เสียงเคาะยาม
เสียงเคาะยามคุณเคยได้ยินไหมคะ
ฉันกลับไปบ้านยายที่ท่าใหม่ค่ะ กลับไปเช็งเม้ง เหมือนกับทุกปี ที่ผ่านมา
และฉันยังจำได้ว่าเสียงเคาะเกราะบอกโมงยามที่เริ่มจะเคาะกันราวๆ สามทุ่มกว่าๆ เป็นแบบนี้ทุกวันตั้งแต่ฉันยังเล็ก จนฉันโตเป็นหมูอ้วนๆ ขนาดนี้ฉันก็ยังได้ยินเสียงที่คุ้นชินนั้นเสมอ
มันอาจจะแปลกสำหรับบางคน เมื่อคุณแฟนของฉันนอนที่บ้านยายด้วยกันคุณแฟนจะตกใจเมื่อได้ยินเสียง แต่เมื่อฉันอธิบายไปแล้วดูเธอจะโล่งใจเพราะคงจะแอบคิดว่าไฟไหม้ตลาดแล้วมั๊ง
สิ่งที่น่ายินดีสำหรับฉันก็คือคุณยายจำฉันได้ ไม่ว่าท่านจะลืมใครก็ตามท่านยังจำฉันได้ จะเศร้าใจหรือดีใจกันนี่ ในเมื่อคำตอบของท่านก็คือ เพราะฉันตัวโตจำง่าย หุหุ -_-"
ในแต่ละครั้งที่กลับไปยังถิ่นเดิม ฉันจะคิดถึงวันเก่าๆ แม้ว่ามันจะผ่านมา สามสิบกว่าปีแล้วก็ตาม ฉันเคยเรียนที่ท่าใหม่ เมื่อสมัยยังเรียนอนุบาลโน้นค่ะ
ทุกวันฉันจะเดินลัดตลาดไปแถวๆ ป่าช้า และก็ถึงโรงเรียน ยอแซฟ และก็ต้องวิ่งจนกระโปรงปลิวทุกครั้งอีกเช่นกันเพราะพี่ชายทั้งสองแฝดของฉันช่วยกันรุมน้องสาวปุ๊กลุกอย่างฉัน ให้ได้ร้องไห้ทุกวันเช่นกัน
งานปีนี้คนคุ้นเคยของฉันลดลง อย่างน้อยก็ไม่มีบุคคลที่ฉันรัก สี่คน เป็นสี่คนที่ฉันระลึกถึงเสมอมา
แม้ไม่มีร่างกายให้อยู่ยั้ง ท่านก็ยังมีความดีให้เหลืออยู่
แม้ว่ากายจากไปใจยังรู้ ว่าจะอยู่ในใจเราตลอดไป
แม้ว่าคืนวันจะเปลี่ยนไปแต่การเคาะเกราะบอกโมงยามของท่าใหม่ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม
เสน่ห์ของที่นี่ยังคงตรึงใจฉันได้เสมอและตลอดไป
| Create Date : 08 เมษายน 2551 |
| Last Update : 9 เมษายน 2551 23:13:42 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 485 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [