จะด่ากูเฮี่ย... กูเลว... กูมันถ่อย... กูมันไม่เอาถ่าน... กูไม่ขอว่าซักคำ แต่ขอร้องเถอะว่ะ..... อย่าดูถูกคนอย่างกูว่าไม่รู้จัก "รัก" แม้แต่ซักวินาทีเดียวนะมึง
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
9 ตุลาคม 2552
 
All Blogs
 

ยิงกระต่าย

"เฮ้ยไอ้น้องเก่ง...ไปที่ไหนต่อดี" พี่คนนึงถามกูขึ้นมา

แม่งชื่อไรกูยังไม่รู้เลย

"ไม่รู้เหมือนกันว่ะพี่....บ้านไม่ได้อยู่แถวนี้" กูตอบ

ตอบตามความจริง
อย่าได้หาว่ากูตอบกวนตีน
ก็บ้านกูไม่ได้อยู่แถวนี้จิงๆนี่หว่า

แล้วจู่ๆก็มีสองผัวเมียเดินผ่านมา

สะพายเป้รุงรังทั้งผัวและเมีย

แหม..........อีห่าสองตัวนี้ไม่รู้จักเข็ดหราบ


แค่กล้องตัวเดียวถือติดมือขึ้นมาก็ขี้แทบแตกแระ


ยังจะหอบมาทำเหี้ยไรเยอะแยะ


รึว่ามึงทำก่อสร้างมาก่อน


หน้าไม่ให้นะเนี่ยมึง...

ลูกอีช่างขน

หนักจะตายห่าจะแบกกันไปทำไมนักหนาวะ



"เจ๊ๆ ...... จะเดินไปที่ไหนกันอ่ะ" กูถาม

เค้าก็หันมามองหน้ากูด้วยความเป็นมิตร

แต่กูขอเดาเอาว่ามันอยากได้กูเป็นผัวใหม่ซะมากกว่า



"ไปผาหล่มสัก.....ไปดูพระอาทิตย์ตกดินน่ะจ้ะ" นังเมียเป็นคนตอบ

"พวกผมเดินไปด้วยคนได้ป่าว" ไอ้แสบถามต่อ

"เชิญเลยน้องทางสาธารณะ" ผัวมันตอบ

แต่กูรู้สึกว่ามันก็กวนตีนมิใช่น้อย

"เอาไงพี่ ไปกะพี่สองคนนี้ป่าว" กูถามความคิดเห็น

"ไปๆ" มันตอบ
คงต้องไปอยู่แล้วเพราะว่าในหัวมึงก็ไม่รู้จะไปที่ไหนเหมือนกัน

"งั้นรีบไปเหอะไม่รู้ว่าอีกไกลแค่ไหนอ่ะ" ไอ้แสบพูด

.
.
.
.
.
.
.

แล้วก็พากันออกเดินทางออกจากน้ำตก

มุ่งหน้าสู่ผาหล่มสักที่เค้าสาธยายว่าสวยนักสวยหนา

.
.
.
.
.
.
โชคยังดีที่มันไม่ต้องปีนป่ายเป็นทางราบแม้จะเป็นหลุมเป็นบ่อไปบ้างก็ยังพอได้เสียว




ทุ่งหญ้าและป่าสนสามใบ

แม่งสวยแบบที่ไม่ชินตามาก่อน

อากาศที่เริ่มเย็นลงอีก

หมอกบางๆที่เริ่มลอยมากับลม

ได้บรรยากาศชิบหาย

ว่าแต่แถวนี้ไม่ค่อยมีอะไรขายเลยวะ

เหมือนจะหิวๆว่ะ

ขนมก็แดกห่าซะเรียบไปละ

"ไอ้แสบหิวป่าววะ" กูถาม

"ก็นิดๆอ่ะ...ถามไมหิวอ่ะดิ" มันตอบ

"ทำไงดีวะ"
.
.
..
.
.
.
อีสองผัวเมียต้นเหตุที่ทำให้กูต้องมาผาห่าไรนี่เสือกแอบฟังกูสองคนคุยกัน

