หยุดปีใหม่เที่ยวให้คุ้ม : ถ้ำธารลอดใหญ่
จริงๆอัพตั้งกะมะวาน แต่เอ๋อจัดเลยอัพของใหม่ทับไป อัพใหม่เลย...สมน้ำหน้าตัวเอง T^T
ปีนี้แอนหยุดปีใหม่ยาวๆ 1 สัปดาห์ วันที่ 28-30 ธันวา 52 ไม่มีอะไรมากมายเรื่อยเปื่อยไปตามประสา ได้นอนอืดอยู่บ้านก็สุขกายสบายใจดี หายเหนื่อยแล้ว
วันที่ 31 ธันวา 52 ออกเดินทางไปหาป๊าที่บ้านไร่เมืองกาญจน์ รถเยอะนิดหน่อย แต่ไม่ถึงกับรถติด ถึงบ้านประมาณ 11 โมงมัวแต่ไปรับของขวัญชิ้นโตให้ป๊าอยู่นะ
กินข้าวเที่ยงเสร็จ เจ้ชวนไปเที่ยวข้างนอกอยากไปพุเตย แต่พี่สิบอกว่าไกลนะนี่บ่ายแล้วไม่ทันหรอก เลยไปแค่ถ้ำธารลอดใหญ่
เมื่อปี 49 แอนกะวุดเคยไปถ้ำธารลอดน้อยมาแล้ว แต่เดินไปไม่ถึงครึ่งทางก็เลยไม่มีโอกาสได้เห็นว่าถ้ำธารลอดใหญ่หน้าตาเป็นไงหว่า แต่วันนี้แหละได้เห็นแน่ๆ
เราขับรถไปทางเขาเหล็ก เส้นทางวิบากเล็กน้อย แต่ก็เห็นมีรถเก๋งอายุอานามไม่น้อยขึ้นไปกันบ้างเหมือนกัน แต่ขึ้นไปแล้วก็หายเหนื่อยอยู่นะ(ยังไงก็ดีกว่าเดินจากธารลอดน้อยขึ้นไปอ่าค่ะ กำลังวังชาน้อยกว่าเด็ก 5 ขวบแบบแอนยังไงก็ตะกายไปไม่ถึงนะ)
ด้านบนเป็นวัด
หลานปัณมาถึงปุ๊บตื่นปั๊บ อยู่ในรถห้ามคุณแม่กะน้าแอนเมาท์กันอีกแน๊
ต้นไม้ในวัด
เดินข้ามสะพานไปจะเป็นทางเข้าป่าเดินไปสู่ถ้ำธารลอดใหญ่
ลำธารใต้สะพาน
เส้นทางธรรมชาติ เดินไม่ยากเพราะว่าเจ้าหน้าที่มาทำทางเดิน ทำขั้นบันไดไว้ให้สวยงาม
ช่างภาพบังคับให้ชี้นิ้วแบบรายการช่วยชาวบ้าน ... เพื่อ????
