It's not easy to be me
Group Blog
 
All blogs
 
เรื่อยๆ ตามใจฉัน

ตอนแรกฉันตั้งใจว่าจะตั้งกลุ่ม BG นี้ว่า เรื่องท่องเที่ยว

แต่ประเด็นอยู่ที่ว่า ตัวฉันชอบเรื่อยเปื่อยมากกว่าที่จะตรงประเด็นเที่ยว ความไม่มีแบบแผนในชีวิตของฉันทำให้การท่องเที่ยวที่แสนจะเรื่อยเปื่อยเป็นไปโดยไม่ได้ตั้งใจจะไป หรือตั้งใจจะเที่ยว

ฉันจึงตัดสินใจที่จะตั้ง BG นี้ว่า เรื่องเรื่อยเปื่อยดีกว่าท่องเที่ยว

ฉันเคยตั้งใจไปท่องเที่ยวหลายต่อหลายที่ แต่สรุปว่าล้มทั้งกระดาน โปรแกรมท่องเที่ยวพังยับเยิน

คราวไปเที่ยวงานราชพฤกษ์ ก็ได้รับข่าวร้ายกลางงาน ไม่มีกระจิดกระใจจะถ่ายรูปชมสวนอะไรทั้งนั้น

ครั้นไปเที่ยวเมืองเหนือหนีไปจนสุดชายแดนไทยกำลังจะข้ามฟากไปต่างประเทศกับเค้าทั้งที ฉันก็ได้รับข่าวร้ายอีก ต้องรีบวิ่งแจ้นกลับมาบ้าน

ครั้นไปเที่ยวต่างแดน โปรแกรมล้านเจ็ดสิบเอ็ดแสน ก็ต้องพังครืนไม่เป็นท่า กลายเป็นขี้เมาตกกระป๋อง

ครั้งไปเรียนก็กลายเป็นเด็กนอกคอก ขับรถร่อนไปมาข้ามฝั่งตะวันออกตะวันตก ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

ฉันเลยคิดเสมอว่า เวลาฉันจะไปไหนอย่ามากำหนดกรอบให้ตัวเองจะดีกว่า นึกอยากไปอาบน้ำแต่งตัว หิ้่วเป้ควบน้องฝุ่นไปอย่างใจนึกเลยจะดีกว่า ตบกระเป๋าพอมีอัฐให้ยาใส้ได้สักเล็กน้อยก็คงดี เท่านั้นก็พอสำหรับนักเดินทางอย่างฉันแล้ว







รูปนี้ถ่ายด้วยน้องนิคสุดที่รักค่ะ สมัยนั้นน้องนิคตัวนี้เป็นที่รักของฉันที่สุดก็ว่าได้ ถึงแม้ตอนนี้น้องนิคจะเป็นตัวสำรองเมื่อน้องฟูไม่ทำงาน(เพราะแบตหมดหรือเมมเต็ม) ฉันก็จะหยิบเอาน้องนิคออกมาเสมอๆ หรือเมื่อใดที่อยากถ่ายท้องฟ้าแบบให้เห็นเต็มๆ ตา น้องนิคก็จะออกมาทำงานอีกเช่นเคย ฉันเห็นถนนทางขึ้นดอยอินทนนท์ มองดูแล้วยังคิดว่า คนสร้างทางนี้เค้าเก่งเหลือเกิน สลับซับซ้อน

อีกสถานที่ที่เคยแวะเวียนไปก็คือ ถนนสายปาย-แม่มาลัย เส้นนั้น สลับซับซ้อนจนเวียนหัว ไม่มีรูปมาให้ดูค่ะเพราะฉันหาฟิล์มไม่เจอะ และรูปต้นฉับบก็หายไปกับการขอยืมดูจากบรรดาเพื่อนๆ และก็ไม่เหลือร่องรอยให้จับมือใครดมได้สักครั้งเมื่อบรรดาของรักของหวงฉันหาย






