It's not easy to be me
Group Blog
 
All blogs
 
หลงทาง

จะไม่ตลกเท่าไหร่ หากใครๆ ก็หลงทางกันได้
แต่สำหรับฉันการที่ไม่ทำการบ้านให้เรียบร้อย ไม่เตรียมแผนงานการเดินทางก่อนที่จะเดินทางฉันมักจะหลงทางเสมอ

ฉันจะไปบอกใครเค้าได้ว่าเป็นเด็กภูมิ เด็กทำแผนที่ ก็แหม่นะ ฉันนะไม่ไ้ด้แตะต้องการทำแผนที่มากว่า สิบห้าปีหลังจากที่ออกจากกรมมา

ฉันใช้แผนที่เสมอค่ะเมื่อจะเดินทาง เป็นเหมือนลายแทงขุมทรัพย์ของฉัน และทุกครั้งเจ้าแผนที่ที่มีอยู่ก็จะถูกหยิบมาใช้งาน แต่ขอบอกค่ะขอบอก

แผนที่ของไทยเราทำได้ชุ่ยมากๆๆ ไม่ว่าจะเป็นของที่ไหนก็ตาม ฉันยกย่องแผนที่อยู่ หนึ่งฉบับค่ะ L 7017 เมื่อสมัยเรียนฉันใช้แผนที่นี้เสมอๆ และเมื่อตอนทำงานแรกๆ ก็ยังใช้อยู่ ฉันว่าไม่มีแผนที่ไหนทำได้ละเอียดเท่าของกรมแผนที่ทหาร

แต่น่าเสียดายที่เค้าไม่ทำขายให้กับประชาชนทั่วไป เพราะมีความลับทางราชการ และอีกอย่าง ประชาชนทั่วไปจะรู้ัไปทำไมว่าเส้นคอนทัวร์ หรือเส้นบอกระดับความสูงของพื้นที่มีไว้ทำอะไร

ฉันมีแผนที่ของกรมทางหลวงค่ะ อยู่หนึ่งชุด ไว้สำหรับการท่องเที่ยวทั่วไปเรื่อยเปื่อยของฉัน แต่ที่สำคัญค่ะ รายละเอียดบางอย่างขาดหาย ทั้งๆ ที่ใช้แบบที่อัพเดทที่สุึดแล้วก็ตาม

ฉันเคยต้องขับรถอ้อมไปราวๆ ห้าสิบกิโล เพียงเพราะว่าในแผนที่บอกว่าไม่มีสะพาน แต่พอขับไปถึงที่หมาย สะพานโผล่มาได้อย่างไรกัน แม่เจ้า สะพานงอกมาได้

นั่นแหละค่ะประเด็นที่จะเล่าในวันนี้ ฉันเคยไปเที่ยวค่ะ และเห็นในแผนที่ว่าจะต้องไปตามเส้นทางสายเก่า ลัดเลาะไปเรื่อยๆ ตามแต่เส้นทางนั้นจะไปถึง เมื่อถึงที่หมายฉันก็ขับรถไปดูสถานที่โดยรอบๆ แต่แปลกใจ อะทำไมไกลๆ สุดสายตามีสะพาน สะพานมาได้อย่างไหร และสะพานมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

มองไปมองมา่โอ๊ย!!! ปวดใจ ฝั่งตรงข้ามก็คือที่ฉันขับรถจากมาเมื่อสักสองสามชั่วโมงที่แล้วนี่นา พระเจ้า !!! นี่ฉันหลงเชื่อแผนที่ในมือมากกว่าสายตาของฉันเลยหละหรือ ทำไมนะปากมีไว้ไม่ถามทาง

