จุดเล็กๆในความว่างเปล่า
พบกับความว่างเปล่าที่ผ่านๆเข้ามา
ดูราวกับว่าหลายๆวันมานี่โลกของฉันหยุดนิ่ง
ดูเหมือนว่าฉันไม่รู้สึก ไม่ใส่ใจกับอะไรหลายอย่าง
ไม่ออกไปไหน ไม่พบปะผู้คน ตัดขาดจากเพื่อนฝูง
ฉันมีที่ระบายเเค่เพียงสิ่งนี้สิ่งเดียว ก็คือที่ฉันพิมพ์อยู่นี่เเหละ
......เเล้วฉันก็เข้าไปค้นๆดูในหัวของฉัน
อาจจะเคยพบอะไร อาจจะเคยมีอะไรมีความหมายมากมาย
เเต่ตอนนี้มันหายไป....ว่างเปล่า......
ฉันบอกตัวเองว่าฉันจะไม่เเคร์มันต่อไป
เเต่ยังเห็นตัวเองเเอบอ้อนวอนในสายลมเล็กๆที่แผ่วเบามา
กับใครคนหนึ่งที่หายไป......
คนๆหนึ่งที่เคยพูดว่า "ก็ยังดีที่มันทำให้ผมได้รู้ว่า คนทุกคนยังมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ เเม้ว่าชีวิตของเราจะไม่ได้โคจรมาพบกันก็ตาม..."
ฉันแทบจะตอบกลับไปในทันที...เเต่ก็รู้ว่าไม่สามารถจะทำได้...ว่า
"ก็ยังดีที่ฉันยังรับรู้ได้ว่า เธอยังมีตัวตนอยู่ในโลกของฉัน เเม้ว่าเธออาจจะไม่อยากจะโคจรมาเจอฉันสักเท่าไร"
นานเเค่ไหนเเล้วกับความห่างเหินอันนั้น
กับความว่างเปล่าอันนั้น ที่ฉันหลีกหนีที่จะไม่เข้าไปยุ่งกับมัน..........
......เเต่ก็รู้ดี ในหัวใจ...ความว่างเปล่าอันนั้นที่ฉันเสเเสร้งเดินออกมา....
...ฉันยังเห็นจุดเล็กๆที่ยังคงมีชีวิตอยู่...เคลื่อนไหวอยู่ด้วยความอ่อนเเรง
| Create Date : 02 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 2 มิถุนายน 2550 1:17:05 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 494 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
