Group Blog
All Blog
|
สี่แผ่นดิน  น่าจะเป็นหนังสือในดวงใจของคนหลายๆคน และคงเป็นหนังสือในดวงใจของตัวเองด้วยเช่นกัน เป็นหนังสือที่อ่านแล้วยอมรับเลยว่า ผู้ประพันธ์ท่านเขียนได้น่าอ่านมากมาย เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ ที่ให้ทั้งสาระและความรู้เยอะแยะเลยจริงๆ โดยเฉพาะกับตัวเอง ...ได้รับความรู้ต่างๆ เยอะมาก แล้วทำให้ต้องไปค้นหาเรื่องที่อ่านแล้ว เกิดความสงสัย...ให้กระจ่างมากขึ้นไปอีก ไม่รู้สึกเลยว่า...ตัวเองกำลังอ่านนวนิยายอยู่นะนั่น  ตอนสี่แผ่นดินนำมาจัดทำเป็นละคร ทั้งละครทางโทรทัศน์ หรือละครเพลง หรือภาพยนตร์ ไม่เคยติดตามดูกับเขาสักครั้งเลย.. แม้จะพิมพ์เป็นหนังสือมายาวนาน แต่ตัวเองไม่เคยคิดอยากจะหามาอ่านเลยสักนิด เพิ่งมาสนใจอ่านเมื่อเร็วๆ นี้เอง เพราะฟังจากรายการวิทยุรายการหนึ่ง ผู้ดำเนินรายการสองท่านหยิบนำหน้งสือเรื่องนี้ มาอ่านในรายการและเสริมเพิ่มความรู้ต่างๆ มากมาย แต่ตัวเองฟังบ้างไม่ฟังบ้าง เลยไม่ปะติดปะต่อเรื่องเท่าไหร่นัก พอไปเจอหนังสือวางขาย จึงตัดสินใจซื้อมา และอ่านจบเพียงเล่มเดียว ในแผ่นดินแรก ตอนนี้อ่านเล่มที่สองมาเกือบครึ่งเล่มแระ เป็นคนอ่านหนังสือไม่ต่อเนื่องเท่าไหร่ แต่ยังอยากจะอ่านอ่ะนะ  ช่วงที่อ่านทางเคเบิ้ลทีวีนำละครมาฉายอีกครั้ง ก็ติดตามชมอยู่ระยะหนึ่ง แต่พอชมไปสักพัก เริ่มไม่อยากดู เพราะกลัวติดภาพนักแสดงในละคร เลยไม่ติดตามดู และมาอ่านหนังสือแทนดีกว่า แม่พลอยสำหรับตัวเอง จึงไม่ใช่ภาพคุณจินตราหรือคุณอุ้ม สิริยากร และคุณเปรม ก็ไม่ใช่คุณฉัตรชัย หรือคุณตุ้ย ธีรภัทร์ แต่เป็นภาพผู้หญิงกับผู้ชาย ตามแต่มโนภาพของเรา  พอเริ่มหยิบมาอ่าน รู้สึกทึ่งกับผู้ประพันธ์เป็นอย่างมาก ท่านเป็นผู้ชาย แต่ท่านใช้ภาษาและถ้อยคำในการประพันธ์ ละเอียดมากมาย คืออ่านแล้ว จะคิดว่าผู้ประพันธ์น่าจะเป็นผู้หญิง และไม่น่าจะเป็นท่านคึกฤทธิ์ ปราโมช ได้เลย ทำไมท่านประพันธ์ได้เก่งขนาดนี้ และตัวละครแต่ละตัว ช่างมีชีวิตสมจริงๆ มากมาย อ่านแล้วเกิดความรู้สึกว่า เราเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของตัวละครในหนังสือนั่นทุกที ใครไม่เคยอ่าน...ลองไปหามาอ่านเลยค่ะ จะรู้สึกแบบที่บอกนี้จริงๆ ในตัวละครต่างๆ ที่อ่านนั้น จะชอบอยู่สองตัว คือ พ่อเพิ่ม คือพี่ชายแม่พลอย และตาอ๊อด คือ ลูกชายคนเล็กของแม่พลอย สองคนนี้มีลักษณะเหมือนคนใช้ชีวิตล่องลอยไร้สาระ แต่ถึงเวลาที่พลอยต้องการความช่วยเหลือ หรือต้องการกำลังใจ สองคนนี้จะช่วยเหลือ แม่พลอยได้เสมอๆ อ่านแล้วรู้สึกว่า คนบางคน ภายนอกอาจดูไม่ได้เรื่องได้ราว แต่เมื่อถึงคราวขับขันจำเป็น คนแบบนี้แหล่ะ มักเป็นพระเอกขี่ม้าขาว มาแก้ไขปัญหา หรือมาให้ความช่วยเหลือ ได้เป็นอย่างดี... อาจไม่ใช่คนอ่านหนังสือมากมาย แต่ยอมรับเลยว่า ตั้งแต่อ่านหนังสือมา หรืออ่านนวนิยายมา เรื่องสี่แผ่นดิน ทำให้อ่านแล้วไม่รู้สึกว่า กำลังอ่านหนังสือ แต่เหมือนกำลัง เข้าไปติดตามชีวิตของใครบางคน อย่างใกล้ชิดแบบฉากต่อฉากกันเลย... จริงๆ นะคะ
เป็นหนังสือที่อ่านแล้วสนุกจริงๆคะ คือร้องไห้ เป็นหนังชีวิตจริงๆ คือตั้งแต่แม่พลอยเล็กๆจนแก่ชรากันไป เห็นสัจธรรมชีวิต เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไปคะ
 โดย: ทองพราว
 วันที่: 9 ตุลาคม 2559 เวลา:12:50:17 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ปรัซซี่ Food Blog ดู Blog
mcayenne94 Home & Garden Blog ดู Blog
AppleWi Craft Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog
sunny-low Book Blog ดู Blog