รูปนี้น้องน่อนทำงานค่ะ น้องน่อนไม่เคยทำให้คุณแฟนผิดหวังสักครั้ง หยิมมาเมื่อใดได้รูปสวยเสมอ ฉันถ่ายรูปนี้ตอนเดินทางไปหาบุพการีที่จันทบุรี ท่านป่วยฝนทำท่าจะตก ฉันต้องเดินทางจากเหนือสุดแห่งสยามกลับมาที่ตะวันออก เพื่อมาเยี่ยมบุพการี(ดูเหมือนจะกตัญญูงัยไม่รู้เนอะ) ระหว่างทางแถวๆ ถนนชลบุรี-แกลง ก็เห็นเมฆ ปกคลุมเขาลูกเตี้ย เลยเก็บภาพไว้โดยการยุยงให้คุณแฟนลงไปถ่ายกลางฝนพร่ำ (ฟังดูไม่ดีเลยนะนี้)





อีกสักรูปฝีมือน้องนิคเค้าค่ะ ฟ้าเป็นฟ้า อิฐเป็นอิฐ จริงๆ นะนี่ ทางเดินรอบๆ เขาวัง ในวัีนที่น้องคนนึงร้องไห้ฟูมฟาย อกหักรักคุด ฉันและคุณแฟนต้องพาไปเปิดโลกบ้าง

ภาพถ่ายให้ความทรงจำที่ดีและในบางครั้งยังคงบอกเรื่องราวมากมาย

ฉันจะรู้สึกถึงเวลายกกล้องขึ้นถ่ายภาพในแต่ละภาพ ความทรงจำในการถ่ายแต่ละภาพ ความประทับใจนั้นไม่เหมือนกัน การถ่ายภาพแต่ละครั้งก็ไม่เหมือนกัน

กับบางภาพ แม้ตั้งใจถ่าย จัดองค์ประกอบซะดิบดี แต่รูปที่ได้ออกมากลับไม่สวยเลยแม้แต่น้อยแข็งกระด้างเหมือนหุ่นยนต์

กับบางภาพ ถ่ายมั่ว ถ่ายไม่ดูไม่สนใจ(ฉันจะโดนดุเสมอว่า ยกกล้องถ่ายแบบนักท่องเที่ยวเลยนะนั่น) กลับออกมาสวยงาม

ฉันเคยบ้ายิงพระอาทิตย์เป็นเดือน ทั้งอาทิตย์ขึ้นอาทิตย์ตก ตื่นแต่ เช้าไปรอแสงแรก และรีบกุลีกุจอไปรอแสงสุดท้าย แต่ที่ได้มาภาพกลับไม่สวยงาม แถมสายตาฉันก็พร่าเลือนเพราะจ้องพระอาทิตย์อยู่เป็นเดือนๆ

สุดท้ายสรุป อะไรที่จงใจมากเกินไป ทำให้ไม่ได้ดั่งใจเอาซะเลย






พระอาทิตย์ที่จงใจถ่ายกลัีบได้มาเพียงเท่านี้




Create Date : 03 ธันวาคม 2550
Last Update : 3 ธันวาคม 2550 0:15:05 น. 1 comments
Counter : 431 Pageviews.
Share

 


โดย: Ninenui99 IP: 58.10.90.16 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:17:34:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รันหณ์
Location :
ปทุมธานี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


ฉันคือฉัน
ฉันรักเสียงเพลง
ฉันรักสายลม
ฉันรักท้องฟ้า
ฉันรักอิสระ
ฉันคนไร้ราก
ผิงดาวยามไร้เดือน

คืนนี้ถ้าเธอหนาว ร่วมผิงดาวบนท้องฟ้า
จากรักจากศรัทธา....ของเรา

เป็นอะไรก็ได้มิใช่หรือ
แค่เป็นคนดีก็คงเีพียงพอ
[Add รันหณ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.