...ROCK & ROLL...LIVE & LOUD...ฟังเพลงแล้ว อย่าทำชั่วนะโว้ย...
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
1 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 
..................APRIL FOOLS' DAY....................


"Stay" - Lisa Loeb

ผมเขียนข้อความเหล่านี้ ในวันแรกของเดือนพฤษภาคม........แต่ใจพานคำนึงถึง วันแรกของเดือนเมษายน.....
โดยปกติคนเราไม่นิยมครุ่นคิดถึงอดีตนัก แต่บางครั้งจังหวะชีวิตก็บรรเลงเพลงของมันอย่างไม่ไยดีเครื่องดนตรีชิ้นอื่น...


เมษายน...ยังคงเป็นเดือนที่ร้อนที่สุดของปีอย่างซื่อสัตย์ ... เทศกาล แสนสนุกอย่างสงกรานต์ ยังคงเป็นเรื่องที่ทุกคนรอคอย...เด็กๆ เฝ้ารอปิดเทอมใหญ่ ผู้ใหญ่รอหยุดพักผ่อน หนุ่มสาวรอสาดน้ำบ้างลวนลาม บ้างเชื่อมไมตรี คนแก่รอลูกหลานกลับมาเยี่ยม .... ตำรวจรอรับอุบัติเหตุที่เพิ่มขึ้นช่วงเทศกาล เจ้าของหอพักยิ้มหวานรอเชือดกำไรจากค่าไฟเครื่องปรับอากาศ ... เดือนที่มีวันหยุดยาวๆแบบนี้ เปิดโอกาสให้คนได้ทำและจดจำอะไรมากมาย...

แต่สำหรับผม ปีนี้วันที่ชวนให้จดจำ กลับเป็นเทศกาลของฝรั่ง ที่โผล่มาเยี่ยมตั้งแต่วันแรกของเดือนมากกว่า.. “APRIL FOOLS' DAY” หรือ “วันโกหก” …. ผมเองไม่ทราบถึงที่มาของประเพณี แต่พอรู้คร่าวๆว่า ทุกวันที่ 1 เม.ย. ฝรั่งจะยึดถือเป็นเทศกาล ที่สามารถโกหก หลอกอำกันเล่นสนุกๆได้ อย่างไม่ถือสาหาความกัน ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ ไปจนเรื่องใหญ่ๆ ขนาดแหล่งข่าวน่าเชื่อถือต่างๆก็ไม่เว้น พลอยออกข่าวที่สร้างความตกใจให้ผู้คน ก่อนจะมาเฉลยว่า อ้อ เป็นการอำเล่นๆ...ไม่รู้ว่าฝรั่งเขาจะสนุกกับเรื่องอำๆ แบบนี้กันมากน้อยแค่ไหน แต่ที่แน่ๆ คนไทยบางคนไม่สนุกเลย ลองสังเกตดูจากคนรอบข้าง หรือตามบอร์ดต่างๆในอินเตอร์เน็ต ก็มีหลายคนถูกอำแล้วโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่แน่ใจว่า สาเหตุเพราะไม่คุ้นเคยกับเทศกาล หรือไม่คุ้นเคยกับการถูกหลอกและเสียหน้า.....แต่เชื่อว่าประการหลังน่าจะใช่กว่า


นอกจากเป็นวันโกหกแล้ว 1 เม.ย. ปีนี้ ยังเป็นวันที่ผมต้องเปลี่ยนแปลงเรื่องงานอีกด้วย แม้ไม่ได้ถึงกับตกงาน หรือ ต้องหางานใหม่ทำ แต่ก็ต้องปรับเปลี่ยนหน้าที่ใหม่ ย้ายไปทำหน่วยงานที่ไม่คุ้นเคย และไม่คิดว่าจะชอบเท่าไหร่ ยังโชคดีอยู่บ้างได้ร่วมงานกับเพื่อนๆกลุ่มเดิมที่คุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว ในขณะที่เพื่อนๆบางคนถูกเลย์ออฟออกไป ที่แย่ที่สุดคือทั้งหมดนี้ รู้ตัวก่อนล่วงหน้าแค่ ไม่ถึงสัปดาห์ดี ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะครับ ที่อยู่ๆก็รู้ว่า อีกไม่กีวันเราจะไม่มีงานทำแล้ว แม้จะได้เงินชดเชยจำนวนหนึ่ง แต่การลาจากสังคมที่คุ้นเคยอย่างกะทันหันคงใช่เรื่องที่จะยิ้มรับได้ง่ายๆ คนที่ยังพอมีเส้นทางสำรองของชีวิต ก็ยังดี แต่คนที่ไม่ได้เตรียมตัวอะไรคงน่าหนักใจไม่น้อย แม้อยู่เมืองไทยอย่าง ตกงานไรก็คงไม่ถึงกับอดตายแน่ๆ แต่หลายคนคงอดครุ่นคิดถึงอนาดตไม่ได้ ......บนแผนที่ชีวิต แม้ไม่ได้หลงทางอยู่ แต่หากไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหนดี ก็น่าวิตกไม่ใช่หรือ......

..... ความเปลี่ยนแปลงไม่เคยเลือกว่า จะไปเยี่ยมเยือนใคร..ที่ไหน..และเมื่อไหร่ ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ คิดไปถึงคนด้อยโอกาสในชีวิตกว่าเพื่อนโชคร้ายของผมเหล่านั้นเล่า... ในวันเดียวกัน อาจมีคนต้องตกงานกะทันหันอีกหลายราย แต่ทางเลือกของเขาเหล่านั้นมีน้อยกว่า ทั้งด้วยการจำกัดจาก โอกาส เชื้อชาติ หรือการศึกษา ลองนึกภาพกรรมกรต่างด้าวจนๆ อาบเหงื่อต่างน้ำหาเงินเลี้ยงลูกเมีย โดนเอาเปรียบจากนายทุนหน้าโลหิตแล้ว อดสงสัยไม่ได้ว่า .....บนแผ่นหลังของมนุษย์คนหนึ่งนอกจากไว้ใช้ทำนา ยังสามารถใช้แบกรับภาระหนักๆไว้ได้อีกเท่าไหร่หนอ.........โดยเฉพาะสิ่งที่หนักอึ้งอย่าง “ครอบครัว” ….



มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องต่อสู้มาตลอด เพื่อ มีชีวิตที่สบายขึ้น อย่างน้อยก็ให้สบายกว่าสัตว์ คนที่ทุ่มเทและพยายามสู้ชีวิตเชื่อว่า โอกาสมีตกอยู่ตามทางเสมอ และ “ชีวิต” เป็นสิ่งที่เราเลือกลิขิตได้เอง...........บางทีพวกเขาอาจยังไม่ได้อ่าน หนังสือพิมพ์ วันที่ 1 เม.ย. ปีนี้...
...
บางครั้งชีวิต ก็ลิขิตด้วยโชคชะตาตลกๆที่เรียกว่า “การจับฉลาก” ขณะที่ความต้องการได้ มีมากกว่า จำนวนสิ่งที่มีให้ ไม่รู้ว่าใครคิดค้น กฎการคัดเลือก แบบนี้ขึ้น.....มาจับฉลากกัน จับได้เป็นของคุณ จับไม่ได้เป็นของคนอื่น…

หากมีคนจับฉลากได้อะไรสักอย่างที่สำคัญกับชีวิต อาจมีคำถามมากมายว่า ทำไมเขาถึงได้สิ่งเหล่านั้นมาครอบครอง ในขณะที่คนอื่นไม่ได้....................เพราะเขาพยายามทุ่มเทมาตลอด......เพราะเขาสมควรได้.....เพราะเขาใช้เส้นสาย.....เพราะพ่อแม่เขาเลี้ยงดี.....เพราะเขาหมั่นเข้าวัดทำบุญ......เพราะเขาใส่เสื้อสีแดงมาจับฉลาก....เพราะเขาไม่ยอมนอนอยู่บ้านทั้งที่จิ้งจกทัก......เพราะเขาก้าวเท้าซ้ายออกมาก่อนเท้าขวา......เพราะเขาเสียเงินนับหมื่นบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังฮิต.....เพราะเขามีกิ๊ก......เพราะเขาชอบกินข้าวมันไก่....เพราะเขา เลี้ยงหมาชื่อจิม เพราะๆๆๆ....................บางทีการหาเหตุผลให้กับสิ่งที่ไม่มีเหตุผล อาจยากและเหนื่อยกว่าที่คิด....



