จะด่ากูเฮี่ย... กูเลว... กูมันถ่อย... กูมันไม่เอาถ่าน... กูไม่ขอว่าซักคำ แต่ขอร้องเถอะว่ะ..... อย่าดูถูกคนอย่างกูว่าไม่รู้จัก "รัก" แม้แต่ซักวินาทีเดียวนะมึง
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
12 พฤษภาคม 2552
 
All Blogs
 
FANCLUB....VS....น้ำตกลานรัก

"เฮ้ยตื่นได้แล้วโว้ย" กูแหกปากปลุกพวกมันแล้วลากผ้าห่มออก
"มึงจะไปเที่ยวน้ำตกมั้ย" กูถามพวกมันที่นอนก่ายกันไปมา
เหมือนเมื่อคืนเพิ่งดวลเหล้ากันจนเมาไม่ได้สติ
แต่ที่ไหนได้
แม่งคงจะเมากุ้งมากกว่า
แดกกันเต็มพิกัด
หมดก็ดำลงไปยิงขึ้นมาเผากินใหม่
"รีบตื่นเลยพวกมึงเดี๋ยวเย็นนี้ต้องไปบ้านไอ้เชี่ยบิดอีกนะ"
พอมันได้ฟังดังนั้นก็รีบลุกกันแย่งเข้าห้องน้ำเป็นการใหญ่
ไม่รู้ว่ามันอยากไปเที่ยวน้ำตกหรือว่ามันอยากไปจากบ้านกูไวๆกันแน่...
"รีบๆนะมึงเดี๋ยวกูลงไปรอกินข้าวข้างล่าง"
มึงคงไม่อยากเชื่อกันอ่ะดิ
ว่าวันนี้กูตื่นก่อนคนอื่นได้ไง
พวกมึงก็อย่าลืมกันสิ
ว่ากูเป็นเจ้าบ้านที่ดีขนาดไหน
เห็นความดีของกูกันมั่ง.......สัด
แต่ความจริงแล้วเมื่อคืนแดกกุ้งมากไปหน่อย
"ขี้แตก"
เลยตื่นซะตั้งแต่ค-ยไก่ยังไม่ตั้ง
.
.
"พี่น้อยมีไรกินอ่ะ" กูถามพี่น้อยที่กำลังจัดเตรียมอาหาร
"เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า" พี่น้อยตอบ หน้ายิ้มๆ
ในสายตากูพี่น้อยเป็นคนที่ดีกับกูมากที่สุดในบ้านเลยด้วยซ้ำ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ไม่ว่าพี่น้อยจะสุขหรือจะทุกข์
ใบหน้าของหญิงอ้วนเตี้ยคนนี้
มีรอยยิ้มอย่างจริงใจให้กูเสมอ
"วันนี้เตี่ยและม๊า จะกินข้าวพร้อมพวกแก รวมทั้งชั้นด้วย" อีเจ๊กิ๊บแทรกตอนกูกะลังอินๆตลอด
"อ่ะ....ไรวะ" กูได้แต่อุทาน จะแดกลงมะเนี่ย
ถ้าไม่โดนเตี่ยกูบ่น
ก็ต้องฟังม๊ากูเล่าเรื่องไรซักอย่าง........แทบไม่หยุด
แกเล่ายังกะไปเจอมากะตัว.....ทั้งๆที่ส่วนมากได้ยินมาจากคนอื่นเค้าอีกทีทั้งนั้น


