|
|
ตามหารุ้งตัวอ้วน
ฉันเป็นพวกโรคจิตไหมคะนี่ เห็นฝนตกที่ไรฉันอยากเห็นรุ้งค่ะ
มีคนถามฉันว่าทำไมเวลาฝนตกชอบออกไปยืนดูฝน ฉันบอกไปว่ามามองหารุ้ง เขาเหล่านั้นก็ได้แต่ทำหน้าปนความสงสัย
จริงๆ ค่ะ ฉันชอบรุ้ง ฉันว่าสีของรุ้งสวยมากๆ เวลารุ้งอยู่บนขอบฟ้า สวยงามอย่าบอกใคร แต่รุ้งก็เกิดขึ้นได้ไม่นานนักแล้วก็จางหาไป
เคยได้ยินเพลงนี้ไหมคะ
รุ้ง รุ้ง รุ้งกินน้ำแลอยู่โค้ง โค้ง
อยู่เป็นวง วง วง ประดับขอบฟ้า
เมฆน้อยลอยลงมาสว่างจางตาดูดน้ำกลางวัน
เนื้อเพลงอาจจะเพี้ยนไปบ้างเพราะฉันเคยหัดร้องเมื่อสมัยยังเป็นเด็ก และเด็กมากๆ ด้วยสิคะ
จำได้ว่าฉันเคยถามพ่อว่าทำไมเวลารุ้งเกิดต้องไม่ชี้นิ้วไปที่รุ้ง เพราะแม่ชอบบอกว่าอย่าไปชี้นิ้วนะระวังนิ้วกุด ซึ่งฉันก็ไม่เคยจะเชื่อแม่หรอกคะชี้ไปทุกครั้งที่มีรุ้งกินน้ำให้เห็นแล้วก็ไม่เห็นว่านิ้วของฉันนั้นจะกุดไปแต่อย่างใด
พ่อบอกว่าคงเพราะว่าเค้ากลัวว่าฟ้าจะผ่ามาที่นิ้วมั๊ง เพราะคนสมัยก่อนคงอยู่กลางทุ่งนา และพอเกิดรุ้งก็ชี้ไป เมื่อเราเอาอะไรชูให้สูงกว่าตัวเราเองฟ้าฝนที่ครืนๆ อยู่ก็อาจจะผ่าลงมาก็ได้
ฉันว่าที่พ่อพูดก็ถูกค่ะ แต่จะมีสักกี่คนที่ชี้นิ้วไปรุ้งแล้วโดนฟ้าผ่ากันเน๊อะ
ฉันว่าแม้แต่การที่มีฝนตกแต่ละครั้งก็ยังยากที่จะเกิดรุ้ง
ถ้าตกตอนกลางวัน ที่พระอาทิตย์ยังอยู่บนศรีษะ ฉันไม่เคยเห็นรุ้งเลยสักครั้งเดียว คงเพราะแสงไม่ได้ถูกกระเจิงไปในทิศทางตรงกันข้าม
เด็กๆ ฉันเคยเอาน้ำจากสายยางมาฉีดให้เป็นฝอยๆ เวลาที่จะต้องรดน้ำต้นไม้ ก็เคยเห็นการกระเจิงแสงบ้างแต่ไม่สวยเหมือกันรุ้งกินน้ำที่อยู่บนขอบฟ้า
เคยดูเรื่องภูติน้อยเทนงู หรืออะไรสักอย่างที่เป็นการ์ตูนสมัยเมื่อเป็นวัยรุ่น ภูติตัวนี้มักพูดว่า
ท้องฟ้าสีครามสดใสอากาศเย็นสบาย
ถ้าบ้านเราที่ร้อนตับจะลุกเป็นไฟแบบนี้มีท้องฟ้าสีครามและอากาศเย็นสบายกับเขาบ้างก็คงจะดีเน๊อะ
อะเลยไปไหนก็ม่ายรุ
มาว่าเรื่องรุ้งกันต่อ กับปรากฏการณ์ธรรมชาติเราไม่สามารถที่จะกำหนดกะเกณฑ์อะไรได้เลยว่าจะให้อันนั้นเกิดตอนนี้ อันนี้เกิดตอนนั้น
ฉันก็เช่นเดียวกัน ยืนมองฝนตกมาก็หลายเพลาแต่ไม่ยักกะเห็นรู้งสักครั้งเดียว
