด์ซี

วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:10:51:18 น.

"ช่วงเวลาที่ดีที่สุด เเม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆ เเต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ"
เราชอบเพลงนี้มากๆเลยอะ ฟังเสียงคุณวินัยเเล้วถึงกับร้องไห้

เพราะเเน่นอนว่าชีวิตคนเราทุกคน มันจะมีเรื่องที่ดีที่สุด เกิดขึ้นเพราะใครคนนึง

จงดีใจที่หนทางเดินของชีวิตของคุณ ได้พบเจอสิ่งที่ดีๆสิ่งหนึ่ง ที่จะอยู่ในความทรงจำคุณตลอดไป

จงดีใจ ที่โชคชะตา ได้ทำให้เราได้รู้จักกกัน เเม้ว่าเราอาจจะไม่ได้เป็นคนที่รักกันก็ตาม

เเต่อย่างน้อยมันก็เป้นมิตรภาพดีๆที่เราได้เคยมีร่วมกัน...จริงมั้ย

....

เหมือนว่าคุณไม่ได้บอกใช่มั้ยว่า โอกาสที่จะเจอกันนั้นมันเนื่องในงานอะไร เเต่อ่านเเล้วเดาได้นะ (น่าจะงานเเต่ง รึเปล่า?)
ถ้าจะให้สิ่งที่ดีสิ่งหนึ่งกับเขา เเล้วคุณทำได้ดีที่สุด หากเป้นการเขียน นั่นเเหละ คุณได้มอบสิ่งพิเศษเเก่เขาเเล้ว
อย่าลืมบอกเขาให้เข้ามาอ่านด้วยนะ

...

งานเลิฟอิสน่ะหรอ คุณเอ๊ยยยยยยยย..

เราชอบการเเสดงบนเวทีมากๆเลย เราชอบทุกตอนบนเวทีคอนเสิร์ต
เเต่เราโคตรไม่ชอบการจัดการงานเลย สงสารป่ามากๆๆๆ คนเยอะเกินไปจริงๆ

ทางที่ดีที่สุดคือ ไม่ควรลุกไปเดินตรงทางเดินตอนคนเยอะๆเลย ห้ามเข้าห้องน้ำ เพราะไม่มีที่ให้เข้า (ไปปลดทุกข์ในป่าอะ คิดดู)
ไม่ต้องลุกไปไหนอะ เวิร์คสุด เพราะจะได้ไม่รู้สึกเเย่ๆกับงาน จะได้ดูคอนเสิดอย่างมีความสุข

โดย: This road is mine

วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:12:32:39 น.

เเต่ก็ดีนะ เราได้เพื่อนใหม่เพิ่มมา
จากการจัดทริปเช่ารถตู้ไปด้วยกัน นั้นเเหละ เรื่องนึงที่ประทับใจ สำหรับคอนเสิดครั้งนี้

โดย: This road is mine

วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:12:34:38 น.

จริงอย่างที่คุณว่าครับ เราจะเห็นคุณค่าเมื่อได้สูญเสียมันไปแล้ว ทุกคนล้วนแต่มีชีวิตที่แตกต่างกันไป สุดแท้แล้วแต่ว่าจะมาทับกันตรงจุดไหน หากไม่ทับกันอย่างที่ใจเราหวังก็ต้องปลง หนังของเบิร์กแมนค่อนข้างน่าง่วงนอนครับ แต่ว่าถ้าตั้งใจดูจริงๆ แล้วจะให้อะไรแก่เรามาก

โดย: Johann sebastian Bach

วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:14:39:42 น.

ใจหายเหมือนกันว่ะ.....
แต่ชีวิตคนเรามันก็ต้องเดินต่อไป
คนจะไปก็ต้องไป
(คนจะแต่งมันก็ต้องแต่ง)
สิ่งที่กังวลอยู่อย่างเดียว
คือ อยากให้เธอคนนั้น
เจอกับสิ่งดีๆ คนดีๆ มีชีวิตที่มีความสุขอย่างทีเธอเคยบอก เคยฝันไว้
ซึ่งคิดว่าเธอคงตัดสินใจได้ดีแล้ว

ส่วนเรื่องในอดีต
เก็บมันไว้ให้ระลึกถึง วันคืนเก่าๆ ที่หล่อหลอมให้เราก้าวมาถึงวันนี้ได้อย่างเข้มแข็ง แม้จะเต็มไปด้วยบาดแผล แต่เราก็ได้เรียนรู้แล้วว่า ซักวันมันจะหายเองได้ (แล้วเราก็จะได้บาดแผลใหม่ๆ ตามมา)

พูดแล้วก็คิดถึงเรื่องเก่าๆ

เหมือนหนังอะไรสักเรื่อง ที่ตัวละครที่จากกันไปนาน จู่ๆวันนึงต้องมารวามตัวกัน พบเจอเพื่อนเก่าๆ รักเก่าๆ และเยียวยาบาดแผลในใจ....