แล้วพูดขึ้นมาว่า

"จะถึงแล้วล่ะน้อง แถวๆผาที่เราจะไปน่ะมีของขาย" มันเล่า

"งั้นรีบไปละกัน" กูพูด.....หิวว่ะ

.
.
.
.
.
.
.
ตลอดการเดินทางพวกกูก็แวะถ่ายรูปกันสารพัดเป็นที่น่าสนุกสนาน

เพราะว่าจะต้องตักตวงกับความลำเค็ญที่ปีนขึ้นมาให้คุ้มมากที่สุด

"เฮ้ยรอแป๊บนะเดี๋ยวกูไปเยี่ยวแป๊บนึง" ไอ้พี่ต้นกีต้าร์หน้าหล่อส่งเสียงบอกเพื่อนๆมัน

หรือว่าบอกกูวะ



เอ......




เวลาเยี่ยวนี่ต้องควักควยออกมานี่หว่า

อ่ะ

โอกาสดีๆของรายการพ่อบ้านชิงทอง

และกูต้องไม่พลาดโอกาสนี้....

ติดอยู่ตรงที่ "เมีย" กูนี่ดิวะ เกาะแน่นยังกะทาก

สองนาทีผ่านไปไวเหมือนตด

"ไอ้แสบปวดเยี่ยวป่าว" กูแกล้งถามมันถ้ามันไม่ปวดกูจะไปเยี่ยว

แต่ถ้ามันปวดกูจะปล่อยให้มันไปเยี่ยวคนเดียว

อิอิ



"ไม่อ่ะ ไม่ค่อยได้กินน้ำ" มันตอบ

ช่างเป็นคำตอบที่ดีมากๆ

"งั้นกูไปเยี่ยวละนะ" พูดจบรีบวิ่งไปให้ไว

เดี๋ยวไม่ทันไอ้พี่ต้น

เห็นเสื้อมันละ

สัด

คอยดูนะ
กูจะหน้าด้านไปยืนเยี่ยวต้นไม้ต้นเดียวกันกะแม่งเลย

เอาแบบซึ่งหน้า

เอาแบบให้เห็นจะจะกันไปเลย

"เยี่ยวด้วยคนดิ" ไอ้แสบเสือกวิ่งตามมา

สัด

หมดอารมณ์เยี่ยวกะเยี่ยวหดนี่เหมือนกันมะวะ

สัด

เสียเส้นมากๆ

งั้นเยี่ยวแม่งต้นนี้ล่ะวะ

ว่าแล้วกูก็ต้องรีบเยี่ยวห่างที่เยี่ยวของไอ้พี่ต้นออกมานิดนึง

รูดซิป....
.
.
.
...
....

แล้วก็ลงมือเยี่ยว

เยี่ยวใส่ต้นไม้



"โหไอ้เก่ง........เลวเกินไปมั้ยเนี่ย" ไอ้ห่าแสบแม่งด่ากู

"เหี้ยไรของมึง" อย่ามาหาเรื่องกูตอนนี้นะ ยิ่งอารมณ์เสียอยู่
เดี๋ยวต่อยแม่งหน้าแหก

"ดูมึงเยี่ยวซิ ห่านี่ ไหลเต็มรองเท้ากูเลยเนี่ย" มันด่า

อ้าว

ชิบหายแระ

ลืมดู
ตากูมัวแต่ดูโหนกตูดไอ้พี่ต้นอยู่

แหม...


ไอ้ห่าแสบ


นี่เยี่ยวนะไม่ใช่รถบังคับ

สัด...


มันก็ไหลไปเรื่อยอ่ะ


จะสั่งให้เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาได้ไงวะ

บ้าป่าว


แม่ง

ทีเวลาน้ำแตกใส่หน้าเลียนแบบหนังญี่ปุ่นทำไม....



