|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ขอชี้แจงกรณีแก้งาน (3)
เอาล่ะค่ะ มาถึงประเด็นที่ทุกคนรอคอย ว่าไปตกลงอะไรกันที่โรงพัก
เมื่อไปถึงสถานีตำรวจ ทางคู่กรณีแจ้งว่าต้องการให้เซ็นเอกสารการเงิน ซึ่งดิฉันขอพูดเรื่องการแก้ไขนิยายขึ้นมาก่อน ซึ่งคุณตำรวจเอ่ยปากว่าทำได้แค่รับฟังเท่านั้น
ดิฉันแจ้งไปว่า ความไม่พอใจของดิฉันคือ ทำไมทำเช่นนี้ พร้อมให้ทางคู่กรณีดูเอกสารทุกอย่าง ซึ่งเขายอมรับว่าเขาทำจริง เขาไม่ขอแก้ตัวในเรื่องนี้
ส่วนเรื่องที่ดิฉันถามไปว่า ทำไมถึงได้มีข่าวว่า ดิฉันไปข่มขู่คู่กรณีเพื่อเรียกเงินจากงานนี้ ซึ่งคู่กรณีนั้นได้กล่าวว่าไม่เคยพูดเช่นนั้น และเขายืนยันอีกครั้งว่าเขาเต็มใจจะจ่ายเงิน และไม่ได้มีการข่มขู่ใดๆ
ดิฉันยินดีรับฟัง และขอให้เซ็นเอกสารรับทราบว่า เรื่องมันเป็นเช่นไร จะได้ตรงกันทั้งสองฝ่าย ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆกันอีก ว่าเรื่องราวมันเป็นอย่างไร
ระหว่างที่ดิฉันไปจัดการเรื่องเอกสารนั้น น้องอมราวตีก็ได้มีข้อโต้แย้งกับคู่กรณี ดังที่น้องได้เล่าไปแล้ว ทั้งสองฝ่ายตกลงกันไม่ได้ ในเงื่อนไขที่ว่า ต้องการจะชี้แจงเรื่องทั้งหมดในหน้ากระทู้ และฝ่ายคู่กรณีได้ออกจากโรงพักไป โดยไม่มีการตกลง เซ็นชื่อในเอกสาร หรือรับเงินใดๆค่ะ
ดิฉันเอง ก็ไม่มีอะไรจะพูดกับเขาอีกต่อไปแล้ว สิ่งที่ค้างคาใจ เขาได้ตอบมาให้กระจ่างแล้ว
สิ่งที่ต้องการ ก็เพียง "คำขอโทษ" และ "ความรู้สึกเสียใจที่ได้ทำลงไป" ซึ่งเป็นสิ่งที่ดิฉันไม่เคยได้จากคู่กรณี แถมยังทำราวกับว่า การจ่ายเงินก็เพียงพอแล้วสำหรับเรื่องนี้
นอกจากนี้ ดิฉันยังรู้สึกเหมือนโดนหลอกในเรื่องการช่วยแก้งาน เพราะในความเป็นจริงแล้ว สนพ.มิได้เร่งรัดแต่ประการใด สามารถส่งเลทได้ ดิฉันอดหลับอดนอน ทำให้สองวันเต็ม ด้วยความเต็มใจ ด้วยความเป็นห่วง
แต่ผลที่ดิฉันได้รับ ก็ดังที่เล่ามาตั้งแต่ต้นค่ะ
สุดท้าย ดิฉันกับคู่กรณีก็คงจบกันแค่นี้ สิ่งใดที่คุณกระทำต่อดิฉัน ดิฉันขออโหสิกรรมให้ และสิ่งใดที่ดิฉันเคยล่วงเกินคุณ ดิฉันขออโหสิกรรมมา ณ ที่นี้ด้วย เพื่อว่าชาตินี้จะได้ไม่ต้องมาบรรจบพบกันอีก และชาติหน้าก็จะได้ไม่ต้องติดค้างเรื่องใดๆจากชาตินี้ เวรกรรมทุกสิ่งขอให้สิ้นสุดกันลงตรงนี้ สิ่งใดที่คุณทำ นั่นเป็นสิ่งที่คุณต้องรับเอง และสิ่งใดที่ดิฉันทำ ก็เป็นสิ่งที่ดิฉันต้องรับเองเช่นกัน
สำหรับเงินจำนวนนั้น ดิฉันขอยกให้ คุณอยากจะทำอะไรกับมันก็ตามใจ นั่นเป็นสิทธิของคุณทุกประการค่ะ
สุดท้าย ดิฉันก็หวังว่า เรื่องนี้จะจบลงจริงๆเสียที
(มาแก้ไขเพิ่มเติมเพื่อให้ครอบคลุมค่ะ)
Create Date : 19 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 19 พฤษภาคม 2552 11:05:33 น. |
|
12 comments
|
Counter : 670 Pageviews. |
|
|
|
โดย: รอยคำ วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:2:42:24 น. |
|
|
|
โดย: ยาคูลท์ (ยาคูลท์ ) วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:3:06:51 น. |
|
|
|
โดย: ใบหม่อน วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:43:30 น. |
|
|
|
โดย: ใบหม่อน วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:45:00 น. |
|
|
|
โดย: latics1 (piccy ) วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:26:40 น. |
|
|
|
โดย: หนอนน้อย วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:38:22 น. |
|
|
|
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:31:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
ขอบคุณสำหรับการลำดับเหตุการณ์ทั้งหมดนะคะ
สิ่งเหล่านี้เติมเต็มทุกความค้างคาใจจากวันแรก ๆ ได้เป็นอย่างดีค่ะ