โดย: calcium_kid

วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:21:07:15 น.

แต่ผมอ่านแล้ว
นึกถึงเพลงเพื่อนสนิทแฮะ..
ขอให้มิตรภาพของคุณ"ยืนยง.."
พร้อมๆกับขอให้ความรักของเธอ"มั่นคง"

Get FREE HI5 Comments

โดย: katoy

วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:21:09:50 น.

ช่วงชีวิต

อาจจะสาย ที่ฉันเพิ่งจะคิดได้
สิ่งที่หาย คงไม่อาจย้อนหวนคืนมาใหม่ คำๆนั้น
วันที่เราพบกัน วันที่เรารักกัน
โอ้วันนั้น อยากจะบอกเธอเหลือเกิน
แล้วถ้าวันนั้น ถ้าฉันคงพูดกับเธอก่อน
เลยวันนี้ ก็คงไม่เสียเธอไปแน่นอน เธอหรือฉัน
เราก็คงพบกัน เราก็คงรักกัน
โอ้วันนั้น อยากจะกลับไปเหลือเกิน
* อยากให้เธอรู้ ว่าเพลงนี้ ถูกเขียนออกมาหลังจากวันนี้
ฉันมีความสุขทุกเวลา เหมือนฝันไป
และ อยากให้รู้ สิ่งที่ฉันเก็บมันอยู่ข้างใน
ช่วงชีวิตที่เคยมีเธอ คือช่วงเวลาที่ฉันเป็นสุขในหัว...ใจ
วันที่เราพบกัน วันที่เรารักกัน
โอ้วันนั้น อยากจะกลับไปเหลือ..เกิน

โดย: doki_doki IP: 125.27.75.215 วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:23:43:34 น.

ซึ้งอะพี่...

ช่วงนี้รู้สึกพี่จะเข้าโหมดรำลึกสัจธรรมนะ

โดย: nanoguy

วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:3:57:18 น.

ไม่รู้ว่าของพิเศษสำหรับเธอคนนั้นควรจะเป็นอะไรเหมือนกันครับ (แหงล่ะ ก็ผมไม่ใช่คนที่รู้จักกับเธอสักหน่อย)

แต่ผมชอบบล็อกที่เขียนวันนี้นะครับ

ขอให้เลือกของพิเศษให้กับเธอคนนั้นได้ในที่สุดนะครับ (แต่ผมว่า ของอะไรที่คุณฟ้าดินมอบให้ คงจะเป็นของพิเศษทั้งนั้นแหละครับ)

อ่านจบแล้ว ภาพฉากสุดท้ายของหนังเรื่อง "แฟนฉัน" ก็ผุดขึ้นมาในหัวครับ ภาพที่ "น้อยหน่า" ในชุดเจ้าสาวหันมามอง "เจี๊ยบ" แล้วหน้าของน้อยหน่ายังคงเป็นน้อยหน่าคนเดิมเมื่อตอนเป็นเด็กน่ะครับ

โดย: คนทับแก้ว

วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:11:11:41 น.

ว้าวววว

โดย: strawberry machine gun IP: 202.41.167.246 วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:14:39:45 น.

ของขวํญที่พิเศษก็ให้ไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ
ความเป็นเพื่อนที่ดีงัย

โดย: ตะวันออกไม่แพ้

วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:19:14:12 น.

บล็อกนี้เขียนดีมากเลยค่ะ

สำหรับตัวเอง ยังไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่า จะไป "แสดงความยินดี" ไหม

โดย: grappa

วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:19:57:17 น.

คุณฟ้าดิน เราขอนอกเรื่องหน่อยนะคะ
อยากถามมานานเเล้วว่า
ฟ้าดิน กับ ติดดิน (ในเว็บเฉลียง) คนเดียวกันมั้ยคะ

สงสัยๆ

(ถ้าไม่ใช่คงหน้าเเตก ฮ่าๆๆ

)

โดย: This road is mine

วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:21:37:22 น.

แวะมาดูครับ

โดย: คนขับช้า IP: 203.130.145.67 วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:21:58:03 น.

ขอบคุณจ๊ะ

โดย: jean-aeng IP: 124.157.228.163 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:14:23:16 น.

แต่ถึงเธอไม่ได้อ่านคุณก็ได้เขียนแล้ว

โดย: แพรจารุ

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:19:09:37 น.

เป็นของขวัญที่น่ารักทีเดียว

พรายบอกเซ็ท มีแผ่นที่เป็นปัญหา
คุณต้องส่งแผ่นนั้นที่เป็นปัญหาเปลี่ยนกับทางบริษัทที่ผลิตน่ะค่ะ
หากสนใจเราจะบอกที่อยู่ให้

โดย: printcess of the moon

วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:0:12:38 น.