หรือไม่ก็คนงานเอามาเล่าให้ฟัง
อย่างว่าแหละ
ออกเอคเซ่นยังกะอยู่ในเหตุการณ์
กูละกลัวข้าวไหลลงหลอดลมม๊ากูจริงๆว่ะ.
.
.
แล้วพวกมันก็พากันชักแถวเดินลงมาจากข้างบน
"เก่งมีไรกินอ่ะ หิวจัง" อีหวานจอมตะกละ เที่ยวเดินเปิดฝาหม้อหาของแดก
"ข้าวต้มกุ้ง ฝีมือชั้น" อีเจ๊กิ๊บพูดเหมือนภูมิใจจะนำเสนอ
มันคงคิดว่าฝีมือมันทำออกมาแล้วคงจะต้องอร่อยมากๆ
และคงเป็นบุญของพวกกูยิ่งนักที่ได้กินอาหารฝีมือมัน
แต่เท่าที่กูจำได้นะ
มันเคยทำ
กุ้งทอดกระเทียม.....
แต่ทำออกมาแล้วยังกะกุ้งทอดเกลืออ่ะ......สัด
ลืมโรคคอหอยพอกไปเลยมึง
"อีกแระ" เสียงไอ้เชี่ยเหยินอุทานแบบหมดอาลัยตายอยาก
แล้วอีหวานก็ทำท่าพะอืดพะอม
คือแบบว่าต้องเข้าใจนะ
พวกกูงี้ขี้ออกมานี่แทบจะเป็นตัวกุ้งอยู่แล้วอ่ะ
"อีเด็กบ้า... แกคงไม่เคยกินของแบบนี้ล่ะสิ จะเอามั้ยไก่ดิบๆน่ะ เดี๋ยวชั้นจะจัดให้" มันพูดทีนี้สีหน้ามันไม่ค่อยดีเลยว่ะ
ถึงพี่สาวกูจะปากไม่ค่อยดี
แต่มันก็รักกู
อันนี้ทุกคนในบ้านรู้กันดี
ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยพูดดีๆกันซักเท่าไหร่
เพราะมันเป็นการแสดงออกความรักที่ไม่เหมือนบ้านคนอื่น
คนในบ้านกูไม่รู้เป็นไง
ตอแหลไม่เป็น
ไม่เคยบอกให้รู้ว่ารักกันตรงๆ
แต่การกระทำจะแสดงออกมาให้รู้สึกได้เอง
ไม่เหมือนบ้านคนอื่นที่ได้เจอมา
ผัวกลับมาจากทำงาน
เรียกเมียที่รักอย่างโน้นที่รักอย่างงี้
โอบกอดหอมแก้มสารพัด
แต่ที่ไหนได้
เพิ่งกลับจากไปเย็..กะเมียน้อยมาแท้ๆ


แดกข้าวก็เรียกไม่ได้
ต้องเรียกว่าทานข้าว
ฮี ค-ย แ-ด
ก็เรียกไม่ได้เพราะว่ามันน่าเกลียด
แต่พอตกกลางคืนก็วนเวียนกันอยู่ตรงฮี ตรงค-ยนี่แหละ
มั่วกันสารพัด
แล้วมันจะต่างกันตรงไหนวะ
ปากแค่ปากไม่พูดแค่นั้นเอง
หรือพี่น้องที่ปากว่ารักกันสารพัด
แต่ก็พร้อมที่จะฆ่าแกงกันได้ตลอดเวลาเพื่อแย่งชิงสมบัติ
ถ้าให้กูเลือก
ให้กูอยู่กับครอบครัวที่จริงใจแบบนี้ดีกว่า ....ที่จะต้องอยู่กับความเสแสร้งแบบนั้น
ถึงแม้ไม่พูด
แต่กูก็รู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร
กูเชื่อว่าพี่สาวและทุกคนในบ้าน
ตายแทนกันได้
แล้วพวกมึงล่ะ
เคยถามตัวเองกันรึยัง
ว่ามึงมีคนที่รักมึงมากพอที่จะตายแทนมึงได้รึป่าว
แล้วค่อยมาพูดถึงกู
แล้วที่อีเจ๊กิ๊บมันหน้าเสียแบบนั้น
กูเข้าใจดีว่า....
มันคงตั้งใจทำให้พวกกูแดกห่ากันจริงๆ
แต่อีดอกพวกนี้เสือกทำท่ารังเกียจซะงั้น
ข้อเสียของบ้านกูก็คือ
ไม่ค่อยอธิบายความจริง
อย่างเรื่องนี้
ถ้ากูบอกอีเจ๊กิ๊บมันว่าเมื่อคืนแดกกุ้งกันมาเต็มคราบ...จนหายอยากแล้ว
มันก็คงเข้าใจได้และรู้สึกดีขึ้น
แต่........ด้วยนิสัยของกู
ก็ไม่รู้จะพูดไปทำไม

จนพวกกูกินข้าวเสร็จเตี่ยกะม๊ากูยังไม่กลับจากออฟฟิศมากินข้าวเลยอ่ะ
"พี่น้อยพ่อกะแม่นี่บอกป่าวว่าจะกลับมากี่โมงอ่ะ"