ตลกดีที่การคัดเลือกโอกาสทางการศึกษาของเด็กไทย ก็ใช้สิ่งที่ไม่มีเหตุผลนี้....อ่านหนังสือพิมพ์ วันที่ 1 เม.ย. ถึงการประกาศผลจับฉลากเข้าเรียกต่อ ม.1 แล้วก็สงสารน้องๆที่หวังจะเพิ่มแสงสว่างให้ชีวิตตนเองด้วยโรงเรียนดีๆ... คนที่ได้ ย่อมยิ้มดีใจ คนที่พลาดอาจมีน้ำตา.....คนที่ร้องไห้อยู่ตั้งใจเรียนน้อยกว่างั้นหรือ.....คนที่ยิ้มแย้มอยู่จะเป็นคนดีมีคุณภาพมากกว่างั้นหรือ.......ยังคงเหมือนย่อหน้าที่แล้ว...เหตุผลสำหรับสิ่งที่ไม่มีเหตุผล..ใครใคร่ค้นหา เกรงว่ายากที่จะเจอ.....

ในช่วงเวลาที่สับสนวกวนใจแบบนี้ ผมหวนนึกถึงประโยคสั้นๆที่ว่า “สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ” หลายปีมาแล้วพี่ชายคนหนึ่งแนะนำประโยคนี้ให้ผม เป็นชื่อหนังสือของ นพ.เทอดศักดิ์ เดชคง .. เกี่ยวกับวิธีการมองโลกในแง่ดี ผมเองยังไม่มีโอกาสได้อ่านหนังสือเล่มนี้หรอกครับ แต่ก็รู้สึกชอบชื่อหนังสือประโยคนี้อยู่มาก.... เรื่องราวทั้งหลายในโลก มีทั้งเรื่องที่เราพอจะบังคับได้ และบังคับไม่ได้ เรื่องร้ายๆมักอยู่ในข้อหลัง.. ใช่ว่าจังหวะดนตรีชีวิตตกร่องที่เข้ามา จะนำพาแต่เรื่องร้ายๆเมื่อไหร่ ลองมองโลกในแง่นี้ดูไหมครับ ...การสูญเสียสิ่งหนึ่ง มักเป็นโอกาสให้เริ่มต้นอีกสิ่งหนึ่ง....



หากไม่เลิกกับแฟนเก่า....ก็คงไม่ได้เจอแฟนใหม่
หากไม่สอบตก...ก็คงไม่พยายามขยันเรียนมากขึ้น
หากไม่เจ็บป่วยเสียบ้าง...ก็คงไม่รู้จักดูแลสุขภาพตัวเอง
หากไม่เคยถูกรถชน....ก็คงยังข้ามถนนประมาทเหมือนเดิม
หากไม่เคยทะเลาะกัน...ก็คงไม่รู้จักอีกฝ่ายมากขึ้น
หากไม่เคยถูกขโมยของ...ก็คงไม่รู้จักป้องกัน
หากไม่เคยสูญเสียคนที่เรารัก..ก็คงยังลืมจะรักคนที่เราไม่อยากสูญเสีย....

เรื่องเหล่านี้ทางทีดี ไม่มีใครอยากให้เกิด แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว การเอาแต่ทุกข์ใจร้องไห้ก็คงไม่ได้ช่วยอะไร นอกจาก ต้องซักผ้าเช็ดหน้าเพิ่มเกินจำเป็น .....บางทีผมอาจจะชอบและประสบความสำเร็จกับงานใหม่มากมายกว่าที่คิด.......บางทีเพื่อนๆที่ตกงาน อาจจะได้โอกาสเริ่มต้นทำตามความฝันอย่างจริงจังเสียที ....หรือน้องๆที่พลาดหวังจากโรงเรียนดังๆ ก็ได้รับรู้ว่าต้องพยายามตั้งใจมากขึ้น เพื่อประสบความสำเร็จยามต้องสอบ แข่งขันเข้ามหาวิทยาลัย......ซึ่งผมเชื่อว่าน้องๆต้องทำได้แน่.....ความขยันและตั้งใจไม่ลำเอียงหรอกครับ....



มีเรื่องสั้นๆมาฝาก..........เรื่องราวของชาย 3 คน กำลังนั่งคุยกันอยู่ริมบึงแสนสวยงามแห่งหนึ่ง ทั้งหมดต่างถูกหญิงสาวคนเดียวกันหลอกจนหมดเนื้อหมดตัวและน่าเจ็บใจ คนหนึ่งนั่งหน้าแดงโกรธแค้น จนหูตาบูดเบี้ยว อีกคนนั่งร้องไห้หมดอาลัยตายอยาก ส่วนอีกคน นั่งหัวเราะกับธรรมชาติงดงาม .....

ชายคนหน้าบึ้งสงสัยจึงถามไถ่ชายหน้ายิ้มว่า “ท่านไม่โกรธบ้างหรือที่ถูกหลอกเยี่ยงลาโง่”……
“เราทั้งโกรธทั้งเจ็บใจ” ....
.ชายที่นั่งร้องไห้ถามบ้าง “แล้วท่านไม่เสียใจในทรัพย์สินที่ต้องสูญสิ้นหรือ” ......
ชายหน้ายิ้มกล่าว“เราทั้งเสียใจและกลัดกลุ้ม”…..
“เช่นนั้นไยท่านยังคงยิ้มแย้มมีใจชมธรรมชาติไม่ทุกข์ร้อนใดๆเล่า”
ชายหน้ายิ้ม ถามทั้งคู่กลับ “ท่านทุกข์ทนโกรธแค้นเพราะถูกนางหลอกใช่รึไม่”…..
“ใช่”……
“ท่านทุกข์ทนเสียใจเนื่องเพราะนางใช่รึไม่”….
“ถูกแล้ว”…. ..
ชายหน้ายิ้มหัวเราะเบาๆกล่าวต่อ... “เมื่อโกรธแค้นก็ถูกนางหลอก....เมื่อร้องไห้ก็ถูกนางหลอก.....เมื่อนั่งหัวเราะก็ถูกนางหลอกเช่นเดียวกัน.....ไยพวกท่านทั้งสองกลับทิ้งโอกาสมีความสุขกับธรรมชาติงดงามเบื้องหน้าเล่า”…...
…
…..
…….
หวังว่าเรื่องสั้นๆนี้ จะพอทำให้ท่านที่ประสบปัญหาต่างๆอยู่ พอคลายความเศร้าหมองใจได้บ้าง เชื่อเถอะครับว่า ทุกปัญหาย่อมมีทางออก...แค่บางทีการค้นหาทางออก อาจต้องใช้หัวใจที่ทรหดอดทนค้นหา...... ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้มแข็ง และ ดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 2 อย่าง....คือ “ความรัก และ กำลังใจ”……….อย่างแรกนั้น ถ้าได้รับจากคนอื่นจะมีประสิทธิภาพมากกว่าหลายเท่า..........

......
....ส่วนอย่างที่สอง จะมีพลังเหลือคณานับ.................. “ถ้าสร้างขึ้นได้ด้วยตัวเอง” ....





Create Date : 01 พฤษภาคม 2550
Last Update : 9 มิถุนายน 2550 1:57:17 น. 93 comments
Counter : 594 Pageviews.

 

สิ่งที่ทำให้เราเสียใจ มันผ่านไปแล้ว...จะเก็บความเสียใจไว้ทำลายหัวใจเราเองทำไมอีกเล่าท่าน

สิ่งที่ทำให้เราสุขใจ มันผ่านไปแล้ว...จะเก็บความสุขใจไว้คงไม่เสียหายนะท่าน เพราะสิ่งดีๆคงไม่ทำลายหัวใจหรอกนะ


โดย: แม่นางมัชเพียวอิ๊ว IP: 124.120.1.24 วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:17:13 น.  

 
เห็นด้วยค่ะ อย่างน้อย เราต้องมีอดีต แล้วจะรู้ว่าสิ่งที่ผ่านไป เป็นอย่างไร


โดย: shin chan (alei ) วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:46:45 น.  

 
Sometime good are bad, bad sometime good


โดย: I will see U in the next life. วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:06:19 น.  

 
หายไปนาน สุดท้ายได้ up ซักทีนะคุณแร้ ^^

อ่านจนจบ ก็มาสะดุดกับ ประโยคเนี้ย >>>>

มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้มแข็ง และ ดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 2 อย่าง....คือ “ความรัก และ กำลังใจ”


แบบว่า.... ใช่เลย ถูกเผงพี่ท่าน จบได้ดีเช่นเดิม


โดย: mini mini IP: 124.120.61.138 วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:10:10 น.  

