เคยเป็นมั้ยคะ เวลาเราอ่านเจออะไรที่เราชอบๆ
หรือเราเจอหนังสือหรืออะไรบางอย่างที่เราชอบๆ
แต่เราไม่ได้บันทึกมันไว้ หรือไม่ได้ซื้อมันไว้
หรือไม่ได้จำมันไว้
เมื่อเราอยากได้มัน...เราจะหามันไม่เจอ...อีกเลย
เป็นบ่อยเลยค่ะ...อาการแบบที่ว่าเนี้ย...
เคยอ่านคำคมอยู่บทหนึ่ง
ค่อนข้างชอบ...
เพราะเหมือนเขียนมา
ให้กำลังใจคนแบบเราๆ ดี
เนื้อความประมาณว่า
หากเราอกหักเพราะแอบรักใคร
หรือถูกหักอกเพราะเขาไม่รัก
หรือผิดหวังกับความรัก
ให้คิดเสียว่า
ก็แค่คนคนหนึ่งที่เขาไม่รักเรา
เดินออกจากชีวิตเราไป
ก็...เท่านั้นเอง
ตอนที่เจอคำคมอันนี้ยังไม่มีอารมณ์ร่วมด้วยเท่าใดนัก
เลยไม่คิดจะเก็บไว้ มาลองค้นหาอีกที
หาไม่เจอเสียแระ...แบบนี้ประจำ
มานั่งทบทวนดู ข้อความมันก็ใช่เสียด้วย
เพราะลองย้อนชีวิตตัวเอง
ก็มีหลายๆ คนผ่านเข้ามาในชีวิต
แล้วเขาก็ผ่านออกไป
ตามแต่กาลเวลา
หรือตามกรรมที่กระทำร่วมกันมา
เขาก็แค่คนหนึ่งที่ผ่านเข้ามา
เมื่อถึงเวลา...เขาก็ต้องผ่านออกไป
ก็...เท่านั้นเอง
และเมื่อถึงเวลาที่เขาต้องผ่านไป
การจะมายึดยื้อเขาไว้
บอกได้เลยค่ะว่า...อย่าทำ
ไม่มีประโยชน์ และเสียเวลาจริงๆ
ความรัก...ไม่มีพลังมากพอ
ยึดคนที่เขาไม่รัก..ไว้ได้หรอกค่ะ
คนเรา..เมื่อพบเจอกันอาจด้วยวาสนา
บุญทำกรรมร่วม หรือพรหมลิขิต
หรือจะอะไรก็ตาม
แต่หากถึงเวลาต้องจากลา
จงปล่อยเขาไป...
เพราะชะตาอาจกำหนดให้เขากับเรา
มีเวลาพบเจอกันเพียงแค่นั้น
การยึดเขาไว้...คือการทำร้ายตัวเอง
มากกว่า....
เมื่อเราเข้าใจแล้วว่า
คนหนึ่งคนที่ผ่านเข้ามา
บางทีเขาอาจต้องผ่านไป
เราก็จะไม่รู้สึกว่า...
ต้องเสียใจไปทำไม
เพราะเมื่อเวลาที่เขาผ่านมา
เราได้พยายามดีที่สุดแล้ว
เพื่อให้เขาอยู่กับเรา
และเมื่อเขาไม่อาจอยู่กับเรา
ด้วยเหตุผลร้อยแปดพันเก้า
เราก็คงต้องปล่อยเขาไป
แล้ว...หันมาดูแลชีวิตตัวเองเสียใหม่
อาจมีสักวัน...ที่ใครสักคน
เขาอาจอยากอยู่กับเรา
แบบผ่านมา...
และไม่อยากผ่านไป
ก็ได้นะคะ....
แล้วชีวิตเราก็คงจะหวานๆ
แบบเพลงข้างล่างนี้ก็ได้นะคะ
หวังว่า..อ่ะนะ...อิอิ
สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า 
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
เคยเจอแบบนี้เหมือนกัน
หาเท่าไรก็หาไม่เจอ