สวัสดีค่ะพี่ เครื่องพี่หายใช่ไหมคะ?
"ลค.ใช่ค่ะ" พอดีมีคนเอาเครื่องมาทำ เปิดมาเจอเบอพี่ หนูเลยโทหา "ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่ไป " the Best ชั้น2แหลมทอง พี่มาเลยนะคะ

ขณะนั้น..... ไอ้แว่นเริ่มมีอาการ!!!
ไอ้แว่น: เอาเครื่องมา ผมจัดการเอง
รีฟ: ไม่ได้ค่ะ! ลูกค้ากำลังมา ให้หนูเก็บไว้
ไอ้แว่น: ...เอาเครื่องมาเดี๋ยวกูจัดการเอง!!! 
รีฟ: ไม่ได้ค่ะ ยังไงก้ไม่ได้(คือจะเอาเครื่องอย่างเดียว)
ไอ้แว่น: ...มีสิทธิ์อะไร กูบอกเดี๋ยวกูคุยเอง ร้านเฮงซวยแบบนี้เดี๋ยวกูจะประจาร(ถ่ายรูปไป) ร้านเฮงซวยเ...้ยๆกูไม่น่ามาเหยียบ มา...จุ้นจ้าน วุ่นวาย กูแค่จะให้ดูโทสับ นี่มันไม่ใช่โทสับ... เอาโทสับมา!
รีฟ: (เริ่มไม่ไหว) คิดในใจ ทำไรเชิญค่ะพี่ ตามสบาย ถ่ายรูปมัน แช๊ะ!!ๆๆ
ไอ้แว่น: อย่าให้กูเจอข้างนอกนะ ! ถ้าลูกค้ามา อย่าลืมเก็บเงินไว้ให้กู(ประมานจะเอาเงินรางวัล เก็บโทสับได้)เดี๋ยวกูไปดูหนังเสร็จจะกลับมาเอา! พร้อมหยิบซิมหน้าตู้ไปปึกนึง

และมันก้จากไป รีฟก้รอลูกค้าและตำรวจ สุดท้ายเจ้าของเครื่องและตำรวจมา ให้ความบลาๆๆๆ 
ตำรวจก้โทไปหามัน และก้ติดต่อไม่ได้อีกเลย

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ยังมีคนอย่างไอ้แว่นอยุ่จริงบนโลก ไอ้สลัดดดด ไอ้เห็บปลาดุก ไม่ใช่ของตัวเอง แต่โวยวายซะะะ คนสวยอย่างรีฟเพลีย 5555555555