 
แวะมาอ่านคะ

ขอให้เจอแต่สิ่งดี ๆ คะ

มาเยี่ยมคะ ว่าง ๆ เชิญที่ blog na ka


โดย: goodpeople วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:31:14 น.  

 
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้มแข็ง และ

ดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 2 อย่าง....คือ

“ความรัก และ กำลังใจ”

^
^

ชอบประโยคนี้จังค่ะ เห็นด้วยมากมายคนเราล้วนต้องการความรักและกำลังใจ

บางทีขอจากใครไม่ได้ ตัวเองก็ต้อง(พยายาม) สร้างเอาไว้ค่ะ

ท่องไว้เสมอ "สู้ ๆ อดทน ๆ " ค่ะ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพนะค่ะ คิดถึงจ้า


โดย: NinG_CDC วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:17:27 น.  

 
ไม่ได้คุยกันนานเชียวครับ
ขอให้มีความสุขกับงานใหม่หน้าที่ใหม่นะครับ


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:28:25 น.  

 
อืมมม ไม่ค่อยชอบการอำวันที่หนึ่งเมษาเลย แต่ก็มีอำคนอื่นบ้างเหมือนกัน

เรื่องงานยังดีที่ยังไม่ได้ถูกเลย์ออฟ การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นได้เสมอจริงๆเนอะ สติคงจะสำคัญที่สุดเวลาเกิดไรขึ้น


โดย: DropAtearInMyWineGlass วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:5:15:31 น.  

 
คุณหร่ายโดน Tag ไปยัง ไม่งั้นไม่อินเทรนนะ

ปล.มีนิทานสอนใจให้ข้อคิดอีกตามเคย ขอก่อนนะ


โดย: โจเซฟิน วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:04:22 น.  

 
มีวัน April Fools ก็ดี ทำให้จำวันเกิดเพื่อนบ๊อกคนหนึ่งได้ไม่ลืมเพราะเขาเกิดวันนี้ แต่วันอำแห่งโลกนี่ก็ไม่ค่อยได้ไปอำใครเขา 5555 กลัวเขาไม่เก็ทแล้วจะโดนบาทา


โดย: Together In 80s Dream IP: 58.8.137.167 วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:59:38 น.  

 
ไม่คุ้นเคยกับเอพริลฟูลสเดย์ แล้วก็คิดว่าคงไม่ชอบด้วยค่ะ

-----------------------------------------------------------

สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นย่อมดีเสมอ

เพราะเมื่อถึงเวลาหนึ่ง เราควรถามตัวเองได้แล้วว่าจะร้องไห้ฟูมฟายอย่างนี้ไปอีกนานแค่ไหน เมื่อไรจะลุกขึ้นก้าวเดินต่อ?



โดย: นางสาวอาร์ต IP: 58.10.128.221 วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:23:44 น.  

 
ตอนเริ่มรักสายตาสั้น..
พอเริ่มเบื่อสายตายาว
555555555555555


แล้วจะมาอ่านเนื้อหานะค่ะ
แวะมาทิ้งล็อกอินก่อนนะค่ะ
พร้อมดอกไม้กันลืม..กันนะ




โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:27:33 น.  

 
เมื่อปลายปีที่ผ่านมา องค์กรที่อยู่ก็มีการปรับเปลี่ยนภายในเช่นเดียวกันค่ะ
...
ร่ำลา ร้องไห้ และไม่เข้าใจ มากมาย
...
แต่ Life goes on ค่ะ
...
แล้วตอนนี้ พี่พี่เค้าก็ได้งานใหม่เรียบร้อยแล้ว
ผลก็คือ งานใหม่ เงินเดือนเยอะกว่าเดิม
และได้ Bonus สิบเดือนขึ้น ก่อนออกจากที่เดิมอีกต่างหาก
...
เวลา...ช่วยได้ทุกอย่างจริงมั้ยคะ เราคนนึงที่เชื่อ
หากแต่ความเชื่อนี้ ต้องอยู่บนพื้นฐานของ
ความไม่สิ้นหวังด้วยนะคะ แล้วเวลาก็จะนำพาโอกาสดีดีมา
...
ส่วนคุณแร้ฯ ขอให้มองมุมดีดีของงานใหม่ให้เจอเร็วเร็วนะคะ
จะได้ทำอย่างมีความสุข
แต่ถ้าหาไม่เจอ ...ก็คงต้องเลือกที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างแหละเนอะ
...
สู้สู้ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ อิอิ
...
ปล.ขอบคุณสำหรับคำอวยพรทั้ง 2 ที่เลยนะคะ
น่ารักมากมากเลยอ่ะค่ะ ไม่ค่อยหลงกลหรอกค่ะ
เพราะชอบปลอมตัวเป็นเต่าเอง


โดย: Serendipity_t IP: 203.148.239.202 วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:09:41 น.  

 
มีเพื่อนๆ ที่ทำงานประจำอยู่
ออกจากงานมาเหมือนกัน
ลาออก ( โดยเจ้านายตัดสินใจให้ )

อะไรเป็นตัวตัดสินว่า
ตรงไหน ควร หรือ ไม่ควร
ทำอะไรหนอ

หายไปนานเลยค่ะ
คุณแร้ไฟ


โดย: grappa วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:37:22 น.  

 
หวังว่าทุกคนคงสร้างกำลังใจได้เอง
แต่คนรอบข้างก็ช่วยสร้างได้นะคะ

ว่าแต่คนเราจะมีความสุขกับความงามเบื้องหลังได้ไหมคะ
55+


^^


โดย: I am just fine^^ (I am just fine^^ ) วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:32:48 น.  

 
ตกลงว่าคุณแร้ฯไม่ได้หนีตามผู้ชายไปอยู่อาร์ซีเอ
เห็นว่าทางคราฟท์แมนเค้ารับคนจากทางนี้ไปหลายคน
เป็นที่ขัดตาขัดอารมณ์ผีบ้านผีเรือนแถวนี้อยู่พอประมาณ
ว่าแต่คุณแร้ฯย้ายไปอยู่ตึกไหนคะ
ถ้าให้เดานะคะ ต้องไปอยู่บ้านรายการแน่เลย
ขอให้ปรับตัวได้ไวๆนะคะ สู้ๆๆ


โดย: เกาะผู้ชายกินสบายจัง.. IP: 203.113.32.12 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:5:32:11 น.  

 
angy ว่า
มุมมองของแต่ละคนต่างกัน บางคนเห็นดอกไม้ดอกเดียวบนท่งแห้งแล้งกว้างใหญ่ บางตนทุกข์ใจกับกระเบื้องที่ร้าวเพียงแผ่นเดียวบนผนังที่สวยงามที่ใครๆก็ชื่นชม

บางที มันอาจอยู่ที่ DNA ของแต่ละคน ว่าคุ้นกับโชคดีในโชคร้าย หรือเป็นคนชอบมองหาโชคร้ายในโชคดีกันแน่

ขอกำลังใจ จงเกิดขึ้นในเจ้าของบล็อกเสมอ นะ


โดย: angy_11 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:36:32 น.  

 
เข้าใจอารมณ์เรื่องงานนะเพราะว่าตัวเองทำงานวิทยุเรื่องแบบนี้เกิดบ่อยมากๆแต่ว่าการที่ต้องเปลี่ยนงานเปลียนเพื่อนี่เป็นเรื่องที่ทำใจยากจริงๆ

ส่วนเรื่องเรียนนี่ก็คิดว่าโชคดีมากเลยที่เราอยู่ต่างจังหวัดอารมณ์แบเด็กกทม.เลยไม่ค่อยได้สัมผัสนัก แต่เห็นแล้วก็อดเห็นใจน้องๆไม่ได้


โดย: ณ มน วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:52:34 น.  

 
ปัญหาทุกปัญหา ย่อมมีทางแก้ไข เพียงแค่สงบจิตสงบใจเสียหน่อย ก็จะเจอแสงสว่างนะคะ แต่ถ้าเราแก้ปัญหาตอนที่อารมณ์ยังขุ่นมัว ฝนว่าเราจะแก้ไขปัญหานั้นไม่สำเร็จ คือใช้อารมณ์แก้ปัญหาน่ะค่ะ ฝนเคยประสบมากับตัวเองถ้าใจร้อนแล้วคิดจะแก้ปัญหาเดี๋ยวนั้นไม่คิดไตร่ตรองให้รอบคอบ ผลสุดท้ายฝนก็จะยิ่งเสียใจมากขึ้น แต่ถ้าเรานั่งเงียบๆ ซักครู่ทำจิตใจให้สบาย แล้วคิดทบทวน ก็จะเจอทางออก

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่เอามาฝากนะคะฝนชอบตรงนี้ที่สุดเลย


หากไม่เลิกกับแฟนเก่า....ก็คงไม่ได้เจอแฟนใหม่
หากไม่สอบตก...ก็คงไม่พยายามขยันเรียนมากขึ้น
หากไม่เจ็บป่วยเสียบ้าง...ก็คงไม่รู้จักดูแลสุขภาพตัวเอง
หากไม่เคยถูกรถชน....ก็คงยังข้ามถนนประมาทเหมือนเดิม
หากไม่เคยทะเลาะกัน...ก็คงไม่รู้จักอีกฝ่ายมากขึ้น
หากไม่เคยถูกขโมยของ...ก็คงไม่รู้จักป้องกัน
หากไม่เคยสูญเสียคนที่เรารัก..ก็คงยังลืมจะรักคนที่เราไม่อยากสูญเสีย


เห็นด้วยจริงๆ ค่ะ


โดย: Malee30 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:37:34 น.  

 


ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมบล๊อก iceicyน่ะค่ะ
เพลงเพราะอ่ะ!!
"..จันทร์กระจ่าง.."
..ผู้ใดเคยประมาทแล้วทำผิด ในกาลก่อน
..ภายหลังกลับไม่ประมาท รู้สึกสำนึกผิดได้
ผู้นั้นย่อมทำให้โลกสว่างไสวได้...
เหมือนเมฆหมอกลอยพ้นจันทร์ไปแล้ว..
แสงจันทร์ย่อมเจิดจ้าส่องโลก ให้สว่างไสวฉะนั้น.

ฝันดีนะค่ะดูแลสุขภาพด้วยน่ะ..(พักแล้ว..ลุกขึ้นสู้ใหม่น่ะค่ะ..สู้สู้วุ้ย!!




โดย: IceIcy (lcelcy ) วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:11:10 น.  

 
ย้ายตำแหน่งงานใหม่ก็ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะค่ะ

สุขกับงานจะได้ไม่รู้สึกมากนักเวลาทำงาน(งงเปล่า)

เรื่องปัญหาทุกอย่างมีทางแก้..เป็นเรื่องที่คนหลายคนพูด

แต่เราแก้ไม่ได้ซักทีปวดหัว


โดย: Sugar and spice วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:21:27 น.  

 
“สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ” คิดอย่างนี้เหมือนกันค่ะ

มันช่วยทำให้เราผ่านความรู้สึกเลวร้ายไปได้ด้วยดี


โดย: Black Tulip วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:28:50 น.  

 



ขอบคุณมากมากค่ะ

วันนี้อาจจะยังยิ้มไม่ได้ดีนัก
แต่สักวันก็หวังว่าจะยิ้มได้เต็มที่จริงจริง

คนมากมายไม่ได้เสียรอยยิ้มไปชั่วชีวิตกับเรื่องแบบนี้ใช่ไหมคะ
ดี.ก็น่าจะเป็นหนึ่งในจำนวนคนเหล่านั้นเหมือนกัน




โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:53:27 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกว่ามีกำลังใจขึ้นเยอะเลย ^^

ขอให้มีความสุขกับวันทำงานนะคะ


โดย: navindy (navindy ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:05:25 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณแร้ เพิ่งรู้นะคะ ว่าวันที่ 1 เป็นวันหลอกลวง ^^
อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะค่ะ มิน่า เราโดนหลอก อิอิอิ
ขอให้มีความสุขทุกๆวันแม้วันฝนตกหรอแดดออกนะคะ
คิดถึงข้อความดีๆของแร้เสมอค่ะแต่ไม่ค่อยได้เข้ามาเลยค่ะด้วยภาระที่ต้องหาเลี้ยงชีพเช่นเดียวกันค่ะ


โดย: oryzaja วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:19:56 น.  

 

สวัสดีค่ะ...

มาคราวนี้เริ่มเครียดอีกแล้วนะท่าน...เรื่องวันโกหกก็ช่างเขาไปเถอะ ...ไม่ใช่วันโกหก ก็มีคนมาโกหกกับเขาได้บ่อยๆ บางทีเราก็โกหกนิดๆน่ะ ถ้ามันทำให้ใครคนหนึ่งสบายใจ ไม่คิดมาก แต่ก็จะแฝงไว้ซึ่งมาตราฐานแห่งความเป็นจริง อย่างเช่นคนที่ป่วยด้วยโรคร้าย มีชีวิตอยู๋ได้อีกไม่นาน เราก็จะบอกเขาว่าในช่วงเวลาที่เขามีชีวิตอยู่นั้น น่าจะใช้ให้มันคุ้มค่ามากกว่าที่จะมานั่งซึมเศร้า โดยไม่ทำอะไรเลย อีกไม่นานอาจจะมียารักษาให้โรคที่ร้ายแรงนั้นหายได้นะ

ส่วนเรื่องการแข่งขัน"จับสลาก" เข้าร.ร.มันเป็นเรื่องของขั้นตอนและกฏเกณฑ์ให้ปฎิบัติ ก็ต้องมีคนสมหวังและผิดหวังเป็นธรรมดา มันอยู่ที่ตัวเด็กเอง ไม่ใช่ว่าเรียนอยู่โรงเรียนที่ดี ครูที่ดี แต่ถ้าเด็กไม่เอาใจใส่การเรียน มันก็ช่วยอะไรไม่ได้เหมือนกัน การเรียนโรงเรียนสามัญธรรมดาหรือร.ร.วัดหรือร.ร.ที่ไม่Welknowก็ใช่ว่าจะไม่ดี เราก็จบจากร.รวัดเล็กๆในกทม.แต่ก็สอบเข้าจุฬา ทำงานที่จุฬามาตลอด ก็ไม่ได้เก่งกาจหนักหนา แต่ก็อยู่มาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตนเอง

ส่วนเรื่องสุดท้าย..สุขและทุกข์ อยู่ที่ใจของเราเอง..ถ้าเราคิดว่ามันเป็นสุข มันก็คือความสุข..ถ้าเราคิดว่ามันเป็นทุกข์ มันก็ตือความทุกข็ดีๆนี่เอง..เพราะฉะนั้นปลงเสีนเถอะ

วันจันทร์ที่จะหยุดชดเชยนี้ เราจะไปทำบุญปล่อยโค-กระบือที่วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน ถ้าว่างก็ขอเชิญด้วย งานเริ่ม13.00น.ค่ะ ถ้าไม่ว่างแล้วจะเอาบุญมาฝากนะค่ะ


โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:23:38 น.  

 
โอ๊สท์ ชีวิตผันแปร สายลมเปลี่ยนทิศ โลหิตแตกซ่าน (อันสุดท้ายไม่เกี่ยว)

แต่อย่างไรทุกคนก็ยังต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
ความผันแปรภายใต้อำนาจของคนอื่นบางทีมันก็เจ็บปวด



โดย: ShadowServant วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:56:49 น.  

 


แวะมาส่งกำลังใจให้คุณแข็งแรงค่ะ
เพิ่งกลับมาจากจ.ประจวบคีรีขันธ์กับจ.เพชรบุรี
ตลุยทำงานทั้งๆ ที่ฝนตกเลยเจ้าค่ะ
มีแต่ตกหนักกับตกมากๆ
วันนี้เลยแวะมาทักทายคุณๆ
สบายดีเน๊าะ
ขอบคุณที่แวะมาเยือนบ้านอุ้ม


โดย: อุ้มสี วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:29:07 น.  

 
สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ...ชอบประโยคนี้หมือนกัน เอาไว้ปลอบใจตัวเองเวลาขึ้นรถเมล์ผิด ว่าทำให้เรารู้เส้นทางใหม่เพิ่มขึ้นอีกทางหนึ่ง

คุณแร้ได้เปลี่ยนหน้าที่ใหม่อาจจะค้นพบว่า ตัวเองทำอะไรอย่างอื่นได้เหมือนกัน อาจทำได้ดีไม่แพ้หน้าที่เก่าก็ได้นะ

สู้ สู้ ก๊าบบบ


โดย: เนียนอ๋อง วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:51:37 น.  

