ผู้เป็นแม่ยื่นหลอดยาสีฟันให้ลูกสาวและบอกให้เธอบีบออกมาใส่จานให้หมด
เมื่อบีบเสร็จ เธอก็บอกให้ลูกสาวเอายาสีฟันในจานเก็บกลับเข้าไปในหลอดดังเดิม ทำเอาลูกสาวอุทานขึ้นมาทันทีว่า
"หนูทำไม่ได้" "มันไม่มีทางเป็นเหมือนเดิม"
ผู้เป็นแม่ยืนดูเธอพยายามอยู่สักพัก จึงเอ่ยขึ้นว่า

"ลูกจะต้องจำจานยาสีฟันนี้ไปทั้งชีวิต จำไว้นะว่า
คำพูดของลูกมีพลังชี้เป็นชี้ตายได้ พอลูกขึ้นชั้นมัธยม
ลูกกำลังจะได้เห็นว่า คำพูดของลูกมีอิทธิพลขนาดไหน
ลูกมีโอกาสที่จะใช้คำพูดเพื่อทำร้าย
ลดคุณค่า ให้ร้ายและสร้างบาดแผลให้คนอื่น ในขณะเดียวกันก็มีโอกาส
ที่จะใช้คำพูดเพื่อเยียวยา ให้กำลังใจ สร้างแรงบันดาลใจ
และให้ความรักกับคนอื่นเช่นกัน บางครั้งลูกอาจจะเผลอใช้คำพูดผิดวิธี
ก็ขอให้รู้ไว้ว่า คำพูดมันเหมือนกับยาสีฟันหลอดนี้ พอพูดออกไปแล้ว
ลูกไม่สามารถเก็บกลับคืนได้อีก ดังนั้นต้องระวังให้มาก
แม้ใครจะเลือกใช้คำพูดในทางที่ผิด
แต่ลูกก็ต้องยืนยันที่จะระวังคำพูดของตัวเอง
ทุกๆ เช้าให้ตั้งใจว่า จะมีแต่คำพูดดี ๆ ออกมาจากปาก..
ขอให้ใช้ชีวิตของลูกเพื่อมอบสิ่งดีๆ ให้กับโลก
แล้วลูกจะไม่เสียใจที่เลือกอย่างนี้"

โรงเรียนของพ่อแม่  https://www.facebook.com/parentsschool/?fref=nf&pnref=story

***********************

พออ่านจบปุ๊บ ก็อ่านให้ริวฟัง ริวอาจยังไม่เข้าใจในเรื่องราว
แต่เขาก็รับรู้ว่า เรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร

พี่เลี้ยงริวทำงานเป็นแม่บ้าน
หัวหน้างานเธอขอให้แฟนเธอมาทำงานเป็นพ่อบ้านด้วย
เธอบอกเขาว่า แฟนเธอมีงานอีกที่หนึ่งที่ต้องไปทำด้วย
เขาบอกไม่เป็นไรก็ทำสองที่ได้ เพราะงานพ่อบ้านไม่มีอะไรมาก
และงานที่เขาทำก็ไม่ต้องใช้เวลาทั้งวัน
สรุปว่าแฟนเธอมาทำงานเป็นพ่อบ้านด้วยกัน

แต่งานที่เธอทำหัวหน้าเธอค่อนข้างระเบียบและจู้จี้
ที่สำคัญกว่าอื่นใดคือ ไม่มีวันหยุดให้พวกเธอเลย
เวลาเธอจะไปไหนเขาก็ไม่ค่อยเต็มใจอนุญาต
และขอไปทีไรกลับมาเขาก็แสดงความไม่พอใจทุกครั้งไป

ล่าสุดเธอกับแฟนขอลาไปดูแลพ่อเธอที่ป่วย
และจะสร้างกระต๊อบให้พ่อเพื่อท่านจะได้อยู่สบายขึ้น
ลาไปช่วงวันหยุดในวันแม่สามวัน
พอกลับมา หัวหน้างานเธอไม่พูดกับเธอ
สั่งทำกุญแจที่เธอเคยถือใหม่ทั้งหมด
แล้วให้แม่บ้านอีกคนถือกุญแจแทนเธอ
รวมทั้งสั่งงานทุกอย่างกับแม่บ้านคนนั้น
พร้อมทั้งให้แม่บ้านคนนั้นคอยจดเวลาที่พ่อบ้าน
ไปทำงานอีกที่หนึ่งเพื่อจะได้หักเงินรายชั่วโมงเขา

นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอเจอแบบนี้
และเธอเคยบอกเขาแล้วเรื่องการทำงานของพ่อบ้าน
ซึ่งเขาเป็นคนบอกเองว่า ไม่เป็นไรมาทำได้ เขาไม่ว่าอะไร
แต่เมื่อเขาไม่พอใจไม่สบอารมณ์เขากับกระทำใส่เธอแบบนี้
เธอจึงเลือกที่จะไม่ทนอีกต่อไป แม้ว่างานที่ทำอยู่นี้
จะสบายและมีที่พักฟรีก็ตาม

***********************

คำพูดของคนเรา...นั้นถือว่าสำคัญ

เมื่อใดเราพูดหรือรับปากอะไรกับใครไว้

เราควรต้องรักษาไว้ให้มั่น ไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยหรือไม่ก็ตาม

ยิ่งเรื่องเล็กน้อยแต่ถ้าเราใส่ใจที่จะจดจำ

ยิ่งเป็นเรื่องดีกับตัวเรา....

เพราะคำพูด...เมื่อออกจากปากไปแล้ว

เราเอาคืนกลับมาไม่ได้...เมื่อใดที่เรากลับคำ

เราก็เสียความเป็นคน ในสายตาอีกคน...ทันที

ดังนั้น...อย่าให้คำพูด...เป็นแค่ลมปาก

ที่พ่นออกมา...แล้วหาความเชื่อถือไม่ได้

คนโบราณเขาถึงสั่งสอนบุตรหลานว่า

คิดให้ดีก่อนจะพูดอะไรออกไป

และถ้ายิ่งพูดด้วยอารมณ์...คำพูดนั้นก็ยิ่งเหมือนอาวุธ

ทำร้ายคนอื่น...และย้อนมาทำร้ายตัวเอง

น่ากลัวนะคะ...แม้จะเป็นแค่...ลมปากเนี่ย