It's not easy to be me
Group Blog
 
All blogs
 
รู้หรือไม่รู้ ต่างกันหรือเปล่า

ฉันกลับมาที่บ้านเก่าได้หลายวันแล้วค่ะ เรื่องราวมากมายบางเรื่องก็ทำให้คนแก่อย่างฉันได้นั่งพูดคุยกับคนแก่อีกคนได้นานขึ้น

ฉันไม่ได้พบกับเพื่อนเก่า ที่เหมือนจะเคยสนิทกันมากตึ้งแต่ครั้งยังเป็นวัยเด็กจนเป็นวัยรุ่น

จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ได้พบกันกับเพื่อนคนนี้นั้นประมาณปี พ.ศ. ๒๕๓๓ หรือ ๓๔ เพราะฉันเรียนอยู่ปี ๓ จะขึ้นปี๔ แล้วค่ะ นานมากพอกับอายุของเด็กคนหนึ่งเลยทีเดียว

เพื่อนคนนี้ เราสนิทกันชนิดเรียกได้ว่าลืมโลกไปเลย เรื่องลุยไม่เคยเกี่ยง แต่เรื่องเงินเก็บไว้ก่อน เรียกว่าขอกันกินยังได้มากกว่านี้ ลืมๆ ไปซะเถอะ อะไรทำนองนี้

ฉันลืมหรือละทิ้งเพื่อนคนนี้ให้หายไปกับกาลเวลาคะ หลุดโลกไปเหมือนฉันไม่เคยมีเธออยู่ ทั้งๆ ที่เคยสนิทกันมากเหลือเกิน แต่ก็แปลกใจทำไมถึงได้ลืมไปได้

เมื่อวานนี้ฉันแวะไปหาเพื่อนอีกคนที่บ้านแล้วเธอบอกว่ายังติดต่อกับเพื่อนคนที่ฉันลืมเธอไปอยู่ เธอบอกกับเพื่อนอีกคนว่าเดี๋ยวจะมาหาให้ฉันรออยู่ที่บ้านเพื่อนคนนั้น

และจากนั้นอีกราวๆ สองชั่วโมงเธอขี่มอเตอร์ไซด์มาพร้อมๆ กับแฟนของเธอค่ะ ท่าทางดูก็รู้ว่าเพื่อนของฉันเมาตาแดงก่ำ ราวกับอดนอนมาสักหนึ่งเดือน แต่ที่แน่ๆ ดูสูงอายุเกินความเป็นจริง

ฉันนั่งคุยกันเรื่องเก่าๆ จนรู้สึกว่าพวกฉันจะแก่กันจริงๆ นั่งดูรูปเก่าๆ สมัยเรียนที่ฉันเก็บไว้ในเวปแล้วก็นั่งขำกันกับเด็กผมเปียที่นั่งทำหน้าเด๋อด๋า

อืมใช่สินะ พวกฉันยังเด็กอยู่นี่นา อายุตอนนั้นคงยังไม่ครบโหลเลยมั๊ง แต่ตอนนี้สิค่ะ โหลที่สามจะย่างโหลที่สี่อยู่อีกไม่กี่ปีแล้ว

หนทางของชีวิตที่เดินลากขากันมาได้ตั้งนานของพวกฉัน ผ่านร้อนผ่านหนาวกันมาเท่าไหร่ สำหรับฉันไม่มากมายค่ะ มีคนเดินร่วมทางชีวิตเพียงไม่ถึงสิบคน จะว่าไปแล้ว มือเดียวนิ้วทั้งห้าก็ยังเอาอยู่

แต่เพื่อนของฉันสิค่ะ เธอใช้ผู้ร่วมเส้นทางเดินเปลืองมาก เธอบอกวฉันว่าไม่ลองเอาเรื่องของเธอมาเขียนถึงบ้างหรือ ฉันพูดไปคำเดียวหนักแน่นเลยว่า

"ไม่"