 
แร้ไฟมองโลกแง่บวกเสมอ
คุยกับแร้แล้วมีสติมากขึ้น
(แต่ไม่สวยขึ้นแฮะ!?)



โดย: อีสาวโฟนล่าสวาท IP: 124.120.168.11 วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:19:33 น.  

 
...

ช่วงนี้ผมก็เพิ่งเปลี่ยนงานเหมือนกัน

ผมคิดว่าการมองโลกในแง่ดีหรือร้าย มันไม่ดีทั้งคู่นะครับ
มันดูบิดเบือนๆไงไม่รู้ ยอมรับไปเลยดีกว่าว่ามันดีหรือว่ามันไม่ดี แล้วอยู่กับมันให้ได้เพื่อจะสู้ต่อไป



โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:35:22 น.  

 
การเปลี่ยนแปลงย่อมมีได้เสมอล่ะค่ะ ถ้าเรายึดมั่นถือมั่นเกินไปจิตใจเราคงไม่สงบ อย่างที่คุณแร้บอกล่ะค่ะ ถ้าเรามองโลกในแง่ดีเราก็อาจได้เจอโอกาสใหม่ๆที่เข้ามา ชีวิตเราก็ต้องดิ้นรนกันไปอ่ะนะ

ปล.เราก็เคยผ่านประสบการณ์จับฉลากและได้เป็นคนสุดท้ายของห้องอ่ะค่ะ เราเข้าใจตรงนั้นเลยพอเราจับได้นะทั้งผู้ปกครองทั้งเด็กที่เหลือหน้าเศร้าหน้าเหี่ยวไปตามๆกันเลยอ่ะค่ะ


โดย: i_am_redangel วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:51:33 น.  

 
ไม่ได้เจอกันซะนานยังคารมคมคายเหมือนเดิมนะคะ

จะให้สรุปง่ายๆว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่ใจของเราเองใช่ไหมคะ?


โดย: My Memory วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:09:15 น.  

 
ไม่ชอบมหกรรมจบฉลากบ้าบอคอแตกของเด็กเลย

เหมือนเป็นการปลูกฝังความเชื่อแบบผิดๆ


Que sera sera
Whatever will be will be
The future's not ours to see
Que sera sera

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดล่ะนะ

ปล.ชอบให้ฝนตกแบบนี้ค่ะ


โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:6:19:34 น.  

 
ดีที่ไม่มีประสบการณ์ เรื่องจบฉลากสักเท่าไหร่ค่ะ มะงั๊นได้มีร้องไห้กันบ้าง 555 เพราะว่า ไม่มีดวงทางนี้เอาซะเลยค่ะ

คุณแร้มองโลกในแง่ดี ดีจังค่ะ

ปรับตัวกะงานใหม่ ได้เร็ว ๆ นะคะ


โดย: varissaporn327 วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:08:59 น.  

 
เคยอ่านหนังสือหมอเทอดศักดิ์เหมือนกันค่ะ
อ่านแล้วก็มีกำลังใจ

ข้อเขียนในบล็อคที่อ่านเนี่ยจะว่าไปถึงจะเครียดๆ
อ่านแล้วพาลให้เรานึกประหวั่นไปด้วย ฮา

แต่ก็พูดถึงความเป็นจริงเนอะ


โดย: tistoo วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:04:27 น.  

 
เคยคิดเหมือนกันว่าเรื่องร้ายๆบางเรื่องที่เจอมาในชีวิต อยากให้มันเป็นเหมือนเรื่องโกหกที่ภายหลังมีคนมาบอกกับเราว่า "ซะเมื่อไหร่" 555 เหมือนวันโกหกแห่งชาตินี่ล่ะมั้ง

ผมก็เจอกับการเปลี่ยนแปลงหน้าที่การงานนะ อาจจะมองว่ามันเป็นโอกาสหรือความเสี่ยงว่าจะโชคดีหรือซวยก็ได้นาครับ ส่วนนึงมันคงอยู่ที่ตัวเราเองก็ได้มั้งว่าจะยึดติดกับหน้าที่เดิม หรือเลือกว่ามันเป็นสิ่งท้าทายสิ่งใหม่ๆเพิ่มมาในชีวิตอีกสิ่งนึงก็ได้ แต่อย่าน้อยที่สุดก็ยังโชคดีกว่าคนที่ต้องโดนเลือกให้ออกจากงานนาครับ

ที่ผมชอบเลือกใช้คำว่าโชคดีหรือโชคร้ายเพราะ ผมเชื่อว่าคนเราจะเก่งจะฉลาดขนาดไหนก็ตามมันยังต้องพบเจอกับความเฮงและความซวยเสมอล่ะครับ มันคงไปพ้องกับเรื่องการจับฉลากของเด็กๆในการเข้าเรียนนี่ล่ะครับ และผมสงสัยว่าความมุ่งหวังในการที่จะเข้าเรียนที่นั่นที่นี่นั้นมันเป็นของพ่อแม่หรือของลูกๆกันแน่ การจะเข้าเรียนที่ไหนมันไม่ใช่อนาคตทั้งหมดที่เลืออยุ่นี่นา ถึงจะเข้าเรียนที่ดีแค่ไหน ถ้าครอบครัวไม่มีความสุข มันก็เหลวหมดนะล่ะครับผมว่ามันก็แค่ค่านิยมซะมากกว่า คิดซะว่าไม่ว่าชีวิตจะเป็นช่วงก่อนเรียน ช่วงวัยเรียน ช่วงวัยเริ่มทำงาน ช่วงมีครอบครัว ช่วงวัยเกษียณอายุ ทั้งหลายมันก็ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่เรื่อยๆด้วยกันทุกคนนน่ะล่ะ

อ่อ สำหรับนิทานนี่ ผมว่ามันคงมาใช้กับผมไม่ได้เหมือนกันนาครับ 555 เพราะตอนที่เราเศร้าเสียใจนี่ ทุกอย่างที่เราเห็นมันไม่สวยเลย อารมณ์ไม่มีจะชื่นชมด้วยซ้ำ ผมว่ามันขุ่นหมองไม่สดใสไปทั้งโลกเลยนาครับ


โดย: ข้าวตู วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:47:49 น.  

 
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ ที่คุณเอื้อเฟื้อนะคะ

ฉันเองก็เพิ่งจะผ่านเหตุการณ์ที่เรียกว่าเลวร้ายที่สุดมา เพราะฉันโดนมิชฉาชีพ มาหลอกเอาเงินของบริษัทไปเป็นหมื่น มันมากกว่าเงินเดือนฉันแน่ ๆ และฉันต้องรับผิด

ฉันไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง แต่ก็เหมือนที่คุณพูดไว้ ถ้ามันเกิดขึ้นไปแล้วเราคงแก้ไขอะไรไม่ได้นอกจากปรับตัว หาทางออกที่ดีที่สุด

ฉันก็คงต้องทำงาน ๆ เพื่อใช้หนี้ให้บริษัทต่อไป หนี้ที่ฉันเสียค่าโง่

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ฉันจะพยายามสร้างมันขึ้นมาเองให้ได้มากกว่านี้


โดย: moopui IP: 125.24.72.211 วันที่: 6 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:11:18 น.  

 
อย่าคิดอะไรมาก อย่ายึดติดกับอะไรจนเกินไป...

"สติมา....ปัญญาเกิด"

ทุกปํญหามีทางแก้ไข...มีทางออกของมัน...

บางครั้งก็ต้องยอมรับว่า...อะไรจะเกิด...มันก็ต้องเกิด...

ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้...ก็พอ...

ขอให้มีความสุขมากนะคะ


โดย: แดดร่มลมโชย วันที่: 6 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:02:15 น.  

 

แวะมาถามว่า...คิดอารายเหรอตะเอง...


โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 6 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:05:42 น.  

 
ชอบเรื่องที่คุณแร้ไฟเขียนครั้งนี้มากๆเลยค่ะ

เห็นด้วยนะกับความคิดเรื่องการศึกษาไทยกับการจับฉลาก โชคดีที่ตัวเราเองเกิดเร็วไปเลยได้ใช้ความสามารถและความพยายามของตัวเองในการสอบเค้าเรียน ม. 1 ของรัฐบาล ...อะห้า ไม่งั้นคงได้ฝากอนาคตการศึกษาไว้กับโชคชะตาแหง๋ม

ส่วนเรื่องเล่าสุดท้าย...ไม่ทราบว่าคุณแร้...ตกเป็นหนึ่งในสามหนุ่มนั้นอ่ะป่าวววววน๊า



โดย: Niobean วันที่: 6 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:39:01 น.  

