Group Blog
All Blog
|
คนที่อยู่ในชีวิต...กับคนที่อยู่ในใจ  เมื่อวานซืนนั่งดูซีรีย์เรื่องนี้ ซึ่งเป็นตอนจบพอดี เหมือนจะสร้างกันมาแต่ละเวอร์ชั่น เนื้อเรื่องแตกต่างกันหรือเปล่า แต่เพราะไม่เคยดูเต็มเรื่องสักที เลยไปรู้ว่า จริงๆ ว่า สุดท้ายมู่หลาน...อยู่กับใคร เคยดูเวอร์ชั่นหนึ่ง เหมือนมู่หลานจะชอบกับองค์ชาย ของอีกเมืองที่เป็นศัตรูกัน  แต่เวอร์ชั่นนี้ เธอชอบองค์ชายสามที่อยู่ในเมืองเดียวกัน และร่วมรบต่อสู้ด้วยกัน  แต่เพราะไม่มีวาสนาต่อกัน เธอกับองค์ชายสาม จึงไม่สามารถอยู่ด้วยกัน และเธอเองก็มีชายอีกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอ แม้จะยังไม่ได้เข้าพิธีแต่งงานอย่างถูกต้องตามประเพณี...ก็ตาม  ตอนที่ดูเป็นตอนที่องค์ชายสามวางแผนช่วยครอบครัวมู่หลาน เพราะถ้าครอบครัวเธอยังอยู่อาจถูกฆ่าตายกันหมด เขาจึงวางแผนทำเหมือนว่าเธอและครอบครัวตายกันหมด และคนในครอบครับที่เหลือต้องการนำเถ้ากระดูกกลับไปที่บ้านนอก เรื่องจบประมาณนี้...ไม่แฮปปี้เอนดิ้งในพระนาง แต่แฮปปี้เอนดิ้งในเรื่องราวของสองคู่ คู่แรก องค์ชายสามกับเจ้าหญิงอีกเมือง เจ้าหญิงถามองค์ชายสามว่า การที่ยอมแต่งงานกับเธอ เพราะบ้านเมืองหรือไม่ องค์ชายตอบว่าใช่ และเพื่อคนอีกคนหนึ่ง เธอจึงถามว่า ผู้หญิงหรือ... องค์ชายตอบว่า ใช่ เธอขอบคุณองค์ชายที่บอกความจริงเธอ และถามเขาว่า องค์ชายชอบเธอหรือไม่ องค์ชายตอบว่า เขาชอบเธอ และเธอจะเป็นผู้หญิงคนเดียวในชีวิตของเขา เธอตอบว่า เธอเชื่อในสิ่งที่เขาบอกมา และตัดมาอีกฉากหนึ่ง เป็นฉากที่แห่ขบวนศพของครอบครัวมู่หลาน ซึ่งมู่หลานนอนหลบซ่อนอยู่ในโลง องค์ชายสามเดินมาที่โลงของเธอ แล้วบอกเธอว่า เธอจะเป็นผู้หญิงที่อยู่ในใจเขาตลอดไป คู่ที่สอง เป็นคู่มู่หลานอยู่กับผู้ชายที่เป็นสามีเธอ เธออาจไม่ได้รักเขา แต่เขารักเธอและเคียงข้างเธอเสมอ พร้อมช่วยเหลือดูแลเธอ แม้จะรับรู้ว่าในหัวใจเธอไม่เคยมีเขา..แต่เขาก็พร้อมจะรอคอย และพร้อมจะเยียวยาหัวใจของเธอ...เมื่อถึงเวลาหนึ่ง  บางทีเรื่องของความรัก มันก็มักออกมาในรูปแบบนี้ คนที่อยู่ในชีวิตจริง...อาจไม่ใช่คนที่อยู่ในใจ และคนที่อยู่ในใจ..ก็อาจไม่ใช่คนที่อยู่ในชีวิตจริง ถ้าถามว่า...เป็นคนไหนดีกว่ากัน คำตอบ...อาจจะดีทั้งคู่ ขอแค่เจอคนดีๆที่พร้อมจะอยู่ด้วยกัน ไม่ว่าจะอยู่ในชีวิตจริง หรืออยู่ในใจ...ก็ตาม
|
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
|||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