จะว่าอะไรฉันก็ว่ามาเถอะค่ะ ฉันไม่โกรธใครหรอก แต่ว่าสำหรับเพื่อนคนนี้ ฉันไม่ขอหยิบอะไรมาจะดีกว่า เพราะถ้าหยิบมาคงมีหลายเรื่องราวให้เขียนถึง ทั้งแง่บวกและแง่ลบ (นี่ขนาดจะไม่เขียนนะคะ ยังยาวเป็นหางว่าวเลยนะนี่)

อะเข้าเรื่องดีกว่า พอเมาได้ที่ก็เล่าเรื่องความหลัง พูดเรื่องเพื่อนๆ ที่ไม่ได้พบหน้าตากันมาแรมทศวรรต บางคนก็ ๒๐ กว่าปี บางคนก็ ๑๐ กว่าปี จนแฟนของเพื่อนฉันถามว่า พี่ๆ ไม่มีอะไรจะคุยกันเหรอนอกจากเรื่องเพื่อนเก่า นี่หนูฟังมาสามชั่วโมงกว่าๆ แล้ว พี่ก็ยังคยเรื่องเดิม เรื่องเพื่อน หุหุ -_-"

แล้วจะให้คนแก่สองคนคุยเรื่องอะไรกันหรือสาวน้อย

ฉันไม่ได้ถามเพื่อนหรอกค่ะว่าทำไมถึงได้เมา เค้าก็คงมีเหตุผลของการดื่มที่ไม่สามารถบอกใครได้ หรือจะใช้การเมามาเติมเต็มส่วนที่ขาดไปฉันก็ไม่อาจจะรู้ได้ แต่ที่สำคัญ ฉันเสียเพื่อนที่มีสติไปกับขวดเหล้าแล้วค่ะ

ฉันเองก็เคยเมาจนแทบจะเอาชีวิตไม่รอดอยู่หลายครั้ง แต่ไม่เคยเมาแบบเธอ ฉันเห็นเธอแล้วก็อดสะท้อนใจไม่ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นในช่วงชีวิตที่ผ่านมา ยี่สิบกว่าปีนี้

เพื่อนฉันเป็นอะไร!!!

ปากหนักของฉันก็ได้แต่ถามว่าสบายดีไหม แต่ไม่เคยจะถามว่าทำไม เหตุใด และฉันก็ถามตัวเองว่า

ฉันรู้หรือไม่รู้ จะต่างกันหรือเปล่า
ฉันรู้แล้วช่วยอะไรได้
และหากฉันไม่รู้จะต่างกับรู้มากน้อยเพียงไหน

กับความทรงจำที่หล่นหายไปกับกาลเวลา


Create Date : 12 เมษายน 2551
Last Update : 12 เมษายน 2551 1:39:47 น. 3 comments
Counter : 457 Pageviews.

 
ชีวิตผ่านโลกมาน้อยกว่า
ก็แค่กำลังเข้าสู่โหลที่ 2 ของฉันคงพูดอะไรไม่ได้มาก

แต่แอบคิดนิดหนึ่งว่า
บางทีคุณเพื่อนที่พึ่งพาเหล้าเพื่อดับสตินั้น
อาจจะเป็นเพราะ เขาไม่มีใครให้เขาเล่าอะไรให้ฟังก็เป็นได้


โดย: gluhp วันที่: 12 เมษายน 2551 เวลา:2:07:17 น.  

 
บางครั้งเขาอาจจะเป็นเราเป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้นะค่ะ

เค้าไว้ใจที่จะเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟังอ่ะคะ


โดย: b3atnik_mad วันที่: 12 เมษายน 2551 เวลา:2:56:38 น.  

 


โดย: shame_of_sins วันที่: 12 เมษายน 2551 เวลา:11:07:05 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รันหณ์
Location :
ปทุมธานี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ฉันคือฉัน
ฉันรักเสียงเพลง
ฉันรักสายลม
ฉันรักท้องฟ้า
ฉันรักอิสระ
ฉันคนไร้ราก
ผิงดาวยามไร้เดือน

คืนนี้ถ้าเธอหนาว ร่วมผิงดาวบนท้องฟ้า
จากรักจากศรัทธา....ของเรา

เป็นอะไรก็ได้มิใช่หรือ
แค่เป็นคนดีก็คงเีพียงพอ
[Add รันหณ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.