"ไม่รู้นะ ปกติเอาไปกินที่ทำงานนะ" พี่น้อยตอบสีหน้าแปลกใจ
"สงสัยเตี่ยอยากกินข้าวกะผมมั้งคับ" ไอ้เชี่ยเหยินตอบทำหน้าแอ๊บแบ๊ว
"เฮ้ยไปเหอะ.... มัวทำหน้าปัญญาอ่อนอยู่นั่แหละมึง กว่าจะกลับมาอีก" กูเร่งพวกมันให้รีบ
ก่อนจะลุกกูก็หันไปมองหน้าอีเจ๊กิ๊บที่ยืนทำหน้างอเป็นเคียวอยู่ข้างๆพี่น้อย
ก่อนที่กูจะกระเดือกปากพูดออกมาคำนึงด้วยความสำนึกผิด(เล็กน้อย)ที่ทำท่ารังเกียจอาหารที่มันตั้งใจทำให้แดกออกมาว่า.....
"เจ๊กิ๊บไปเที่ยวน้ำตกด้วยกันป่าว ไปหลายๆคนหนุกดี" กูชวนทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่ามันไม่ไป
"เออเจ๊กิ๊บไปเล่นน้ำด้วยกันดิ จะได้จับเจ๊กิ๊บกดน้ำเล่นน่าหนุกดีว่ะ" ไอ้เชี่ยบิดปากหมา
"ให้ชั้นไปเที่ยวกับพวกแก.... ชั้นนอนให้หมาเลียหน้าอยู่บ้านเล่นๆยังจะมันซะกว่า" มันก็ตอบได้ใจจริงๆ
แค่กูเอ่ยปากชวนมัน สีหน้ามันก็ดีขึ้น ถึงปากมันจะเป็นแบบนั้น แต่กูรู้ดีว่ามันก็ไม่เคยได้คิดร้ายจริงๆกับกูซักที
นี่แหละคือรูปแบบของการขอโทษและความผูกพันแบบแปลกๆที่บ้านกูเป็น
ซึ่งพวกมึงอาจไม่เคยรู้
"แล้วเจ๊กิ๊บเลือกยังว่าจะเอาหมาตัวไหน อิอิ" ไอ้เชี่ยบิดยังไม่เลิก
"เฮ้ยงั้นกูว่าไปกันเหอะยิ่งอยู่นานยิ่งช้าว่ะ" กูเร่งซ้ำ
"ไปๆๆๆๆๆ" ไอ้แสบจับแขนไอ้บิดดึงให้มันรีบไป
"พี่น้อยไปด้วยกันป่าว" กูชวนพี่น้อย
"อ้าว... ถ้าพี่ไปแล้วใครเฝ้าบ้าน" พี่น้อยทำหน้าเป็นประโยคคำถามซะงั้น
"อ้าว.....พี่ ก็เจ๊กิ๊บไง ดุซะขนาดนี้" ดูมันจะไปอยู่แล้วยังไม่วายกัดกันอีก
"ไอ้บิด......ไอ้ห่า ขาติดโขดหินจมน้ำตายซะเหอะมึง" 555...ไอ้เชี่ยบิดนี่โชคดี พี่สาวกูอวยซะขนาดนี้
"เก่งไปยังไง" ไอ้ชิ้นถาม มันคงคิดว่ากูให้เดินไปมั้ง
"มอเตอร์ไซค์ดิไอ้ควาย"
"มันไกลนะเก่ง... พี่ว่าเอารถยนต์ไปเหอะ เดี๋ยวเตี่ยกลับมาพี่บอกให้เอง หลายๆคนไปคันเดียวกันแหละดี" พี่น้อยแนะนำ
กูหันไปมองหน้าอีเจ๊กิ๊บด้วยความลังเลในความปากสว่างของมัน
เพราะเมื่อไหร่ที่กูเอารถใหญ่ออก...เป็นต้องโดนด่าทุกที
"ก็เอาไปสิ....." มันบอก
กูก็ยังทำหน้าไม่เชื่อหูตัวเองอยู่ดี
"จริงง่ะ" - -"
"เออ...... แกเอาไปเหอะเดี๋ยวชั้นบอกเตี่ยเองว่าพวกแกขโมยไป" แล้วมันก็อมยิ้มมุมปาก
"งั้นกูไปละ"
พวกกูรีบวิ่งออกมาทันทีที่พี่น้อยส่งกุญแจรถให้ ไปให้เสร็จก่อนกลับมาค่อยว่ากัน
"รถสวยว่ะเก่ง กูขับให้เอาป่ะ" ไอ้เชี่ยบิดเสนอตัว
"ไม่ต้องเสือกอ่ะ มึงเอาไว้ขับรถพ่อมึงเหอะ"
"ไอ้แสบมึงมาขับ" กูบอกมัน
"ไรอ่ะเก่ง รถมึงทำไมไม่ขับเองวะ เกิดชนขึ้นมาทำไง" มันตอบทำหน้าเครียดเชียว
"ไม่ชนอ่ะ... ไปแค่แถวๆนี้แหละ" อิอิ
"โห ... ไอ้เชี่ยเก่ง มุกมึงเล่นซะกูงง" ไอ้เชี่ยบิดบ่น