ทำไมมึงไม่บ่นมั่งว่ะ


ห่านี่


"โห....เก่ง เยี่ยวใส่กันแบบนี้ไม่อายกันเหรอ" ไอ้พี่ต้นกีต้าร์หน้าหล่อถาม

"ไม่อายหรอกพี่เห็นกันทุกวัน" กูตอบรีบเก็บท่อส่งน้ำเข้ากางเกง

"อืม.....งั้นคงจะอายถ้าได้เห็นอันที่ไม่ค่อยได้เห็นอ่ะดิ" อ่ะ มึงดูมันตอบ


ตอบแบบนี้ล่อกันกลางป่าตรงนี้เลยมั้ย

แบบนี้เรียก..."อ่อยเหยื่อ" รึป่าววะ

ปากมันพูดไป


มือก็กำลังใส่เข็มขัดที่เอวไปด้วย


เผยให้เห็นกางเกงในสีขาวที่มันใส่อยู่


นี่ถือว่าเสียวที่สุดแล้วตั้งแต่ได้เจอและเห็นมันมา


ถือว่าใกล้ควยมันที่สุดแระนะ


ว่าแต่.....



ไอ้กางเกงในตัวเนี้ยะ


ถ้ามีโอกาส


กูจะสอยมาดมซะให้ชุ่มปอด

คิคิ

สรุป...


เป้าอูม


ตูดแน่น

หน้าดี

ดนตรีเพราะ

อ่ะ...เดี๋ยวคืนนี้กูจะจัดไปให้ซักหนึ่งคอนเสิร์ต


"ราตรีนี้มีเคคารูขี้"


อิอิ


.
.
.
.
.
.
.
.
.



"เสดดดดดดดด.........ยางงงงงงงงงงงง" เสียงเหี้ยห่าที่ไหนไม่รู้แหกปากเรียก


นี่ถ้ากะลังปี้กันอยู่นะ

คงถอนควยแทบไม่ทันอ่ะ


"มึงจะแหกปากหาแม่มึงเหรอไงวะ" กูด่าทันทีที่เดินมาถึงพวกมัน


"ก็พวกเราอยากดูอาทิตย์ตกนี่หน่า" ไอ้เหี้ยเหยินทำเสียงแอ๊บแบ็วเหมือนเด็กอนุบาล


"กูว่า....รอดูมึงตอนดวงตกดีกว่าว่ะ....สัด" กูขู่

.
.
.
.
.
.
.


"ผาหล่มสัก"



ป้ายแม่งเขียนไว้ตัวเบ้อเริ่ม


เออ


ก็สวยดีอย่างที่อีสองผัวเมียนั่นแม่งบอกล่ะนะ


แม่งมองเห็นไปไกลสุดลูกหูลูกตา

เห็นเมืองเล็กๆข้างล่าง


แล้วหน้าผาที่กูกำลังยืนอยู่ก็สูงซะจนหมอยสั่น

คือแบบว่าสูงมาก


สูงดิ่ง


แล้วแม่งมีแท่งหินยื่นออกไปในอากาศเหมือนในโปสเตอร์เด๊ะเลย


กูว่าแม่งต้องมีใครสร้างเอาไว้ล่อให้คนมาเที่ยวแน่ๆเลยว่ะกูว่า


สัด


เกิดหักลงไปล่ะตายห่าไม่ต้องเลี้ยง


แล้วที่สำคัญแม่งมีของขายมากมายยังกะตลาดนัดคลองถม

กูว่าสปอนเซอร์แม่งต้องขายอย่างน้อยห้าสิบบาทแน่นอน


ไม่มีทางได้แดกเงินกูหรอก

สัดห่า


ค้ากำไรเกินควร


เดี๋ยวกูจะไปร้อง สคบ.


"ลุงๆ ไอ้หินที่ยื่นออกไปอ่ะ ของจิงของปลอม" กูถามไอ้ลุงแก่ที่ขายของอยู่แถวนั้น


มันขายไรรู้มะ

ไข่เหี้ย


ซาลาเปาทอด


กูไม่ซื้อแม่งหรอก


เคยซื้อแดกไปทีนึง


สัด

ติดคอเกือบตายห่า

.
.
.