ทำไมชีวิตคุณฟ้าดิน คล้ายกับผมมากเลยเล่านี่

ผมตัดสินใจไม่ไปเจอหน้าเธออีก เพียงแต่อวยพรและภาวนาให้เธอและคนรักของเธอพบเจอแต่สิ่งที่สวยงาม...

โดย: เจ้าชายไร้เงา

วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:15:55:16 น.

อ่านแล้วแอบเศร้า ทำให้นึกถึงตอนไปฝึกงานเลยพี่

ชีวิต ถ้าไม่สิ้นลมหายใจก็ยังมีหวัง

โดย: ดอกไม้ดวงดาวและผีเสื้อ IP: 210.213.42.142 วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:8:34:51 น.

เราชอบใช้ เวลา เป็นสิ่งช่วยให้อะไรต่อมิอะไรหลายๆ อย่างดีขึ้น เพราะเชื่อว่าชีวิตแต่ละคนในแต่ละวันยังต้องดำเนินไปตามวิถีของตัว แต่ละคนมีเงื่อนไขมีที่มาแตกต่างกัน
เป็นเพราะ เวลา ใช่มั้ย ที่ทำให้พวกเราได้เจอกัน และ เวลา อีกเช่นกัน ที่ทำให้เราต้องแยกย้าย บนทางเดินของแต่ละคนย่อมเจออะไรมากมายทั้งเธอและฉัน
ได้แต่หวังว่า เวลา ที่เหลืออยู่ของชีวิตจะดำเนินต่อไป.....อย่างไร ไม่ทราบได้
เพียงเพราะเงื่อนไขของ เวลา เท่านั้น เอง...........

โดย: jean-aeng IP: 124.157.228.60 วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:12:33:26 น.

Merry Christmas นะคะ

โดย: This road is mine

วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:22:40:51 น.

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าครับ

ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ

โดย: คนทับแก้ว

วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:14:52:55 น.

ก่อนไปปายผมส่งเบอร์โทรให้ไปทางเมล์นะ
แต่คาดว่าคงหายไปกับ junk mail แล้วหละ
บางทีเราอาจจะห่างกันเกิน 0.02 มม.

สวัสดีปีใหม่ครับ ^^

โดย: พลทหารไรอัน

วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:3:10:07 น.

Happy New Year !!

I hope

All luck becomes yours.

Life'll always be en rose.

Warm love's greeting you all year.

สวัสดีปีใหม่ครับคุณฟ้าดิน

โดย: Johann sebastian Bach

วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:7:59:47 น.

ไม่ได้เข้ามานานเหมือนกันเนอะ
หวังว่าท่านคงสบายดี
เพื่อนเขียนโปสการ์ดมาอวยพรให้เราเข้มแข็ง
เราแบ่งให้ฟ้าดินด้วยนะ

โดย: idLer IP: 124.120.147.74 วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:19:11:08 น.

สวัสดีคร้า

ลาทีปีเก่า สวัสดีปีใหม่ค่ะ ^_^

สิ่งใด ๆ เลวร้ายให้ผ่านพ้น
ไม่อับจนหนทางตามวิถี
ให้โชคลาภพร้อมสรรนับมากมี
ให้โชคดีสุขศรีปีใหม่เทอญ

โดย: Beee (Beee_bu

) วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:22:29:15 น.

โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า

) วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:11:28:23 น.

หายหน้าหายตาไปไหนแล้วเพื่อน

ปีใหม่ปีนี้ หวังว่าคงไม่ทำตัวเหงาๆ

มีความสุขกับชีวิต
โชคดี ...แล้วเจอกัน

โดย: calcium_kid

วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:16:23:50 น.

สวัสดีปีใหม่จ๊ะ แล้วเจอกัน

โดย: ginnaree ja IP: 124.157.228.219 วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:17:04:19 น.

Happy New Year 2008 เช่นเดียวกันนะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับคำอวยพร
ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงตลอดปี
คิดอะไรขอให้ได้สมปรารถนานะคะ

ส่วนเรื่องที่ไปประสบพบเจอ...สิ่งดีๆ
แน่นอนค่ะ แล้วจะเอามาเล่าให้ฟังกัน

โดย: DaLaTTa

วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:20:46:18 น.

สวัสดีปีใหม่คุณฟ้าดินค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆ และสุขภาพแข็งแรงนะคะ

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:11:52:39 น.

ปีใหม่มีความสุขมากๆนะครับ

โดย: ตะวันออกไม่แพ้

วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:16:31:43 น.

สวัสดีปีใหม่ค้า

โดย: grappa IP: 58.9.183.132 วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:23:18:10 น.