"เก่งขับเองเหอะ เวลากลับมาแล้วเตี่ยด่าจะได้ด่าเก่งไง ไม่งั้นแสบจะโดนด่านะ" ไอ้เชี่ยเหยินแสดงความเห็น
แหม๋....................แต่ละคนแม่ง
ห่วงแต่กูจะไม่โดนด่า
ส้นตีนจริงๆ
"ไอ้แสบมึงแหละดีแล้ว" กูย้ำ
"ทำไมต้องกูวะเนี่ย ทางไปกูก้ไม่รู้จักนะนี่" มันพูดทำหน้าเสียอารมณ์
"ไปเหอะ FANCLUB" กูพูด
"อะไรของมึงวะไอ้เก่ง แฟนคลับเชี่ยไรของมึง" ไอ้บิดงงทำหน้างี่เง่าอีกตะหาก
"ขับๆไปเหอะ เดี๋ยวกูบอกทางเอง"
มันเสือกฉลาดไม่พอเองแหละ
สัดควายเอ๊ย
ป่านนี้มันเข้าใจมุขกูกันรึยังก็ไม่รู้
ผิดตรงไหน
ถ้ากูจะให้แฟนขับ
ให้แฟนกูขับรถให้นั่งผิดตรงไหน......555+
แล้วกูก็อัดกัน8คนในรถเก๋งคนเดียว
แน่นดีกูชอบ
กูนั่งหน้าไอ้แสบขับ
ด้านหลังอัดกัน6คน
คือไงอ่ะ.....
นั่งแบบสบายๆ
อิอิ
"ไอ้เชี่ยเหยินมึงจะแหกปากร้องเพลงเชี่ยไรของมึง ฟังก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง" เป็นมึงจะรำคาญมั้ยคนแหกปากร้องเพลงดำน้ำอ่ะ
ร้องผิดมั่งถูกมั่ง
ไม่รู้จะร้องทำส้นตีนไร
"ก็เราชอบเพลงนี้อ่ะ" มันตอบหน้าด้านๆ
"แล้วมึงไม่ถามกูมั่งเหรอ ว่าชอบฟังที่มึงแหกปากมั้ย นี่กูจะไปเที่ยวน้ำตกนะโว้ย ไม่ใช่ไปทัวร์บ้านเด็กปัญญาอ่อน"
"ไม่เห็นเหมือนซักกะหน่อย" ไอ้เชี่ยเหยินพูดเสียงอ่อย หันไปทำหน้าถามความเห็นไอ้ชิ้น แม่งไม่ต้องถามกันหรอก
เพราะว่าแม่งปัญญาอ่อนทั้งคู่

เฮ้อ........ถึงซะที
ไม่งั้นกูคงต้องเมารถเพราะเสียงร้องเพลงของไอ้เชี่ยพวกนี้เป็นแน่
ป้ายเขียนเอาไว้ว่า
"น้ำตกลานรัก"