"ของจิงดิไอ้หนู...ใครมันจะทำแบบนั้นได้" ลุงมันตอบ


อ่ะ


ใครจะไปรู้วะ


ขนาดขายสปอนเซอร์ราคาขนาดนี้พวกมึงยังทำกันได้


"เหร๋อ" กูตอบแบบทำเสียงไม่เชื่อ


ก็น่าสงสัยว่ะ


ทำไมจะต้องยื่นออกไปด้วยวะ


แล้วเสือกมีอันเดียวซะด้วยนะ


"เออนี่ไอ้หนู...ลุงมีไรจะเล่าให้ฟัง" จู่ๆลุงมันก็ชวนคุยสีหน้าตื่นเต้น


"ไรเหรอลุง" กูก็หลงกลแม่ง อยากรู้ขึ้นมาเหมือนกัน

ไม่รู้แม่งจะหลอกขายของอะไรให้กูป่าว


ไว้ใจได้ที่ไหนคนแถวนี้


"เอ็งเห็นไอ้หินก้อนที่เอ็งถามมั้ย" ลุงมันถาม


"ไม่เห็นมั้ง แท่งเท่าบ้านอ่ะนะ" กูตอบแบบใสๆ


"เอ็งอยากฟังลุงเล่ามั้ยเนี่ย" มันทำท่าอารมณ์เซ็งที่กูแกล้งทำไม่สนใจ


"แล้วลุงอยากจะเล่ามั้ยล่ะ ถ้าอยากก็รีบๆเล่ามาเหอะ เยอะนะลุงเนี่ย" กูพล่าม


"ก็นั่นแหละ วันก่อนมีคนตกลงไป เละไม่เป็นชิ้นเลย สองวันกว่าจะเอาขึ้นมาได้แน่ะ" มันทำท่าหยะแหยง


"แล้วไงลุง" กูทำท่าคิ้วขมวดด้วยความอินกะเรื่องที่มันเล่า


"โอ้โห.....จำไม่ได้เลย ยืนอยู่เฉยๆแท้ๆตกลงไปได้ไงก็ม่ายรู้ คนมันถึงที่ตาย" มันเล่าไปแล้วก็ส่ายหัวปลงไปด้วย



แหม....ไอ้แก่ปากหมา


มึงปลงตัวเองก่อนดีมั้ย


แล้วจะเล่าหาพ่อมึงเหรอไงเนี่ย


เล่าเพื่อ......



เล่าทำส้นตีนไร.......มึงคิดว่าพวกกูจะรู้สึกไงเนี่ย

.
.
.
.
.
.
.
.
..
...


"อีดอกหวานมึงไม่ถ่ายรูปเหรอ" กูแกล้งถามอีตัวร่าน


"เราก็ถ่ายแล้วไง" มันตอบเสียงอ่อยๆ


อย่าคิดว่ากูรู้ไม่ทัน


มันกลัวความสูง

ส่วนกู...




อย่าได้แคร์อะไรทั้งนั้น


"กูอยากถ่ายรูป มึงไปโพสท่าให้กูอย่างด่วน" กูสั่งมัน

"ถ่ายตรงไหนอ่ะ" มันถาม ทำท่าหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด


"มึงไม่รู้จริงๆเหรอว่ากูจะให้มึงไปถ่ายตรงไหน" กูทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้


"ยืนถ่ายตรงนี้แล้วให้ด้านหลังเป็นแท่งหินใช่ป่ะ" มันตอบเสียงเลี่ยงๆ


"พ่อมึงดิ....ไปยืนตรงที่คนแม่งตกลงไปตายห่านั่นแหละ"


"ไม่เอาอ่ะ...เรากลัว" มันรีบทรุดลงนั่งกับพื้น


"มึงจะไปเองหรือให้ไอ้เหี้ยเหยินลากไป" กูขู่


"ไม่เอานะเราไม่ลาก" ไอ้เหี้ยเหยินรีบชิ่ง


คงจะกลัวได้ตายหมู่ตอนลากอีหวาน


"มึงแหกตาดูซิ...คนเค้าไปถ่ายกันเยอะแยะ"


"ก็เราไม่อยากถ่ายนี่หน่า" มันย้ำ


"ก็กูอยากถ่ายให้มึงอ่ะ....จะไปมั้ย" กูย้ำ


"บังคับตลอด" มันเถียงในลำคอ


.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"เร็วๆสิวะ" กูเร่ง


ซึ่งตอนนั้นมันกำลังนั่งกระดึบออกไปทีละคืบบนก้อนหินก้อนนั้น


ของโรส ศิรินทิพย์


อิอิ


"พอแล้ว....มันน่ากลัว" มันตอบเสียงสั่น ไม่ยอมกระดึบออกไปต่อ


"อีกนิดนึง" กูเร่ง


มันก็ทำท่าแต่ไม่ขยับ


"เร็วๆดิวะ มึงเห็นป่าวเนี่ยคนอื่นเค้ารอถ่ายรูปอยู่นะเว้ย เสียเวลาคนอื่น" กูแกล้งกดดันมัน


ท่ามกลางสายตาของคนมากมาย


ที่บางคนก็อมยิ้ม




แต่.....