คุณ DaLatta
เคยลองแต่งดูแล้วครับ ไม่เวิร์กอย่างแรง
บอกไม่ถูกเลยว่าอะไรแย่กว่ากันระหว่างเนื้อเพลงกับเสียงร้อง 555

คุณเด็กหญิงเจ้าเอย
"ทุกวันนี้แม้เราจะไม่ได้เดินด้วยกันอีก แต่เจ้าเอยก็ยังถือว่าของขวัญชิ้นนี้พิเศษที่สุดสำหรับเจ้าเอยค่ะ"
เป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้มันจะเป็นเวลาสั้นๆ - อ่านแล้วคิดถึงเพลงท่อนนี้เลยครับ ลองกดฟังดูนะครับ

คุณกะว่าก๋า
แม้จะรู้แก่ใจว่า การบอกรักย่อมดีกว่าการอมพะนำเอาไว้
แต่พอถึงเวลาจริงๆ กลับทำไม่ได้ซักที

คุณ fonrin
ไม่เปลืองตังค์นี่เหตุผลหลักครับ นอกนั้นเหตุผลรอง 555

คุณแพนด้า
พอผมได้อ่านข้อความของคุณ ทำให้ผมนึกได้ว่าผมโชคดีกว่าคุณแพนด้า ที่อย่างน้อยมีโอกาสได้เห็นหน้าเขาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจากกัน

คุณแซนด์ซี
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ

คุณ This road is mine
ผมฟังแล้วจะร้องไห้เหมือนกันครับ

คุณ Bach
ผมว่า ผมยังโตไม่พอที่จะดูหนังพวกนี้ได้น่ะครับ คงต้องอาศัยเวลาสักพัก
ยอมรับว่าหนังคุณเบิร์กแมน, อันโตนิโอนี่ นี่กาแฟ 2 แก้วผมยังเคลิ้มเลย

คุณ calcium kid
ใช่ the big chill หรือเปล่า

คุณ katoy
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ

คุณ doki
"ช่วงชีวิตที่เคยมีเธอ คือช่วงเวลาที่ฉันเป็นสุขในหัว...ใจ"
ชอบเพลงนี้ด้วยเหมือนกัน

คุณนาโน
ตอนนี้เข้าโหมดศาลาคนเศร้ามากกว่าครับ 555

คุณคนทับแก้ว
ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ

คุณ strawberry machine gun
:)

คุณตะวันออก
ลึกซึ้งมากๆ ครับ
ของขวัญไม่จำเป็นต้องเห็นเป้นสิ่งของ

คุณ grappa
ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ

คุณ this road is mine
ไม่ใช่ครับ
ขออนุญาติดูคนหน้าแตกนะครับ 555

คุณคนขับช้า
ยินดีต้อนรับครับ

คุณjean-aeng
That's OK.

คุณแพรจารุ
แต่ผมว่าการที่เราเขียนแต่คนที่เราอยากให้อ่านกลับไม่ได้อ่านมันเป็นอะไรที่เศร้าลึกๆ นะครับ

คุณ printcess
สนใจครับ แต่ขออนุญาตเก็บเงินก่อน เพราะมีอะไรให้ซื้ออีกมาก
หวังว่าคงยังไม่หมดง่ายๆ นะครับ

คุณเจ้าชายไร้เงา
ผมว่านอกจากเราสองคนแล้ว ทุกคนในนี้ก็น่าจะมีช่วงชีวิตที่เป็นแบบนี้บ้าง คนละไม่มากก็น้อยล่ะน่า

คุณดอกไม้ดวงดาวและผีเสื้อ
Yes,life goes on

คุณไรอัน
ไม่เห็นเมลล์คุณไรอันเลยครับ
สงสัยต้องขอย้อนกลับไปดูหน่อยแล้ว

คุณidLer, คุณBeee
ขอบคุณมากครับ

โดย: ฟ้าดิน

วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:4:58:28 น.

นั่นสิ

โดย: เจ้าชายไร้เงา

วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:23:00:47 น.

ยินดีที่คุณฟ้าดินได้รู้จักกับ ความรัก นะคะ (เราว่ามันเป็นความรักค่ะ)

เราเป็นคนที่กำแพงสูงค่ะ จนป่านนี้ยังไม่รู้วิธีทลายกำแพงให้ตัวเองได้สัมผัสความรู้สึกอย่างนั้นบ้างเลย แล้วบางทีก็รู้สึกว่าตัวเองช่างเป็นมนุษย์ที่บางส่วนขาดหายไป

ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ดีๆค่ะ

โดย: walk in dream (walkin

) วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:10:26:38 น.

สวัสดีครับคุณฟ้าดิน
ลุงกล้วยเคยได้ยินที่เขาชอบพูดว่า สิ่งใดก็ตามมักมีคุณค่าหลายเท่าเมื่อเราจากของสิ่งนั้น แบบนี้ก็ประหยัดและดูดีครับ

โดย: ลุงกล้วย

วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:02:37 น.