จอดรถแล้วเดินเข้าไปอีกซัก40เมตร
มีมอเตอร์ไซค์จอดอยู่สองคัน
มีป้าแก่ๆวางหาบขายขนมไทยๆอยู่คนนึง
กูก็ไม่เข้าใจป้าแกเหมือนกัน
เอาของมาขายนี่ไม่ได้เข้ากะสถานที่เล้ยยยยยย.....
เล่นน้ำเหนื่อยๆขืนแดกขนมต้มหนืดๆของป้าแกเข้าไป
มีหวังพวกกูได้ติดคอตายห่า
แทนที่จะขายเหล้าโซดา
ไก่ย่างส้มตำ
"เฮ้ย...... ไอ้เก่งทำไมมันเงียบแบบนี้วะ" ไอ้เชี่ยบิดถามด้วยความสงสัย
"ก็ดีแล้วไง" กูตอบหน้าเย็นๆ
"ดีเชี่ยไรเล่นกันอยู่แค่เนี้ยนะ มันจะมันตรงไหนวะ" มันงง
"มึงจะให้กูพาพวกมึงไปเล่นน้ำที่คนเยอะๆเนี่ยนะ มึงดูพฤติกรรมพวกมึงก่อนเหอะ"
"เชี่ยไรของมึง"
"ก็พฤติกรรมแม่ง เข้ากะมนุษย์ปกติเค้าไม่ได้หรอก กูเข็ดตั้งกะเอาผักตบมาแปะหัวเมื่อคืนแระ"
"ไม่เห็นน่าเล่นเลยเนอะลูกชิ้น" ไอ้เชี่ยเหยินทำหน้าไม่อยากเล่น
"น้ำไหลเหมือนไหลออกมาจากท่อระบายน้ำเลยอ่ะ" มึงดูมันพูด
"งั้นพวกมึงเดินกลับบ้านไปเลยสัด เรื่องมากนัก"
"ไอ้แสบไปกะกูป่าว"
"ไปดิวะ ไม่น่าถาม มึงไปไหนกูไปด้วยอยู่แล้ว" ไอ้แสบตอบ ช่างน่ารักยิ่งนัก
"เอาไงพวกมึง"
มันเงียบ... คงไม่คิดจะเดินกลับบ้านอยู่แล้วแหละ
"กูจะบอกให้ก็ได้ นี่มันแค่ปลายๆน้ำตกมึงต้องเดินขึ้นเนินไปอีก"
แล้วกูก็พามันปีนก้อนหินขึ้นไปเกือบห้าสิบเมตรได้
ก็ไปเจอก้อนหินขนาดยักษ์ ใหญ่เท่าบ้านสามหลังเห็นจะได้
แล้วหินก้อนนี้ก็มีน้ำไหลหุ้มก้อนหินนี้ทั้งก้อน
"สวยว่ะไอ้เก่ง" ไอ้บิดพล่ามด้วยความอึ้ง
น้ำสูงแค่ตาตุ่มแล้วก็มีร่องน้ำไหลเป็นทางยาวอยู่ด้านข้าง
"มึงรู้มั้ยเค้าเล่นยังไง "
"แล้วกูจะรู้มั้ยเนี่ย" ไอ้เชี่ยบิดตอบด้วยความกวนส้นตีน
"ก็กูจะบอกอยู่นี่ไงไอ้เชี่ย"
ไอ้เชี่ยเหยินกะไอ้ชิ้นทำหน้าสนใจตั้งใจฟัง
"มึงเห็นร่องน้ำนั่นป่าว มึงลองนั่งดูดิ แม่งจะไหลยังกะสไลเดอร์ลงไปข้างล่างนู่นอ่ะ แล้วที่สำคัญ ไม่เจ็บตูด"
"จริงดิ" ไอ้เชี่ยบิดทำเสียงไม่เชื่อกู
"จะโกหกทำส้นตีนไร น้ำตกนี้กูเล่นมาตั้งแต่เด็กๆ"
"มึงแม่งชอบอำว่ะ กูไม่เชื่ออ่ะ" ไอ้เชี่ยบิดแม่งไม่ยอมเชื่อกู