 
การให้กำลังใจ เป็นการให้ที่ไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไร
เป็นเพียงการให้ใจของเรา
ผลักดันใจอีกดวงให้ทำสิ่งที่ดี ๆ
กำลังใจสามารถสร้างอะไรได้มากมาย

การให้กำลังใจเป็นการให้ด้วยใจ
จะอยู่ในใจผู้รับตลอดไป

มันคงน่าภูมิใจไม่น้อย
ถ้าเราได้รู้ว่า กำลังใจของเรา
คือเบื้องหลังความสำเร็จของใครบางคน

กำลังใจ..
อาจเกิดจากรอยยิ้ม แววตา
หรือคำพูดเพียงไม่กี่คำ
แต่ช่างมีแรงมหาศาล
ผลักดันให้สิ่งดี ๆ เกิดขึ้นได้มากมาย

"ดูใจ" ของ พล ตัณฑเสถียร


แล้ว อย่าลืมให้กำลังใจตัวเองด้วยนะ เหมือนที่คุณแร้ไฟบอกว่า "ส่วนอย่างที่สอง จะมีพลังเหลือคณานับ.................. “ถ้าสร้างขึ้นได้ด้วยตัวเอง”"


โดย: sosopa วันที่: 6 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:32:38 น.  

 
“APRIL FOOLS' DAY” หรือ “วันโกหก”

เคยอยากเล่าเรื่องโกหกในวันโกหกนี้นะ
แต่ไม่มีโอกาสซักที

คารมคมคายชวนอ่านชวนติดตามของคุณแร้ไฟนี่แฟนคลับเพียบ!!


โดย: hayashimali วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:40:19 น.  

 
เวลาดูข่าวจับฉลากเข้าเรียนทีไร
ก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่เกิดเร็ว
และก็เสียใจกับเด็กๆที่ต้องตกอยู่ในการบงการชีวิตเร็วและร้ายกาจต่อจิตใจมาก



โดย: keyzer วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:32:13 น.  

 
ถ้ามีลูกจะสอนลูกว่า...
สิ่งดี ๆ และความสุขมีอยู่ในตัวเองนี่แหละ มองหาจากตัวเองก่อนไปมองหาจากที่อื่น...



.....ยกเว้นตอนจับสลาก เพราะทุกอย่างอยู่ที่กระดาษนั่น








โดย: ร่วมรัก...สมัครสมาน วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:52:30 น.  

 
ในดีมีเสียในเสียมีดี
เสียไปเพื่อได้มา
ได้มาแล้วก็ต้องปล่อยอะไรไป

ดีขอรับดีครับผม


โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:43:09 น.  

 
--- Everything must change...


โดย: เหมียวหล่อ (myth ) วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:10:43 น.  

 


อิอิ หากไม่เลิกกับแควนเก่า แล้วจะเจอแควยใหม่ได้อย่างไรเล่า จิงด้วยเนอะ


โดย: midori-jp วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:23:01 น.  

 


หอบเอาความคิดถึง มาฝากค่ะ หลังจากหายหน้าหายตาไปซะนานเลย คุณแร้ไฟสบายดีนะคะ


โดย: midori-jp วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:27:30 น.  

 
ดีจัง บลอกของคุณแร้ไฟอ่านทีไร ได้ข้อคิดทุกที


โดย: -S n o w G i r l- วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:29:09 น.  

 
มีความรักแบบอมยิ้มมาฝากค่า


โดย: มีอมยิ้ม วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:13:01 น.  

 
มาอ่านข้อคิดดีๆค่ะคุณแร้ไฟ
เห็นด้วยค่ะที่ว่าเลือกจับฉลากเด็กเข้าเรียน ทั้งที่เมื่อก่อนมักจะตัดสินกันโดยองค์ความรู้ของเด็กนักเรียน
แต่เดี๋ยวนี้ เด็กเล่นเสี่ยงโชคกันตั้งแต่เด็กๆเลยนะค่ะ อนาคตคงมีแต่การเสี่ยงโชคแน่ๆเลยนะเนี่ย



โดย: fonrin วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:24:37 น.  

 
ขอบคุณเรื่องที่แนะนำนิยายโกวเล้งนะคะ แต่ขอสารภาพว่าไม่ค่อยจะได้อ่านนิยายจีนเลยทั้งเป็นแฟนละครจีนมาตั้งแต่เอาะๆ ไม่ใช่อะไรหรอก กลัวติดน่ะ เวลาอ่านนิยายแล้วต้องอ่านแบบต่อเนื่องจนจบ ขนาดดูละครยังติดเป็นแตงเม หนังสือนิยายยังไงคงต้องดีกว่าละครอยู่แล้ว ถ้าลงได้อ่านก็มีหวังไม่ต้องทำงานทำการพอดี ก็เลยตัดใจไม่อ่านซะเลย


โดย: haiku วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:37:34 น.  

 
อืมมมมม....เข้ามาอ่านบล็อค ย่องเข้ามาบ้านหลังนี้
ไม่ได้มานานแล้วสิคะ ยังอบอุ่นเหมือนเดิม
ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปถามข่าวคราวที่บ้าน
ยังคงมีเรื่องราวของหนังสือใด้ติดตามเหมือนเดิม
จะแวะเข้ามาบ่อยๆค่ะ


โดย: ing (anantraya ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:05:32 น.  

 

สวัสดีค่ะ...

เมื่อวันหยุด 3 วันที่ผ่านมา อ้อมแอ้มได้เข้าร่วมทำบุญไถ่ชีวิตโค-กระบือที่วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขนด้วยค่ะ เลยแวะเอาบุญมาฝาก 1 ชะลอมใหญ่ รับไว้ด้วยนะค่ะ จะได้มีความสุขไปตลอดชีวิตค่ะ...


โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:40:39 น.  

 
บางทีมองโลกในแง่ดีมันก็ยากค่ะคุณแร้

อย่างเราเนี่ย

เป้ฯพวกมองโลกในแ้ง่ร้ายอย่างรุนแรงมาก

กำลังพยายามอยู่ค่ะ



โดย: PADAPA--DOO วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:51:25 น.  

 
ข้างนอกฝนตก ขอแวะเข้ามาแอบฝนที่ blog นะคะ
แวะมาเยี่ยมอีกครั้ง
ขอบคุณที่ไปเยี่ยม blog goodpeople
มาเยี่ยมกันอีกนะคะ


โดย: goodpeople วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:24:00 น.  

 
ชอบแนวคิดดีๆของคุณแร้จังค่ะ เป็นคนที่มีความคิดน่าสนใจมากๆ


โดย: ทะเลสีฟ้าจัง วันที่: 11 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:54:22 น.  

 
ขอบคุณมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะพี่ สำหรับกำลังใจมากมาย....

อ่านแล้วยิ้ม... สู้ได้อีกอึดใหญ่เลยค่ะ.... ช่วงนี้ก็วุ่นวาย กำลังสู้รบกับธรรมชาติค่ะ.... ((แต่ก็สู้ไม่ได้หรอกค่ะ... อิอิ))



..... ไม่เคยผิดหวังเลยทุกครั้งที่เข้ามาบล็อกพี่แร้นี่.... ต้องได้อะไรดี ๆ กลับออกไปเสมอ...

บางคำ บางประโยค อ่านแล้วขนลุกค่ะ เพราะกระแทกเข้าที่ใจโครมเบ่อเร่อเลยค่ะ... (ไม่ได้เว่อร์เลยค่ะ)... นับถือมุมมองชีวิตพี่จังเลยค่ะ...
.................................

น่ารักจังค่ะ แต่ละเรื่องราวจรรโลงโลกขนานแท้ค่ะ
..................................

ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้มาเยี่ยมซะนาน.... ช่วงนี้หลายเรื่องหลายปัญหาค่ะ ... แต่ยังยิ้มได้ค่ะ


โดย: largeface วันที่: 11 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:46:21 น.  

 
มาทักทายน้องแร้
ตอนนี้พี่ทำงาน มือแข็งโป๊กเรย


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:03:32 น.  

 

สวัสดีครับ .. สบายดีนะคับ ผม

ช่วยไปรถน้ำต้นรัก ที่บล๊อกผมด้วยนะคับอิอิ


โดย: เทียมฟ้า (benjarong9 ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:51:40 น.  

