ป้องกันวิทยานิพนธ์สำเร็จแว้ว...ไชโย
14 มีนาคม 2549 เตรียมตัวขึ้นเขียง
เครียดวุ้ย...เครียดๆๆๆๆๆ เครียดจนจะอ้วกออกมาอยู่แว้ว นั่งทำ Power Point มาชาตินุงยังมะเสร็จซะที บทมันจะเสร็จก็เสร็จแบบ "งง..งง" ยังไงก็มะรุ...เกลียดตัวเองจิงๆเยย เหนื่อยมากแต่นอนไม่หลับด้วยความเครียด พรุ่งนี้เช้าต้องตื่นแต่เช้ามั่กๆ ไปรับกรรมการสอบที่เยาวราชก่องซิ่งไปบางมด
15 มีนาคม 2549 ได้เวลาขึ้นเขียง
ตื่นตาโตมาตั้งกะตีห้า แบบว่ามันเครียดๆๆๆๆๆ สอบ Progress ว่าเครียดแล้วยังน้อยกว่านี้ 100 เท่า แหม่...สอบป้องกันวิทยานิพนธ์ (ชื่อแปลเปงไทยนี้สุดยอดเยยเนอะ)มันน่ากลัวงี้นี่เองง่ะ รีบป้อนยาจีจี้แล้วก็ซิ่งไปรับตี๋วุดสุดที่รักที่บ้าน รถติดนิดนุง ออกจากบ้านวุด 7 โมงซิ่งไปเยาวราชแบบมึนๆ ถือแผนที่จากพี่หนึ่งในมือ แอนนั่งเงียบฉี่ไปตลอดทาง วุดก็คอยเอามือนึงลูบหัวแอนป้อยๆ อีกมือก็ถือพวงมาลัยขับรถไปเยาวราช ลุ้นตัวโก่งว่าจะถึงเยาวราชทันรับท่านอาจารย์ทัน 8 โมงมั๊ยหนอ แล้วจะซิ่งไปถึงบางมดทัน 9 โมงป่าว เครียดโว้ยยยยยยย
แต่ดูท่า...แอนจะก้าวขาออกจากบ้านได้ถูกข้างนะ ไปถึงหน้าวัดเล่งเน่ยยี่รับท่านอาจารย์ 8 โมงพอดีเป๊ะ ซิ่งไปถึงบางมดตั้งแต่ 8 โมงครึ่ง วุ้ย....โชคดีซะจริงเรย
ไปถึงหน้าห้องสอบ เดินวนเปงหมูติดจั่น วิ่งไปรับเอกสารสอบกับพี่เจี๊ยบ ธุรการภาค หยิบถ้วยชามรามไหที่ใช้เสิร์ฟข้าวกะขนมให้กรรมการสอบลงมาด้วย แวะไปเรียนเชิญอาจารย์ลงมาสอบ
อาจารย์จีทักว่า "แอนวันนี้ขึ้นเขียงแล้วเหรอ" แอน "ค่ะ อาจารย์ นู๋ต้องตายแน่ๆ อาจารย์เรียกรถพยาบาลให้นู๋ด้วยนะก๊ะ" อาจารย์จี "ได้เลยๆๆ เอารพ.ไหนดีล่ะ" แอน "ไหนก็ล่ายค่ะ ขอใกล้ที่สุดนะคะอาจารย์เด๋วช่วยชีวิตมะทัน"
กรี๊ดดดดดดดดดดดด .......... เครียดโว้ยยยยยยยยย
9 โมงเศษกรรมการมากันครบถ้วนแล้ว แต่ไม่ยอมให้เราเข้าห้อง บอกว่าขอคุยกันก่อนนะ พี่เจี๊ยบวิ่งเอาเอกสารมาให้อาจารย์เซนต์พอดี เลยแอบถามว่าท่านๆคุยอะไรกันเหยอ ได้คำตอบว่า....สัพเพเหระอย่าตื่นเต้นๆๆๆ
ตอน Present ก็สั่นๆๆๆๆ หวั่นใจและตื่นเต้น กลัวกรรมการจะเห็นชอบว่า "วิทยานิพนธ์ไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน" ซะจริงๆ แปลกใจนิดหน่อยที่เจอคำถามไม่มากนัก เอ...มากป่าไม่แน่ใจ สติไม่ค่อยอยู่กะตัว รู้แต่ว่าตอบไปตามที่สมองคิด กรรมการก็ไม่ยังไง ฟังแอนตอบแล้วก็พยักหน้าหงึกหงัก
แต่ที่แน่ๆ แก้เล่มบานตะไท แล้วกรรมการก็เชิญให้ออกไปคอยหน้าห้องอีกครั้งนุง ขอปรึกษากันว่าจะให้แกผ่านดีป่าว หรือว่าจะเก็บไว้ดูเล่นดีน๊อ...ไรเงี๊ยะ
นั่งคอยๆๆๆๆ...ปวดหลังหนึบๆๆๆ ดีที่มีหมอนวดส่วนตัว มาคอยนวดเฟ้นแถมด้วยยาดมอีกตะหาก
กรรมการเรียกเข้าไปฟังคำตัดสิน ปรากฎว่า
"คณะกรรมการเห็นชอบแล้วว่าให้วิทยานิพนธ์นี้ผ่าน"
ไชโย !!!!!!!!!!!!!!