"สัดนี่ เดี๋ยวกูจะประเดิมให้ดู"
ว่าแล้ว
กูก็หย่อนตัวลงเอาขายื่นตรงไปข้างหน้า
ปล่อยตัวให้ไหลไปตามสายน้ำ
แล้วกูก็แหกปากร้องออกมาด้วยความสะใจ
ร่องน้ำไหลนี่ยาวซัก30กว่าเมตรเห็นจะได้
พอกูลงมาถึงแอ่งข้างล่าง
หันขึ้นไปดูอีกที
แม่งก็ไหลกันลงมาหมดแล้ว
แม้กระทั่งอีหวาน.....
"เป็นไงล่ะมึง สัด.......หาว่ากูโกหก มันส์มั้ยล่ะไอ้เชี่ย"
มันไม่ตอบได้แต่ปีนกลับขึ้นไปข้างบน
เพื่อที่จะปล่อยตัวให้ไหลลงมาใหม่
แล้วก็กรีดร้องออกมาด้วยความมันส์
ยังกะใครเอาตะขอไปเกี่ยวง่ามตูดแม่งงั้นแหละ
"เฮ้ยไอ้แสบมาเล่นกะกูดีกว่า กูมีท่าพิเศษ" กูชวนมันด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์
"เชี่ยนี่ชวนกูเล่นไรพิเรนทร์แน่เลยอ่ะ"
ปากทำเป็นพูดแต่ก็ไม่ได้คิดจะขัดขืนซักนิด
แล้วกูก็เอาไอ้แสบนั่งลงเหยียดขาไปข้างหน้า
แล้วกูก็นั่งต่อมันเอาขาเกี่ยวเอวไอ้แสบเอาไว้แล้วก็ตั้งท่าจะไหลไปด้วยกัน
พอเริ่มออกตัวมาได้นิดเดียว
"กูไปด้วย" มึงคงเดาถูกนะว่าใคร
แล้วแม่งก็ทำตัวเป็นปลาหมึกน้ำจืด
นั่งต่อท้ายเอาขาเกี่ยวหมับเข้าที่เอวกู
แล้วก็ไหลเป็นรถไฟลงไปเบื้องล่าง
บอกตามตรงว่ามันส์ชิบหายอ่ะ
กูเล่นจนตัวเปื่อย....แถมเหนื่อยอีกตะหาก
หาไรอย่างอื่นทำมั่งดีกว่า
"ไอ้แสบปีนขึ้นไปเที่ยวข้างบนกะกูดีกว่า"
"ไปไหนวะ" มันถาม
"ตามกูมาเหอะน่า อย่าถามมาก" กูเร่งมันเพราะว่าขืนชักช้าเดี๋ยวไอ้เชี่ยบิดแม่งตามมาอีก
แล้วกูก็เดินนำไอ้แสบเดินย้อนขึ้นไปทางต้นน้ำ
แหวกหญ้า
เลาะโขดหินขึ้นไป



กูบอกตามตรงนะว่าที่นี่แม่งเปลี่ยวจริงๆ
เพราะว่าไม่ค่อยมีคนรู้จัก
ส่วนมากแม่งมักจะไปตามน้ำตกดังๆกันหมด
ที่นี่เลยไม่มีร่องรอยของผู้คนมากนัก
เหมือนน้ำตกส่วนตัวที่มีแต่พวกกูเท่านั้น
"รอกูด้วยดิวะ" แม่งตามมาจนได้
"ตามมาทำเชี่ยไร" กูตะโกนกลับไป
"มึงสองคนอ่ะชอบปลีกวิเวกตลอด ไม่ชวนกูเลย เผื่อมีไรเด็ดๆ" แม่งสันดานจริงๆ
อย่างว่าแหละถ้าใครเคยได้ลองทำไรที่ชอบซักอย่างแล้ว.....มันติดใจ
เลิกยาก
"เบาๆหน่อยไอ้เชี่ย.... ป่านะโว้ยไม่ใช่ตลาดอตก."
"กูหวังว่าไอ้เชี่ยที่เหลือคงจะไม่ตามมานะ" กูล่ะเป็นห่วงว่าแม่งจะยกโขยงตามมาจริงๆ
"ไม่หรอกกูบอกมันให้ดูต้นทางไว้" ดูแม่งตอบ ความคิดนี่ลามกตลอด
แล้วกูก็พามันเดินไปเรื่อยๆด้วยความเงียบมีเพียงแต่เสียงน้ำ
และใบหน้าใสๆของไอ้แสบ
แถมด้วยขนหน้าแข้งดกๆของไอ้เชี่ยบิด
แล้วกูก็เห็นความผิดปกติ
"หยุดๆ ๆ ๆ " กูทำท่าจุ๊ปากให้พวกมันเงียบแล้วนั่งลงใช่ตัวลงในน้ำ
อ่ะ
กูไม่ได้จะเยี่ยว
แน่ะ
กูไม่ได้จะตดดังๆให้พวกมันฟัง
แต่กูจะให้มันดูอะไรบางอย่าง
"มึงดูนั่นดิ" กูพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
แล้วสายตาทุกคู่ก็จ้องไปที่ชายหญิงคู่หนึ่งที่ซุกตัวอยู่โคนพุ่มไม้ข้างโขดหิน
มันน่าจะเป็นเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์สองคันนั้นนั่นแหละ
ก็มันไม่มีใครแล้วนี่นอกจากพวกกู
ไอเชี่ยบิดงี้จ้องตาเป็นมัน น้ำลายยืด
ทันทีที่แรดดงนั่น
ดึงกางเกงในที่ใส่อยู่ออกจากกระโปรง
แต่มันไม่ถอดกระโปรงนะ
ตามด้วยผู้ชายเอื้อมมือไปปลดตะขอยกทรง
แล้วหญิงนั่นก็อ้าขาออก
ปล่อยให้ไอ้ห่านั่นสวมวิญญาณชาวประมง