 
ดิฉันเชื่ออยู่เสมอนะคะว่าฝนซา..ฟ้าก็เปิด

ไม่มีอะไรเลวร้ายไปได้ตลอดชีวิต

และชีวิตก็คงไม่ได้มีแต่เรื่องดี ๆ ร่ำไป

สุขบ้างทุกข์บ้าง..

เชื่อว่าหากผ่านพ้นทุกข์ใดไปได้..

ทุกข์ต่อไป ก็คงเป็นเรื่องธรรมดา..


ฝนตกน้ำนอง..

ถนอมตัว..นะคะ :)



โดย: กู้..ค่ะ (Smile_Koo ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:36:30 น.  

 
อดีตเป็นมารดาของปัจจุบัน


โดย: rebel วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:45:59 น.  

 
มาเยี่ยม ค่ะ

ป่านนี้ คุณแร้คงคุ้นเคย หรือเริ่มชิน จนที่ทำงานใหม่
ไม่ใหม่แล้วมังคะ ...
เอากำลังใจ มาส่ง เพิ่มกำลังของ ใจ ค่ะ
เรื่องการศึกษา เรียนรู้ในบ้านเรา มันดีขึ้นช้า มากๆ
จนไม่ทันใจประกายดาวเลยค่ะ

สรุป ความรัก และ กำลังใน ใจ คุณแร้
รักษาระดับ ที่เหมาะกับ ใจตัวเองหรือเปล่า
ใครเลยจ้ะรู้ ใช่ไหมคะ?


โดย: ประกายดาว วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:28:44 น.  

 
รูปข้างบนนั้น ทรมานใจป้ามดด้วยนะ


โดย: ป้ามด วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:45:09 น.  

 
เคยประสบเหตุการณ์ดังข้างบนนะ ที่ว่ามีการเลย์ออฟโดยที่รู้ล่วงหน้าไม่นาน แต่เราก็เลือกลาออกก่อนโดนเลย์ไป เพราะเราคิดว่าเราก็ไม่เหมาะกับที่นี่แล้ว

กลับมาสวัสดีอีกครั้งนะ


โดย: belittle big วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:45:13 น.  

 

วันนี้แวะเวียนหาเพื่อนด้วยจิตใจที่นึกถึงเสมอค่ะ
**แรม 15ค่ำ เดือน 6 ตรง วันพระไทย**
เราได้หนังสือคำคมน่าสนใจมาฝากในวันบุญค่ะ..
ของท่าน**พุทธทาสภิกขุ**

ส่วนที่ชั่ว มีซ่อน อยู่ในดี
อย่าบ้าดี เมาดี ผีจะสิง
อย่าบ้าบุญ เมาบุญ จะเป็นปลิง
ในทุกสิ่ง มีบวกลบ อยู่ครบครั้น
อันความว่าง หาพบได้ ในความวุ่น
ในน้ำขุ่น มีน้ำใส ไม่หลอกหนอ
ในความแก่ มีความหนุ่ม ซุ่มอยู่พอ
ในหัวร่อ มีร้องไห้ ดูให้ดี

อนุโมทนา...กัลยาณมิตร..ที่ดีเสมอ




โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:47:44 น.  

 
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ


โดย: นางมารร้ายไม่ได้ล๊อค IP: 125.24.14.6 วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:54:06 น.  

 
แบบนี้คงยิงประตูยากซักหน่อย


เพราะ โกหก


โดย: Qooma วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:29:10 น.  

 
สิ่งดีดีในอดีต บางครั้งเราก็ควรที่จะจดจำค่ะ

สวัสดีค่ะ ยังจำเจนนี่ได้ไหมเอ่ย ไม่ได้แวะมาทักทายเสียนาน สบายดีน่ะคะ พอดีวันนี้เจนนี่มีเวลานิดหน่อย เลยแวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยน่ะคะ

ไปก่อนน่ะคะ ว่างๆเจนนี่จะแวะมาทักทายอีกค่ะ บ๊าย บาย


โดย: สาวอิตาลี วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:08:16 น.  

 
คิดถึงเป็นถุงเป็นถัง


โดย: ชมฯเดินทาง IP: 125.24.148.31 วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:42:35 น.  

 
ไม่อยากจับฉลากเลยค่ะ เราดวงไม่ดี ไม่มีโชคด้านนี้อ่ะ
อิอิ แวะมาเที่ยวอ่ะค่ะ
ที่แวะไป blog วันนั้นขอบคุณมากนะคะ
^________________^


โดย: oldword วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:25:04 น.  

 


แวะมาบอกว่าคิดถึงจ้า


โดย: อุ้มสี วันที่: 19 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:50:53 น.  

 
แวะมาบอกว่ากลับมาประจำการที่บ้านแล้วค่ะ

ขอบคุณที่หอบกำลังใจไปฝากกันนะคะ


โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:46:24 น.  

 

ความรัก และ กำลังใจ




โดย: Niobean วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:26:33 น.  

 
ความเปลี่ยนเเปลง อยู่คู่กับชีวิตคนเราเสมอ ผมก็คิดเเบบนี้นะครับ ทำไมหนอ บางเรื่องบางราวไม่เป็นใจให้กับเราเลย สุดท้ายได้เเต่ยอมรับกัน ไม่มีอะไรดีไปกว่า ปล่อยให้เรื่องร้ายๆ มันผ่านไป เเล้วก็เตรียมตั้งหน้าตั้งตารอรับกับเรื่องใหม่ที่อาจจะดีกว่า

ว่าไปช่วงนี้ผมก็เเย่ครับ มีหลายเรื่องต้องคิดว่า จะให้ออกหัวหรือออกก้อยดี หรือจะหลอกตัวเองเเบบวัน April Fools' Day นี่ก็น่าคิดเหมือนกันนะ 55


โดย: Dark Secret วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:40:36 น.  

 

แวะมาบอกข่าวว่า กว่าคุณแร้จะได้ขนมหนิง คงต้นเดือนหน้าค่ะ

แบบว่าเกิดการขัดข้องทาง ด้านบัญชีเล็กน้อยค่ะ

ทำให้เดือนนี้เลยไม่ได้ไปทำธุระกรรมที่บริษัท(คุณแร้)เลยค่ะ

เดือนหน้านะค่ะ แล้วจะส่งของอร่อยไปให้ค่ะ


โดย: NinG_CDC วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:50:18 น.  

 
หวัดดีคับ เข้ามาทักทายแต่จะต้องกลับมาอ่านเรื่องที่พี่สาหร่ายเขีบนแนนอน


โดย: 5150_b IP: 58.8.101.108 วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:09:13 น.  

 
แวะมาแปลงร่างเป็นมนุษย์แร้หมายเลข78


โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:53:11 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีจังเลยค่ะ เราจะเศร้าหรือมีทุกข์ไปทำไมใช่ไหมคะ ในเมื่ออะไรมันก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้แล้ว สู้มีความสุขกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าดีกว่า

มีความสุขมากๆ นะคะ


โดย: the Vicky วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:53:31 น.  

 

อย่าลืมไหว้พระก่อนนอนนะค่ะ
หลับฝันดีค่ะ

ปราโมทย์ คือความร่าเริงเบิกบาน
ปิติ คือความอิ่มใจ ปลื้มเปรม ฟูใจ
ปัสสัทธิ คือความผ่อนคลายไร้เครียด
สุข คือความคล่องใจ โปร่ง เบา สบายใจ
สมาธิ คือความมีใจสงบ มั่นคงอยู่กับสิ่งที่คิดที่ทำ

วันนี้เรายิ้มหรือยัง ตลอดวันได้ยิ้มบ้างไหม ถ้าพิจารณายังไม่ได้ยิ้ม
รีบไปยิ้มซะ..หาคนมารับยิ้มที่แสนสุขจากเราสิ


วันนี้ ขึ้น 8 ค่ำเดือน 7 คือหนึ่งพระ..ในวันนี้ค่ะ
อนุโมทนา...กัลยาณมิตร..ที่ดีเสมอ






โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:53:16 น.  

 
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันที่หลังไมค์
สบายดีเน้อ
รักษาสุขภาพด้วยละกันท่าน


โดย: อุ้มสี วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:10:37 น.  

 
อ่านแล้วปลงอีกละ
ใช่ แล้วล่ะ ถ้าไม่เคยสูญเสียอะไรไป ก็คงไม่เห็นค่า
ถ้าไม่เคยผ่านพ้นความตาย ก็คงคิดไม่ได้ ว่าชีวิตที่เหลืออยู่ในแต่ละวันมีค่าแค่ไหน
ความสุขอยู่รอบ ๆ ตัวเรานี่เอง ขึ้นอยู่กับว่า ใจใคร จะสัมผัสได้ มากกว่ากัน
ขอให้ทุกคน มีความสุขมาก ๆ นะคะ


โดย: แร่ใยหิน วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:01:06 น.  