ระหว่างทางเย็นสบายมากๆ
น้องปัณสนุกสุดๆไปเลย ขอบคุณพี่สิด้วยนะคะที่พาแอนกะวุดมาเที่ยว
เริ่มจะเห็นบางส่วนของถ้ำ
มีหยุดดวลกล้องกันด้วย
แวะถ่ายรูปนิดนุง
ถ้าจำไม่ผิดและไม่สับสนกับเส้นทางคิดว่าเราเข้าใกล้ตัวถ้ำมากๆแล้ว
เดินขึ้นมาถึงด้านบนเป็นลานกว้าง ทิวทัศน์สวยงาม ยิ่งใหญ่อลังการมากๆๆๆๆ
แหงนหน้ามอง อุ๊ย...บนเพดานมีรูด้วย
ที่ลานกว้างมีพระพุทธรูป 2 องค์
มีเด็กลิง(ที่ยังร่าเริงอยู่)
แอนไม่เข้าใจว่าหินเรียงเป็นเจดีย์ทำไว้เพื่ออะไร
มีระฆังด้วย
อีกด้านนึงมีองค์พระพิฆเนศร
และรอยพระพุทธบาท กับ รอยวางบาตรของพระพุทธเจ้า
เราเดินเล่นกันบนนี้ไม่นาน คุณหลานปัณเกิดสะดุดหกล้มซ้ำแผลเดิมที่หัวเข่าเลือดอาบ ร้องไห้ลั่นป่าเลยต้องเดินทางกลับ อีกทั้งเย็นแล้วเกรงว่าจะขับรถลงเขาลำบากก็เลยอดไปดูน้ำตก ไม่เป็นไรคราวหน้ามาใหม่ใกล้บ้านเรานิดเดียว
เดินกลับละน๊า กว่าจะกล่อมให้น้องปัณเดินเองได้ก็นานอยู่ เค้าจะให้คุณพ่ออุ้มเพราะเจ็บแผล แต่มีหวังได้ตกเขาทั้งพ่อทั้งลูกนะลูกนะ
เจอดอกไม้ดอกจิ๋วสีชมพูขึ้นบนก้อนหินน่ารักมาก
กลับถึงบ้านก่อนมืด เตรียม HBD ปะป๊า ปีนี้ครบ 70 แล้วแต่ยังแข็งแรงและวัยรุ่นไม่เปลี่ยนแปลง
ระหว่างรอ Count Down มีกิจกรรมทำกันเป็นหย่อมๆทั่วบ้าน มีทั้งกลุ่มธรรมะสวัสดีค่ะ , กลุ่มกิน+เมาท์มอย , กลุ่มเด็กวัยไม่เกิน 5 ขวบ , กลุ่มคาราโอเกะซึ่งมีคุณแม่ของอิชั้นวางไมค์ไม่ยอมปล่อย
ปีนี้ทุกคนรอ Count Down กันครบไม่มีใครแอบหนีไปนอนก่อนเหมือนปีที่แล้ว แต่รอดูจันทรุปราคาไม่ไหว
วันที่ 1 มกรา 53 วันนี้ไปวัดกัน คุณนายพี่ป๊อบอยากไปก็จัดไปโลด ระหว่างทางบนรถพี่เปิ้ลมีแต่บรรดาลูกๆนั่งเมาท์ถึงคุณแม่ สรุปได้ว่าคุณแม่ของพวกเราสมกับเป็นพี่น้องกันอย่างยิ่ง นิสัยเหมือนกันไม่ผิดเพี้ยนทั้ง 3 ท่าน ฮากระจายลั่นรถ พอถึงวัดปุ๊บเหมือนพระท่านนั่งทางในเห็นเราเมาท์แม่ ท่านเลยเทศน์เรื่องแม่ อย่าทำให้แม่เสียใจ หันมามองหน้ากันตาปริบๆ ... นู๋รักแม่นะคะ แต่ขอระบายความในใจให้กันฟังนิดนุง แค่นั้นเอง
ไปจนกลับมาแล้วก็ยังไม่รู้ว่าวัดชื่ออะไร
จบรายการธรรมะสวัสดีค่ะแล้วก็กลับบ้านมาทานข้าว นั่งเมาท์มอยกันแป๊บนึงแอนกะวุดต้องกลับกทม.ละ ทิ้งให้เด็ก 4 ขาอยู่บ้านกันเอง เป็นห่วงกลัวลูกๆจะขาดใจ แต่ที่ไหนได้ดู Happy ดี๊ด๊ากันเหมือนเดิม ดูเหมือนจะมีปาร์ตี้กันด้วย บ้านเละเลยทีเดียว
ตอนจะกลับกอดป๊าอยู่นานแอบน้ำตาซึม ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยห่างกันนานแบบนี้
ป๊าก็บอกว่ามาแป๊บๆได้เวลากลับซะแล้ว
ป๊ามาอยู่ที่นี่ก็มาตามความฝันและความสุข ไม่เป็นไรอะไรที่ป๊ามีความสุขก็ทำเถอะค่ะ ห่างกันแค่ขับรถ 3 ชั่วโมงเองเนอะ
กลับกทม.แล้วรุ่งขึ้นไปเที่ยว ตลาดคลองสวน 100ปี
Create Date : 07 มกราคม 2553 |
|
5 comments |
Last Update : 7 มกราคม 2553 16:04:43 น. |
Counter : 1899 Pageviews. |
|
|
|