ช่วงเดือนมีนาที่ผ่านมาฉันเดินทางไปจันทบุรี ระหว่างทางแถวๆ นายายอามไปเมืองจันฉันเห็นรุ้งกินน้ำแล้วเกิดอาการอยากถ่ายรูปขึ้นมาจับจิตจับใจ แต่ในครั้งนั้นไม่มีกล้องถ่ายรูปติดมือแม้แต่ตัวเดียวเพราะความที่รีบร้อนเดินทางแม้แต่เสื้อผ้ายังมีไปแค่ชุดเดียว
รุ้งกว้างมากๆ จากฝั่งหนึ่งไปยังอีกฝั่งหนึ่งของขอบฟ้า เป็นสายยาวเฟื้อย แถมยังสองชั้นด้วยสิคะ ไปบอกใครมีใครจะเชื่อที่ฉันพูดบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้สิ สายรุ้งสองเส้นนั้นเรียกจินตนาการตอนเด็กๆ ของฉันที่จะปีนไปบนสะพานสายรุ้ง แล้วไปเดินเล่นบนสวรรค์ หานางฟ้า เทวดามาร่ายรำ ร้องเพลงให้สนุก ตอนที่ยืนดูอยู่
ฉันจอดรถข้างทางดูจนรุ้งนั้นจางหายไป แต่จินตนาการของฉันก็ยังคงมีต่อไป
ฉันคิดไปว่าเออนะสวรรค์มีทางด่วนพิเศษด้วยแถมวันเวย์ ไปทางกลับทางดีจัง
ระหว่างทางก่อนจะถึงที่หมายก็ฝนตกหนักมากมองทางแทบไม่เห็น
นี่กระมังคงเป็นสาเหตุให้เกิดรุ้งสองสายบนท้องฟ้า
รุ้งกินน้ำ แสนสวย
| Create Date : 23 พฤษภาคม 2551 |
| Last Update : 23 พฤษภาคม 2551 16:05:20 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 446 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: อักขราษร  วันที่: 23 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:05:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ปทุมธานี Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
หุหุ สมัยเด็ก ๆ ชอบเล่นวอลเลย์บอลค่ะ ได้เป็นนักกีฬาตัวจริงด้วย (กีฬาสี) เป็นมือตบ ตบกระจาย 
(นึกแล้วก็อยากกลับเป็นเด็กอีกครั้ง ก๊าก พูดไปงั้นแหละค่ะ) ส่วนตอนนี้กีฬาลูกกลม ๆ นี่ไม่ค่อยได้เล่นค่ะ แก่แล้ว เลยหันมาเล่นโยคะ กับว่ายน้ำ แล้วก็ตีแบด เท่านั้นก้า 
หุหุ วันนี้แถวที่ทำงานก็ฝนตกเหมือนกัน แต่ไม่มีแดด มีแต่เสียงรามสูรขว้างขวาน ดังเปรี้ยง ๆ ตลอด หุหุ
พูดถึงรุ้งอ้วนแล้ว เคยได้ยินคำพูดของผู้เฒ่าผู้แก่ไหมเอ่ย? เขาว่ากันว่า (เรื่องหลอกเด็กน่ะ) ถ้าเห็นรุ้ง แล้วชี้ชวนให้คนอื่นดู จะต้องเอานิ้วที่ชี้นั้นเกาตูด (ก้น) 
ไม่งั้นเดี๋ยวนิ้วด้วน หรือกุด หุหุ เคยได้ยินไหมคะ... จำได้ว่า...ตอนนั้นชี้ปุ๊บ ก็เอานิ้วที่ชี้นั้นแหละ ทิ่มก้นเพือนทันที 
สนุกอย่าบอกใครเลย เพราะได้แกล้งเพื่อน ฮ่าๆ 