ปัญหาโลกแตก + รัฐประหารหรืองานวันเด็กเนี่ย!!!
เมื่อวันเสาร์ที่แล้ว นั่งรถไฟกลับบ้าน ก็นั่งง่วงบ้าง หลับบ้างไปตลอดทางล่ะนะ
จริงๆ ก็อยากจะหลับตลอดหรอก แต่คนนั่งฝั่งตรงข้ามนี่สิ เถียงกัน งอนกันตลอดทาง
ฟังแบบสลึมสลือ (ไม่ได้ตั้งใจฟัง มันเข้าหูเอง) จริงๆ ก็เหมือนไปสอดรู้เรื่องชาวบ้านล่ะนะ
แต่แบบว่า หนึ่งหนุ่ม หนึ่งสาวนั่น คุยหรือจะเรียกว่าไม่เข้าใจกัน มันเรื่องเดียวตลอดทางนี่ล่ะ ไอ้เราเลยพลอยรู้เรื่องไปด้วยโดยปริยาย ฮา
อยู่บนรถไฟชั่วโมงกว่าๆเชียวนะ สงสารฝ่ายชายหน่อยๆ เพราะข้าพเจ้าลืมตาทีไร เห็นนั่งกุมขมับทุกที (คือ ลืมตามาดูว่าถึงไหนแล้วไง)
เรื่องคือการสังสรรค์ประสาผู้ชายนั่นแหละ กินเหล้า เข้าผับ เที่ยวกลางคืน อะไรทำนองนั้น ฝ่ายหญิงก็ไม่อยากให้ไป ประมาณว่ากลัวเขาติดใจ ฝ่ายชายก็พยายามอธิบายว่า ไม่ได้กินหัวราน้ำเสียหน่อย แค่กินนิดหน่อย นั่งกับเขาได้เท่านั้นเอง ประมาณนั้นแหละ
ไอ้เราล่ะ ฟังแล้วสงสารผู้ชายชะมัด เอ้า จริงๆนะ ไม่ได้อ่านผิดหรอก สงสารฝ่ายชาย ก็รู้ๆกันอยู่ ว่าผู้ชายน่ะ สังสรรค์กันในวงเหล้าเสียเป็นส่วนใหญ่ กินมากกินน้อยไม่รู้หรอก แต่ถ้าไม่กินเลย มักจะถูกมองเป็นตัวประหลาด เข้ากับเขาไม่ได้ แล้วเท่าๆที่(แอบ)ฟัง ก็ดูฝ่ายชายก็รู้ลิมิตของตัวเองดี ไม่ได้หน้ามืดตามัว กินเหล้าต่างน้ำสักหน่อย
เราล่ะ อยากจะบอกน้องผู้หญิง "อีหนูเอ๊ย มันไปแล้วมาเล่าให้ฟัง หรือมาขออนุญาติก่อนไปนี่ดีเท่าไหร่แล้ว ดีกว่ามันแอบไปไม่บอกไม่กล่าว รู้ตัวอีกทีเตลิดไปไหนต่อไหนแล้ว"
รักจะเป็นแฟน หรือแต่งงานกันน่ะนะ ต้องรู้จักผ่อนผัน รู้ทันกัน แกล้งโง่บ้าง แต่อย่าโง่จริง ปล่อยบ้าง รั้งบ้าง ถ้าไม่รู้ทันเลย ก็จะว่าเราโง่ ถ้าฉลาดเกินไป ก็จะว่าเรารู้ดีเกินไป
เฮ้อ พูดมาตั้งนาน ทำยังกับว่าเคยมีแฟนงั๊นแหละ ฮา อาจจะเป็นเพราะรู้จักผู้ชายดีเกินไปมั๊ง ดีเกินไป จน...อยู่เป็นโสดท่าจะดี
ไม่ได้ว่าผู้ชายในโลกนี้ แย่ไปหมดนะ ทุกคนมีส่วนดี ส่วนเสียทั้งนั้นแหละ ทั้งผู้ชาย ผู้หญิง เราเองยังมีข้อเสียเยอะแยะไป ก็ยังเป็นปุถุชนคนธรรมดาอยู่นี่นา ยังไม่ได้บรรลุโสดาบันเสียหน่อย
ถ้ารักจะอยู่ด้วยกัน อย่างมีความสุขล่ะ ก็ต้อง...
ยอมรับ (ในตัวตนของอีกฝ่าย อย่าพยายามเปลี่ยนเขาให้เป็นดังใจเรา)
เคารพ (ในการตัดสินใจของเขา อย่าไปก้าวก่าย ท่องไว้ ว่าชีวิตเขา ไม่ใช่เรา)
เข้าใจ (ในการกระทำบางอย่างที่อาจจะเกินเลยไปบ้าง อย่าไปตัดสินเขาจากด้านของเรา)
อดทน (ในเรื่องที่จำเป็นต้องทน ถ้ามันทนไม่ได้ ก็ว้ากไปบ้าง ไม่เป็นไรหรอก)
และให้อภัย (ในเรื่องที่อภัยได้ ก็บอกแล้วว่ายังเป็นปุถุชนอยู่)
คิดดูๆแล้วก็เหมือนเป็นเรื่องง่ายๆแฮะ แต่ทำยากที่สุดเลย เรื่องธรรมด๊า ธรรมดา แต่เป็นปัญหาโลกแตก เนอะ!!!
+ + + + + +
จบเรื่องปัญหาโลกแตก (เขียนก่อนรัฐประหาร ลืมอัพ ฮา)
มาต่อกันที่รัฐประหารดีกว่า
จำได้ว่า คืนนั้น นอนดูทีวีช่อง 9 อยู่ อยู่ดีๆมีประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน ไอ้เราก็นั่งงงกับพี่พร ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย แล้วก็โทรศัพท์เช็คข่าวกันให้วุ่น สนุกสนานจริงๆ
รุ่งขึ้น ชาวบ้านเข้าหยุดงานกันทั้งนั้น แต่ข้าพเจ้าก็ยังต้องทำงานต่อไป เศร้าๆ
กลับมาดูข่าวตอนเย็น อดยิ้มกับข่าวไม่ได้ ก็ดูสิ ทหารได้ดอกไม้กันเพียบ มีประชาชนเอาของกินไปให้ แถมถ่ายรูปด้วยอีกนะ คิดๆแล้วยังสงสัยเลย ว่าตกลงงานนี้
มันรัฐประหารหรืองานวันเด็กกันเนี่ย!!!
ป.ล. ที่ทำงานแม่อยู่แถวนั้น เลยให้ไปถ่ายรูปรถถังมาให้ด้วยนะเนี่ย เดี๋ยวกลับบ้านไปดู ฮา
ป.ล.2 ไม่ได้วิจารณ์การเมืองเน้อ เล่าให้ฟังเฉยๆ
Create Date : 19 กันยายน 2549 |
|
1 comments |
Last Update : 22 กันยายน 2549 11:26:44 น. |
Counter : 906 Pageviews. |
|
|
|