ลงมือ " งมหอย " อย่างหนักหน่วง
แล้วก็แลกลิ้นกันไปด้วย
"เชี่ย...แม่งใจไม่ถึงว่ะ ถ้าเป็นกูนะถอดหมดแล้ว" เสียงไอ้เชี่ยบิดกระซิบกระซาบวิจารณ์ชาวบ้านที่กำลังเมามัน
"สัด..เงียบปากไปเลยมึงจะพูดทำเชี่ยไร เดี๋ยวแม่งก็ได้ยินหรอก" กูเองก็กระซิบ
"แล้วมึงพูดทำไม" มันกระซิบต่อ
ไอ้สัดนี่....กูเอามือชี้หน้ามันแต่ไม่ส่งเสียง
ไอ้ผู้ชายจับหญิงนั่นนอนลง
ถลกเสื้อขึ้นละเลงลิ้นที่หัวนมเล็กๆ.....เล็กจริงๆ
เท่าฝาหนมครก
ถ้าให้กูเดานะ
นี่น่าจะเพิ่งมีประจำเดือนได้ไม่เกินสามรอบ
อิอิ
รตด..

แรด

แต่

เด็ก
555+
มันก็ทำท่าเหนียมอายสุดๆ
เมื่อผู้ชายเอาตัวคร่อมแล้วเอาค-ยจ่อปาก
หวังจะให้มันอมให้
แต่มันก็หันหน้าหนี
ผู้ชายแม่งก็พยายามสุดๆด้วยความเงี่ยน
เอาตัวแทรกเข้าหว่างขาหวังจะยัดเอาหัวปลาหลดเข้าถ้ำ
แต่นังนั่นก็ดัดจริตเอามือมาปิดจิ๋มตัวเองซะงั้น
กูล่ะรำคาญ
เชี่ย
เข้าป่ามากะผู้ชายซะขนาดนี้แล้ว
ทำเป็นกระมิดกระเมี้ยน
ให้มันเย็..ๆไปเหอะ
ห่า
พวกกูงี้ลุ้นดูหนังสดใจจะขาด
แต่ยิ่งขัดใจเข้าไปอีก
จู่ๆ ... เหมือนผู้ชายแม่งจะแตกซะงั้น
มันก็ลุกขึ้นเอาค-ยมาชักตรงหน้าอินั้น



กะจะให้กระฉูดใส่หน้าเหมือนหนังญี่ปุ่นล่ะม้างงงงงง......
แต่อินั่นก็เอามือสองข้างขึ้นมาปิดหน้าให้เสียอารมณ์ซะงั้น
แล้วมันก็รีบใส่เสื้อผ้า
เอามือไปล้างน้ำ
แล้วทำท่าจะเดินมาทางที่พวกกูซุ่มอยู่ซะด้วยดิ
ชิบหายแระ
แล้วก็เกิดเรื่องบังเอิญขึ้นโดยไม่ได้นัดหมาย
กูสามคนแปลงร่างเป็นก้อนหินแช่น้ำในทันใด
นอนนิ่ง....เกร็งตัวแข็งทื่อ
ได้ผลว่ะ
ไอ้ตาควายสองตัวแม่งไม่เห็นพวกกู
จนมันเดินลับตาไป
เหลือไว้แต่ความเงี่ยนให้กูมารับช่วงต่อ
"เงี่ยนว่ะเก่ง" พระเจ้าช่วย
ไม่ใช่กูชวนนะ
งานนี้ไอ้เชี่ยแสบเริ่ม
แม่งคงจะชอบความตื่นเต้น
"มาอารมณ์ไหนเนี่ยมึง" กูถามมันทำหน้าแปลกใจ
"หรือว่ามึงไม่เงี่ยนอ่ะไอ้เก่ง" ไอ้เชี่ยบิดแม่งดักคอกู
พูดจบแม่งถอดเสื้อผ้าออกหมดเลย
ตามด้วยไอ้แสบ
"ถอดหมดทำเชี่ยไร สัด เดี๋ยวคนมาเห็น"
"เหอะน่ารีบๆเหอะ กูไม่ไหวแล้ว" มันเร่ง
แล้วก็ระดมมาที่กู
"ไม่เย็..กันนะ เอาแค่ชักๆพอ" ไอ้แสบบอก
กูได้แต่พยักหน้า
แล้วกดหัวมันลงตามเคย...
อิอิ
"ไอ้แสบดูดให้กูมั่งดิ" มันหน้าด้านขอ
ไอ้เชี่ยแสบก็ไม่ขัดศรัทธา
"ไอ้บิดมึงดูดให้ไอ้แสบมันมั่งดิ"
แสงแดดตอนเที่ยงแม่งสว่างอ่ะ
เห็นรายละเอียดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน
กูเองก็บันทึกเอาภาพนี้ไว้ในความทรงจำ


ทั้งเงี่ยน

ทั้งกลัว

เพราะเพิ่งแอบดูคนอื่นไปเมื่อกี๊
แล้วจะไม่มีคนมาแอบดูพวกกูมั่งเหรอวะเนี่ย
ก็ได้แต่ภาวนาให้ไม่มีหมาตัวไหนมาแอบดูเท่านั้นเอง
แล้วพวกกูสามคนก็ระเบิดน้ำที่อดกลั้นกับความเงี่ยนมาหลายวัน
ระเบิดเป็นสายไหลไปตามน้ำอย่างสบายอารมณ์
และสบายตัวโคตรๆ
แล้วก็พากันเดินกลับลงมาข้างล่าง
เห็นพวกมันกำลังเล่นน้ำ ดำผุดดำว่ายอย่างสนุกสนาน
ไม่หวั่นจะหมดเรี่ยวแรง
ไม่รับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนเขาแม้แต่น้อย
เห็นแล้วก็อดภูมิใจไม่ได้ว่า
พวกกูได้ทำให้เพื่อนๆผิวพรรณดี
เพราะพวกกูได้ฉีดคอลลาเจนชนิดเข้มข้นลงไปในสายน้ำ
ละเลงไปเคลือบผิวมันอย่างไม่รู้ตัว
สัดเอ๊ย.....
ทีหลังกูคงไม่กล้าเล่นน้ำที่น้ำตกนี้อีกแล้วว่ะ
คือแบบว่า.......
กูกลัวผิวดีอ่ะเดะวะ
อิอิ



Create Date : 12 พฤษภาคม 2552
Last Update : 12 พฤษภาคม 2552 13:18:51 น. 3 comments
Counter : 899 Pageviews.

 
ไอ้ ตรง ลุ้น ที่ น้ำ ตก ดิ

ได้ ใจ จิงๆ เลย

เคย ไป เอา มา เหมือน กาน ที่ น้ำ ตก อ่ะ

แม่ง ได้ อา รมณ์ ชิบ หาย เลย อ่ะ อิ อิ



โดย: Gu_Ton_Za IP: 219.95.90.80 วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:21:35 น.  

 
เออ..ชื่อน้ำตกลานรักเนี่ย สงสัยเพราะมีคนมาเล่นอะไรแบบนี้ตั้งแต่ดึกดำบรรณแน่เลย เลยตั้งชื่อซะแบบว่าเข้าเหตุการณ์สุดๆ กี่รุ่นต่อรุ่นแล้วเนี่ย

Blog นี้ สนุกดีนะ


โดย: ป้อจาย วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:11:04 น.  

 
เล่าไม่ละเอียดเลยว่ะ


โดย: zardamonoxication (zardamon ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:46:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สันดานเสีย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




ถึงสันดานกูจะเสียแต่รักจิงนะเว้ย..
Friends' blogs
[Add สันดานเสีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.