บางคนก็ลุ้นจนหน้าซีดเหมือนกัน



เพราะว่าบางคน....ก็โดนผัวบังคับให้ไปเป็นแบบถ่ายรูปตรงหินหน้าผานั่นเหมือนกัน


เป็นคิวต่อไป


"พอยัง" มันถาม


"ยัง ได้แค่ไม่กี่ท่าเอง ไหนมึงลองเอาขาห้อยลงไปข้างล่างดิ๊" กูสั่งต่อ


"ไม่เอา เราทำไม่ได้อ่ะ" มันเสียงกระเส่าปานจะร้องไห้


"งั้นมึงนอนคว่ำแล้วทำท่าเย้ายวนซิ" ไหนมึงชอบนักไม่ใช่เหรอ


"เราทำไม่ได้" มันย้ำ

"เออๆ งั้นมึงไม่ต้องถ่ายละ" สัด



กูงี้กลั้นหัวเราะกระเพาะเยี่ยวแทบระเบิด


"เอ้า.......รีบๆดิวะ คนอื่นเค้ารอเนี่ย" แม่งนอนนิ่งไม่ยอมกระดึบกลับเข้าฝั่ง


"เรากลับไม่ได้" มันตอบ

แหมสัด


ทำยังกะเข้าเกียร์ถอยหลังไม่ได้


มันนอนค้างอยู่ท่านั้น


จนมีพี่คนนึงที่ไม่รู้จักคงรำคาญเดินไปพามันออกมา


"เอายาดมมั้ย" กูถามทันทีที่เห็นมันนอนตาค้างอยู่ข้างๆ


มันไม่ตอบได้แต่หันมาถลึงตาใส่กู


สัด



คิดว่ากูกลัวเหรอ


ไม่จกลูกตามึงออกมาเอานิ้วตีบคีบเล่นก็ดีขนาดไหนละ


เด๋วมีต่อ


ภูกระดึงนี้ช่างเป็นตอนที่ยาวนานเหลือขนาด
.
.
..


อิอิ




 

Create Date : 09 ตุลาคม 2552
6 comments
Last Update : 9 ตุลาคม 2552 22:48:57 น.
Counter : 1446 Pageviews.

 

55+ หนุกหนานคัฟ
ขอบคุงค้าฟ

 

โดย: khongbeng IP: 192.168.0.113, 124.120.118.41 10 ตุลาคม 2552 1:02:01 น.  

 

อ่า คิดว่าได้เห็นของดีมือกีตาร์ซะหน่อย ลุ้นแทบแย่

 

โดย: maximum IP: 202.12.73.5 10 ตุลาคม 2552 3:20:45 น.  

 

รออ่านต่อไป

ว่าแล้วอยากไปบ้างแต่ขี้เกียจปีนฟร่ะ

 

โดย: koki IP: 124.120.165.165 11 ตุลาคม 2552 11:14:47 น.  

 

อยากรู้ว่าเก่งยังเรียนอยู่อัสสัมศรีราชารึป่าวอ่ะ
อยากเห็นหน้าแสบจัง หุหุ

 

โดย: Robinson IP: 112.142.209.87 11 ตุลาคม 2552 14:22:43 น.  

 

5 5 5 สงสารหนูหวาน

 

โดย: zardamon 17 พฤศจิกายน 2552 13:55:59 น.  

 

อยากเห็นของมือกีตาร์ว่ะ

อิอิอิ

 

โดย: wutskabirds IP: 119.31.126.141 14 ธันวาคม 2552 23:06:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สันดานเสีย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




ถึงสันดานกูจะเสียแต่รักจิงนะเว้ย..
Friends' blogs
[Add สันดานเสีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.