พ่อฉันเคยบอกไว้ว่าเวลาไปไหนมาไหน ทางมาจากปากค่ะ แวะถามทางกับคนท้องถิ่น ได้เรื่องบ้างไม่ได้เรื่องบ้านก็ยังดีกว่าหลงทาง เมื่อถามเสร็จก็อย่าลืมยกมือไหว้ขอใจคนที่เค้าให้ทางเราด้วย พ่อฉันสอนแบบนี้ค่ะ แต่ฉันเองนั่นแหละ ที่ดื้อดึงเสมอๆ ด้วยไม่คิดว่าข้อมูลในมือจะผิดพลาด ก็อย่างว่าแหละ่ค่ะ เอาอะไรกับแผนที่

ฉันเคยหลงทางในเมืองใหญ่ในดินแดนห่างไกล เจ้าของเมืองก็พูดอังกฤษไม่ได้ ฉันเองก็งูๆ ปลาๆ ได้แต่จิ้มลงไปในแผนที่ว่าสถานที่นี่เป็นจุดหมายของฉัน เจ้าของเมืองเค้าก็ใจดีค่ะ ชี้ๆๆ บอกว่าตอนนี้ฉันอยู่ตรงไหน จากนั้นฉันก็เดินตามแผนที่ ไปตลอดทาง เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก

เรื่องหลงทางของฉันเป็นเรื่องปกติค่ะ สมองในการจดจำเส้นทางได้น้อยนิดของฉันจะเริ่มรวนเสมอๆ

ฉันเคยไปแถวๆ ชลบุรี ระยอง พัทยา คุณๆ ว่าเส้นทางในตัวเมืองคล้ายๆ กันไหมค่ะ ฉันว่าคล้ายกันมาก ด้วยความที่ว่าฉันชอบทานก๋วยเตี๋ยวในร้านหนึ่งแถวๆ พัทยา และัด้วยความจำที่ลางเลือนของฉัน ซึ่งตอนนนั้นกลับอยู่ที่บางแสน ขับหาร้านก๋วยเตี๋ยวจนอ่อนใจ เฮ้อ....

สุดท้ายลงความเห็นว่าร้านนั้นเจ๊งไปแล้ว แต่ที่ไหนได้ อีกสองสัปดาห์ต้องไปพัทยาก็ได้รับรู้ว่าบางอ้อ ยาวๆ นั้นอยู่ตรงไหน

ก็เพราะฉันจำผิดว่าฉันเองอยู่บางแสนไม่ใช่พัทยา ร้านก๋วยเตี๋ยวก็เลยไม่มีสิค่ะ

เรื่องเรื่อยเปื่อยของคนหลงทาง


Create Date : 02 มีนาคม 2551
Last Update : 2 มีนาคม 2551 16:22:14 น. 4 comments
Counter : 469 Pageviews.
Share

 
นั่นซิ ผมขับรถเล่นจะไปพัทยา แต่เลยไประยองทุกทีเลย ...


โดย: MM (ongchai_maewmong ) วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:16:42:17 น.  

 


โดย: นายแจม วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:20:11:17 น.  

 
ไม่ได้หลงทางเข้ามานะคะ
แต่ตั้งใจมาพบกันจริงๆค่ะ


โดย: รัตตมณี (kulratt ) วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:22:23:09 น.  

 
คุณรัตรมณี ตั้งใจมาพบใครหรือค่ะ

คุณ MM ที่เลยไประยองนะค่ะมีอะไรแถวนั้นหรือไรค่ะ


โดย: รันหณ์ วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:22:41:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รันหณ์
Location :
ปทุมธานี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


ฉันคือฉัน
ฉันรักเสียงเพลง
ฉันรักสายลม
ฉันรักท้องฟ้า
ฉันรักอิสระ
ฉันคนไร้ราก
ผิงดาวยามไร้เดือน

คืนนี้ถ้าเธอหนาว ร่วมผิงดาวบนท้องฟ้า
จากรักจากศรัทธา....ของเรา

เป็นอะไรก็ได้มิใช่หรือ
แค่เป็นคนดีก็คงเีพียงพอ
[Add รันหณ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.