มันปลื้มใจตรงประโยคนี้ของอาจารย์ "ยินดีด้วย" นู๋แอนยินดีจริงๆค่ะอาจารย์ขรา ขอบพระคุณค่ะ
ให้เวลาแก้เล่ม 45 วัน...แม่เจ้า...ถ้าทำไม่เสร็จตามนี้ต้องสอบใหม่...มะอาวๆๆๆ นู๋จะรีบทำค่า รู้สึกยังไม่โล่งใจมากเท่าไหร่ ก็มีเล่มต้องแก้กันอีกบานตะไทนี่นา แต่ก็รู้สึกโล่งไปนิดนุงแล้วเหมียนกัล
16 มีนาคม 2549 งอนเพราะหิว
แวะไปที่บางมด ไปจัดการเอกสารให้เรียบร้อย เหงตารางวันสอบแปะที่หน้าลิฟต์...โอว...ชั้นสอบคนแรกเลยนี่หว่า อิอิ ปกติสอบเปงคนท้ายๆเยย 55555555 สอบเสร็จไวก็หายเครียดไว ม่ายงั้นต้องมานั่งระทึกว่าพรุ่งนี้จะเปงงัย ..... หรือไม่ก็เครียดก่าเดิม 5555555
ทำเอกสารเรียบร้อยก็แวะไปหาวุดที่ร้าน D-O-G ของน้องดาว เจอน้องสิงหา ไซบีเรียนสุดหล่อมาดขรึมแวะมาให้วุดอาบน้ำ เด๋ววันหน้าจะเอารูปมาให้ดู วันนี้กล้องอยู่กะวุดค่ะ ดีจัยที่รถไม่ติด ออกจากบางมด 11ก่าๆไปถึงซีคอนตอนเที่ยงครึ่ง หิ๊วววววหิว ดีที่โครงการ Garden Mall เปิดเปงทางการแว้ว เลยมีข้าวให้กินไม่ต้องถ่อเข้าไปที่ซีคอน ไม่ได้อะไรนอกจากเล่นกะสิงหา นั่งอ่านหนังสือฆ่าเวลา
สิงหาขนหนามากๆ สมแล้วที่เปงไซบีเรียน ขนหนานุ่มน่ากอด แต่คงร้อนน่าดูชม สิงหาได้ยินเสียงโซ่ไม่ได้เยย อยากจะไปเดินเล่นอย่างเดียว
นั่งไปนั่งมาจนถึงเกือบ 4 โมงเย็น แอนหิววววววววว ชวนวุดไปหม่ำข้าว วุดไม่พูดไรนอกจาก ไม่เหงหิวเลย แอนบอกหิวไปกินข้าวกันมา 4 รอบได้ วุดก็พูดคำเดิม...เพิ่งกินหิวละ เพิ่งกินไรฟะ กินไปตอนเกือบๆบ่ายโมง นี่มัน 4 โมงเย็นแย้วนะเฟร้ย กินก็นิดนึงจะไม่หิวไงฟะ
อารมณ์โมโหหิว งอนมาก เวลาวุดบอกหิวนะ แอนไม่เคยบอก แอนไม่หิว อะไรหิวอีกละแล้วก็เฉยไม่พาไปกินข้าวเลยนะ .....แอนเสียจัยอ่ะขอบอก คิดในใจ กลับบ้านดีกว่าเว้ย พอดีวุดบอก ไปกิงข้าวกัน อารมณ์โมโหหิวเลยบอกไป ไม่ไปจะกลับบ้านแล้ว แล้วก็เดินไปเก็บข้าวของ หันไปบอกน้องจอย พี่กลับก่อนนะจอย บายจ้ะ
ละก็โยนกระเป่าใส่รถ สตาร์ทรถ ถามวุดคำนึง พรุ่งนี้เอาไง วุดจ๋อย+งง บอกว่าเดี๋ยวค่อยคุยกัน อิฉันงอนก็เลยปิดกระจกถอยรถซิ่งออกไปเลย หน้าหงิกจนถึงบ้าน คิดอยู่เหมือนกันว่าตอนรถติดรถคันข้างๆเค้าจะกลัวแอนวิ่งลงไปกัดเค้าป่าวฟะ
Create Date : 16 มีนาคม 2549 |
|
5 comments |
Last Update : 16 มีนาคม 2549 21:29:59 น. |
Counter : 1526 Pageviews. |
|
|
|
ต่อไปต้องขอเปลี่ยนในคำแปลเป็น
"ต่อสู้ป้องกัน เพื่อรักษาและคงไว้ซึ่งวิทยานิพนธ์แสนรักแสนหวงของข้าพเจ้า" ฮิฮุ