 
ปกติไม่ค่อยอ่านอะไรยาวๆที่มีสาระเท่าไหร่

แต่พออ่านที่คุณแร้ไฟเขียน กลับอ่านได้เรื่อยๆ แอบเห็นด้วยกับทุกข้อ แล้วอยากแลกเปลี่ยนมุมมองของตัวเองบ้าง

ถ้าพื้นฐานของจิตใจคนเรา มีความมั่นคง ก็ไม่มีอะไรมาทำร้ายจิตใจได้ ปัจจุบันเวลามีเรื่องเล็กๆน้อยๆ เอะอะรับไม่ได้ ก็ฆ่าตัวตาย บ่งชี้เลยว่าจิตใจคนเราอ่อนแอลงอย่างมาก

ถ้าจะแก้ปัญหา คงต้องเริ่มต้นที่จุดเล็กๆคือครอบครัว ที่เป็นที่เพาะบ่มจิตใจของเยาวชน

แล้วหากจิตใจเข้มแข็ง เรื่องหนักหนา หรืออุปสักอะไร ก็คงไม่สามารถทำร้ายให้สั่นคลอนได้


โดย: ตอง (Kazalong ) วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:38:52 น.  

 
โอ๊ะโอ . . . คุณแร้ขา
ม๊ะได้เจอกันนาน
มีอะไรยาวๆให้ได้อ่านอีกแระ
(ปกติเป็นคนขี้เกียจงะ)


ม๊ะได้เจอนานจริงๆ ลืมไปรึยังหว่า
อดีตอันหวานชื่น . . . (เรามีกันด้วยเหรอ) อิอิ


โดย: กระดูกหมู วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:05:02 น.  

 
เรื่องสั้นให้ข้อคิดดีค่ะ กำลังทุกข์พอดี 555+

แวะมาทักทายค่ะ


โดย: ปลากัด (LonelySeason ) วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:13:36 น.  

 
คุณแร้...หายไปไหนน๊า มารออ่านเรื่องใหม่ต่ออ่ะค่ะ


โดย: Niobean วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:02:53 น.  

 


โดย: โสมรัศมี วันที่: 28 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:45:59 น.  

 
คิดถึงมากๆ

มาให้กอดทีดิ๊คุณแร้ 5555555

ปล. อ้อมโคตรเกลียดการจับฉลากเลย เกลียดมากๆ


โดย: soulfighter วันที่: 28 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:50:26 น.  

 


แวะมาทักทายจ้าคุณแร้ไฟ
วันนี้วันที่ 29 พ.ค.สงกาสัยว่าคุณคงอัพบ๊อกเดือนมิย.เน๊าะ
แล้วก็เลยนำเอาการ์ตูนดีดีมาฝากเน้อ
เริ่มจากเรื่องนี้ Spirited Away : ในโลกแห่งเทพและปีศาจ
เป็นฝีมือผู้กำกับของฮายาโอะ มิยาซากิ
เนื้อเรื่องเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากสังคมญี่ปุ่นในปัจจุบัน
และผสมกับจินตนาการเจ้าค่ะ
และที่สำคัญการ์ตูนเรื่องนี้สามารถลบสถิติไททานิค
ที่เคยทำรายได้สูงสุดที่ญี่ปุ่นด้วยนะ
และยังได้รางวัลหนังยอดเยี่ยมหมีทองคำ
จากเทศกาลหนังนานาชาติที่กรุงเบอร์ลินด้วยนะ
สิ่งที่เราชอบมากสำหรับการ์ตูนเรื่องนี้ก็คือ
การใช้ชีวิตในสังคมได้โดยไม่สูญเสียความเป็นตัวเอง
ซึ่งตรงกับสันดานเราเลยล่ะ
ถ้าใครที่ไม่เคยดูอยากให้หามาดูให้ได้เลยล่ะ
พลาดไม่ได้เลยนะคะ




การ์ตูนเรื่องที่ 2 เป็นเรื่อง Pom Poko : รอยยิ้มและน้ำตา
การ์ตูนเรื่องนี้เป็นการ์ตูนปี 1994 เจ้าค่ะพี่น้อง
เป็นฝีมือผู้กำกับอิซาโอะ ทากาฮาตะ
ซึ่งเด่นมากๆ ในด้านอนิเมชั่นเลยล่ะ
ขอ-บอก หากคุณที่ยังไม่เคยดูการ์ตูนเรื่องนี้
เตรียมกระดาษทิชชู่มาวางข้างๆ ด้วยนะ
เพราะหนังจะสะท้อนถึงภาพความโหดร้ายของสงคราม
ใน Grave of the Fireflies หรือสุสานหิ่งห้อยนั้นแหละคุณ
เป็นเรื่องของตัวทานุกิสัตว์ประเภทแบดเจอร์หรือว่าตัวแรคคูน
ที่คนญี่ปุ่นเชื่อว่ามีนิสัยเจ้าเล่ห์และแปรงกายเป็นคนได้
หนังเรื่องนี้เด่นมากในเรื่องตลกน่ารักและเศร้าได้ลงตัว
เราชอบการวาดภาพมากเลยล่ะลายเส้นสีสันสวยมากๆ
และขณะเดียวกันหนังก็สื่อให้เห็นถึง
การต่อสู้เพื่อพิทักษ์สิ่งแวดล้อมอย่างจับใจชอบมากค่ะ




เรื่องที่ 3 : My Neighbors the Yamadas : ครอบครัวอมยิ้ม
เป็นหนังฝีมือผู้กำกับอิซาโอะ ทากาฮาตะอีกแล้วครับท่าน
แต่เรื่องนี้เป็นหนังดูง่ายๆ สบายตา
แต่นำเอาเทคนิคทางด้ามคอมพิวเตอร์กราฟฟิกเข้ามาใช้
ซึ่งแตกต่างจากหนังการ์ตูนโดยทั่วๆ ไป
น่าดูมากเลยล่ะ
โดยนำวิถีชีวิตของคนญี่ปุ่นมาเล่าเรื่องได้น่ารัก
และเป็นเหตุการณ์สั้นๆ จบในตอนได้น่ารักมากเลยคุณ




เรื่องสุดท้ายเป็นเรื่อง My Neighbor Totoro : เพื่อนบ้านในโพรงไม้
เป็นผลงานของผู้กำกับฮายะโอะ มิยาซากิ ปี 1988
เราถือว่านี่เป็นการ์ตูนที่ผู้ที่รักการ์ตูนไม่ควรพลาดเจ้าค่ะ
เพราะเป็นการ์ตูนที่เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูดี
น่าจะหามาไว้เป็นติดบ้านเลยล่ะคุณ ขอ-บอก
เนื้อเรื่องก็เรียบง่ายแต่มีความน่าอัศจรรย์และสนุกสนาน
แล้วคุณจะรักหนูน้อยเมอิเลยล่ะถ้าได้ดูเรื่องนี้
พลาดไม่ได้เลยนะคุณ


โดย: อุ้มสี วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:42:18 น.  

 
คิดถึงคุณแร้ค่ะ


โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 125.25.205.52 วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:20:06 น.  

 
วันนี้มาทักแบบมีล๊อค
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ


โดย: นางมารร้าย วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:0:50:18 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณแร้
..
..
เดือนก่อนก็เจอการเปลี่ยนแปลงเรื่องงานประจำที่ทำมาเนิ่นนานค่ะ .. แต่ตอนนี้ปรับตัวปรับใจได้แล้ว
..
..
ไม่มีใครหนีการเปลี่ยนแปลงได้พ้นจริงๆอย่างคุณแร้ว่านะคะเพราะงั้นต้องตั้งหลักตั้งสติให้ไวอย่าตกใจนาน
..
..
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะเหนื่อยบ้างท้อบ้างแต่ก็ต้องสู้ต่อไปนะคะ
..
ปล แม้ว่ากำลังใจที่แรงกล้าที่สุดต้องมาจากตัวของเราเอง


โดย: azamiya วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:21:46:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แร้ไฟ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




...หน้าเหนื่อยๆ
...นอนน้อยๆ
...นั่งนิ่งๆ
...นึกนานๆ......^_^
Friends' blogs
[Add แร้ไฟ's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.